Το δεύτερο (χρονικά) ζευγάρι των ημιτελικών του φάιναλ φορ είναι σίγουρα ιστορικό. Πρόκειται για μια τιτανομαχία, με τις ομάδες να χρειάζονται… δύο γήπεδα για να απλώσουν τα τρόπαια που έχουν κερδίσει στην ιστορία τους: 12 Ευρωλίγκες (4+8), 27 τελικοί Ευρωλίγκας, 7 ακόμα ευρωπαϊκά τρόπαια (1+6), 78 εγχώρια πρωταθλήματα (48+30), 60 εγχώρια Κύπελλα (38+22), συνολικά 157 κούπες για δύο από τις ιστορικότερες ομάδες της Ευρώπης, που επανέρχονται στο φάιναλ φορ μετά από μικρό ή μεγαλύτερο… διάλειμμα.
Η τελευταία φορά που η Μακάμπι βρέθηκε σε φάιναλ φορ ήταν το 2008 στη Μαδρίτη, όταν έχασε στον τελικό με 91-77 από την ΤΣΣΚΑ του Θοδωρή Παπαλουκά. Απ’ την άλλη, η Ρεάλ επιστρέφει σε φάιναλ φορ μετά από 15 ολόκληρα χρόνια. Τελευταία φορά που βρέθηκε εκεί ήταν το 1996 στο Παρίσι, όταν ηττήθηκε στον ημιτελικό από την Μπαρτσελόνα με 76-66 για να τερματίσει τελικά 4η.
Φέτος και οι δύο ξεκίνησαν με ξεκάθαρο στόχο το φάιναλ φορ και το τρόπαιο και, τελικά, κοντράρονται στον ημιτελικό της μεγάλης διοργάνωσης σε καταλανικό έδαφος. Αλήθεια, τι πιο γλυκό για τη Ρεάλ να πάρει το τρόπαιο μέσα στην έδρα της μισητής της αντιπάλου;
ΜΑΚΑΜΠΙ ΤΕΛ ΑΒΙΒ – ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ
Το αστέρι
Ο Τσακ Έιντσον έχει πια καθιερωθεί στις συνειδήσεις των μπασκετόφιλων ως ένα από τα καλύτερα τριάρια στην Ευρώπη. Απίστευτα πολύπλευρος, κάνει τα πάντα στο γήπεδο χωρίς να εκβιάζει προσπάθειες. Η προσφορά του στη Μακάμπι ανυπολόγιστη και εκτεινόμενη σε όλους τους τομείς, κάτι που φαίνεται και από μια ματιά στα στατιστικά του: 8.9 πόντοι, 4.0 ριμπάουντ, 3.8 ασίστ, 2.6 κλεψίματα, ή αν το προτιμάτε αλλιώς ο Έιντσον είναι 5ος σκόρερ, 4ος ριμπάουντερ, 2ος πασέρ και 1ος «κλέφτης» στην ομάδα.
Πολύ νερό έχει κυλήσει στο (μπασκετικό) αυλάκι από τη στιγμή που ο Σκαριόλο είχε κατηγορηθεί όταν σε αγώνα της εθνικής Ισπανίας έδωσε το τελευταίο σουτ στον Σέρχιο Λιουλ. Ο Λιουλ ανεβαίνει συνεχώς στις εκτιμήσεις του κόσμου και φέτος ήταν το αστέρι της Ρεάλ. Με 11.5 πόντους, 2.2 ριμπάουντ, 3.1 ασίστ και 0.8 κλεψίματα ο Ισπανός γκαρντ έκανε τη διαφορά στα περισσότερα ματς της Ρεάλ, πρώτος ανάμεσα σε ίσους σε ένα αρκετά ισορροπημένο ρόστερ. Ο Λιουλ είναι 1ος σκόρερ, 3ος πασέρ και 2ος «κλέφτης» της ομάδας.
Το βαρόμετρο
Ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης κάνει μακράν την καλύτερη σεζόν του στο επαγγελματικό μπάσκετ. Συνεπής αγωνιστικά και πιο ώριμος από ποτέ είναι φέτος το βαρόμετρο της Μακάμπι. Στα ματς που τροφοδοτείται σωστά και που καταφέρνει να πάρει τον αέρα των αντίπαλων ψηλών από νωρίς η Μακάμπι έχει πιο εύκολο έργο. Σε λιγότερο από 20 λεπτά ανά αγώνα έχει 12.3 πόντους, 4.3 ριμπάουντ, 1.0 ασίστ και 0.9 κλεψίματα, όντας 1ος σε ranking στη Μακάμπι. Εναντίον της Ρεάλ θα έχει πολύ δύσκολο έργο, καθώς οι Μαδριλένοι έχουν πολύ δυνατή φροντ λάιν.
Ο Άντε Τόμιτς είναι το βαρόμετρο της Ρεάλ. Φέτος είναι 3ος σε ranking, τις φορές που του βγαίνει το παιχνίδι η Ρεάλ μοιάζει πολύ δυνατή. Παίρνει πολλές προσπάθειες, σουτάρει καλά εντός παιδιάς, έχει 9.7 πόντους, 5.2 ριμπάουντ και 1.0 ασίστ ανά αγώνα. Μάλιστα, με τον Μολίν στον πάγκο μοιάζει αναγεννημένος με αναβαθμισμένο ρόλο σουτάροντας αρκετά περισσότερο (3 σουτ και 2 βολές παραπάνω) σε σχέση με την περίοδο που στον πάγκο της ομάδας ήταν ο Ετόρε Μεσίνα.
Το ερωτηματικό
Ο Τζέρεμι Πάργκο είναι ένας από τους βασικούς λόγους που η Μακάμπι έφτασε στο φάιναλ φορ. Με 13.0 πόντους, 3.5 ριμπάουντ, 3.9 ασίστ και 1.1 κλεψίματα ο Πάργκο ήταν καταλυτικός στη σεζόν. Όμως, όλη τη χρονιά ήταν ή του ύψους ή του βάθους. Χαρακτηριστικό είναι ότι είχε 8 ματς με ranking πάνω από 15 και 6 ματς με ranking κάτω από 5. Αν του βγει το ματς η Μακάμπι πετάει, αν όχι έχει πρόβλημα. Ιδίως τώρα που λείπει ο Ντορόν Πέρκινς.
Ο Πάμπλο Πριτζιόνι είναι αλήθεια ότι δεν έκανε την καλύτερή του σεζόν. Ξεκίνησε τραυματίας, μια χρονιά με αρκετά σκαμπανεβάσματα, αλλά όταν έπιανε υψηλή απόδοση η Ρεάλ ένιωθε πιο σίγουρη. Πολύ έμπειρος, ικανός να διαχειριστεί μεγάλα ματς, ο Πριτζιόνι θα πρέπει στο φάιναλ φορ να σβήσει τη φήμη που τον ακολουθεί ότι «χάνεται» στα τελευταία ματς της σεζόν. Φέτος είχε 5.5 πόντους, 2.6 ριμπάουντ, 3.3 ασίστ και 1.4 κλεψίματα ανά αγώνα.
Οι σωματοφύλακες
Δίπλα σε αυτούς που ξεχώρισαν η Μακάμπι έχει μια σειρά παικτών που βοήθησαν πάρα πολύ για να προκριθεί η «ομάδα του λαού» στο φάιναλ φορ: Ρίτσαρντ Χέντριξ (5.8π. 4.9ρ.), Λιορ Ελιάχου (11.3π. 3.9ρ.), Ντέιβιντ Μπλου (8.6π. 3.1ρ. 43% στα τρίποντα), Ταλ Μπουρστάιν (4.0π.), Γκάι Πνίνι (6.8π.) συνεπικουρούν τους 3 προαναφερθέντες και θα πρέπει στη Βαρκελώνη να δείξουν τον καλύτερό τους εαυτό.
Όπως αναφέραμε και πριν το ρόστερ της Ρεάλ ήταν απίστευτα ισορροπημένο. Σε βαθμό που θα μπορούσε ο Κάρλος Σουάρεθ (6.7π. 4.3ρ. 1.7ασ.) να ονομαστεί αστέρι, ο Ντ’Ορ Φίσερ (6.5π. 6.1ρ. 1.6κ.) βαρόμετρο και ο Κλέι Τάκερ (9.3π. 2.3ρ. 1.8ασ.) ερωτηματικό. Από κοντά Φελίπε Ρέγιες (8.4π. 5.2ρ.) και Σέρχιο Ροντρίγκεθ (6.9π. 2.0ρ. 3.3ασ.), μαζί με τον Νικόλα Μίροτιτς (7.0π. 3.2ρ. 44% στα τρίποντα) σε μια ομάδα που μοιάζει με Λερναία Ύδρα.
Η στιγμή
Η στιγμή που ίσως σημαδέψει τη σεζόν για τη Μακάμπι ήταν ξεκάθαρα ο τραυματισμός του Ντορόν Πέρκινς. Ο Πέρκινς (9.5π. 5.4ρ. 3.6ασ. 1.7κλ.) ήταν μαζί με τον Έιντσον τα αστέρια της ομάδας, παίκτης πολύπλευρος που έκανε όλες τις δουλειές στο γήπεδο απελευθερώνοντας τους συμπαίκτες του και ιδίως τον Πάργκο. Στη Βαρκελώνη ο Μπλατ θα πρέπει να βρει λύση για την απουσία του καλύτερού του ίσως παίκτη φέτος.
Ξεκάθαρα η στιγμή για τη Ρεάλ ήταν η παραίτηση του Ετόρε Μεσίνα από τον πάγκο της ομάδας. Ξαφνικά, από ομάδα φόβητρο που έκανε τρομερές νίκες, έγινε αδιάφορο φαβορί στη σειρά με τη Βαλένθια, από την οποία παραλίγο και να αποκλειστεί. Ελάχιστοι πια την πιστεύουν, ελάχιστοι θεωρούν ότι μπορεί να κάνει την υπέρβαση. Όλα αυτά επειδή άλλο Μεσίνα άλλο Μολίν. Ξεκάθαρα.
Η νίκη
Για τη Μακάμπι το 2ο παιχνίδι των προημιτελικών και το 81-83 μέσα στη Βιτόρια επί της Κάχα Λαμποράλ. Το τρομερό 0-6 στο τελευταίο λεπτό για τη Μακάμπι της έδωσε τη νίκη με τον Πάργκο να βάζει το τελευταίο σουτ στο ματς.
Θα μπορούσαμε να επιλέξουμε ένα από τα διπλά σε Ιταλία και Τουρκία, αλλά άλλη Ρεάλ εκείνη, άλλη Ρεάλ αυτή που θα πάει στο φάιναλ φορ. Οπότε θα μείνουμε στο 3ο ματς της σειράς των προημιτελικών με τη Βαλένθια, την εκτός έδρας νίκη με 66-75, με την οποία η Ρεάλ πήρε πίσω το πλεονέκτημα έδρας στη σειρά. Οι 27 πόντοι στην 4η περίοδο με τον Φίσερ να σκοράρει 7 συνεχόμενες φορές με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, οι 10 ασίστ σε 12 επιθέσεις στο 4ο δεκάλεπτο, το 0-13 από το 30ο λεπτό μέχρι το 36ο, κάνουν τον αγώνα αυτόν σίγουρα τον πιο ξεχωριστό για τη Ρεάλ του Μολίν.
Το στατιστικό
Η Μακάμπι είναι μακράν η ομάδα με την καλύτερη επίθεση (82.0 πόντοι) και το καλύτερο ομαδικό ranking στην Ευρωλίγκα (93.0), ενώ ήταν 1η και στις ασίστ (16.0 ανά αγώνα) ενώ κάνει λιγότερα λάθη απ’ όλους τους άλλους (11.0).
Η Ρεάλ Μαδρίτης είναι η ομάδα που κατεβάζει τα περισσότερα ριμπάουντ (38.0) απ’ όλες στη διοργάνωση.
Η μάχη των πάγκων
Η αλήθεια είναι ότι… άλλη μάχη περιμέναμε στους πάγκους σε αυτό το ζευγάρι. Όμως, με την αποχώρηση του Μεσίνα ο Ντέιβιντ Μπλατ έχει τον πρώτο λόγο καθώς είναι πιο έμπειρος, πιο «ψημένος» και έχει δώσει τα διαπιστευτήριά του σε πολλές περιπτώσεις. Ο Εμανουέλε Μολίν θέλει να… ξεπεταχτεί σε αυτό το φάιναλ φορ, θέλει να πάρει το τρόπαιο για να ανέβει επίπεδο στις συνειδήσεις του κόσμου, αλλά απέναντί του θα έχει μια… «αλεπού» των πάγκων.
Ο αγώνας
Η Μακάμπι μπαίνει στο ματς ως το φαβορί. Αυτό είναι δεδομένο. Πιο σταθερή και καλύτερη σε όλη τη σεζόν, ξέρουμε τι να περιμένουμε από αυτή. Μοναδικό ερωτηματικό το πώς θα αντιδράσει αν δει ότι δεν βγαίνει το ματς στον Πάργκο τώρα που λείπει ο Πέρκινς. Ο Μπλατ έχει καταφέρει να βρει ισορροπία ανάμεσα στις μονάδες του και η Μακάμπι, αν είχε και τον Πέρκινς μαζί της, θα ήταν το απόλυτο φαβορί του φάιναλ φορ. Τώρα είναι σίγουρα αποδυναμωμένη, αλλά και πάλι φαβορί στον ημιτελικό. Τι μένει; Να το αποδείξει στο γήπεδο.
Η Ρεάλ με την αλλαγή προπονητή μετά το Top-16 έχει αλλάξει πρόσωπο. Είναι πια ικανή για το καλύτερο και για το χειρότερο. Ο Μεσίνα είχε φτιάξει μια ομάδα που μετά τον Γενάρη έμοιαζε με φόβητρο. Κέρδιζε σε κάθε έδρα και μάλιστα με θεαματικά σκορ, φαντάζοντας φαβορί για το φάιναλ φορ. Η φυγή του έφερε πίσω τη Ρεάλ. Ο Μολίν προσπάθησε, αλλά δυσκολεύτηκε πολύ, ήταν τυχερός που αντιμετώπισε τη Βαλένθια στα προημιτελικά, έδειξε ότι δεν μπορεί να διαχειριστεί απόλυτα το ρόστερ του, με τους χρόνους των παικτών του να ποικίλουν πάρα πολύ από αγώνα σε αγώνα, στηρίζεται πάρα πολύ σε Πριτζιόνι-Ροντρίγκεθ-Λιουλ, αλλά ευτύχησε να δει τον Φίσερ να αναγεννιέται και να μεταμορφώνεται προς το καλύτερο τον τελευταίο καιρό. Πλέον, έχει βρει τον τρόπο που θέλει να παίζει η ομάδα του, αν και η Ρεάλ παραμένει ασταθής και με σκαμπανεβάσματα από αγώνα σε αγώνα. Για όλους αυτούς τους λόγους είναι το αουτσάιντερ του φάιναλ φορ αλλά, σοβαροί να είμαστε, είναι η Ρεάλ. Και αυτό λέει πολλά.
And the winner is… η λογική, τα στατιστικά, τα χαρτιά, ο πάγκος και η σεζόν ως τώρα λένε Μακάμπι. Τα ρόστερ δεν απέχουν πολύ, μάλιστα η Ρεάλ ίσως έχει μεγαλύτερο βάθος ως ομάδα. Σε ένα ματς 40 λεπτών πολλοί αστάθμητοι παράγοντες μπορούν να κρίνουν την αναμέτρηση απ’ τη μία ή την άλλη πλευρά, αλλά αν θέλουμε να έχουμε το νου μας σε κάτι, ας κοιτάξουμε τις μάχες των ψηλών, την κόντρα Έιντσον-Σουάρεθ, το πόσο θα κουράσουν τα γκαρντ της Ρεάλ τον Πάργκο, το αν το ματς θα κυλήσει αργά (Ρεάλ) ή με γρήγορο ρυθμό (Μακάμπι) και το πόσο χαμηλά θα πέσει το ποσοστό της Μακάμπι στα τρίποντα, που την προβλημάτισε στο μεγαλύτερο μέρος της σεζόν. Από τις απαντήσεις στα πέντε αυτά ερωτήματα θα αναδειχτεί πιθανότατα και ο νικητής του αγώνα.
Νίκος Κουσούλης