Ο ρατσισμός των αδιάφορων

Δημοσιεύτηκε στις 25 Νοεμβρίου 2007

Με απίστευτα παιχνίδια ξεκίνησε η 6^η αγωνιστική και όποιος έκατσε το απόγευμα του Σαββάτου σπίτι να τα δει (ή πήγε στο γήπεδο) ήταν πολύ τυχερός. Τρεις από τους 5 αγώνες κρίθηκαν στο τελευταίο σουτ, ενώ ο ένας από αυτούς είχε πρώτα πάει στην παράταση με καλάθι στην εκπνοή του.

Ο Πανελλήνιος, πιο δύσκολα απ’ ότι υπολόγιζε και ο ίδιος, κέρδισε την ΑΕΚ στην παράταση με 77-75, αφού το τρίποντο του Έιβερι στην εκπνοή δεν βρήκε στόχο. Στο τέλος του κανονικού αγώνα, ο Κυρίτσης είχε αστοχήσει στη δεύτερη βολή από το ζεύγος που εκτέλεσε και ο Ουέσον με επιθετικό ριμπάουντ και φόλοου έστελνε τις δύο ομάδες στο έξτρα πεντάλεπτο, όπου τον Πανελλήνιο οδήγησε ο Γκράντι. Οι δύο ομάδες φάνηκαν ισοδύναμες και το παιχνίδι κρίθηκε στις λεπτομέρειες, τη διαχείριση του υλικού από τους δύο προπονητές και, φυσικά, την τύχη. Βέβαια, αν ο Πανελλήνιος είχε χάσει, δεν θα του έφταιγε κανείς, καθώς το ματς ήταν «δικό του», όπως εξελίχθηκε.

Στη Λάρισα, ο Πανιώνιος κέρδισε με 65-67 την ΑΕΛ, αφού ο Παπανικολόπουλος αστόχησε μόνος του σε σουτ τριών πόντων στην τελευταία επίθεση και ο Καραβανάς δεν πρόλαβε (απολύτως φυσιολογικά για σέντερ) να σουτάρει σε 6 δέκατα του δευτερολέπτου στην εκπνοή του ματς.

Στην Πυλαία, το Αιγάλεω έκανε το 5/6 και βύθισε ακόμη περισσότερο τον ΠΑΟΚ, αφού πρώτα του έδωσε το δικαίωμα να ελπίζει. Ο Βεργίνης με τρίποντο έγραψε το 71-70, ο (φοβερός και πάλι) Τζάαμπερ αστόχησε με 6 δευτερόλεπτα να απομένουν και ο Μπρέισι, που μέχρι τότε είχε 2 πόντους, πήρε την μπάλα, απέφυγε 3 παίκτες και σούταρε από τα 5 μέτρα στην εκπνοή για το 71-72. Το Σίτι προηγήθηκε με 20 πόντους και ισοφαρίστηκε σε χρόνο-ρεκόρ. Ο ΠΑΟΚ έπιασε πάτο και θα έχει πρόβλημα. Όσο για το ωραίο της βραδιάς; Περίπου 200 φίλοι του Σίτι ξεκίνησαν από τη συνοικία τους για το αεροδρόμιο, ώστε να υποδεχτούν και να αποθεώσουν τους παίκτες της ομάδας τους!

Για να δούμε και τα άλλα ματς, πριν επανέλθω στα τρία θρίλερ, ο Παναθηναϊκός έκανε περίπατο (94-56) με τη φοβισμένη Ολύμπια, που παρουσιάστηκε τόσο κατώτερη των προσδοκιών, ώστε καλύτερα να μην είχε παρουσιαστεί καθόλου. Δεν θα ασχοληθώ καν με το γεγονός ότι οι «πράσινοι» έκαναν 5,5 λεπτά να σκοράρουν στην τελευταία περίοδο, καθώς και πάλι η Ολύμπια ήταν τραγική, αλλά και γιατί κανείς δεν τους ανάγκασε να φορτσάρουν επί 40 λεπτά για δεύτερο συνεχόμενο ματς σε 3 ημέρες. Σοβαροί να είμαστε. Έχουμε ακόμη Νοέμβριο. Όσο για την Ολύμπια; Να ευχαριστεί τον Ομπράντοβιτς, που δεν θέλησε να πάρει τάιμ άουτ με το σκορ στο 77-42, όταν έβλεπε ότι οι παίκτες του επί πεντέμισι λεπτά δεν κρατούσαν ούτε τα προσχήματα. Γιατί αν συνέχιζε στους ίδιους ρυθμούς το «τριφύλλι», το 105-50 δεν έμοιαζε καθόλου απίθανο (και καθόλου τιμητικό για τους πορτοκαλί).

Στην Κρήτη το μπάσκετ κακοποιήθηκε, αλλά κάτι τέτοιο ήταν απόλυτα φυσιολογικό και αναμενόμενο. Απ’ τη μία πλευρά η ομάδα που δεν είχε κερδίσει ακόμα και από την άλλη η ομάδα που άλλαξε προπονητή τώρα, δεν έχει ένα ξένο και… διώχνει και τον άλλο. Τελικά, οι ουραγοί κέρδισαν με 51-57, αλλά αμφότεροι ετοιμάζουν αλλαγές.

Το ζουμί της ημέρας βρίσκεται στα όσα έγιναν στη Λάρισα. Ο Λάτσιος, πρόεδρος της ΑΕΛ, μίλησε μέχρι και για ρατσισμό από τον ΕΣΑΚΕ και τους διαιτητές στην αντιμετώπιση της ομάδας του. Εντάξει, δεν ξέρω αν ήταν ρατσισμός των… κακών Αθηναίων, που ήθελαν να βλάψουν τους καλούς επαρχιώτες, ο λόγος που αδικήθηκε η ΑΕΛ, αλλά οι κατηγορίες είναι σοβαρές. Και το κακό είναι ότι ο ΕΣΑΚΕ, η ΕΟΚ και η ΚΕΔ δεν ενδιαφέρονται να τις αλλάξουν. Τι εννοώ;

Ας τα πάρω με τη σειρά, γιατί όσοι δεν είδαν το ματς, θα δυσκολεύονται. Η ΑΕΛ αδικήθηκε σε αρκετές φάσεις του ματς, βέβαια είχε την ευκαιρία να το πάρει, ακόμη κι έτσι. Όμως, ας μείνουμε στο «αδικήθηκε», αφού ισχύει. Οι τρεις διαιτητές του ματς ήταν Αθηναίοι: Ζαβλανός, Πηλοΐδης και Καλδίρης. Έπαιζαν μια ομάδα της Λάρισας και μία της Αθήνας. Προσωπικά, θεωρώ αστείο τον ισχυρισμό ότι οι τρεις εν λόγω διαιτητές είχαν ρατσισμό απέναντι στην ομάδα της επαρχίας και γι’ αυτό ευνόησαν την αθηναϊκή ομάδα, τον Πανιώνιο. Οι λόγοι συνήθως δεν χρειάζεται να είναι τόσο… κοινωνικοί για να αδικηθεί κάποιος. Όμως, όταν είσαι η ΚΕΔ ή ο ΕΣΑΚΕ (ή η ΕΟΚ στο Κύπελλο) κάτι τέτοια στον ορισμό των διαιτητών οφείλεις να τα προσέχεις (ανεξαρτήτως αν αδικηθεί τελικά κάποιος). Αν είχε οριστεί ένας διαιτητής από τη Θεσσαλονίκη ας πούμε, δεν θα κάναμε αυτή τη συζήτηση τώρα. Βέβαια, και επιστρέφουμε στην κουβέντα που είχαμε πριν από λίγες ημέρες, αυτές είναι σημαντικές λεπτομέρειες για μία λίγκα που δείχνει ότι οργανωτικά και διοικητικά σέβεται τον εαυτό της και έχει ανθρώπους κύρους να τη διοικούν. Κάτι που δεν συμβαίνει στη δικιά μας. Γιατί, προφανώς, τα δικά μας “κεφάλια” της λίγκας αδιαφορούν να προσέξουν τόσο… μικρές λεπτομέρειες.