Δημιουργία κλίματος

Δημοσιεύτηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2007

Το πιο σημαντικό στοιχείο της 8^ης αγωνιστικής ήταν μακράν η απόλυση του Γιώργου Καλαφατάκη. Ο Πανελλήνιος ξεκίνησε υπέροχα στην Α1, αλλά μπόρεσε μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να γίνει… άνω κάτω. Το κλίμα στα αποδυτήρια είχε γίνει πολύ βαρύ και κάποιος έπρεπε να «πληρώσει τη νύφη» για να αλλάξει η κατάσταση. Ο Ντράγκαν Σάκοτα είχε ειδοποιηθεί εδώ και αρκετές ημέρες, καθώς μέχρι κι οι πέτρες είχαν ακούσει ότι είναι υποψήφιος να αναλάβει την τεχνική ηγεσία των «Ολυμπιονικών». Ο Γιώργος Καλαφατάκης αφήνει τον Πανελλήνιο στην 4^η θέση του πρωταθλήματος, ισόβαθμο με τον 3^ο Πανιώνιο.

Και αυτό γεννά ερωτήματα. Μοναδική εκτός προγράμματος ήττα για τον Πανελλήνιο ήταν αυτή του Σαββάτου από την ΑΕΛ. Όμως, το όνομα του Σάκοτα είχε ακουστεί και πολύ νωρίτερα. Προφανώς, στην Κυψέλη πίστευαν ότι η ομάδα θα έπρεπε να έχει κερδίσει Ντιναμό Μόσχας και Κλιμάμιο Μπολόνια και μάλιστα χωρίς τον παίκτη που προοριζόταν για ηγέτης το καλοκαίρι (Σάντερς). Εγώ δεν πιστεύω ότι μπορούσε, ανεξαρτήτως του πώς εξελίχθηκαν οι δύο αγώνες. Μία ομάδα που ο «Καλάφας» την πήρε σε πολύ δύσκολη κατάσταση και την έφερε στα πρόθυρα της τετράδας πέρσι, στο ULEB Cup, αλλά και μέχρι στιγμής στην τετράδα του φετινού πρωταθλήματος, ελαφρά τη καρδία τον έδιωξε. Μάλλον θα περιμένει κάτι καλύτερο από αυτό που είναι τώρα, αλλιώς δεν εξηγείται. Όμως, πού μπορεί να φτάσει ο Πανελλήνιος του Σάκοτα ή του όποιου τον αναλάβει τώρα; Θα πάει πάνω από 4^ος; Θα πάρει το Κύπελλο; Θα πάρει τον τίτλο; Θα προκριθεί στο ULEB Cup; Η λογική λέει ότι η απάντηση και στα τέσσερα ερωτήματα είναι «όχι». Άρα κάτι άλλο έδιωξε τον «Mission Impossible» από την Κυψέλη. Ο Καλαφατάκης, πάντως, είχε παίκτες που έπαιζαν γι’ αυτόν (βλέπε Γκράντι), ενώ είναι σίγουρο ότι ήδη τον… λιμπίζονται πολλοί που βλέπουν ότι η χρονιά πάει… δύσκολα.

– Όσοι θα παρακολούθησαν την τηλεοπτική αναμετάδοση του αγώνα του Άρη με την Ολύμπια Λάρισας, θα μπόρεσαν να διακρίνουν με ευκολία τη γραμμή που έχει «πέσει», ώστε να δημιουργηθεί αρνητικό κλίμα για τον Τερέλ Καστλ. Δεν υποστηρίζω ότι ο Καστλ έχει μπει δυνατά στη σεζόν, άλλωστε αυτά τα έχουμε πει λίγο παλιότερα. Όμως, αυτό απέχει από το να του καταλογίζονται όλα τα δεινά του Άρη.

Ακούστηκε (από το ανεκδιήγητο δίδυμο της μετάδοσης) τουλάχιστον 4 φορές η φράση «η μαύρη τρύπα του Άρη σήμερα», 3 φορές το «πολύ κακός σήμερα Καστλ», και πολλές φορές τα «ο μέτριος φέτος Καστλ», «καμία σχέση με τον παλιό Καστλ», «βαραίνουν τα χρόνια», «δημιουργεί προβλήματα ο Καστλ στο ματς», κ.α..

Πόσο τραγικός όμως ήταν ο Καστλ στον αγώνα; Ήταν ο τρίτος καλύτερος παίκτης του Άρη πίσω από τους Μάσεϊ και Τσαλδάρη. Τελείωσε τον αγώνα με 8 πόντους, 2 ριμπάουντ, 2 κλεψίματα και 5 ασίστ, όντας άστοχος στα τρίποντα με 1/5.

Σε ένα ματς που ο Ράιτ έχει 5 πόντους, 2 ριμπάουντ, 3 ασίστ και 3 λάθη, ο Μότολα έχει 5 πόντους, 4 ριμπάουντ και 3 λάθη, ο Αγαδάκος έχει 2 πόντους, 2 ριμπάουντ και 2 λάθη και ο ανεκδιήγητος Τέρι έχει 3 πόντους και 3 ριμπάουντ, ενώ χρεώθηκε και τεχνική ποινή επειδή κυνηγούσε τον Μπατή για να τον… δείρει, σπρώχνοντας ταυτόχρονα διαιτητές και αντιπάλους, είναι τουλάχιστον προκλητικό να λες συνέχεια για τον «κακό σήμερα Καστλ, που είναι η μαύρη τρύπα του Άρη».

Το κλίμα έχει ήδη αρχίσει να δημιουργείται, μιας και ο Καστλ είναι από τους αγαπημένους της «κίτρινης» εξέδρας, άρα θα πρέπει να «πειστεί» ο κόσμος ότι δεν είναι πλέον απαραίτητος. Την ίδια ώρα, ο G.H. φέρνει στη Θεσσαλονίκη τον… Φινλανδό Μουούρινεν (συμπατριώτη του Μότολα) για να δοκιμαστεί και αν πείσει να πάρει τη θέση είτε του Σεραπίνας είτε του Καστλ. Εγώ το μόνο που έχω να πω, και χωρίς να ξέρω τον παγκοσμίως άγνωστο παίκτη, είναι ότι… σίγουρα κάποιος λόγος θα υπάρχει που εκτός των ομάδων που αγωνίζονται στο φινλανδικό πρωτάθλημα, η μοναδική ομάδα στον κόσμο που έχει στο ρόστερ της περισσότερους από έναν Φινλανδούς είναι η… εθνική Φινλανδίας! Κι αυτή επειδή δεν μπορεί να κάνει αλλιώς.