Age Of Basketball AGE OF BASKETBALL. Η μοναδική Αθλητιατρική Μπασκετική Πύλη στο ελληνικό διαδίκτυο ξεχωρίζει μέσα από το περιεχόμενο, τα άρθρα …
Το Age of Basketball σας ταξιδεύει στον κόσμο του Ντένις Ρόντμαν, σε ένα τεράστιο αφιέρωμα στη ζωή και την καριέρα του ταλαντούχου ιδιόρρυθμου παίκτη. Προσδεθείτε και ετοιμαστείτε για ένα ταξίδι γεμάτο χρώματα, όπως μόνο το «Σκουλήκι» ξέρει να διαλέγει.
Προς τέρψη του Φιλ Τζάκσον, το καλοκαίρι του 1995 ο Ντένις Ρόντμαν δέχτηκε να μεταπηδήσει στους Μπουλς. Οι Σπερς τον είχαν «τελειωμένο», ο Τζάκσον τον έπεισε και ο Ρόντμαν πήγε στο Σικάγο με αντάλλαγμα τον Ουίλ Περντιού και χρήματα. Βασικός στόχος των Μπουλς να καλύψουν το κενό του Χόρας Γκραντ, που έφυγε το 1994 από την ομάδα. Βασικός στόχος του Ρόντμαν να φύγει από την “αρρώστεια” των Σπερς, όπου πίστευε ότι τον κορόιδευαν και τον χρησιμοποιούσαν σαν προϊόν και μόνο και όχι ως παίκτη και άνθρωπο.
Ήδη 34 χρονών ο Ρόντμαν, μια μετεγγραφή ρίσκο και ως προς την ηλικία, αλλά και ως προς τη συμπεριφορά στο γήπεδο. Ο Φιλ Τζάκσον έκανε την πανέξυπνη κίνηση να αποκτήσει και τον Τζακ Χάλεϊ μαζί με τον Ρόντμαν, μοναδικό του φίλο από τους Σπερς, ενώ Τζόρνταν και Πίπεν δέχτηκαν το «Σκουλήκι» με ανοιχτές αγκάλες. Μπορεί οι Μπουλς να κρέμονταν σε λεπτές ισορροπίες, αλλά όντως οι ισορροπίες έμοιαζαν τέλειες.
Οι δυο αστέρες ήξεραν ότι στο παρκέ ο Ρόντμαν τους προστάτευε από τα πάντα, ενώ εκείνοι, δασκαλεμένοι από τον Τζάκσον, ήταν πάντα εκεί για να προστατεύσουν τον Ρόντμαν από τον εκρηκτικό εαυτό του. Ξεκίνησε βασικός σε 57 από τα 64 παιχνίδια του 1995-96, είχε 5.5 πόντους και 14.9 ριμπάουντ, για να πάρει τον 5ο συνεχόμενο τίτλο 1ου ριμπάουντερ στη λίγκα και να βοηθήσει τους Μπουλς να γίνουν η καλύτερη ομάδα όλων των εποχών με το αδιανόητο ρεκόρ του 72-10.
«Μέσα στο παρκέ εγώ και ο Μάικλ είμαστε αρκετά ήρεμοι και μπορούμε να συζητάμε. Αλλά όσον αφορά στις ζωές μας αυτός πηγαίνει προς τη μία κατεύθυνση κι εγώ προς την άλλη. Εννοώ, αυτός πηγαίνει βόρεια κι εγώ νότια. Και μετά έχεις τον Σκότι Πίπεν ακριβώς στη μέση. Είναι ο ισορροπιστής μας», έχει πει ο Ρόντμαν για τη συνεργασία του με το θρυλικό δίδυμο του Σικάγο.
Έχασε αρκετά ματς στην αρχή της χρονιάς λόγω ενός προβλήματος τραυματισμού στη γάμπα, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε από το να κατεβάσει περισσότερα από 20 ριμπάουντ σε 11 αγώνες, ενώ στις 16 Ιανουαρίου του 1996 έκανε και το πρώτο του triple-double στην καριέρα του με 10 πόντους, 21 ριμπάουντ και 10 ασίστ. Εκείνη τη χρονιά οι Μπουλς δεν είχαν αντίπαλο. Τζόρνταν, Πίπεν και Ρόντμαν επιλέχτηκαν στην Καλύτερη Αμυντική πεντάδα, για πρώτη φορά στην ιστορία του NBA τρεις παίκτες από την ίδια ομάδα βρίσκονταν εκεί. Βέβαια, δεν έλειψαν και οι άσχημες στιγμές, όπως η κουτουλιά του Ρόντμαν στον διαιτητή Τεντ Μπέρνχαρντ, που του κόστισε 6 παιχνίδια αποκλεισμό και 20.000 δολάρια πρόστιμο, τιμωρία που κατακρίθηκε ως πολύ απαλή.
Στους τελικούς του NBA ο Ρόντμαν έκανε ένα ακόμα ρεκόρ. Στο 2ο ματς με τους Σιάτλ Σουπερσόνις πήρε 20 ριμπάουντ, ανάμεσά τους 11 επιθετικά, ενώ στο 6ο πήρε 19 ριμπάουντ, με 11 ξανά επιθετικά, ενώ έβαλε και 5 πόντους σε ένα 12-2 των Μπουλς που έκρινε το ματς, βγάζοντας τον Κεμπ εκτός αγώνα. Μετά τους τελικούς ο Τζορτζ Καρλ είπε: «Εκτιμώντας τη σειρά ο Ντένις Ρόντμαν κέρδισε δύο αγώνες. Μπορέσαμε να τον ελέγξουμε σε 4 ματς, αλλά στο 2ο και το αποψινό ήταν ο λόγοςπ ου κέρδισαν». Τα 11 επιθετικά που κατέβασε δύο φορές ο Ρόντμαν είναι ως και σήμερα ρεκόρ στους τελικούς του NBA, το οποίο μοιράζεται με τον Έλβιν Χέιζ. Πολλοί ήταν εκείνοι, μάλιστα, που είπαν ότι ο Ρόντμαν ήταν ο πραγματικός MVP εκείνων των τελικών…
Εξίσου καλός και τη σεζόν 1996-97 ο Ρόντμαν, με 16.7 ριμπάουντ ανά αγώνα πήρε τον 6ο του συνεχόμενο τίτλο 1ου ριμπάουντερ στο NBA, αλλά η πιο «διάσημη» στιγμή της σεζόν ήταν το περιστατικό με τον καμεραμάν Γιουτζίν Έιμος. Σε ματς κόντρα στους Τίμπεργουλβς στις 15 Ιανουαρίου 1997, ο Ρόντμαν σκόνταψε πάνω στον Έιμος και έπεσε στο παρκέ, για να τον κλοτσήσει μετά στη βουβωνική χώρα. Για την ενέργειά του αυτή τιμωρήθηκε με 11 παιχνίδια αποκλεισμό από τη λίγκα, ενώ αναγκάστηκε να πληρώσει 200.000 δολάρια αποζημίωση στον Έιμος.
Στην σεζόν είχε και κάποια προβλήματα με τα γόνατά του, που του κόστισαν 13 παιχνίδια, ενώ στα πλέι οφς αντιμετώπισε αρκετά προβλήματα απέναντι στον Καρλ Μαλόουν. Παρόλα αυτά κέρδισε τον 2ο τίτλο του με τους Σικάγο Μπουλς και αποφάσισε να ασχοληθεί… με το wrestling.
Μαζί με τον φίλο του Χαλκ Χόγκαν έπαιξε στο WCW, χάνοντας σε ομαδικό ματς από τους Λεξ Λούγκερ και The Giant. Οι Μπουλς δεν είχαν… ξετρελαθεί με την απόφαση αυτή του Ρόντμαν, αλλά με τον Τζάκσον στη μέση, είχε ξεκάθαρα βρεθεί ισορροπία στις σχέσεις των δύο πλευρών.
Το 1997-98 ο Ρόντμαν ήταν ήδη 37 ετών, αλλά μπόρεσε να πάρει τον 7ο συνεχόμενο τίτλο 1ου ριμπάουντερ, με 15.0 ανά αγώνα. Ξανά πήρε πάνω από 20 ριμπάουντ 11 φορές, ενώ κατέβασε 29 σκουπίδια εναντίον των Χοκς και 25 με 15 επιθετικά εναντίον των Κλίπερς.
Η ομάδα εκείνη των Μπουλς ήταν ομάδα φαινόμενο στην ιστορία του NBA, καθώς ο Τζόρνταν ήταν 35, ο Ρόντμαν 37 και ο Πίπεν 33 στα πλέι οφς. Όμως, και πάλι οι Μπουλς πήραν τον τίτλο, παρά τη γερασμένη ομάδα τους. Όχι βέβαια χωρίς συγκινήσεις. Μετά από τρία πολύ καλά παιχνίδια στους τελικούς στα οποία ο Ρόντμαν έκλεισε τον Μαλόουν, το «Σκουλήκι» αποφάσισε να… πάει για wrestling πριν τον 4ο τελικό με τον Χαλκ Χόγκαν, αφήνοντας την ομάδα στα κρύα του λουτρού μη πηγαίνοντας στην προπόνηση μετά το αδιανόητο 96-54 των Μπουλς.
Οι Μπουλς τον τιμώρησαν με 20.000 δολάρια, αλλά από τον αγώνα με τον Χόγκαν έβγαλε πάνω από 200.000 δολάρια. Πεισμωμένος, κατάφερε να περιορίσει τον Μαλόουν και στον 4ο τελικό, βουλώνοντας στόματα, σκοράροντας και 2 βολές στο τέλος, που ουσιαστικά έκριναν το ματς.
Ο Μαλόουν στα 4 πρώτα ματς είχε 20.0 πόντους μέσο όρο με 32/73 σουτ εντός παιδιάς, την ώρα που στη σεζόν είχε πάνω από 27.0 πόντους μέσο όρο με 53% εντός παιδιάς. Ο Μαλόουν μπόρεσε να σκοράρει 39 πόντους στον 5ο τελικό, οι Τζαζ μείωσαν σε 3-2, αλλά η συνέχεια είναι γνωστή με τον Τζόρνταν να σκοράρει πάνω από τον ξαπλωμένο στο παρκέ Μπράιον Ράσελ για το 3ο συνεχόμενο δαχτυλίδι και το 5ο συνολικά του Ρόντμαν.
Μετά τους τελικούς ο Ρόντμαν μαζί με τον Χαλκ Χόγκαν αγωνίστηκαν στο wrestling με τους Καρλ Μαλόουν και Diamond Dallas Page σε έναν αγώνα που οι δύο αστέρες μονομάχησαν για 23 λεπτά και οι δημοσιογράφοι δεν σταμάτησαν το… δούλεμα για πολύ καιρό.
Κάπου εκεί βγήκε και το Bas As I Wanna Be, η αυτοβιογραφία του Ρόντμαν, που έμεινε 10 εβδομάδες στη λίστα με τα best-seller των New York Times και θεωρείται ως σήμερα μια από τις καλύτερες αυτοβιογραφίες που έχουν γραφτεί ποτέ: «αληθινή», χωρίς ωραιοποιήσεις και απίστευτα ενδιαφέρουσα. Ο Ρόντμαν έκανε τότε την περίφημη εμφάνιση με νυφικό για να την προωθήσει.
Λέικερς, Μάβερικς και τέλος
Οι Μπουλς… αυτοκαταστράφηκαν μετά το τέλος εκείνης της περιόδου, αφού ο Τζέρι Κράουζε αποφάσισε να ξαναχτίσει την ομάδα από την αρχή επειδή ο Τζόρνταν αποσύρθηκε. Φιλ Τζάκσον, Τζόρνταν, Πίπεν, Κερ έφυγαν, οι Μπουλς έκαναν 10 χρόνια να συνέλθουν, ενώ και ο Ρόντμαν δεν έμεινε πολύ. Το λοκ άουτ τον βρήκε στο Σικάγο, αλλά στις 21 Ιανουαρίου 1999 μεταπήδησε στους Λος Άντζελες Λέικερς πριν την αρχή της κουτσουρεμένης σεζόν.
Εκεί έπαιξε 23 παιχνίδι πριν αφεθεί ελεύθερος, αφού δεν έδειχνε να αντέχει ή να αντέχεται από την ομάδα. Παρόλα αυτά πρόλαβε να έχει 11.2 ριμπάουντ μέσο όρο στα 23 αυτά παιχνίδια. Η τελευταία του χρονιά στο NBA ήταν το 1999-2000 όταν και έπαιξε 12 ματς για τους Ντάλας Μάβερικς.
Ο ίδιος είχε πει ότι δεν έπρεπε ποτέ να γυρίσει στο Ντάλας, όπου και μεγάλωσε, αλλά το έκανε το… λάθος. Παρότι είχε 14.3 ριμπάουντ ανά αγώνα, εμφανιζόταν αδιάφορος εκτός παρκέ, αποβλήθηκε σε δύο ματς, μάλωνε με όλους στην ομάδα και τελικά αποδεσμεύτηκε λόγω έλλειψης κινήτρου.
Πάντως, σίγουρα αποτελεί ένα μικρό αλλά ξεκάθαρο δείγμα των απίστευτων αθλητικών ικανοτήτων του Ρόντμαν το γεγονός ότι στα 38 του μπορούσε να παίζει 32,4 λεπτά ανά αγώνα και να κατεβάζει 14.3 ριμπάουντ, αριθμοί που άλλοι παίκτες δεν διανοούνται ούτε όταν είναι 5-10 χρόνια μικρότεροι του 38χρονου τότε Ρόντμαν.
Μετά το NBA
Μετά το NBA ο Ρόντμαν παράτησε το μπάσκετ και αφοσιώθηκε στην καριέρα του ως ηθοποιού και στο wrestling. Όμως, δεν προχώρησε σε ανώτερο επίπεδο στο wrestling, αλλά προτίμησε να γίνει πρόεδρος της Λίγκας Αμερικάνικου Ποδοσφαίρου με Εσώρουχα το 2005.
Το σαράκι του μπάσκετ τον έτρωγε πάντα, οπότε το 2003-04 έπαιξε στο νέο ABA ελπίζοντας κάποια ομάδα του NBA να τον καλέσει. Το ίδιο έκανε και το 2004-05 αλλά και το 2005-06. Ποτέ δεν έπαιξε ξανά στο NBA, αλλά το 2006 έπαιξε τρία ματς στους Μπράιτον Μπέαρς της Βρετανίας. Την άνοιξη του 2006 έπαιξε μαζί με άλλους παλιούς αστέρες του NBA (Ντάριλ Ντόκινς, Κέβιν Ουίλις, Κάλβιν Μέρφι, Άλεξ Ίνγκλις) στις Φιλιππίνες, έχοντας 5 πόντους και 18 ριμπάουντ και 3 πόντους και 16 ριμπάουντ στα δύο ματς επίδειξης εκεί (με ομάδα παλιών αστέρων της χώρας και την εθνική).
Το 2005 είχε παίξει και ένα ματς με τον Τόρπαν Πόγιατ της Φινλανδίας, ενώ τότε δημοσίευσε και τη δεύτερη αυτοβιογραφία του, το «I should be dead by now» την οποία προώθησε φωτογραφιζόμενος μέσα σε φέρετρο.
Στα επόμενα μέρη του αφιερώματος θα δούμε τα απίστευτα στατιστικά κατορθώματα του Ντένις Ρόντμαν, αλλά και θα γνωρίσουμε τις πιο πικάντικες πτυχές της ζωής του μέσα από τα δικά του λόγια.
Νίκος Κουσούλης
