Eurobasket 2011 on AoB: 3ος όμιλος

Το Ευρωμπάσκετ ξεκινά την Τετάρτη, η αντίστροφή μέτρηση έχει αρχίσει και το Age of Basketball είναι εδώ με όλα όσα θέλετε να ξέρετε για τις ομάδες του κάθε ομίλου της διοργάνωσης πριν το πρώτο τζάμπολ. Προσδεθείτε και ας μπούμε σιγά σιγά στο ρυθμό της μεγαλύτερης γιορτής του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Περιμένοντας, λοιπόν, και τις τελευταίες ομάδες να ανακοινώσουν τις δωδεκάδες τους, ας αρχίσουμε την ανάλυση από τον 3ο όμιλο, όμιλο της εθνικής μας ομάδας, που είναι ο μόνος στον οποίο και οι 6 ομάδες έχουν ανακοινώσει δωδεκάδα. Όμιλος με 3 φαβορί και 3 αουτσάιντερ, σχετικά εύκολος για την Ελλάδα, δύσκολος όσο κατεβαίνουμε πιο κάτω και με τον κίνδυνο ότι σε τέτοιους ομίλους μια εκτός προγράμματος ήττα ενός από τα τρία φαβορί μπορεί να κάνει την κατάσταση άνω κάτω.

Διαβάστε την ανάλυση του 1ου ομίλου
Διαβάστε την ανάλυση του 2ου ομίλου
Διαβάστε την ανάλυση του 4ου ομίλου 

ΕΛΛΑΔΑ

Διαβάστε την πλήρη ανάλυση της εθνικής εδώ.

Ο στόχος: Μεταβατική χρονιά για την εθνική μας, οπότε ο στόχος είναι να γίνει η μετάβαση από την παλιά γενιά στη νέα ομαλά. Αυτό σημαίνει να μην αποτύχει παταγωδώς η εθνική. Με βάση το σύστημα της διοργάνωσης, μίνιμουμ στόχος της Ελλάδας πρέπει να είναι η οκτάδα και βλέπουμε.
Ο ηγέτης: Ο Νίκος Ζήσης. Είναι το μυαλό και η εμπειρία σε μια ιδιαίτερα άπειρη περιφέρεια. Από τα χέρια του θα περάσουν όλα τα δύσκολα λεπτά της Ελλάδας στη διοργάνωση.
Το ερωτηματικό: Η απειρία τόσων πολλών παικτών: 6 δεν έχουν ξαναφορέσει τη φανέλα της ομάδας σε μεγάλη διοργάνωση, άλλοι 3 είναι ουσιαστικά άπειροι και η Ελλάδα είναι ένα μεγάλο ερωτηματικό για το πώς θα αντιδράσει στα δύσκολα.
Η αδυναμία: Θα μπορούσα να πω… η έλλειψη εμπειρίας, αλλά μάλλον θα προτιμήσω να μιλήσω για τα νεκρά διαστήματα στην επίθεση, όταν χάνεται η αυτοσυγκέντρωση και οι παίκτες κάνουν κακές επιλογές και πετούν την μπάλα.
Ο X-factor: Ο Αντώνης Φώτσης. Είναι ο πιο έμπειρος παίκτης της ομάδας, πρέπει να τραβήξει πολύ κουπί στη ρακέτα, ενώ κακά τα ψέματα παίζει σε μια θέση όπου βρίσκονται μερικοί από τους καλύτερους παίκτες στη διοργάνωση και η άμυνά του πάνω τους θα κρίνει πολλά: Βούτσεβιτς, Μάρκοτα, Τελέτοβιτς, Κιριλένκο, Σμόντις, Νοβίτσκι, Ντιο, Σονγκάιλα, Ιλιασόβα και άλλοι.
Η απουσία: Από πού να αρχίσουμε και πού να τελειώσουμε. Ας μείνουμε στον Σοφοκλή Σχορτσανίτη, ο οποίος ξεκίνησε προετοιμασία με την ομάδα και έφυγε στα μισά. Η παρουσία του στη ρακέτα θα άλλαζε το αγωνιστικό προφίλ της εθνικής και θα φόρτωνε πολύ τους αντιπάλους ψηλούς.
Ο πάγκος: Ο Ηλίας Ζούρος είναι στην πρώτη του χρονιά στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Με αρκετές εμπειρίες και περγαμηνές τα τελευταία χρόνια, θέλει μια καλή αρχή. Σίγουρα θα προτιμούσε ένα πιο έμπειρο ρόστερ στην πρώτη του χρονιά, αλλά σίγουρα η Ελλάδα είναι ταλαντούχα, δεν υπάρχει τόσο άγχος όσο άλλες χρονιές για επιτυχία και οι συνθήκες είναι καλές για να προχωρήσει στη διοργάνωση.
Μπλα-Μπλα: Σλούκας, Ξανθόπουλος, Καλάθης, Ζήσης και δίπλα τους οι Μπράμος, Βασιλειάδης, Παπανικολάου στην περιφέρεια, με τους Καϊμακόγλου, Φώτση, Μπουρούση, Μαυροειδή και Κουφό στο καλάθι. Στα φιλικά ήταν θεαματική και ανάγκασε πολλούς να πουν απλώς ότι όσες απουσίες κι αν έχει θα είναι στα φαβορί. Φρέσκια ομάδα, διψασμένη για επιτυχίες, σίγουρα θα θέλει να αποδείξει ότι ήρθε για να μείνει.
Πρόβλεψη: Ξεκάθαρα θα πρέπει να βρίσκεται οκτάδα. Μετά είναι ένας αγώνας, 40 λεπτά από την απόλυτη επιτυχία. Εξαρτάται από τον αντίπαλο, τη βραδιά, το momentum, τα χίλια δύο απρόσμενα της διοργάνωσης. Μπορεί να μπει τετράδα, μπορεί να μείνει και 8η. Οι ξένοι τη βάζουν στα 3 φαβορί της διοργάνωσης, αλλά θεωρώ ότι είναι στα δυνατά αουτσάιντερ, κυρίως λόγω της απειρίας της και του γεγονότος ότι φέτος δημιουργήθηκε.

ΚΡΟΑΤΙΑ

Ο στόχος: Σκέφτονται οκτάδα, ονειρεύονται τετράδα και φαντασιώνονται Ολυμπιακούς Αγώνες. Οι Κροάτες θα μπορούσαν να είναι ανάμεσα στα 2-3 φαβορί της διοργάνωσης από πλευράς ρόστερ αν δεν είχαν τις απουσίες που έχουν από τραυματισμούς. Τώρα, χαίρονται που είναι στην εύκολη πλευρά της διοργάνωσης, αλλά ξέρουν ότι πρέπει να κερδίσουν όλους τους μικρούς και να πάρουν και κάποια από τα πιο δυνατά ματς για να μπουν στα νοκ άουτ. Μετά…
Ο ηγέτης: Ο Μπόγιαν Μπογκντάνοβιτς είναι μόλις 22 χρονών. Όμως, είναι ξεκάθαρα ο νέος δολοφόνος των ευρωπαϊκών γηπέδων. Σκοράρει κατά βούληση (πρώτος σκόρερ σε 6 από τα 10 φιλικά των Κροατών) και μοιάζει ασταμάτητος. Σίγουρα άπειρος, αλλά μπορεί να ηγηθεί μιας πολύ ταλαντούχας περιφέρειας, η οποία στη μέρα της νικά οποιονδήποτε.
Το ερωτηματικό: Ο Νταμίρ Μάρκοτα προέρχεται από την καλύτερη χρονιά της καριέρας του. Πάντα θεωρούνταν μεγάλο ταλέντο, αλλά πια είναι 26 ετών. Φέτος για πρώτη φορά μοιάζει να ανέβηκε επίπεδο. Καλείται να το αποδείξει και στο Ευρωμπάσκετ με την εθνική, κάτι που δεν έχει κάνει ακόμα.
Η αδυναμία: Το μυαλό της και ο άσος. Οι Κροάτες δεν… φημίζονται για την ηρεμία τους ούτε στο παρκέ ούτε στα αποδυτήρια. Η απουσία του Ούκιτς τους διαλύει στον άσο, όπου ο Πόποβιτς και ο Ντρέιπερ θα πρέπει να σηκώσουν το κουπί. Μόνο πρόβλημα; Κανείς τους δεν είναι πλέι μέικερ, αμφότεροι γουστάρουν να παίζουν στο «2». Μοναδικός καθαρός άσος στη δωδεκάδα ο Στίπτσεβιτς, που είναι καλός παίκτης με καλή πάσα, αλλά το πόσο θα παίζει είναι άλλο θέμα.
Ο X-factor: Ο Στάνκο Μπάρατς έφτασε φέτος με την Λαμποράλ να συγκαταλέγεται στους καλύτερους ψηλούς της Ευρωλίγκας. Στην εθνική δεν ήταν ως τώρα το πρώτο βιολί, αλλά φέτος θα γίνει. Αν μπορέσει να συνεργαστεί καλά με τον Άντε Τόμιτς, τότε η Κροατία αποκτά απίστευτο πλεονέκτημα έναντι όλων των ομάδων. Μπορεί να παίζει στο 4-5 με δύο παίκτες που είναι 2.17 μέτρα! Το πιο πιθανό, βέβαια, να εναλλάσσονται, ιδίως αν δεν μπορέσουν να ανταποκριθούν αμυντικά ή δεν αναγκάσουν με την παρουσία τους τον αντίπαλο προπονητή να προσαρμοστεί αυτός.
Η απουσία: Ξεκάθαρα ο Ρόκο-Λένι Ούκιτς. Ο πλέι μέικερ που έκανε ένα λάθος κάθε 2 αγώνες στην περσινή Ευρωλίγκα τραυματίστηκε και άφησε την Κροατία γυμνή στη θέση αυτή. Λείπει και ο νεαρός Λέον Ραντόσεβιτς, αλλά δεν συγκρίνονται όσο καλά κι αν έπαιξε στην πρώτη του χρονιά ο μικρός.
Ο πάγκος: Ο Γιόσιπ Βράνκοβιτς είναι προπονητής της νέας γενιάς, στα 43 του πια. Ξέρει ότι αν οδηγήσει την εθνική σε κάτι καλό, τότε θα ανέβει επίπεδο στο ευρωπαϊκό χρηματιστήριο και μαζί με αυτό θα του δοθούν και ευκαιρίες να προπονήσει καλές ομάδες. Διψασμένος και ξεκάθαρα μαχητής. Για να δούμε…
Μπλα-Μπλα: Γεμάτο ρόστερ, χωρίς πλέι μέικερ. Πόποβιτς και ο απίστευτος σκόρερ Ντρέιπερ (ξεκάθαρα η Κροατία έκανε την πιο ενδιαφέρουσα επιλογή… Αμερικανού απ’ όλες τις ομάδες και αξίζει να τον δείτε) στον άσο θα πυροβολούν ασταμάτητα όλη μέρα κι όλη νύχτα από κάθε σημείο του γηπέδου. Στη μέρα τους… δεν χρειάζονται οι υπόλοιποι. Μετά έχουμε Σίμον και Στίπτσεβιτς (ο μοναδικός καθαρός άσος της δωδεκάδας) και Τόμας, Μπογκντάνοβιτς, Ρούντεζ με πολύ ταλέντο. Στη ρακέτα Άντριτς και Ζόριτς θα έχουν δεύτερο ρόλο, αφού Μπάρατς, Τόμιτς και Μάρκοτα θα παίζουν περισσότερο. Πολύ ταλαντούχα ομάδα, που αν είναι στημένη σωστά μπορεί να φτάσει ως το τέλος. Όμως, μπορεί να γίνει και προβλέψιμη, ιδίως αν εγκλωβιστεί στον άσο. Ένα ιδιαίτερο πείραμα, το οποίο θα δούμε αν έχει αποτέλεσμα, τη στιγμή μάλιστα που όλες οι ομάδες παίρνουν 3 και 4 πλέι μέικερ μαζί τους.
Πρόβλεψη: Για να θεωρηθούν επιτυχημένοι θα πρέπει να είναι οκτάδα. Για να φτάσουν στο ταβάνι τους τετράδα. Όμως, θεωρώ ότι θα παλέψουν με Μαυροβούνιο, Σλοβενία, Ρωσία για 3 θέσεις στην οκτάδα και δεν είναι σίγουρο ότι η μια θα είναι δική τους. Πάντως, δεν ξεκινούν ως αουτσάιντερ και με βάση τη θεωρία πρέπει να είναι οκτάδα.

ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟ

Ο στόχος: Το πρώτο Ευρωμπάσκετ στην ιστορία τους. Στόχος η καλή παρουσία. Όμως, το Μαυροβούνιο είναι μια… άλλη λέξη για να πεις «χώρα της πρώην Γιουγκοσλαβίας». Και όταν μιλάμε για Γιουγκοσλαβία στο μπάσκετ, όλοι ξέρουμε ότι δεν μπορούμε να πούμε… άντε να παλέψουν για καμιά νίκη. Έχει το ρόστερ, έχει το ταλέντο, δεν έχει την εμπειρία. Στόχος του είναι η οκτάδα για να είναι επιτυχημένο, θα έχει αποτύχει αν μείνει στον πρώτο γύρο, θα μπει στο δεύτερο ως αουτσάιντερ. Όμως, μπορεί να νικήσει κάθε πιο δυνατό αντίπαλο στη διοργάνωση αν εκμεταλλευτεί τα όπλα του.
Ο ηγέτης: Ο Ομάρ Κουκ. Είναι ο εγκέφαλος της ομάδας, μια ματιά άλλωστε στο κεφάλι του το αποδεικνύει εύγλωττα. Από αυτόν θα περνούν όλες οι μπάλες, το πώς θα τροφοδοτεί αυτός τη φροντ λάιν θα κρίνει πολλά. Είναι πολύ μεγάλος πλέι μέικερ και ένας από τους βασικούς λόγους που μπορεί η ομάδα του Μαυροβουνίου να ελπίζει.
Το ερωτηματικό: Ο Νικόλα Βούτσεβιτς είναι παιχταράς. Κι αν δεν είναι, θα γίνει. Όμως, είναι 21, δεν έχει παίξει ποτέ επαγγελματικό μπάσκετ και θα κληθεί να παίξει απέναντι στους καλύτερους Ευρωπαίους ψηλούς. Στα φιλικά τα πηγαίνει μια χαρά, αλλά τα επίσημα είναι άλλο πράγμα. Θεωρώ ότι θα μας μείνει το όνομά του μετά το τουρνουά, αλλά κανείς δεν μπορεί να βάλει το χέρι του στη φωτιά.
Η αδυναμία: Η απειρία τους. Με τις ομάδες τους έχουν παίξει σε υψηλό επίπεδο, οι περισσότεροι. Όμως με την εθνική τους ποτέ. Φέτος είναι το πρώτο κρας τεστ, αφού τους ξεκίνησαν από τη Β’ Κατηγορία όταν πρωτοεμφανίστηκαν. Αν ξεπεράσουν αυτή, μπορεί να είναι η έκπληξη της διοργάνωσης.
Ο X-factor: Ο Σλάβκο Βράνιες. Ο πιο ψηλός παίκτης της διοργάνωσης μπορεί να δημιουργήσει ψυχολογικό πρόβλημα σε κάθε άλλον στο Ευρωμπάσκετ. Μπορεί και να αυτοκαταστραφεί αν δεν τον προστατεύει το σύστημα της ομάδας. Το ποια κατεύθυνση θα πάρει ο Βράνιες θα το δούμε όταν αρχίσουν οι αγώνες. Όμως, αν χρησιμοποιηθεί σωστά, οι αντίπαλοι θα αποφεύγουν τη ρακέτα του Μαυροβουνίου όπως ο διάολος το λιβάνι.
Η απουσία: Η αφρόκρεμα της χώρας είναι εδώ και ουσιαστικές απουσίες δεν υπάρχουν. Τουλάχιστον ανάμεσα σε αυτούς που έχουν δεχτεί να παίζουν με το Μαυροβούνιο.
Ο πάγκος: Ο Ντέγιαν Ράντονγιτς είναι αρκετά νέος προπονητής, 41, αλλά βρίσκεται στην 4η του χρονιά στον πάγκο της ομάδας. Στο Μαυροβούνιο έχει πολύ καλό όνομα και ελπίζει σιγά σιγά να αρχίσει να σπάει τα σύνορα της χώρας του και να γίνεται γνωστός ευρύτερα. Το πρώτο κρας τεστ είναι το Ευρωμπάσκετ της Λιθουανίας. Ίσως θα ήταν καλύτερο για μια νέα ομάδα στην πρώτη της εμφάνιση σε τέτοια διοργάνωση να έχει έναν έμπειρο προπονητή, αλλά ο Ράντονγιτς φαίνεται να έχει «βρεθεί» με τους παίκτες του.
Μπλα-Μπλα: Ταλαντούχα ομάδα, αρκετά πλήρης, συνθέτει ένα ακόμα από τα ερωτηματικά για το πόσο σκληρό θα είναι το φετινό Ευρωμπάσκετ. Μαζί με τον Κουκ στην περιφέρεια υπάρχουν ο Γερέτιν, Μιχαΐλοβιτς, ο Μπάκιτς και ο 36χρονος Στσεπάνοβιτς, ενώ στο «3», εκτός από τους προηγούμενους θα δούμε τον Μπορίσοφ. Η φροντ λάιν είναι πολύ δυνατή, με τη μορφή του Νικόλα Πέκοβιτς να δεσπόζει. Δίπλα του Βούτσεβιτς, Βράνιες, Μίλκο Μπιέλιτσα μετά από μια πολύ καλή χρονιά στη Λιέτουβος και το άπλετο ταλέντο των Ντραγκίσεβιτς και Ντάσιτς. Πολύ καλή ομάδα, με ταλέντο και παντοδύναμη φροντλάιν. Στα φιλικά έμοιαζε να προσπαθεί να ξεπεράσει το σοκ των πιο δύσκολων αγώνων φέτος σε σχέση με προηγούμενες χρονιές, αλλά μετά το πρώτο φιλικό, μόνο ένα έχασε με διψήφια διαφορά, από την Τουρκία, με την οποία πάλεψε ως το τελευταίο δευτερόλεπτο δυο μέρες αργότερα.
Πρόβλεψη: Είναι πιθανό να μείνει στο δεύτερο γύρο, κυρίως λόγω της απειρίας του. Πρέπει να πάρει όλους τους μικρούς (ΠΓΔΜ, Φινλανδία και αυτόν που θα έρθει από τον άλλο όμιλο) κάτι που δεν έχει αποδείξει ακόμα ότι μπορεί να κάνει. Μετά θα κληθεί να κερδίσει δυο ματς με Ελλάδα, Ρωσία, Σλοβενία και Κροατία για να έχει ελπίδες για οκτάδα. Αν φτάσει εκεί δεν θα είναι έκπληξη. Ούτε καν αν προκριθεί στην τετράδα, τουλάχιστον για όσους έχουν μελετήσει το ρόστερ της. Αν μείνει στους «12» πάλι δεν θα είναι έκπληξη. Αν αποκλειστεί στον πρώτο γύρο, θα είναι.

ΒΟΣΝΙΑ

Ο στόχος: Μια καλή παρουσία και αν έρθει η πρόκριση στο δεύτερο γύρο, γιατί όχι; Δεν έχει τόσο δυνατή ομάδα, το πιο πιθανό είναι να παλέψει με την ΠΓΔΜ και τη Φινλανδία για να αποφύγει την τελευταία θέση του ομίλου. Θέλει δυο νίκες για πρόκριση, ανάλογα με τον οίστρο του Τελέτοβιτς μπορεί και να τα καταφέρει.
Ο ηγέτης: Χρειάζεται να επεκταθούμε στο θέμα αυτό; Ο Μίρζα Τελέτοβιτς και μόνο αυτός. Από τα χέρια του κρέμεται, αυτός θα παίρνει όσα σουτ θέλει και λίγα παραπάνω και αν κάνει τρελά παιχνίδια η Βοσνία θα έχει ελπίδες νίκης. Αν κλείνεται, τότε οι Βόσνιοι θα αποχαιρετήσουν νωρίς. Κι εύκολα. Είναι ένας από τους πιο nice-to-watch παίκτες της διοργάνωσης και το μόνο σίγουρο είναι όταν έχει την μπάλα στα χέρια δεν θα βαρεθούμε ποτέ.
Το ερωτηματικό: Ο Νιχάντ Ντζέντοβιτς είναι 21 χρονών και ιδιαίτερα ταλαντούχος. Αν σταθεί στο ύψος της διοργάνωσης θα δώσει μεγάλη ώθηση στην ομάδα του. Όμως, είναι η πρώτη του μεγάλη διοργάνωση και κανείς δεν ξέρει πώς θα παίξει. Είναι παίκτης, πάντως, που θα μας απασχολεί για καιρό.
Η αδυναμία: Μεγαλύτερη αδυναμία η έλλειψη εμπειρίας. Εκτός από τον Τελέτοβιτς, παραστάσεις από το υψηλότερο επίπεδο έχει ουσιαστικά μόνο ο Ντόμερκαντ, άντε και ο Μπαϊράμοβιτς. Οι άλλοι δεν είναι συνηθισμένοι σε τέτοια τουρνουά και τόσο υψηλές απαιτήσεις.
Ο X-factor: Ο Χένρι Ντόμερκαντ είναι δεινός σκόρερ. Αν κάνει καλή διοργάνωση, τότε οι Βόσνιοι θα είναι ιδιαίτερα απειλητικοί, καθώς έχουν πολύ καλό σκορ από περιφέρεια και ρακέτα. Αν όχι, θα είναι δύσκολα τα πράγματα.
Η απουσία: Απών θα είναι ο Νεντζάντ Σινάνοβιτς της Μάλαγα, που δεν κλήθηκε. Ρίσκο ή όχι, απόφαση του προπονητή, οπότε δεν μπορούμε να μιλάμε για ατυχία μετά.
Ο πάγκος: Ο Σάμπιτ Χάτζιτς είναι παλιός και έμπειρος προπονητής, επιστρέφει δε φέτος στον πάγκο της εθνικής ομάδας μετά από 10 χρόνια. Δεν έχει ιδιαίτερες περγαμηνές σε ευρωπαϊκό επίπεδο, καθώς δεν έχει προπονήσει σε μεγάλο πρωτάθλημα. Θα φανεί αν η επιλογή του ήταν σωστή από τον τρόπο που θα αντιδρά στους αγώνες.
Μπλα-Μπλα: Η Βοσνία έχει κάποιους απίστευτα ταλαντούχους παίκτες, αλλά και μερικούς ρολίστες που έχουν συνηθίσει σε τελείως διαφορετικό επίπεδο από αυτό του Ευρωμπάσκετ. Στην πρώτη κατηγορία είναι ο Ντζέντοβιτς, ο Γκόρντιτς, ο Ντόμερκαντ και ο MVP του Eurocup, Ίκονιτς, στην περιφέρεια. Στη δεύτερη είναι ο Βασίλιεβιτς και ο Νέσοβιτς. Στη ρακέτα, στην πρώτη κατηγορία είναι ο Τελέτοβιτς, ο Κικάνοβιτς, ίσως οι Μπαϊράμοβιτς, Μπάβτσιτς, ενώ στη δεύτερη ο Τζάζβιν και ο Μιλόσεβιτς. Ομάδα, δηλαδή, ερωτηματικό. Κανείς δεν ξέρει πώς θα αντιδράσει, αφού έχει ξεκάθαρα βασικούς και αναπληρωματικούς, ενώ θα πρέπει κάθε ημέρα να βλέπει τους ίδιους παίκτες σε καλή κατάσταση να κάνουν καλό αγώνα, γιατί έχει περιορισμένες λύσεις. Στα φιλικά πήγε αρκετά μέτρια, έχοντας ως μεγαλύτερη αδυναμία το σκοράρισμα. Είχε τη χειρότερη επίθεση απ’ όλες τις ομάδες με μόλις 60.0 πόντους, γεγονός που δείχνει ότι ίσως παίζει λάθος, όταν στο ρόστερ της έχει παίκτες με το ταλέντο του Τελέτοβιτς, του Ντόμερκαντ και του Ντζέντοβιτς.
Πρόβλεψη: Το πιο πιθανό είναι να μείνει στον πρώτο όμιλο. Θα πρέπει να νικήσει ΠΓΔΜ και μια από τις Ελλάδα, Κροατία και Μαυροβούνιο για να προκριθεί. Αν το κάνει θα είναι απόλυτα επιτυχημένη, αλλά φαντάζει πολύ δύσκολο να τα καταφέρει. Πάντως, το ρόστερ της λέει να μην την ξεγράψουμε ακόμα…

ΠΓΔΜ

Ο στόχος: Η καλή παρουσία. Είναι ακόμα ξεκάθαρα ένα σκαλί πιο κάτω από τους άλλους, τουλάχιστον τους καλούς. Θέλει να νικήσει κάποιον αγώνα και να δει μήπως η κατάσταση των άλλων του ομίλου δεν είναι τόσο καλή, ώστε να μπορέσει αν προκριθεί. Όμως, δεν θα είναι εύκολο, μιλάμε για 3 νίκες. Το πιο πιθανό να παλέψει αν αποφύγει την τελευταία θέση του ομίλου. Το ματς της πρεμιέρας με το Μαυροβούνιο ίσως είναι το καθοριστικό για τις θεωρητικές πιθανότητες πρόκρισης, καθώς Ελλάδα και Κροατία δύσκολα να την πατήσουν.
Ο ηγέτης: Ο Μπο ΜακΚάλεμπ. Μπορεί η ΠΓΔΜ να είναι μέτρια, αλλά έχει έναν παίκτη που θα ήταν ηγέτης στις περισσότερες ομάδες της διοργάνωσης. Ο ΜακΚάλεμπ είναι πολύ υψηλού επιπέδου παίκτης, ένας από τους 3-4 καλύτερους πλέι μέικερ στην Ευρώπη. Οι αντίπαλες άμυνες από εκεί πρέπει να ξεκινήσουν την όποια δουλειά θέλουν να κάνουν εναντίον των Σκοπιανών.
Το ερωτηματικό: Ο Πρέντραγκ Σαμαρτζίσκι προέρχεται από μια πολύ καλή χρονιά στην Τουρκία. Την εξαργύρωσε με μια μετεγγραφή στη Λιέτουβος Ρίτας. Θα παίξει στη χώρα που θα περάσει το χειμώνα του και θα πρέπει να δείξει ότι είναι έτοιμος για το υψηλότερο επίπεδο μπάσκετ που θα συναντήσει. Για να δούμε…
Η αδυναμία: Τα ύψη. Έχει ψηλούς παίκτες, 4 πάνω από 2.09, αλλά συνολικά έχει 5 πάνω από δύο μέτρα και 6 από τους οι υπόλοιπους 7 είναι κάτω από 1.94. Θα έχει πρόβλημα να ματσάρει ψηλότερες ομάδες, όπως η Κροατία ή το Μαυροβούνιο.
Ο X-factor: Ο Βλάντο Ιλιέφσκι. Μπορεί να υπάρχει ο ΜακΚάλεμπ, αλλά ο Ιλιέφσκι είναι παίκτης από τον οποίο θα πρέπει να υπάρχουν απαιτήσεις. Αν κάνει καλή διοργάνωση θα απελευθερώσει και τον ΜακΚάλεμπ, ώστε να μην προσαρμοστεί όλη η αντίπαλη άμυνα πάνω του.
Η απουσία: Δεδομένου ότι κάθε χώρα μπορεί να έχει έναν μόνο… Αμερικανό στη σύνθεσή της, κανείς δεν μπορεί να μιλήσει για απουσίες των Μάσεϊ ή Μαρκί Γκριν. Ο Στεφάνοφ σταμάτησε, οπότε η ΠΓΔΜ είναι όσο πλήρης θα μπορούσε να ήταν.
Ο πάγκος: Ο Μάριν Ντοκουζόφσκι δεν έχει ιδιαίτερη καριέρα στην Ευρώπη, παρότι πρώτος προπονητής από το 1997. Δεν έχει ξεπεράσει τα όρια της ΠΓΔΜ, εκτός από μια χρονιά στη Λουκόιλ Ακαντέμικ. Στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο θα έχει ενδιαφέρον το πώς και αν θα αντεπεξέλθει.
Μπλα-Μπλα: Στην περιφέρεια, δίπλα στον ΜακΚάλεμπ, υπάρχουν οι Ιλιέφσκι, Μιρακόφσκι, Σιμονόφσκι, Σοκόλοφ και οι δύο Στογιανόφσκι, Βόινταν και Ντάμιαν. Στη ρακέτα θα δούμε τους Τσεκόφσκι, Νικολόφσκι, Σαμαρτζίσκι, Γκεσέφσκι και Άντιτς. Μέτρια ομάδα με ταβάνι, αν αντιμετωπιστεί από τις καλές σοβαρά, τότε δεν θα μπορεί να προβάλει αντιστάσεις. Πόσα να κάνει μόνος του ο ΜακΚάλεμπ; Στα φιλικά, πάντως, κατάφερε να ελέγξει το ρυθμό σε αρκετά από αυτά. Όμως, δεν πήρε νίκη από καλύτερη ομάδα παρά μόνο μια επί του Μαυροβουνίου. Απ’ την άλλη, με μεγάλη διαφορά έχασε μόνο από Ιταλία, Γερμανία, με άλλα ματς εναντίον Σλοβένων, Βόσνιων, Σέρβων, Μαυροβουνίου και Γερμανών να μένουν κλειστά ως το τέλος.
Πρόβλεψη: Μάλλον θα την αποχαιρετήσουμε από τον πρώτο γύρο. Αυτό είναι το λογικό, αυτό είναι και το πιο πιθανό. Αν περάσει θα είναι τρομερή έκπληξη, η λογική λέει 0-2 νίκες και αποκλεισμός.

ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ

Ο στόχος: Επετεύχθη! Μια από τις δύο ομάδες του Ευρωμπάσκετ που έχουν πετύχει το στόχο τους επειδή έφτασαν σε αυτό. Ας όψεται ο προκριματικός γύρος. Η Φινλανδία θέλει να δείξει ότι δεν είναι μια ταχύτητα κάτω. Αν κάνει μια νίκη θα είναι η πιο ευτυχισμένη ομάδα της διοργάνωσης στην πρώτη φάση, αλλά είναι αρκετά δύσκολο. Πάντως, στα προκριματικά έδειξε ότι έχει τρόπο να παίρνει παιχνίδια με σχεδόν ισοδύναμες ομάδες, οπότε τουλάχιστον τα ματς με Βοσνία και ΠΓΔΜ θα μπει για να τα παλέψει.
Ο ηγέτης: Ο Πετέρι Κοπόνεν. Ήταν 1ος σκόρερ στα προκριματικά, 1ος πασέρ και έπαιζε πιο πολύ απ’ όλους τους υπόλοιπους. Δυάρι, αλλά με μέτριο μακρινό σουτ, ο Κοπόνεν θα απασχολήσει τις αντίπαλες άμυνες.
Το ερωτηματικό: Ο Χάνο Μότολα. Είναι ξεκάθαρα ο πιο υψηλού επιπέδου παίκτης της ομάδας αυτής. Όμως τα χρόνια έχουν περάσει και ο Μότολα παίζει λιγότερο και αποδίδει μέτρια. Πάντως, στα προκριματικά είχε 9.0 πόντους μέσο όρο σε 14.5 λεπτά με 88% στα δίποντα, αλλά έπαιξε στα 2 από τα 4 ματς. Θα μπορέσει να σταθεί σε ια διοργάνωση με τόσους καλούν ψηλούς;
Η αδυναμία: Η απειρία της ομάδας, αφού εκτός Μότολα και Ράνικο, ο επόμενος πιο έμπειρος είναι ο Σασού Σαλίν, που είναι 20 χρονών, αλλά έπαιζε στην Ολίμπια Λιουμπλιάνας. Χαμηλής δυναμικότητας ομάδα, χωρίς ιδιαίτερη εμπειρία.
Ο X-factor: Ο Τίμου Ράνικο. Τρελός πλέι μέικερ, μπορεί να σουτάρει και… 10 τρίποντα στο ματς. Είναι καλός σκόρερ, το απέδειξε και στους προκριματικούς (2ος σκόρερ), αλλά θα χρειαστεί να οργανώσει και καλά επίσης στο Ευρωμπάσκετ. Μαζί με τον Κοπόνεν θα μοιράζονται τις δύο πρώτες θέσεις στην περιφέρεια και θα τραβούν το πιο πολύ κουπί.
Η απουσία: Καμία ιδιαίτερη απουσία, τουλάχιστον όχι ανάμεσα στα 6-7 πρώτα ονόματα της χώρας.
Ο πάγκος: Ο Χένρικ Ντέτμαν είναι στον πάγκο της ομάδας. Ένας από τους πιο έμπειρους και συμπαθείς Ευρωπαίους προπονητές, ο πρώτος προπονητής του Νοβίτσκι στη Γερμανία, ο Ντέτμαν είναι μάλλον ο καλύτερος άνθρωπος που θα μπορούσε να έχει η Φινλανδία στον πάγκο της για το Μουντομπάσκετ. Είναι εκεί από το 2004 και συνεχίζει ακάθεκτος. Από Ευρωμπάσκετ ξέρει, καθότι έχει αρκετή ιστορία στη διοργάνωση από τον… προηγούμενο αιώνα. Σίγουρα έμπειρος και σίγουρα η παρουσία του είναι ένα τεράστιο συν για τη Φινλανδία.
Μπλα-Μπλα: Μέτριο ρόστερ που ξεκινά από τους Κοπόνεν και Ράνικο στην περιφέρεια. Δίπλα τους θα δούμε τον γνώριμό μας Σον Χαφ, ενώ ακόμη υπάρχουν οι Κοϊβίστο, Μακαλάινεν, Σαλίν, Βιρτάνεν και ο Μουούρινεν, που παίζει και στη ρακέτα. Εκεί θα βρούμε, εκτός από τον Μότολα, τον Νίκιλα, παλιό γνωστό, αλλά και τους Κότι και Τζέραλντ Λι. Ο τελευταίος δεν είναι… Αμερικανάκι, καθώς έχει γεννηθεί στη Φινλανδία (όταν ο Αμερικανός πατέρας του έπαιζε εκεί μπάσκετ) και μεγάλωσε εκεί, παίζοντας στις εθνικές της χώρας από παιδί. Ρόστερ χαμηλών δυνατοτήτων, αλλά μαχητικό και έτοιμο να τα δώσει όλα. Δεν τους χαρίστηκε τίποτα, ούτε και θα χαρίσουν, όμως, οπότε όποιος πάει με… καφεδάκι στο χέρι και σάντουιτς θα την πατήσει…
Πρόβλεψη: Στον όμιλο θα μείνει και η λογική λέει χωρίς νίκη. Όμως, θα παλέψει για αυτή τη νίκη και δεν θα παραδίνεται πριν το τζάμπολ. Ίσως μπορέσει να πάρει έναν αγώνα. Δύσκολα πάντως…

Νίκος Κουσούλης