Το Age of Basketball σας παρουσιάζει το blog του δημοσιογράφου Γιώργου Σκιά για το Ευρωμπάσκετ 2011. Ο Γιώργος Σκιάς θα αρθρογραφεί στο AoB κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης μετά από κάθε αγώνα της Ελλάδας, για την εθνική, για τους αντιπάλους της, για καθετί που θα τραβάει το βλέμμα του προς στη Λιθουανία. Προσδεθείτε, χαλαρώστε και σας υποσχόμαστε ότι το ταξίδι μαζί του θα σας κρατήσει το ενδιαφέρον αμείωτο!
Αφού λοιπόν έπεσαν οι απαραίτητες συστάσεις, σας αφήνουμε μαζί με το πρώτο κείμενο, για τους στόχους, το φετινό προφίλ της εθνικής, αλλά και τα «τι» και «πώς» της διοργάνωσης.
Αρκεί να πάρει φόρα
Λίγες μόνο ώρες απομένουν για το πρώτο τζάμπολ στο Ευρωμπάσκετ της Λιθουανίας που φαίνεται πως έχει τα φόντα να γίνει το καλύτερο της ιστορίας. Η νεανική ομάδα του Ηλία Ζούρου καλείται να αντιμετωπίσει μερικά από τα μεγαλύτερα αστέρια του σύγχρονου μπάσκετ σε ένα τουρνουά που θα τα έχει όλα εκτός από τηλεοπτική κάλυψη της προκοπής. Μπορεί οι απόντες μας να είναι πολύ… ακριβότεροι από τους παρόντες μας, αλλά αν ο στόχος (μίνιμουμ η 6η θέση) επιτευχθεί, κανένας δεν θα θυμάται εκείνους που έλειψαν.
Αναγκαστικό λίφτινγκ
Να λέμε ότι η Εθνική βρίσκεται σε μια μεταβατική περίοδο είναι τουλάχιστον understatement. Υπάρχουν βαθιές αλλαγές σε πρόσωπα, σε τακτικές και σε γενικότερη φιλοσοφία παιχνιδιού. Μην παρεξηγηθούμε: δεν είναι ότι ο Ζούρος αποφάσισε να παίξει τον μαθητευόμενο μάγο. Απλώς οι συνθήκες (διάβαζε ρόστερ) είναι τέτοιες που υποχρεώνουν τον ομοσπονδιακό τεχνικό να φέρει στο τραπέζι πολλά στοιχεία που δεν θυμίζουν την Εθνική της τελευταίας επταετίας.
Star power
Στο κάτω κάτω την “παράδοση” εκπροσωπούν μόλις τρεις παίκτες (Φώτσης, Ζήσης, Μπουρούσης), ενώ οι Καλάθης, Καϊμακόγλου και Κουφός καταχρηστικά καταχωρίζονται ως έμπειροι, αν και μετρούν μόλις 1-2 παρουσίες σε μεγάλες διοργανώσεις και ποτέ σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Λειψανδρία είχαμε και το 2009 που καταλήξαμε στο βάθρο, αλλά εκείνο το τουρνουά ήταν πολύ πιο αδύναμο σε προσωπικότητες. Φέτος, με το ΝΒΑ να αργεί, το Ευρωμπάσκετ βρίθει σουπερστάρ. 29 ΝΒΑers φιγουράρουν στα ρόστερ 12 χωρών, στη χρονιά που εμείς παρουσιάζουμε το πιο… πτωχό lineup των τελευταίων ετών. Ξεγραμμένοι δεν είμαστε, αλλά ούτε και φαβορί.
Φρέσκος αέρας
Σε κάθε περίπτωση το τουρνουά αυτό θα σηματοδοτήσει μια ρήξη με το παρελθόν. Η φετινή ομάδα εγκαταλείπει (όπως φάνηκε ως τώρα) τα κεντρικά πικ εν ρολ, περιμένει πολλά από περιφερειακούς “μπόμπερ” (είδος που εξοβελίστηκε επί Γιαννάκη), δεν έχει το συνήθη πλούτο στη θέση «4», δεν θα χρησιμοποιεί σχήματα με τρεις δημιουργούς. Το βασικό ζήτημα είναι ότι η ομάδα αυτή υστερεί τόσο σε πείρα, όσο και σε ειδικό βάρος. Αυτό σίγουρα δεν είναι θετικό, αλλά δεν ισοδυναμεί και με καταστροφή.
Το… κόλπο
Η μορφή του τουρνουά και η κλήρωση των ομίλων έχει τρομερό ενδιαφέρον, καθώς ταιριάζει γάντι στην ομάδα μας. Το σύνολο του Ηλία Ζούρου θα πρέπει να σφυρηλατήσει χαρακτήρα μέσα στο τουρνουά. Πολύ απλά, αν δεν μπερδευτούμε στην πρεμιέρα με τη Βοσνία, η πρώτη θέση είναι απολύτως εφικτή. Φινλανδία και FYROM προσφέρονται για άνετες νίκες ηθικού και ολοκληρώνουμε με τις δύο δύσκολες ομάδες του ομίλου (Μαυροβούνιο, Κροατία) που πάντως δεν προκαλούν τρόμο. Η συνέχεια είναι λίγο ανηφορικότερη με την αθλητική Ρωσία και την μπασκετική Σλοβενία. Οι δύο ομάδες έχουν ομοιογένεια, έχουν και καλτ προπονητές (γίγαντα Μπόζα!) αλλά έχουν και αδυναμίες. Ακόμα κι αν κάνουμε δύο ήττες, η τρίτη αντίπαλος (λογικά Ουκρανία ή Γεωργία) θα είναι πιο του χεριού μας.
Το όριο
Κάπως έτσι θα βρεθούμε στην 8άδα όπου, ό,τι και να γίνει, θα αντιμετωπίσουμε πολύ δύσκολο αντίπαλο. Οι όμιλοι Α και Β είναι πολύ πιο ισχυροί και οι τέσσερις χώρες που θα περάσουν στα προημιτελικά θα είναι από τα φαβορί για την κούπα. Ακόμα και πρώτοι του ομίλου μας να είμαστε δεν σημαίνει τίποτα. Πιστεύει κανείς ότι η παρούσα Εθνική θα περάσει εύκολα από Τουρκία, Σερβία ή Νοβίτσκι; Από την άλλη, ένα ματς είναι και, αν το πάρουμε, πανηγυρίζουμε. Αν το χάσουμε και δεν περάσουμε στα ημιτελικά, πρέπει οπωσδήποτε να νικήσουμε το επόμενο, ώστε να πάμε στις θέσεις 5-6. Μην ξεχνάμε ότι βασικός στόχος είναι η πρόκριση στο προολυμπιακό τουρνουά για το οποίο η έκτη θέση αρκεί.
Ένεκα κρίσης
Φυσικά, Ευρωμπάσκετ δεν είναι μόνο η Ελλάδα, άσχετα αν η ΕΡΤ από την πολλή λιτότητα αποφάσισε να μη μας δείξει σχεδόν τίποτε άλλο, τουλάχιστον στον πρώτο γύρο. Δυστυχώς, οι φίλοι του αθλήματος θα πρέπει να λιώσουν στο ίντερνετ, αν θέλουν να δουν τα καλά ματς. Καθότι στους ομίλους Α και Β θα γίνει της κακομοίρας με σούπερ μάχες για πρόκριση-κατάταξη.
Ρόστερ πολλών καρατίων
Η Ισπανία μοιάζει λίγο καλύτερη από την ομάδα-μοντέλο του Πεκίνου, η Γαλλία δείχνει ότι φέτος μπορεί να κάνει την υπέρβαση και να χτυπήσει βάθρο, ενώ η διοργανώτρια Λιθουανία έχει ξανά στο ρόστερ τους “πάλιουρες” Γιασικεβίτσιους και Καουκένας μαζί με τον κορμό των νεότερων που αρίστευσε πέρυσι στο Παγκόσμιο. Μην ξεχνάμε την επιστροφή του γίγαντα Ντιρκ που πλέον έχει ΚΑΙ τίτλο, τους Τούρκους με το πληρέστατο ρόστερ (τα καλύτερα τριάρια της διοργάνωσης), τους “καλούς μας φίλους” Σέρβους, αλλά και τους Ιταλούς των “δαντελένιων” ΝΒΑερ που μας νίκησαν δύο φορές στα φιλικά.
Με λίγα λόγια, πάρτε θέση μπροστά στις οθόνες σας, γιατί το Ευρωμπάσκετ αναμένεται κορυφαίου επιπέδου, αλλά και πραγματικό μαμούθ με τις αλλαγές που επέβαλε η FIBA. Στον πρώτο γύρο θα έχουμε 12 ματς ημερησίως, αλλά από τη δεύτερη εβδομάδα η κατάσταση απλοποιείται και τα πράγματα θα είναι πιο ελεγχόμενα (τρία ματς την ημέρα). Όσο για την “αγαπημένη” ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος, αλλά οι χαμηλοί τόνοι συνήθως μας βγαίνουν σε καλό. Φυσικά, το πιο σημαντικό είναι να γίνει η καλή αρχή.
Γιώργος Σκιάς