Δημοσιεύτηκε 1 Φεβρουαρίου 2008
Η τελευταία αγωνιστική της κανονικής περιόδου ολοκληρώθηκε στην Ευρωλίγκα και πήγε όπως, λίγο πολύ, το περιμέναμε και το είχαμε προβλέψει (για όσους μας διαβάζουν και στα δημοσιογραφικά μας καθήκοντα). Στις αδιάφορες ξεχώρισε κάθε φορά αυτή που είχε ένα λόγο να αλλάξει λίγο τη μοίρα της. Μια δεύτερη νίκη (Λε Μαν), ένα κλείσιμο με επιτυχία για να γλυκάνει το χάπι (Προκόμ), μία μάχη (Μπαμπέργκ), προσπάθεια για την 5η θέση (Παρτιζάν), νίκη στο τελευταίο ματς της ρούκι χρονιάς (Ροάν), περίπατος επί πτωμάτων (ΤΣΣΚΑ).
Όσο για εκείνους που ενδιαφέρονταν, αν βγάλετε τον Ολυμπιακό, όλα τα άλλα ματς πήγαν φυσιολογικά. Τα φαβορί πήραν αυτό που ήθελαν εύκολα (Ταού, Μάλαγα, Λιέτουβος) ή δύσκολα (Ρεάλ, Μακάμπι). Βέβαια, Παναθηναϊκός και Άρης πήγαν να χαλάσουν τη γιορτή, αλλά κι αυτοί υποτάχτηκαν στο γενικότερο… κλίμα της αγωνιστικής.
Ο Άρης στο Αλεξάνδρειο έπαιξε χαλαρός στην αρχή, αλλά με άγχος στο δεύτερο ημίχρονο, όταν έμαθε ότι η Μάλαγα έκανε περίπατο με την Εφές. Οι «κίτρινοι» εμφάνισαν μερικά μόνο από τα συμπτώματα που εμφανίζουν κάθε φορά που έχουν άγχος, αφού εντός παιδιάς έπαιξαν πολύ καλά και στα 45 λεπτά. Όμως, το πρόβλημα τους βγήκε στις βολές, όπου ήταν τραγικοί με 19/31 για να πάνε στράφι τα μόλις 11 λάθη σε 45 λεπτά. Η Μακάμπι πήρε αυτό που ήθελε με τρομερό κοουτσάρισμα από τον Σβι Σερφ, που έδωσε μαθήματα καλής προπονητικής. Όσο για τη συνέχεια; Από τον αγώνα μένει ο καταπληκτικός κόσμος του Αλεξανδρείου, αλλά και ο… Τέρι που χειροκροτούσε ρυθμικά και φώναζε τα συνθήματα μαζί με τους… σουπεράδες!!! Δεν μπορεί, σε κάποιου από εσάς το μυαλό θα ήρθε η εικόνα του Τζούλιους Νουόσου, ημίγυμνου, στις εξέδρες του ΟΑΚΑ με τους φανατικούς οπαδούς της Νιγηρίας, να χτυπάει το τύμπανο στους αγώνες της εθνικής της χώρας του στο Μουντομπάσκετ του ΟΑΚΑ το 1998. Κι αν δεν ήρθε, δείτε τη φωτογραφία!
Πολύ όμορφο μπάσκετ στο, πιθανότατα, ωραιότερο παιχνίδι μέχρι στιγμής φέτος στην Ευρωλίγκα. Ο Άρης, πάντως, ξεκίνησε παράδοση, αφού, όπως και πέρσι με Μπαρτσελόνα, και φέτος το τελευταίο του παιχνίδι στους ομίλους της κανονικής περιόδου πήγε παράταση στο Αλεξάνδρειο. Περιμένουμε εναγωνίως την επόμενη χρονιά.
Από την εικόνα του «αυτοκράτορα» θα κρατήσω την εμφανή αμηχανία του Χέρμπερτ στο τι θα κάνει με Καστλ και Ουάσινγκτον, αφού φαίνεται ότι δεν έχει ξεκαθαρίσει μέσα του ποιος θα κουμαντάρει την ομάδα στην Ευρωλίγκα και πάει ανάλογα με το ποιος «τραβάει» σε κάθε αγώνα.
Μαθήματα καλής προπονητικής δεν έδωσε μόνο ο Σερφ. Έδωσε και ο Γκέρσον. Όχι; Καλά, πλάκα κάνω. Έδωσε και ο Ομπράντοβιτς. Ο Παναθηναϊκός πήγε με απουσίες στη Μαδρίτη, βρήκε απέναντί του και την ομάδα που έπρεπε να βγει καλύτερη δεύτερη των ομίλων, εφόσον το επέτρεπαν οι συνθήκες και έχασε. Και η Ρεάλ ήθελε νίκη για να βγει δεύτερη. Και την πήρε. Αυτά ως προθέρμανση για το φάιναλ φορ, εφόσον οι Ισπανοί φτάσουν ως εκεί.
Δεν υποστηρίζω ότι η διαιτησία διαμόρφωσε το τελικό αποτέλεσμα, αυτό το έκανε ο… Μπούλοκ. Απλώς, ότι βοήθησε αρκετά με τον τρόπο που σφύριζε. Γιατί τι θα πει ο Ομπράντοβιτς; Ότι του σφυρίζονταν πολλά φάουλ; Στον Παναθηναϊκό σφυρίχτηκαν 30 φάουλ και στη Ρεάλ 29. Όμως, η Ρεάλ εκτέλεσε 36 βολές και ο Παναθηναϊκός 26. Βέβαια, αν θέλετε τη γνώμη μου, ο Παναθηναϊκός ήταν χειρότερος από τους Ισπανούς. Είχε λιγότερα ριμπάουντ, λιγότερες ασίστ, λιγότερα κλεψίματα, λιγότερες τάπες και περισσότερα λάθη από τη Ρεάλ. Θα αναφερθώ και στην παρουσία του Λάζαρου Παπαδόπουλου, ο οποίος ήταν πολύ καλός και ελπίζω να το είδε ο… Πλάθα. Γενικώς, ο Λάζος (όταν του δίνεται η ευκαιρία) είναι πάντα καλός κατά του Ομπράντοβιτς. Για ευνόητους λόγους…
Η κανονική περίοδος τελείωσε, λοιπόν, και από Δευτέρα… τα σπουδαία. Αυτά μπορεί να κρύβουν και εμφύλιο. Να σας πω το πιο εφιαλτικό σενάριο για κάθε ομάδα, αλλά και το καλύτερο για τον ουδέτερο φίλαθλο; Παναθηναϊκός, Σιένα (ή Ταού), Εφές Πίλσεν, Ολυμπιακός. Όλα εξαρτώνται, όσο κι αν φαίνεται… περίεργο από τη σειρά με την οποία θα κληρωθούν οι πρώτες 4 ομάδες (Παναθηναϊκός, ΤΣΣΚΑ, Λιέτουβος, Ρεάλ). Εκεί θα αρχίσουν να φαίνονται τα «απαγορεύεται». Ένα παράδειγμα και το αφήνω το θέμα, γιατί θα τραβήξει σε μάκρος και δεν έχει νόημα. Κληρώνεται πρώτος ο Παναθηναϊκός, μπορεί από το 2ο γκρουπ να πέσει με όλες τις ομάδες. Κληρώνεται πρώτη η ΤΣΣΚΑ και ο Παναθηναϊκός αμέσως «χάνει» μία εκ των Μακάμπι, Μάλαγα ως πιθανές αντιπάλους, αλλά και μία από τις Σιένα, Ταού, αν κληρωθεί δεύτερη η Λιέτουβος.
Και κάτι πριν κλείσω: ένα πουλάκι (άλλο από το προχτεσινό…) μου είπε ότι η απόφαση απόλυσης του Γκέρσον είναι αυτή τη στιγμή κατά 95% ειλημμένη. Και υπάρχουν δύο λόγοι που δεν προχώρησε την Πέμπτη. Το «εν θερμώ» με το οποίο δεν συμφωνεί ο Αγγελόπουλος και η αναμονή της απάντησης από κάποιον κύριο του οποίου η… πόρτα χτυπήθηκε. Γιατί ο Σφαιρόπουλος δεν είναι η πρώτη λύση αυτή τη στιγμή. Ο Αγγελόπουλος θέλει όνομα. Και το έχει δηλώσει επανειλημμένως. Αλλιώς, μπορεί να μείνει στα ίδια…