Eurobasket 2011 on AoB: 4ος όμιλος

Το Ευρωμπάσκετ ξεκινά την Τετάρτη, η αντίστροφή μέτρηση έχει αρχίσει και το Age of Basketball είναι εδώ με όλα όσα θέλετε να ξέρετε για τις ομάδες του κάθε ομίλου της διοργάνωσης πριν το πρώτο τζάμπολ. Προσδεθείτε και ας μπούμε σιγά σιγά στο ρυθμό της μεγαλύτερης γιορτής του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Ο 4ος όμιλος είναι θεωρητικά ο πιο εύκολος της διοργάνωσης, τουλάχιστον για τα δύο φαβορί. Σλοβενία και Ρωσία επιβάλλεται να περάσουν χωρίς ιδιαίτερες απώλειες, ενώ Γεωργία και Ουκρανία αναμένεται να παλέψουν για την 3η θέση πρόκρισης, με τις Βουλγαρία και Βέλγιο να είναι αουτσάιντερ, αλλά κανείς να μην μπορεί να πάρει αψήφιστα.

Διαβάστε την ανάλυση του 1ου ομίλου
Διαβάστε την ανάλυση του 2ου ομίλου
Διαβάστε την ανάλυση του 3ου ομίλου 

4ος όμιλος

ΣΛΟΒΕΝΙΑ

Ο στόχος: Χαμηλό προφίλ και λίγα λόγια. Οι Σλοβένοι στοχεύουν αρχικά σε οκτάδα, μετά σε εξάδα κι αν κάτσει η τετράδα και τα μετάλλια, τότε έχει καλώς. Το θέμα είναι ότι βρισκόμενοι στην εύκολη πλευρά της διοργάνωσης, πρέπει να περάσουν οκτάδα και αν δεν το κάνουν θα έχουν αποτύχει. Όμως, δεν περνούν όλοι.
Ο ηγέτης: Ο Γκόραν Ντράγκιτς. Ο παίκτης που θα τα κάνει όλα στο παρκέ και θα πρέπει να βοηθήσει την ομάδα του να ανέβει επίπεδο. Έχει την κλάση και το ταλέντο να το κάνει, όμως θα πρέπει να το αποδείξει κιόλας. Με αρκετές απουσίες το βάρος πέφτει κυρίως πάνω του.
Το ερωτηματικό: Ο Ματίας Σμόντις. Έχει να παίξει μπάσκετ πάνω κάτω δυο χρόνια. Ο Σμόντις έμεινε ελεύθερος από την ΤΣΣΚΑ και προτάθηκε σε όλες τις καλές ομάδες της Ευρώπης. Καμία δεν ασχολήθηκε, όλες τον θεώρησαν τελειωμένο. Στα φιλικά δείχνει ότι αναγεννήθηκε. Αν το καταφέρει για δεύτερη φορά θα πρόκειται για απίστευτο φαινόμενο παίκτη. Για να δούμε…
Η αδυναμία: Η έλλειψη των σέντερ που τόσα χρόνια σήκωναν την ομάδα σίγουρα θα προκαλέσει προβλήματα. Άλλο να έχεις συνηθίσει να έχεις πίσω σου στην άμυνα Νεστέροβιτς, Μπρέζετς, κι άλλο να πρέπει να αμυνθείς χωρίς τα δύο τέρατα να προστατεύουν τη ρακέτα. Οι Σλοβένοι έχουν καλή ομάδα, αλλά μοιάζουν λίγο σοφτ στη ρακέτα.
Ο X-factor: Ο Έραζεμ Λόρμπεκ. Ο καλύτερος παίκτης της ομάδας στα φιλικά, σε 5 από αυτά ήταν πρώτος σκόρερ. Θα σηκώσει πάρα πολύ βάρος, θα πρέπει να αντέξει, θα πρέπει να μαρκάρει και σέντερ πιο δυνατούς από αυτόν, θα πρέπει και να σκοράρει και να κατεβάζει ριμπάουντ. Αν τα καταφέρει, τότε οι Σλοβένοι μπορούν να προχωρήσουν πολύ.
Η απουσία: Ο Μπόστιαν Νάχμπαρ έδινε άλλη ποιότητα στην ομάδα της Σλοβενίας. Χωρίς αυτόν, το κενό στο 3-4 δύσκολα αναπληρώνεται, τουλάχιστον όχι με παίκτη με παρόμοιες αρετές. Ήταν η σίγουρη λύση, ήταν ο παίκτης που σε καλομάθαινε. Φέτος, η Σλοβενία θα πρέπει να πάρει τον δύσκολο δρόμο.
Ο πάγκος: Ο Μπόζινταρ Μάλκοβιτς είναι πια… θρύλος στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Όταν ξεκίνησε να προπονεί κανείς απ’ όσους θα αγωνιστούν φέτος στο Ευρωμπάσκετ δεν είχε καν γεννηθεί, καθώς είναι στους πάγκους 40 ολόκληρα χρόνια! Φέτος δοκιμάζει σε πάγκο εθνικής ομάδας, αλλά η εμπειρία του είναι τόση που δεν θα τον αφήσει ξεκρέμαστο. Από τις ατραξιόν του τουρνουά, σίγουρα ένα συν για τη Σλοβενία, παρά τις παραξενιές του.
Μπλα-Μπλα: Καλή ομάδα με πολλούς ταλαντούχους παίκτες, αλλά και πολλές απουσίες που την έχουν αναγκάσει να παρουσιάζει άλλο πρόσωπο απ’ ότι τα περασμένα χρόνια. Στην περιφέρεια μαζί με τον Ντράγκιτς υπάρχει ο Λάκοβιτς, ο Όζμπολτ, ο Ούντριχ, ο Ρούπνικ και ο αδερφός Ντράγκιτς που παίζει στο «3» μαζί με τον αειθαλή Γιαγκόντνικ (θα βρεθεί και στο «4») και τον Μούριτς. Στη ρακέτα βρίσκουμε τους Σμόντις, Σλόκαρ, Μπέγκιτς, Λόρμπεκ. Καλή άμυνα, λίγο σοφτ ψηλοί (λείπει και ο Βίντμαρ και ο Ζούπαν), ταλέντο και καλό σουτ. Όλη η δωδεκάδα σουτάρει τρίποντο και όποιος δεν τους ακολουθεί έξω, καλύτερα να έχει φέρει ποτά για το πάρτι. Στα φιλικά τα πήγαν καλά, έπαιζαν καλή άμυνα, δεν έτρεχαν (duh…), είχαν κάποιες πολύ καλές βραδιές απέναντι στη Λιθουανία και κάποιες κακές απέναντι στην Ισπανία.
Πρόβλεψη: Δυνατή ομάδα, λογικά θα βρεθεί οκτάδα, μιας και η από εδώ πλευρά είναι πιο εύκολη. Θα πρέπει να κερδίσει σίγουρα δύο από τις Ρωσία, Ελλάδα, Κροατία, Μαυροβούνιο και να μην παραπατήσει με τους μικρούς. Πάντως, στα νοκ άουτ μια ζωή κολλάει, αλλά τώρα έχει Μπόζα στον πάγκο και τα μυαλά στα κάγκελα. Κακά τα ψέματα, δύσκολα θα βρεθεί τετράδα με τις απουσίες που έχει.

ΡΩΣΙΑ

Ο στόχος: Στόχος είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Χωρίς να κοιτάξουμε καν το ρόστερ ή οτιδήποτε άλλο. Είναι η Ρωσία και στοχεύει ψηλά. Αποτυχία είναι να μη βρεθεί οκτάδα, επιτυχία η τετράδα. Μπορεί να τα καταφέρει, αλλά εξαρτάται από τους αστέρες της.
Ο ηγέτης: Ο Αντρέι Κιριλένκο είναι ο παίκτης-ορχήστρα αυτής της ομάδας. Μπορεί να την ανεβάσει επίπεδο, ενώ μαζί με τον υγιή Χριάπα, μπορούν να φέρουν το παιχνίδι της Ρωσίας σε άλλη διάσταση.
Το ερωτηματικό: Ο Βίκτορ Χριάπα. Έβγαλε το μεγαλύτερο μέρος της προετοιμασίας τραυματίας, ήταν αμφίβολος για πολύ καιρό, αλλά θα είναι και στο Ευρωμπάσκετ. Το θέμα είναι σε τι κατάσταση. Αν είναι καλά, τότε η Ρωσία μπορεί να ανέβει επίπεδο και να φτάσει στους στόχους της. Αλλιώς, θα πρέπει να κάνει κουπί για δύο ο Κιριλένκο.
Η αδυναμία: Οι κοντοί της. Ο Τζ. Ρ. Χόλντεν αποφάσισε να αποχωρήσει από την ενεργό δράση πριν το καλοκαίρι και κάτι Μπίκοφ, Πονκρασόφ, Κβοστόφ και Σβεντ θα τους καταπιούν οι καλοί αμυντικοί της διοργάνωσης. Ο Μπλατ τους κοιτά και χάνει τον ύπνο του, αλλά από το «3» και πάνω είναι πολύ δυνατός. Το θέμα είναι να φτάνει εκεί η μπάλα χωρίς απώλειες.
Ο X-factor: Ο Τιμοφέι Μοζγκόφ. Μετά από μια ανύπαρκτη σεζόν στο NBA, που απασχόλησε μόνο για να δουν αν όντως έχει πάει ή αν ήταν… φάρσα, ο Μοζγκόφ μοιάζει πεινασμένος για μπάσκετ και διακρίσεις. Στα φιλικά είναι τέρας στην άμυνα και ο Μπλατ ξέρει ότι μπορεί να ακουμπήσει πάνω του.
Η απουσία: Ο Σάσα Καούν, ο Διόσκουρος του Μοζγκόφ, δεν θα είναι στο Ευρωμπάσκετ λόγω τραυματισμού. Ο Καούν βοηθούσε πολύ επιθετικά και αμυντικά τη Ρωσία και το κενό του δεν αναπληρώνεται παρά μόνο με πιο κοντά σχήματα και περισσότερα λεπτά στον Μοζγκόφ. Εξάλλου και ο Μπλατ αυτό έκανε στη δωδεκάδα.
Ο πάγκος: Ο Ντέιβιντ Μπλατ έχει δείξει τρομερές αρετές ως προπονητής. Πήρε το Ευρωμπάσκετ του 2007 με μια μέτρια ομάδα, οπότε μπορεί να το επαναλάβει και τώρα με την… ίδια ομάδα. Είναι τρομερός προπονητής και κάθε χρόνο δείχνει ότι μπορεί να προσαρμοστεί σε κάθε κατάσταση. Αυτό που πάει να κάνει φέτος, όμως, είναι χωρίς προηγούμενο.
Μπλα-Μπλα: Η Ρωσία είναι η πιο παράξενη ομάδα του τουρνουά. Με 8 παίκτες πάνω από 2.00 μέτρα, έχει μόλις 1 σέντερ στη δωδεκάδα. Ο Μπλατ ρισκάρει, ξέρει ότι θα έρθουν βραδιές που θα παίξει χωρίς τον Μοζγκόφ για μεγάλα διαστήματα, αλλά πιστεύει σε Κιριλένκο-Χριάπα και αδιαφορεί για όλα τα υπόλοιπα. Αν δικαιωθεί θα έχει κάνει το κόλπο γκρόσο της διοργάνωσης. Γνωρίζοντας ότι έχει αδύναμη περιφέρεια έχει επιλέξει Κβοστόφ, Μπίκοφ, Πονκρασόφ, Σβεντ και Φριντζόν, περιμένοντας να βρίσκει κάθε φορά ποιος είναι στη μέρα του για να βοηθήσει. Περισσότερες επιλογές λιγότερο πελάγωμα. Μετά υπάρχει το σούπερ-τρίο Κιριλένκο, Χριάπα, Μόνια, που αν παίζει μαζί κάνει τη Ρωσία τρομερή, μαζί με τους Αντόνοφ, Βορόντσεβιτς και Σαμπάλκιν στα φόργουορντ και τον Μοζγκόφ στο σέντερ. Τα φιλικά λένε ότι ο Μοζγκόφ είναι σε ημιάγρια κατάσταση, οι Ρώσοι σκοράρουν πάρα πολύ (καλύτερη επίθεση απ’ όλες τις ομάδες), ενώ και στην άμυνα δεν είναι κακοί (ούτε και πολύ καλοί). Ο Μπλατ τρέχει, τα φόργουορντ που έχει φτιάχνουν παιχνίδι και η Ρωσία είναι μια νέα… πρόταση στο μπάσκετ. Θα την παρακολουθήσουμε με μεγάλο ενδιαφέρον.
Πρόβλεψη: Μπορεί να φτάσει οκτάδα και αυτό είναι το λογικό. Θα πρέπει να φανεί καλή και να μην χάσει από κατώτερους αντιπάλους, όπως έκανε στο τελευταίο φιλικό της (Ισραήλ). Ανάλογα με το νοκ άουτ ίσως φτάσει και τετράδα, αλλά είναι αουτσάιντερ. Αποτυχία αν μείνει εκτός οκτάδας, αποτυχία αν μείνει εκτός προολυμπιακού. Κατά τα άλλα… βλέποντας και κάνοντας.

ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Ο στόχος: Η επόμενη φάση και μετά βλέπει. Είναι απίστευτα τυχερή γιατί έπεσε σε καλό όμιλο. Όμως, δεν αφέθηκε στη μοίρα της, πήρε τον Φρατέλο για να πλαισιώσει μια γενιά ταλαντούχων παικτών και κοιτάζει ψηλά. Έχει καλό ρόστερ, μπορεί να κάνει την έκπληξη, αλλά το επικίνδυνο είναι ότι μπορεί να ξεκινήσει με 0-2 και να απογοητευτεί. Αν αντέξει Ρωσία και Σλοβενία, ασχέτως αποτελέσματος, τότε μπορεί να περάσει. Βασικό να κερδίσει τη Γεωργία, που είναι η κύρια αντίπαλος για την πρόκριση.
Ο ηγέτης: Ο Ολεκσέι Πετσέροφ. Έκανε μια πολύ καλή χρονιά, τουλάχιστον όσο έπαιζε και δεν ήταν τραυματίας. Έχει περίεργο στιλ παιχνιδιού, σουτάρει και από μακριά και από κοντά και είναι παίκτης που δύσκολα μαρκάρεται. Μπορεί να οδηγήσει την Ουκρανία σε κάτι καλό.
Το ερωτηματικό: Ο Κιρίλο Φεζένκο. Θα πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να αντιμετωπίσει τους σέντερ που βλέπει από τον πάγκο στο NBA και να τους αντιμετωπίσει καλά στη διοργάνωση. Η μεγάλη του ατυχία ότι η κύρια αντίπαλος στηρίζεται στο σέντερ της, τον Ζάζα Πατσούλια.
Η αδυναμία: Εντελώς άπειρη ομάδα με προπονητή που δεν έχει καμία σχέση με τις ιδιαιτερότητες του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Έκανε κάποια καλά παιχνίδια στα φιλικά, αλλά ακόμα δεν έχει αποδείξει ότι μπορεί να σταθεί καθώς μέχρι φέτος ήταν στο… πουθενά και ο Φρατέλο στην… άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Ο X-factor: Ο Στιβ Μπαρτ. Γιος του γνώριμού μας Αμερικανού. Μπόμπερ ολκής αν είναι στη μέρα του δεν σταματά. Πέρσι είχε 22.4 πόντους στην Ουκρανία. Δίνει άλλο αέρα στην ομάδα και σιγουριά στο χειρισμό της μπάλας τις περισσότερες φορές. Έχει καλή πάσα και πηδάει στα ριμπάουντ. Αξίζει να τον δείτε.
Η απουσία: Ουσιαστικά καμία. Οι γνωστότεροι παίκτες είναι όλοι εδώ.
Ο πάγκος: Ο Μάικ Φρατέλο δεν χρειάζεται συστάσεις. Είναι απίστευτα έμπειρος προπονητής, με πολλές παραστάσεις και μεγάλη πορεία στο χώρο. Όμως, αυτή είναι η πρώτη του επαφή με το ευρωπαϊκό μπάσκετ και αυτό αποτελεί όσο να ‘ναι ένα πείραμα. Ενδιαφέρον πείραμα πάντως, με τον Φρατέλο να είναι στολίδι για το Ευρωμπάσκετ.
Μπλα-Μπλα: Καλή ομάδα που έχει φιλοδοξίες και στόχους υψηλούς. Στην περιφέρεια μαζί με τον Μπαρτ υπάρχουν οι Ζαμπιρτσένκο, Κολτσένκο, Λουκάσοφ, Πουστοζβόνοφ και Λίποβι, με τον Σάλτοβετς και τον Κοζλόφ να αποτελούν τη σύνδεση με τη ρακέτα. Εκεί υπάρχουν οι Πετσέροφ και Φεζένκο, αλλά και ο Λίστσουκ με τον Κράβτσοφ. Στα φιλικά είχε θεαματικές βραδιές, όπως τη νίκη επί Γερμανίας και το ματς με την Τουρκία, αλλά και άσχημες, όπως το -26 από τους Σέρβους και την ήττα από το Μαυροβούνιο.
Πρόβλεψη: Μπορεί να προκριθεί, αν και θα το παίξει στα ίσα με τη Γεωργία. Μετά θα πρέπει να πάρει μάλλον 2 αγώνες για να έχει ελπίδες, πράγμα όχι και τόσο πιθανό. Θεωρώ ότι μάλλον ο δεύτερος γύρος είναι το ταβάνι της, αλλά δεν θα έχει εύκολο έργο στον πρώτο, παρά τον εύκολο όμιλο.

ΓΕΩΡΓΙΑ

Ο στόχος: Η πρόκριση στον επόμενο γύρο. Αυτό που σε άλλο όμιλο θα φάνταζε αδύνατο, τώρα είναι εφικτό και οι Γεωργιανοί το ξέρουν. Η πανστρατιά που σήμανε το καλοκαίρι το αποδεικνύει άλλωστε. Βέβαια, δεν είναι εύκολο, καθώς θα πρέπει αν κερδίσουν την Ουκρανία, αλλά και τις Βουλγαρία, Βέλγιο. Ξεκινούν περίπου από το ίδιο σημείο με τους Ουκρανούς και το μεταξύ τους ντέρμπι αναμένεται να θυμίζει τελικό Ευρωμπάσκετ, ιδίως αν μέχρι τότε καμιά δεν έχει παραπατήσει με Βέλγιο, Βουλγαρία.
Ο ηγέτης: Ο Ζάζα Πατσούλια είναι κάτι σαν θεός στην ομάδα της Γεωργίας. Παίζει σχεδόν μόνος του κάθε αντίπαλο, η μπάλα περνά από τα χέρια του σε κάθε φάση, παίρνει όσες προσπάθειες θέλει, κατεβάζει ριμπάουντ, παίζει άμυνα, τα κάνει όλα. Σε 8 από τα 11 φιλικά ήταν πρώτος σκόρερ (στα 6 τελευταία) ενώ έβαλε και 42 πόντους στους Λετονούς στέλνοντας μήνυμα για όποιον τον στέλνει στη γραμμή των φάουλ για να τον σταματήσει (15/16 βολές). Πολύ καλός παίκτης, από τις ατραξιόν του Ευρωμπάσκετ.
Το ερωτηματικό: Ο Γκιόργκι Σερμαντίνι. Μετά από μια αρκετά καλή χρονιά στην Ολίμπια, ο Σερμαντίνι καλείται να δείξει ότι ανέβηκε επίπεδο και ότι ο Παναθηναϊκός έκανε λάθος που δεν του δίνει μεγάλη προσοχή. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα…
Η αδυναμία: Η άμυνά της. Με αρκετούς ντελικάτους παίκτες, η Γεωργία δείχνει να ενδιαφέρεται περισσότερο για την επίθεση. Αποτέλεσμα, σε 7 από τα 11 φιλικά που έδωσε δέχτηκε πάνω από 79 πόντους. Αυτό στο Ευρωμπάσκετ θα τη φέρει σε δύσκολη θέση.
Ο X-factor: Ο Μάρκεζ Χέινς. Ο Αμερικανός θα πρέπει να βοηθήσει και στο κατέβασμα όταν δυσκολεύονται οι άλλοι, αλλά και στο σκοράρισμα πολύ. Προς το παρόν περισσότερο ο Μαρκοϊσβίλι και ο Τσκιτισβίλι βοηθούν παρά αυτός, αλλά ανάλογα με την παρουσία του θα εξαρτηθούν πολλά για την περιφέρεια της Γεωργίας.
Η απουσία: Ουσιαστικά καμία, αφού όλοι οι καλοί παίκτες της χώρας είναι παρόντες.
Ο πάγκος: Στον πάγκο θα βρούμε τον άγνωστο στο ευρύ κοινό Ιγκόρ Κοκόσκοφ, που ανήκει στο τεχνικό επιτελείο των Φίνιξ Σανς. Αμερικανοθρεμμένος, εκεί κοουτσάρει, έχοντας σταματήσει το μπάσκετ από μικρή ηλικία, παρότι ήταν στις μικρές εθνικές της Γιουγκοσλαβίας, λόγω σοβαρού τραυματισμού. Έγινε ο 1ος μη Αμερικανός βοηθός προπονητής στην ιστορία του NCAA, αλλά και του NBA, ο 1ος μη Αμερικανός προπονητής που κατακτά τίτλο NBA, το 2004 με τους Πίστονς και ο 1ος μη Αμερικανός που γίνεται μέλος του τεχνικού επιτελείου all-star ομάδας. Οπότε, έχει περγαμηνές, έστω και ως βοηθός, και θέλει να γίνει στα 40 του ευρύτερα γνωστός.
Μπλα-Μπλα: Στην περιφέρεια της Γεωργίας θα βρούμε τον Γκαμκρελίτζε, τον Παργκαλάβα, τον Τσιντσάντζε, τον Χέινς, μαζί με τους Αλατόλι Μπόισα και Μαρκοϊσβίλι. Ο Βλάντιμιρ Μπόισα παίζει και στο 4, μαζί κι ο Σανικίτζε, ενώ στη ρακέτα υπάρχουν οι Πατσούλια, Τσκιτισβίλι, Σερμαντίνι και Σενγκέιλα. Ομάδα με αρκετό ταλέντο και όλους τους γνωστούς παίκτες της χώρας, η Γεωργία θέλει να προχωρήσει στο Ευρωμπάσκετ. Αρκετά καλή στην επίθεση, μέτρια στην άμυνα, με πολύ ταλέντο και καλή παρουσία στα φιλικά, όπου είχε 1-1 με Ισραήλ και Λετονία.
Πρόβλεψη: Μπορεί να προκριθεί, αλλά είναι άπειρη από τέτοιες διοργανώσεις και δεν είναι φαβορί. Στα ίσα με την Ουκρανία, θα πρέπει να δείξει χαρακτήρα σε 3 αγώνες στον πρώτο γύρο για να είναι σίγουρη για την πρόκριση. Θεωρώ ότι ταβάνι της είναι ο δεύτερος γύρος, αλλά δεν θα είναι έκπληξη το να μείνει στον πρώτο.

ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ

Ο στόχος: Η καλή παρουσία και αν μπορεί η πρόκριση στο δεύτερο γύρο. Στην ουσία είναι η χειρότερη ομάδα του ομίλου, αλλά ο όμιλος είναι τέτοιος που την κάνει να ελπίζει. Αν πάρει το ματς με το Βέλγιο, μετά θα παλέψει με Ουκρανία για να αλλάξει τη μοίρα της. Και μια νίκη να κάνει πάντως, θεωρείται επιτυχημένη.
Ο ηγέτης: Ξεκάθαρα ο Ερλ Ρόουλαντ. Ο Αμερικανός γκαρντ βγάζει τα χρωστούμενα του διαβατηρίου και οδηγεί την ομάδα της Βουλγαρίας. Καλός σκόρερ, απειλητικός, γρήγορος και με καλούτσικό σουτ, ο Ρόουλαντ θα είναι το Α και το Ω της Βουλγαρίας.
Το ερωτηματικό: Ο Κάλογιαν Ιβάνοφ. Η θητεία του στην ACB θα τον βοηθήσει, αλλά δεν έχει το ύψος να κοντράρει τους άλλους σέντερ στη διοργάνωση. Θα πρέπει να δείξει καλό πρόσωπο για να σταθεί η Βουλγαρία. Και ο Ντέγιαν Ιβάνοφ με τον οποίο θα παίζει στο «5» επίσης είναι 2.05…
Η αδυναμία: Μια ομάδα στημένη με λίγα γκαρντ, που στηρίζεται στον Ρόουλαντ. Αν εκείνος βγει εκτός αγώνα για οποιονδήποτε λόγο, η περιφέρεια έχει λίγα πρόσωπα και ακόμα λιγότερες πιθανότητες να τον αντικαταστήσει.
Ο X-factor: Ο Φίλιπ Βιντένοφ. Μακράν ο πιο έμπειρος Βούλγαρος της ομάδας. Με πολύ καλό τρίποντο, καλό σουτ γενικά, σκόρερ ολκής και θητεία στα σαλόνια της Ευρώπης με την Προκόμ, ο Βιντένοφ ανεβάζει επίπεδο την ομάδα της Βουλγαρίας. Το θέμα είναι ότι οι αντίπαλες ομάδες ξέρουν πού να επικεντρωθούν και θα περάσει δύσκολα…
Η απουσία: Ο Στεφάν Γκεοργκίεφ. Ο αρχηγός της ομάδας έπαθε ρήξη συνδέσμων και έχασε το Ευρωμπάσκετ. Οι έμπειροι παίκτες είναι λίγοι και η απουσία του μεγάλη.
Ο πάγκος: Ο Ρόζεν Μπαρκόφσκι είναι έμπειρος τεχνικός, αλλά με θητεία εντός των συνόρων της χώρας. Στο δεύτερό του πέρασμα από τον πάγκο της Βουλγαρίας θα δει την ομάδα του σε Ευρωμπάσκετ, αλλά… μόνο στον πρώτο γύρο της διοργάνωσης.
Μπλα-Μπλα: Στην περιφέρεια βρίσκονται εκτός του Ρόουλαντ οι Αβράμοφ, Βελίκοφ, Ζ. Γκεοργκίεφ και Κοστόφ, με τους Βιντένοφ και Μαρίνοφ να είναι η σύνδεση με τη ρακέτα και τους Βαρμπάνοφ, Γιάνεφ, Κάλογιαν και Ντέγιαν Ιβάνοφ και τον Μπάνεφ να παίζουν στο καλάθι. Μέτρια ομάδα με λίγες δυνατότητες, ζει και πεθαίνει στα χέρια του Ρόουλαντ. Στα φιλικά είχε βαριές ήττες από Κροατία, Ρωσία, Ισπανία και Ελλάδα, αλλά και κάποιες νίκες με Καναδά και Ισραήλ που την έκαναν να ελπίζει. Είχε τη χειρότερη άμυνα απ’ όλες τις ομάδες και μια από τις πιο κακές επιθέσεις.
Πρόβλεψη: Αν κάνει έστω και μια νίκη είναι επιτυχημένη, αλλά κι αυτό είναι πολύ δύσκολο. Το πιο πιθανό είναι να φύγει με 0-5 και με ορισμένες βαριές ήττες στην πλάτη. Πάντως, θα παλέψει κάθε ματς.

ΒΕΛΓΙΟ

Ο στόχος: Η καλή παρουσία και η πρόκριση στο δεύτερο γύρο. Ξεκινά πάνω από τη Βουλγαρία, αλλά κάτω από Γεωργία και Ουκρανία. Δεν είναι κακή ομάδα, απλώς δεν έχει υψηλές δυνατότητες. Μπορεί να προκριθεί, έχει έμπειρους παίκτες, αλλά δεν θα είναι εύκολο. Αν πάρει το ματς της πρεμιέρας με τη Γεωργία αλλάζει τη μοίρα της, ιδίως αν κερδίσει μετά και τη Βουλγαρία. Αλλιώς πολύ δύσκολα…
Ο ηγέτης: Ο Σαμ Βαν Ρόσομ είναι ο ηγέτης της ομάδας. Έμπειρος με θητεία στην ACB, ο Βαν Ρόσομ αποτελεί μια από τις πρώτες επιθετικές επιλογές της ομάδας, ενώ σουτάρει πολύ καλά και στα τρίποντα. Απ’ τα χέρια του θα ξεκινήσουν πολλά για το Βέλγιο.
Το ερωτηματικό: Ο Ντι Τζέι Μπένγκα Ιλούνγκα. Από το αστέρι του Βελγίου έγινε ο τελευταίος κομμένος, για να γίνει τώρα το ερωτηματικό, καθώς μπήκε στην ομάδα μετά τον τραυματισμό του Ερβέλ, αλλά είναι ανέτοιμος ακόμα. Αν παίξει καλά, το Βέλγιο θα έχει ελπίδα να χτυπήσει Γεωργία και Ουκρανία, που έχουν δυνατές φροντ λάιν.
Η αδυναμία: Δεν είναι ιδιαίτερα καλό σε καμία θέση, καθώς οι πιο γνωστοί του παίκτες έχουν αρχίσει και μεγαλώνουν και οι νέοι δεν είναι τόσο καλοί οι περισσότεροι. Είναι, όμως, μαχητικό και παίζει καλή άμυνα.
Ο X-factor: Ο Μάρκους Φέιζον. Έχει το τρίποντο για να δημιουργήσει προβλήματα στους αντιπάλους και αν κάνει καλή διοργάνωση, το Βέλγιο θα ανέβει επίπεδο και θα παλέψει για την πρόκριση.
Η απουσία: Ξεκάθαρα εκείνη του Αξέλ Ερβέλ. Ο καλύτερος παίκτης του Βελγίου, αλλά άτυχος, καθώς 3 μέρες πριν το Ευρωμπάσκετ τέθηκε εκτός. Μαζί του άτυχο και το Βέλγιο, καθώς έχασε το αστέρι του.
Ο πάγκος: Ο Έντι Κάστεελς είναι ο προπονητής του Βελγίου από το 2005 με… διακοπές ενδιάμεσα. Με καλό όνομα εντός των συνόρων, αλλά σχετικά άπειρος από μεγάλες διοργανώσεις. Πάντως, στη χώρα θεωρείται από τους καλύτερους προπονητές.
Μπλα-Μπλα: Στην περιφέρεια του Βελγίου υπάρχουν οι Βαν Ρόσομ, Λάουβερς, Τάμπου, Μούγια, Μουρς και Στάινμπαχ, αλλά και ο Φεϊζόν. Στη ρακέτα θα δούμε τους Βαν Ντεν Σπίγκελ, Μπένγκα-Ιλούνγκα, Μπεζίν, Ντε Ζέου, με τον Οβενέκε να αποτελεί τη σύνδεση. Καλούτσικη άμυνα, μέτρια επίθεση, δυνατή και σκληρή ομάδα, θα παλέψει για νίκες. Στα φιλικά έχασε με μονοψήφια διαφορά από Ελλάδα, Γερμανία, Τουρκία, αλλά διαλύθηκε με 30 πόντους από τη Γαλλία μετά τον τραυματισμό του Ερβέλ, έχοντας πιο πριν κερδίσει πολλά με λίγα τη Βοσνία.
Πρόβλεψη: Λογικά θα μείνει εκτός συνέχειας. Όμως, αν μπορέσει και μπει με 2 νίκες, τότε το πράγμα αλλάζει. Είναι δύσκολο, είναι αουτσάιντερ, αλλά δεν θα φύγει χωρίς μάχη.

Νίκος Κουσούλης