Βαλκανικό εΜΠΟδιο

Πολλά λάθη και πρώτη ήττα για την εθνική μας στο Ευρωμπάσκετ, που έδειξε το χειρότερο δυνατό πρόσωπο στο ματς με την ΠΓΔΜ και ηττήθηκε με 58-72 από την απίστευτη εμφάνιση του Μπο ΜακΚάλεμπ. Πλέον, μπαίνει σε περιπέτειες και την Κυριακή επιβάλλεται να κερδίσει το Μαυροβούνιο, αλλιώς κινδυνεύει ακόμη και με αποκλεισμό.

Η Ελλάδα έπαιζε λάθος άμυνα σε όλο το ματς, επέμενε σε κακές επιθέσεις χωρίς λογική, αφού δεν γινόταν ξαφνικά να… άρχιζαν να λειτουργούν ενώ ως τότε κατέληγαν σε λάθη και η διαχείριση υλικού ήταν πολύ κακή. Το πρώτο δύσκολο τεστ (έτσι όπως εξελίχθηκε το ματς) δεν ήταν καλό για την εθνική μας, αλλά ας ελπίσουμε ότι όλοι θα μάθουν κάτι από αυτό ενόψει της συνέχειας. Εξάλλου, το έχουμε πει: αυτή η ομάδα μαθαίνει αγώνα με τον αγώνα.

Η Ελλάδα δεν είχε παίκτη που να έπαιξε καλά, ενώ απ’ την άλλη ο ΜακΚάλεμπ έκανε ό,τι ήθελε στον αγώνα. Η άμυνα στον Αμερικανό ήταν άθλια, με αποτέλεσμα να μην έχει ιδιαίτερο πρόβλημα να την εκθέσει. Ο ΜακΚάλεμπ είχε 27 πόντους, 4 ριμπαόυντ, 4 ασίστ και 12 κερδισμένα φάουλ με 6/10 δίποντα 1/6 τρίποντα και 12/14 βολές.

Η εθνική μας δεν είχε την ικανότητα να ξεπεράσει μια τέτοια εμφάνιση, με αποτέλεσμα να παραδοθεί πολύ εύκολα.

Στην πρώτη περίοδο οι δύο ομάδες εναλλάσσονταν στο σκορ, με την Ελλάδα να προσπερνά στο 11-10 αλλά και στο 18-16 στο δεκάλεπτο. Το ματς δεν έδειχνε ότι θα κατέληγε όπως κατέληξε, αφού η Ελλάδα ήλεγχε τον ΜακΚάλεμπ και τον αγώνα.

Τα προβλήματα άρχισαν όταν οι ψηλοί μας άρχισαν να νομίζουν ότι ο Άντιτς ήταν κάτι μεταξύ Κρστιτς και Γκασόλ. Έτσι, το 21-16 και το 26-22 της εθνικής μας έγινε 26-30 με τον Τσεκόφσκι και τον Άντιτς να σουτάρουν πίσω από τα 6.75 μέτρα. Το 29-30 του ημιχρόνου είχε δώσει σε όλους (εκτός ίσως από τον Έλληνα σπορκάστερ της ΕΡΤ) να καταλάβουν ότι το ματς θα ήταν δύσκολο.

Η 3η περίοδος κυλούσε στο ίδιο στιλ με το πρώτο ημίχρονο, εκτός από ένα πράγμα: ο ΜακΚάλεμπ πήρε για τα καλά μπροστά και η Ελλάδα δεν είχε τρόπο να τον σταματήσει. Από την αρχή του δευτέρου ημιχρόνου ως και 3:56 πριν το τέλος της 3ης περιόδου, ο ΜακΚάλεμπ είχε βάλει 13 πόντους (από τους 16 της ομάδας του) δημιουργώντας απίστευτα προβλήματα στην ελληνική άμυνα.

Την ίδια ώρα ο Ζούρος επέμενε στα ίδια σχήματα και στο ίδιο στιλ παιχνιδιού, χωρίς να δώσει ουσιαστικό χρόνο και ευκαιρία σε κάτι διαφορετικό. Ο Φώτσης είχε χάσει τη μάχη από τον Άντιτς, ο Μπουρούσης είχε χάσει τη μάχη απ’ όποιον ήταν απέναντί του και οι άλλοι ψηλοί έμπαιναν για ένα δίλεπτο μάξιμουμ.

Παρόλα αυτά, η Ελλάδα μπόρεσε να γυρίσει το ματς από το 42-50 σε 49-50 δείχνοντας για λίγα μόνο λεπτά στο ματς ότι κρατούσε καθαρό το μυαλό της. Φευ, όμως, βιαστήκαμε να χαρούμε αφού ο ΜακΚάλεμπ ξανά και το νέο τρίποντο του Τσεκόφσκι έφεραν το ματς μέσα σε 50 δευτερόλεπτα από τον 1 στους 8 πόντους και πάλι (49-57).

Εκεί ήταν και το καθοριστικό σημείο. Μετά πλησιάζαμε στο τελευταίο πεντάλεπτο και η Ελλάδα απέδειξε αυτό που ξέραμε όλοι. Ότι, προφανώς και δικαιολογημένα, δεν έχει αποκτήσει ακόμα αντιστάσεις και ικανότητα να γυρνά χαμένους αγώνες στο τελευταίο πεντάλεπτο. Ο χαρακτήρας που είχαμε συνηθίσει λείπει, οπότε το τελευταίο πεντάλεπτο κύλησε χωρίς κάποια ιδιαίτερη συγκίνηση. Η διαφορά ανέβηκε στους 17 πόντους 2,5 λεπτά πριν το τέλος, για να λήξει με το τραγικό (για την επίθεση της ομάδας) 58-72.

Ο Ζούρος μετά το ματς είπε ότι «συμβαίνει να έχεις κακή μέρα στην επίθεση, οπότε θα έπρεπε να παίξουμε καλή άμυνα, όμως σήμερα δεν ήμασταν καλοί στην άμυνα» δείχνοντας ακριβώς το πρόσωπο της ομάδας στον αγώνα.

Η Ελλάδα και πάλι δεν σούταρε καλά από το τρίποντο, μόλις 21% με 4/19, ενώ ήταν κακή και στα δίποντα, 15/42 και 36%. Κέρδισε τα ριμπάουντ (44-39), αλλά δεν έπαιξε καλά στην άμυνα, ανάγκασε τους Σκοπιανούς σε μόλις 7 λάθη (13 εμείς) και έκανε μόλις 3 κλεψίματα (4 η ΠΓΔΜ). Γενικά, τα στατιστικά δεν δικαιολογούν τη διαφορά (19/61 έναντι 21/60 τα σουτ εντός παιδιάς) αλλά βλέποντας το ματς, ο αγώνας κρίθηκε στον χαρακτήρα του ΜακΚάλεμπ και στα προβλήματα που είχε η ελληνική ομάδα στην άμυνα.

Σε ατομικό επίπεδο ο Φώτσης έβαλε 16 πόντους, αλλά ήταν κακός στην άμυνα, ενώ ο Μπουρούσης είχε νταμπλ-νταμπλ με 10-10 σε πόντους και ριμπάουντ, αλλά με 2/11 εντός παιδιάς και τον Τσεκόφσκι να του βάζει 11 πόντους. Κακός ο Καλάθης έκανε αρκετά λάθη, ο Βασιλειάδης δεν μπορεί να βρει το χέρι του, ο Ξανθόπουλος δεν βοήθησε στην άμυνα, ο Μπράμος ήταν εκτός αγώνα, ο Καϊμακόγλου δεν πρόσφερε στην άμυνα, ο Σλούκας δεν πήρε ουσιαστική ευκαιρία, όπως και ο Μαυροειδής, ενώ ο Κουφός ήταν καλούτσικος, αλλά όχι αμυντικά, και ο Παπανικολάου κακός. Ο Ζήσης προσπάθησε, αλλά ήταν πολύ μόνος, αλλά και άστοχος με 3/11.

Στην ουσία η εθνική μας μπορεί να μην έχασε και τίποτα, εκτός του μέγεθος της διαφοράς που ας ελπίσουμε να μην παίξει ρόλο. Το θέμα είναι να μην μείνει κολλημένη στην ήττα, να μην πέσει η ψυχολογία και να πάει αύριο να κερδίσει το Μαυροβούνιο. Στο τουρνουά αυτό θα έρθουν και αναποδιές, το ξέραμε εξαρχής, το θέμα είναι να τις περάσουμε γρήγορα. Το ματς της Κυριακής (18:00) είναι καθοριστικό πια.

Τα δεκάλεπτα: 18-16, 29-30, 47-50, 58-72.

Ελλάδα (Ζούρος): Ξανθόπουλος 2 (4ρ.), Μπουρούσης 10 (10ρ.), Ζήσης 9 (8ρ. 4ασ.), Βασιλειάδης 3 (1τρ. 3ρ.), Καλάθης 7 (1), Φώτσης 16 (2), Παπανικολάου 1, Μαυροειδής 1, Μπράμος (0/4), Κουφός 3, Σλούκας, Καϊμακόγλου 6.

ΠΓΔΜ (Ντοκουζόφσκι): Ιλιέφσκι 6 (2), Σοκόλοφ, ΜακΚάλεμπ 27 (1τρ. 12κ.φ.), Β. Στογιανόφσκι 2, Ντ. Στογιανόφσκι 3, Γκεσέφσκι 11 (1τρ. 6ρ.), Άντιτς 12 (2τρ. 8ρ.), Τσεκόφσκι 11 (3), Σαμαρτζίσκι.

Νίκος Κουσούλης