«Χρυσή» νίκη… σχεδόν

Ο Ηλίας Ζούρος χαρακτήρισε μετά τη λήξη του ματς με τη Σερβία τη νίκη της εθνικής «σαν να έχουμε πάρει το χρυσό μετάλλιο». Η Ελλάδα κέρδισε με 87-77 τους Σέρβους, πήρε την πρόκριση για το προολυμπιακό του 2012, θα έχει αγώνες και το επόμενο καλοκαίρι, ενώ η Σερβία θα… κάνει διακοπές. Βέβαια, η ρήση περί χρυσού είναι κάτι σαν το ανέκδοτο με το λιοντάρι και το λαγό, αλλά η εθνική είναι κατά βάση επιτυχημένη στο Ευρωμπάσκετ, καθώς ο μίνιμουμ στόχος επιτεύχθηκε.

Απομένει, πλέον, το ματς της Ελλάδας με τη Λιθουανία στις 21:00 το Σάββατο το βράδυ για την 5η θέση, ματς που δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, αλλά σίγουρα κανείς δεν παίζει για να χάσει. Οι Σέρβοι στις 18:00 το Σάββατο θα παίξουν με τη Σλοβενία στον αγώνα των αποτυχημένων για την 7η θέση. Η Σερβία ήταν τραγική στο Ευρωμπάσκετ, παρουσιάστηκε αγνώριστη σε σχέση με τις πρόσφατες χρονιές και απέτυχε παταγωδώς. Ας μην ξεχνάμε ότι από το 2007 ο στόχος των Σέρβων είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2012, αλλά πια δεν θα είναι ούτε στο προολυμπιακό. Περισσότερα για την αποτυχία της Σερβίας θα πούμε στη σούμα μετά το τέλος του τουρνουά.

Η Ελλάδα ξεκίνησε ονειρεμένα το ματς με τη Σερβία. Την ώρα που οι αντίπαλοί της ήταν ξεκάθαρα απογοητευμένοι και χωρίς ψυχολογία (χαρακτηριστική η φράση του Κρστιτς: «εγώ ήρθα εδώ για να παίξω για τα μετάλλια, όχι για την 5η θέση») η εθνική έδειξε ότι είχε ξεπεράσει πλήρως την ήττα από τη Γαλλία. Τώρα, αν αυτό έγινε επειδή δεν πιστέψαμε και ποτέ ότι θα κερδίσουμε, είναι άλλο θέμα. Πάντως, η εθνική στο ματς με τους Σέρβους μπήκε μασώντας σίδερα. Πανέτοιμη, με ψυχολογία για τον «τελικό» και με διάθεση να τα δώσει όλα.

Το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή, από τη Σερβία, που μπήκε για να κάνει αγγαρεία, χωρίς διάθεση, χωρίς ψυχολογία και με τους παίκτες της να μαλώνουν μεταξύ τους σε όλο το πρώτο δεκάλεπτο. Αστεία πράγματα, αλλά δεν είναι η πρώτη φορά των Σέρβων. Τα έχουμε ξαναδεί αυτά αρκετές φορές (θυμηθείτε την περίοδο Ομπράντοβιτς).

Μετά το πρώτο αναγνωριστικό δίλεπτο η Ελλάδα έμοιαζε κάτι σαν την… Dream Team απέναντι στην απαράδεκτη Σερβία. Είχε στα επόμενα 10 λεπτά μέχρι το 36-10 του 12ου 11/17 εντός παιδιάς και 7/8 βολές για το σερί 34-8 που έκανε σε ένα δεκάλεπτο. Απέναντί της μια ομάδα που παρέπαιε: 4/13 σουτ και 5 λάθη για τους Σέρβους που προφανώς ούτε άμυνα έπαιζε, αυτό το καταλαβαίνετε χωρίς περαιτέρω σχόλια από τους 34 πόντους που δέχτηκε σε 10 λεπτά.

Οι Σέρβοι άρχισαν να ανακάμπτουν μετά την πρώτη περίοδο, κέρδισαν το υπόλοιπο ματς με 16 πόντους συνολικά, κέρδισαν κάθε ένα από τα επόμενα τρία δεκάλεπτα αλλά το -26 δεν ανατράπηκε. Δεν ήταν κι εύκολο άλλωστε.

Η Ελλάδα μπορεί να μην… μάγεψε στην άμυνα, δέχτηκε 69 πόντους σε 30 λεπτά, αλλά στην επίθεση σκόραρε περίπου όπως σκοράρει σε κάθε της αγώνα ως τώρα στο τουρνουά, 53 πόντοι σε 30 λεπτά. Έφταναν όπως αποδείχτηκε, καθώς η διαφορά της πρώτης περιόδου ήταν πολύ μεγάλη για να ανατραπεί. Το καλό για την εθνική είναι ότι δεν χαλάρωσε παρά μόνο ελάχιστα στη δεύτερη περίοδο, κρατώντας έτσι όσο πιο πολύ μπορούσε τη διαφορά. Επίσης, το… ακόμη καλύτερο ήταν ότι η εθνική σκόραρε όταν έπρεπε.

Το πιο καθοριστικό σημείο του ματς ήταν στο 32ο λεπτό, όταν με 8:08 για το τέλος ο Τεόντοσιτς μείωσε σε 65-55, ολοκληρώνοντας ένα σερί 4-16 για τους Σέρβους από το -22 στο -10. Η Ελλάδα έμοιαζε να μην πατά πια καλά και η ψυχολογία ήταν έτοιμη να γυρίσει. Αν εκεί οι Σέρβοι έριχναν τη διαφορά κάτω από τους 10 πόντους, τότε ίσως να μιλούσαμε και για δράματα τώρα.

Όμως, η μπάλα πήγε σωστά στον Μπουρούση στη ρακέτα μετά το τάιμ άουτ του Ζούρου, καλάθι και φάουλ για το 68-55, ο Μάτσβαν μας έκανε τη χάρη και αστόχησε εντελώς μόνος του σε άλεϊ ουπ λέι απ και η διαφορά δεν έπεσε ποτέ κάτω από το ψυχολογικό όριο των 10 πόντων. Μετά άρχισαν και τα προβλήματα με φάουλ για τη Σερβία, 5 ο Μάρκοβιτς, 5 ο Τεόντοσιτς, 5 ο Πάουνιτς, παροπλισμένοι και τραυματίες οι Τέπιτς και Ράσιτς, ε, με τον Μπιέλιτσα πλέι μέικερ δεν ανατρέπεται διψήφια διαφορά σε 3 λεπτά.

Ο Καλάθης ανάσανε, γιατί οι Μάρκοβιτς και Πάουνιτς τον είχαν πεθάνει, ο Μπιέλιτσα προσπάθησε, αλλά δεν μπορούσε (προφανώς) να μαρκάρει πλέι μέικερ και το ματς κύλησε εύκολα για την Ελλάδα. Μέχρι το τέλος, όταν και όλοι είχαν σταματήσει να παίζουν εκτός από τον Μπουρούση και τον Κρστιτς, που πήγαιναν σαν τα κοκόρια μέχρι και την εκπνοή του αγώνα!

Και μπορεί ο Κρστιτς να είχε 15 πόντους με 7/11 εντός παιδιάς σε 22 λεπτά, αλλά ο δικός μας κέρδισε τη μάχη και τον «πόλεμο», κάνοντας το καλύτερό του παιχνίδι με τη φανέλα της εθνικής (ρεκόρ πόντων) με 27 πόντους, 8/12 δίποντα, 2/4 τρίποντα και 5/5 βολές, αλλά και μόλις 1 λάθος.

Ο Ζήσης ήταν καταπληκτικός μέχρι που τραυματίστηκε με 18 πόντους και 5 ασίστ με 7/13 εντός παιδιάς, ο Καλάθης έκανε double-double με πόντους και ασίστ, 10 και 10, αλλά είχε και 0/6 τρίποντα, κουράζοντάς το είναι αλήθεια λίγο από μακριά, ενώ ο Φώτσης είχε 16 πόντους και 8 ριμπάουντ, εμφάνιση που θα θέλαμε να είχαμε δει και την Πέμπτη. Κατά τα άλλα τα γνωστά, με τον Παπανικολάου να παίρνει πολλά ριμπάουντ, αλλά να κάνει 1 σουτ, τον Κουφό να είναι μέτριος, τον Μπράμο καλός αμυντικά και μέτριος επιθετικά. Ο Καϊμακόγλου επέστρεψε… στον πάγκο, έπαιξε μόλις 6 λεπτά, ο Μαυροειδής μόλις 3, ο Ξανθόπουλος 2, ενώ ο Βασιλειάδης όλοι καταλάβαμε ότι χρεώθηκε την ήττα από τη Γαλλία στα μάτια του Ζούρου, πάτησε παρκέ για 3 μόλις λεπτά στο ματς και δεν σούταρε.

Οι αριθμοί δεν λένε όλη την αλήθεια, καθώς οι δύο ομάδες ήταν μαζί σε όλες τις στατιστικές κατηγορίες, 17-17 ασίστ, 30-28 ριμπάουντ, 12-13 λάθη, 7-8 κλεψίματα. Όμως, η διαφορά δεν έπεσε ποτέ κάτω από τους 10 πόντους και η Ελλάδα κέρδισε άνετα, με τους Σέρβους να στηρίζονται σε Κέσελι, Κρστιτς, Μάτσβαν και να είναι πάλι κακοί στην περιφέρεια.

Τα δεκάλεπτα: 34-8, 48-26, 64-48, 87-77.

Ελλάδα (Ζούρος): Ξανθόπουλος, Μπουρούσης 27 (2τρ. 6ρ.), Ζήσης 18 (1τρ. 5ασ.), Βασιλειάδης, Καλάθης 10 (10ασ.), Φώτσης 16 (2τρ. 8ρ.), Παπανικολάου 4 (1τρ. 8ρ.), Μαυροειδής 2, Μπράμος 6, Κουφός 4, Καϊμακόγλου.

Σερβία (Ίβκοβιτς): Τεόντοσιτς 6 (3ρ. 7ασ.), Πάουνιτς 3 (1), Μπιέλιτσα 2, Μάρκοβιτς 4 (1), Σαβάνοβιτς 9 (1), Κέσελι 22 (3τρ. 4ρ. 3ασ.), Κρστιτς 15 (3ρ.), Πέροιτς 2 (4ρ.), Μάτσβαν 14 (1τρ. 4ρ.).

Νίκος Κουσούλης