Αλλαγή πλεύσης

Δημοσιεύτηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2008

Με την άφιξη του Παναγιώτη Γιαννάκη στον πάγκο του Ολυμπιακού, έγιναν και αναμενόμενες εκκαθαρίσεις στο προπονητικό επιτελείο της ομάδας και, γενικότερα, στους ανθρώπους που θα πλαισιώνουν τον Δράκο στο έργο του. Εν ολίγοις, ο πάγκος του Ολυμπιακού άλλαξε πρόσωπο και… εποχή.

Ο Σταύρος Ελληνιάδης έφυγε από το λιμάνι, στη θέση του ήρθε ο Κώστας Μπογατσιώτης, ενώ ως βοηθοί του Γιαννάκη ήρθαν στο ΣΕΦ ο Μίλαν Τόμιτς και ο Μάνος Μανουσέλης. Οι λόγοι για κάθε κίνηση είναι διαφορετικοί.

Ο Ελληνιάδης θεωρήθηκε ότι δεν συνάδει με το πρόσωπο που θέλει να έχει ο Ολυμπιακός του Γιαννάκη προς τα έξω. Η διοίκηση με τον προπονητή θεώρησαν ότι έπρεπε και εξωγηπεδικά να υπάρξει διαφοροποίηση και αλλαγή προσώπων, ώστε ο Ολυμπιακός να πλησιάσει ξανά προς τα κέντρα αποφάσεων και να επηρεάζει και πάλι καταστάσεις. Το παιχνίδι αυτό είχε χαθεί εδώ και τουλάχιστον 7 χρόνια από τον Παναθηναϊκό, με τον Ελληνιάδη να υπάρχουν περίοδοι που πάλευε μόνος του, χωρίς να έχει καμία στήριξη από την ομάδα (λέγοντας στήριξη, εννοώ παρασκηνιακή δυναμική). Ο Ελληνιάδης για κανένα λόγο δεν απέτυχε στο έργο του, το αντίθετο, μάλιστα, αν συνυπολογίσουμε στα αποτελέσματα που είχε την περίοδο που διένυαν οι «ερυθρόλευκοι» τα τελευταία χρόνια. Η αλλαγή προσώπου (που θεωρήθηκε ότι είχε φθαρεί και συνδυαστεί με τα συγκεκριμένα χρόνια) σημαίνει και αλλαγή στην πολιτική, καθώς οι Αγγελόπουλοι πείστηκαν ότι πρέπει να ασχοληθούν και με το παρασκήνιο του πρωταθλήματος για να βοηθήσουν την ομάδα (ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, αυτά γίνονται παντού, θα γίνονται πάντα και οι ισχυροί κρίνονται και από τη δύναμή τους εκεί). Ο Μπογατσιώτης ήταν βέβαιο ότι θα επιστρέψει στο λιμάνι (εξ ου και η καθυστέρησή μας στη συγγραφή του άρθρου που ζητήσατε), βρέθηκε και η φόρμουλα για να γίνει αυτό. Πολλά χρόνια στον Ολυμπιακό, συνέδεσε το όνομά του με τις ισχυρότερες περιόδους του συλλόγου, φίλος και συνεργάτης του Γιαννάκη, ήταν σίγουρο ότι έχει θέση στην ομάδα. Το αξιοσημείωτο στην υπόθεση είναι ότι ο Αγγελόπουλος επέλεξε να μην του δώσει ενεργό ρόλο (μη χαρακτηρίζοντάς τον μάνατζερ), δηλαδή δεν θα κάθεται στον πάγκο της ομάδας. Ενδιαφέρουσα κίνηση διαχωρισμού αγωνιστικού τμήματος και παρασκηνίου (ουσιαστικά το έχει κάνει και ο Παναθηναϊκός), να δούμε κατά πόσο θα προχωρήσει.

Ο Τόμιτς είναι άλλη περίπτωση. Ο Μίλαν ήταν η σημαία του Ολυμπιακού την εποχή της κυριαρχίας του, παίκτης με πολύ (μπασκετικό) μυαλό, αγαπητός στον κόσμο, με καλό «μάτι» για παίκτες (το έδειξε και στη σύντομη θητεία του με τους Αμερικανούς που ήθελε αρχικά να φέρει) και καλές προπονητικές προδιαγραφές. Στην περίπτωσή του το λάθος ανήκει αποκλειστικά και μόνο στον Κόκκαλη, ο οποίος θέλησε εν μία νυκτί να τον κάνει πρώτο προπονητή στον πιο δύσκολο πάγκο της Α1. Πείραμα ανάλογο με εκείνο του Ιωαννίδη στον Άρη, αλλά σε τελείως διαφορετική δεκαετία και με τελείως διαφορετικές συνθήκες. Κατά τη γνώμη μου, στην κατάσταση που ήταν ο Ολυμπιακός τότε, καταδικασμένο να αποτύχει.

Ο Τόμιτς «κάηκε», έχασε μερικά χρόνια καριέρας και τώρα ξεκινάει ξανά… σωστά. Βοηθός προπονητή του κατά τεκμήριο καλύτερου Έλληνα κόουτς που κυκλοφορεί, κι ενός από τους καλύτερους στην Ευρώπη. Ενδιαφέρον πείραμα, καθότι, ας μην ξεχνάμε, ότι ο Τόμιτς έχει μυαλό πλέι μέικερ και συνεργάζεται με τεχνικό που επίσης ήταν πλέι μέικερ. Επειδή αρκετοί ρωτήσατε τη γνώμη μας, νομίζω ότι είναι καλή κίνηση για τον Ολυμπιακό η απόκτηση Τόμιτς και το λέω σκεπτόμενος περισσότερο τον Μίλος Τεόντοσιτς. Ο Τόμιτς με τον Γιαννάκη μπορούν να εξελίξουν τον Τεόντοσιτς στον παίκτη που μπορεί να γίνει με βάση το τι δείχνει το ταλέντο του (κάτι που δεν μπορούσε να κάνει ο Γκέρσον). Είναι σίγουρο ότι θα πέσουν πάνω στον παίκτη και είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα τον βελτιώσουν αισθητά, κάνοντάς τον πρωτοκλασάτο.

Ο Μανουσέλης ουσιαστικά θα παίξει το ρόλο του δεύτερου συνεργάτη που θα κάνει την ανάλυση και το σκάουτινγκ των αντιπάλων. Είναι αρκετά έμπειρος, με θητεία σε Πανελλήνιο, ΠΑΟΚ, Απόλλωνα, εθνικές ομάδες Νέων και Εφήβων, κι έχει να επιδείξει σοβαρή δουλειά. Συμπληρωματικός ο ρόλος του στον πάγκο του Γιαννάκη, αλλά παίζει το ρόλο που παίζει ο Κακιούσης στην εθνική. Ο Γιαννάκης θέλει να έχει έναν προπονητή δίπλα του με εμπειρία και παραστάσεις, που θα μπορεί να βοηθήσει την ομάδα εμπνέοντας σεβασμό. Αυτό το ρόλο παίζει ο Μανουσέλης, ενώ στην πρόσληψή του μέτρησε και το γεγονός ότι θεωρείται μετρ του σκάουτινγκ.

Επίσης, η απόκτηση δύο βοηθών έχει και άλλο νόημα. Πλέον, είναι 99% βέβαιο ότι ο Κώστας Σφαιρόπουλος θα αποχωρήσει το καλοκαίρι από τον πάγκο του Ολυμπιακού. Ο Σφαιρόπουλος θέλει να γίνει πρώτος προπονητής, ο Αγγελόπουλος σωστά δεν έκανε το σφάλμα να τον «κάψει» (όπως έγινε με τον Τόμιτς παλιότερα) αναβαθμίζοντάς τον σε πρώτο προπονητή (θεωρώ ότι ο βοηθός ποτέ δεν μπορεί να γίνει πρώτος στην ίδια ομάδα, λόγω των άλλων –φιλικών– σχέσεων που έχει με τους παίκτες) και, μάλλον, ο ιδιαίτερα καλός και εξελίξιμος 40χρονος τεχνικός θα πάει αλλού για το αγροτικό του, με προοπτική να επιστρέψει κάποια στιγμή στο λιμάνι. Οι σχέσεις των δύο πλευρών πολύ καλές, η κίνηση σωστή (άντε να δούμε πότε θα το αποφασίσει και ο Ιτούδης) και αναμένουμε τη συνέχεια στην προπονητική καριέρα του Σφαιρόπουλου.

Τελευταία επισήμανση, η παραμονή του Χρήστου Μαρμαρινού, ο οποίος έχει και την ευθύνη εκγύμνασης των παικτών, τουλάχιστον ως το καλοκαίρι. Μετά, το μέλλον του είναι αβέβαιο, καθώς μπορεί και αυτός να θελήσει να φύγει, ενώ ο Ολυμπιακός έχει ήδη συμφωνήσει για το καλοκαίρι με τον Ανδρέα Γκατζούλη, γυμναστή του Αμαρουσίου και συνεργάτη του Παναγιώτη Γιαννάκη, όταν ο Δράκος ήταν εκεί.

Οι φήμες για τον Πιτσίλκα, τις οποίες ο Ολυμπιακός και ο διεθνής διαιτητής αρνούνται κατηγορηματικά (ο δεύτερος εκδίδοντας και ανακοίνωση), αν ισχύουν, έχουν προφανή ρόλο και λόγο (Ευρωλίγκα και ΚΕΔ), αλλά θα τα πούμε αναλυτικά αν ισχύσει η κίνηση (ματ) το καλοκαίρι. Πληροφόρηση δεν έχω για το αν ισχύουν, αλλά είναι δύσκολο να γίνουν πραγματικότητα, τουλάχιστον σύντομα. Όμως, μπόρεσαν να δημιουργήσουν μία απίστευτη κατάσταση: η ΚΕΔ δημιούργησε δεδικασμένο με βάση δημοσιεύματα και η γελοιότητά της είναι πέραν σχολιασμού. Εξηγούμαι: για τον Πιτσίλκα το έγραψαν μόνο ορισμένα σάιτ κι εφημερίδες, Ολυμπιακός και διαιτητής το αρνήθηκαν, αλλά η ΚΕΔ (ενώ ο Παναθηναϊκός δήλωσε ότι δεν έχει πρόβλημα) απέκλεισε το διαιτητή από την κλήρωση του ντέρμπι. Νομίζω ότι μπορείτε να φανταστείτε πού δύναται να μας οδηγήσει αυτό το δεδικασμένο και πώς μπορούν να αποκλείονται διαιτητές μέσω του… Τύπου στην Ελλάδα από εδώ και πέρα. Γιατί τα μέσα ενημέρωσης κάθε άλλο παρά αθώα είναι. Όμως, μια τέτοια κίνηση είναι επικίνδυνη και βλακώδης, χωρίς καν να μετρήσω για τον χαρακτηρισμό, το γεγονός ότι απέκλεισε τον καλύτερο Έλληνα διαιτητή από το ντέρμπι. Αν εγώ δεν θέλω να σφυρίξει, π.χ. ο Κουκουλεκίδης και ο Βορεάδης στους τελικούς, αρχίζω τον Μάιο να γράφω ότι έχουν κλείσει στον Παναθηναϊκό ή τον Ολυμπιακό κι αμέσως τους αφήνω έξω. Αυτά μόνο στην Ελλάδα γίνονται…