Δύσκολος όμιλος ο 1ος της Ευρωλίγκας, όμιλος στον οποίο φιγουράρει ο Ολυμπιακός, αλλά ξέρει εκ προοιμίου ότι δεν θα έχει καθόλου εύκολη δουλειά στο να πάρει καλό πλασάρισμα στο γκρουπ. Μαζί του Φενέρμπαχτσε και Κάχα Λαμποράλ διεκδικούν την πρωτιά, ενώ η Μπιλμπάο των Κατσικάρη, Βασιλειάδη, Μαυροειδή, ξεκινά ένα σκαλί πιο κάτω από αυτές, αλλά με… ανοιχτή όρεξη, κι ένα σκαλί πάνω από τις Καντού και Νανσί, που κάθε άλλο παρά αμελητέες ποσότητες είναι.
Φαβορί για την πρόκριση υπάρχουν (ιδίως οι τρεις μεγάλοι), αλλά ο όμιλος είναι δύσκολος και είναι πολύ πιθανό να υπάρξουν εκπλήξεις, ακόμη και αποκλεισμός κάποιου που δεν περιμέναμε. Πάντως, η λογική λέει ότι ο Ολυμπιακός δεν θα αντιμετωπίσει πρόβλημα στο να περάσει, τουλάχιστον στη θεωρία έτσι πρέπει να γίνει.
Όμιλος Α
Όμιλος Β
Όμιλος Γ
Όμιλος Δ
Όμιλος Α
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ
Το ρόστερ: Η αλλαγή πλεύσης από τους Αγγελόπουλους έγινε μάλλον το χειρότερο δυνατό καλοκαίρι, καθώς ο μέχρι πέρσι Ολυμπιακός θα μπορούσε με το λοκ άουτ να υφίσταται να έχει υπερ-ρόστερ φέτος. Λεφτά πολλά δεν μπήκαν στην ομάδα, οπότε έγιναν κινήσεις ουσίας. Όμως, μη σας γελάει, το ρόστερ του Ολυμπιακού θα είναι πολύ δυνατό και φέτος. Στην περιφέρεια ήρθαν οι Κέιλιν Λούκας, Μαρτίνας Γκεσεβίτσιους, μαζί με το μεγάλο ταλέντο που ακούει στο όνομα Βαγγέλης Μάντζαρης, και θα πλαισιώσουν τον Βασίλη Σπανούλη, που θα είναι ακρογωνιαίος λίγος της ομάδας, τον Κώστα Σλούκα, τον Μάρκο Κέσελι, τον Κώστα Παπανικολάου και τον Μιχάλη Πελεκάνο. Ο Ματ Χάουαρντ θα είναι η σύνδεση με τη ρακέτα, όπου ήρθαν ο «κοντός» για τη θέση του, αλλά πολύ αλτικός και δυνατός Κάιλ Χάινς, ο Πέρο Άντιτς, μετά το καλύτερο τουρνουά της καριέρας του, έμειναν ο Γιώργος Πρίντεζης με τον Αντρέα Γλυνιαδάκη και κατέφτασε ο Λάζαρος Παπαδόπουλος, που επιστρέφει ξανά στη διοργάνωση που θα έπρεπε να παίζει με βάση το ταλέντο του και την αξία του. Στο ρόστερ και ο Δημήτρης Κατσίβελης, που ίσως φέτος πάρει περισσότερες ευκαιρίες.
Το πείραμα με κολεγιόπαιδες (Λούκας, Χάουαρντ) σίγουρα είναι μεγάλο ρίσκο, αλλά ο Λούκας έχει τα φόντα για να βοηθήσει πάρα πολύ την ομάδα, ιδίως με το στιλ μπάσκετ που θα παίζει ο φετινός Ολυμπιακός, ενώ ο Χάουαρντ έχει την πολυτέλεια να του δοθεί χρόνος να προσαρμοστεί, καθώς μπορεί να τον περιμένει (προς το παρόν) ο Ολυμπιακός. Η παρουσία του Λάζαρου Παπαδόπουλου είναι κομβική στη ρακέτα, ο Λάζος συνεργάζεται ξανά με τον προπονητή για τον οποίο έχει δηλώσει ότι είναι ο καλύτερος με τον οποίο έχει συνεργαστεί. Έναν προπονητή που ξεκάθαρα τον καταλαβαίνει, μπορεί να τον εκμεταλλευτεί στο έπακρο και ξέρει ακριβώς σε ποιο ρόλο ο Παπαδόπουλους νιώθει άνετα και μπορεί να αποδώσει τα μέγιστα. Θυμηθείτε τις χρονιές την Ντιναμό Μόσχας, καλύτερες στην καριέρα του Παπαδόπουλου.
Μη σας κάνει εντύπωση που ο Παπαδόπουλος φέτος θα κάνει πολύ καλή χρονιά, με την έφεση που έχει στα ριμπάουντ ο Ολυμπιακός θα μπορεί να τρέχει, ενώ ο Λάζος είναι ένας από τους 2-3 καλύτερους ψηλούς πασέρ στην Ευρώπη, θα το δούμε ξεκάθαρα ξανά στο πώς πασάρει στον φετινό Ολυμπιακό. Αυτός θα είναι ο ακρογωνιαίος λίθος στη ρακέτα του Ολυμπιακού, με τους Πρίντεζη και Χάινς να δίνουν στοιχεία στο παιχνίδι διαφορετικά από τον Παπαδόπουλο, συμπληρώνοντάς τον ο καθένας διαφορετικά, και τον Άντιτς να μπορεί να βοηθήσει και στο 4 και στο 5, έχοντας παιχνίδι και μακριά από τη ρακέτα.
Στην περιφέρεια δεσπόζει η φιγούρα του Βασίλη Σπανούλη, που μαζί με τον Γκεσεβίτσιους μπορούν να δημιουργήσουν πολλές καταστάσεις ακόμη και από το 1-2 στην ίδια πεντάδα. Όλοι περιμένουν ακόμη τον… καλοκαιρινό Κέσελι να εμφανιστεί και το χειμώνα, ενώ αν ο Λούκας αποδώσει τότε ο Ολυμπιακός γίνεται αυτομάτως πολύ γρήγορος και απρόβλεπτος με 3 παίκτες στην περιφέρεια που μπορούν να τρέξουν και να δημιουργήσουν. Σλούκας και Μάντζαρης παίρνουν μια τεράστια ευκαιρία, καθώς είναι σίγουρο ότι θα τους δοθεί χρόνος μέσα στη σεζόν, αν το εκμεταλλευτούν μπορεί να είναι χρονιά καθιέρωσης γι’ αυτούς. Το ίδιο και ο Παπανικολάου, για τον οποίο φέτος υπάρχουν απαιτήσεις.
Το σημείο αφετηρίας: Ο Ολυμπιακός δεν ξεκινά όπως τις προηγούμενες χρονιές ως ένα από τα πιο ισχυρά φαβορί της Ευρωλίγκας, όμως ούτε είναι αμελητέα ποσότητα. Είναι δυνατή ομάδα που υπό προϋποθέσεις μπορεί να φτάσει πολύ μακριά στη σεζόν. Ιδίως αν ο Ίβκοβιτς δείξει ξανά ότι νιώθει πάρα πολύ άνετα με τον Παπαδόπουλο στην ομάδα και ο Σπανούλης είναι απελευθερωμένος δημιουργικά, αποδίδοντας χωρίς άγχος, γιατί, κακά τα ψέματα, αυτά τα δύο είναι τα κλειδιά για την πορεία των «ερυθρολεύκων» φέτος.
Ο πάγκος: Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς θεωρητικά διανύει την τελευταία σεζόν της καριέρας του, σύμφωνα με τα όσα ο ίδιος έχει δηλώσει. Πάντως, αυτά είναι για να… καταπατώνται, οπότε μην το δένετε κόμπο. Σίγουρα ο Ίβκοβιτς θέλει να κάνει αίσθηση φέτος στην Ευρώπη. Μπορεί το ρόστερ του να μην είναι θεαματικό, αλλά πολλές φορές ο ίδιος έχει δείξει ότι προτιμά παίκτες που τον ακούν παρά κινούμενες… βόμβες (ανεξαρτήτως αξίας). Ο φετινός Ολυμπιακός έχει παίκτες του προπονητή, από τους τελευταίους, ως τα τρία αστέρια της ομάδας, Σπανούλη, Παπαδόπουλο, Γκεσεβίτσιους. Και παράλληλα, πολλές δουλειές αφημένες στη μέση. Ο Ίβκοβιτς είναι ο πιο έμπειρος προπονητής στην Ευρώπη, ένας από τους καλύτερους και δεν θα είναι εύκολη λεία για κανέναν.
Η πρόβλεψη: Βασικός στόχος θα πρέπει να είναι η οκτάδα για τον Ολυμπιακό. Βέβαια, η ομάδα μπορεί να αποκλειστεί και στο Top-16, ιδίως αν μπει άσχημα στη σεζόν. Στα αρνητικά του ότι η Ευρωλίγκα ξεκινά και το δικό μας πρωτάθλημα δεν έχει ακόμα αρχίσει. Γενικά, ο φετινός Ολυμπιακός είναι ερωτηματικό. Προσωπικά, δεν θα μου έκανε εντύπωση αν τον δω στο φάιναλ φορ, αλλά σε αντίθεση με άλλες χρονιές, θα είναι υπέρβαση το να φτάσει εκεί, καθώς ξεκάθαρα δεν είναι στα πρώτα 5-6 φαβορί της διοργάνωσης.
ΚΑΧΑ ΛΑΜΠΟΡΑΛ
Το ρόστερ: Κατέβηκε επίπεδο ή ήρθε στα μέτρα του Ιβάνοβιτς; Μάλλον η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Έφυγαν αρκετοί, αλλά η Λαμποράλ είναι η ομάδα με το καλύτερο τιμ σκάουτινγκ στην Ευρώπη, που έχει βγάλει τους περισσότερους παίκτες τα τελευταία χρόνια. Φέτος έχει μια αρκετά νεανική ομάδα, από τους 15 παίκτες δηλωμένους στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή οι 9 είναι 25 χρονών και κάτω. Μόλις ένας είναι πάνω από 30, ο Πριτζιόνι. Μαζί του στην περιφέρεια υπάρχει ο Παού Ρίμπας, που θα έχει αναβαθμισμένο ρόλο, ο MVP της περσινής ACB, Φερνάντο Σαν Εμετέριο, ο NBAερ Ρέτζι Ουίλιαμς, που θα ανεβάσει επίπεδο την ομάδα, οι Ερτέλ και Όλεσον, ένα μάτσο πιτσιρικάδες από το γνωστό παιδομάζωμα (ο 15χρονος Βόσνιος Γκάτσιτς, ο 15χρονος Ισπανός Μαρτίνεθ, ο 18χρονος Σενεγαλέζος Ντιοπ, ο 22χρονος ύψους 2.05 Καλμπάρο) και ο Ρίτσαρντ Ντόρσεϊ ως σύνδεση με τη ρακέτα.
Εκεί θα βρούμε τους δύο Μπιέλιτσα, τον Μίλκο που προέρχεται από την καλύτερη χρονιά της καριέρας του και τον Νεμάνια, που φέτος οφείλει να αρχίσει να βγάζει τα τρελά λεφτά της μετεγγραφής του, ο ταλαντούχος Κέβιν Σεραφάν και βεβαίως ο Μίρζα Τελέτοβιτς, το μεγάλο αστέρι της ομάδας και ένας από τους καλύτερους παίκτες στην Ευρώπη.
Το σημείο αφετηρίας: Σίγουρα σε χαμηλότερο επίπεδο σε σχέση με πέρσι, αλλά δεν είναι για πέταμα. Ανάλογα πώς θα εκμεταλλευτεί το ρόστερ του ο Ιβάνοβιτς, θα φανεί και το πόσο θα προχωρήσει η Λαμποράλ. Βέβαια, από την κουβέντα αφήνουμε τελείως έξω τις σκέψεις του Σκόλα και του Νοτσιόνι να παίξουν σε αυτή αν το λοκ άουτ του ΝΒΑ δεν σπάσει, καθώς αν γίνει κάτι τέτοιο είναι σίγουρο ότι θα αλλάξει όλος ο ευρωπαϊκός χάρτης, όχι μόνο η Λαμποράλ.
Ο πάγκος: Ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς είναι πολύ έμπειρος, πολύ ιδιόρρυθμος και έχει αποδείξει ότι όταν μπορεί να ελέγχει τους παίκτες του τα πηγαίνει καλύτερα απ’ ότι με παίκτες αστέρες που δεν τους ελέγχει. Βέβαια, το φετινό ρόστερ της Λαμποράλ μπορεί κάποιος να το «πνίξει», καθώς η ομάδα ξεκινά και τελειώνει σε Τελέτοβιτς και Σαν Εμετέριο. Όμως, το πόσοι θα το καταφέρουν εξαρτάται από τον Ιβάνοβιτς.
Η πρόβλεψη: Σίγουρα δεν είναι τόσο δυνατή όσο άλλες χρονιές, όμως δεν πάει να πει ότι δεν είναι μετρήσιμη δύναμη. Η λογική λέει ότι θα περάσει από τον όμιλο, όμως μετά, στο Top-16, με το παρόν ρόστερ δεν θα είναι φαβορί για να προκριθεί. Αν φτάσει στα προημιτελικά θα είναι απόλυτα επιτυχημένη. Κι αν το λοκ άουτ δεν λήξει, πετάξτε όλη την ανάλυση στα σκουπίδια (όλων των ομάδων, όχι μόνο της Λαμποράλ).
ΦΕΝΕΡΜΠΑΧΤΣΕ
Το ρόστερ: Οι Τούρκοι φέτος είναι πάρα πολύ δυνατοί. Με το φάιναλ φορ να βρίσκεται στην έδρα τους θέλουν να φτάσουν ως εκεί, κάτι που τα τελευταία χρόνια δεν μπορούν να καταφέρουν με τίποτα, όσο κι αν βελτιώνουν το ρόστερ τους κάθε χρόνο. Πια, το ρόστερ τους είναι απίστευτα υψηλού επιπέδου και φέτος ξεκινούν ως ένα από τα μεγάλα φαβορί. Στον άσο υπάρχει ο εκπληκτικός Ρόκο-Λένι Ούκιτς, που πέρσι μέχρι να τραυματιστεί οδηγούσε τη Φενέρ εκ του ασφαλούς σε τρελή πορεία. Μαζί του ο Κέρτις Τζέρελς που εξαργύρωσε την πολύ καλή χρονιά στην Παρτιζάν, αλλά και ο ταλαντούχος Εντζίν Ατσούρ, μαζί με τον Χακάν Ντεμιρέλ και τον νεαρό Ερμπίλ Έρογλου. Με τη συνέχεια στο 2-3 σε πιάνει… ίλιγγος, καθώς υπάρχουν ο Ομέρ Ονάν, ο Μάρκο Τόμας, ο καλύτερος τρίποντος στην Ευρώπη, Μπόγιαν Μπογκντάνοβιτς και ο Εμίρ Πρέλντζιτς, που μπορεί να παίξει και στο «4». Βέβαια, ίσως δεν χρειαστεί, καθώς στη ρακέτα υπάρχουν ο Μιρσάντ Τουρκσάν, ο πολύ καλός Τζέιμς Τζιστ, ο Ογκούζ Σαβάς, ο Καγιά Πεκέρ, ο Γκάσπερ Βίντμαρ και ο νεαρός Μπερκάι Καντάν, που αν δει δωδεκάδα πρέπει να κάνει πάρτι. Υπερπλήρες ρόστερ που είναι ικανό να σηκώσει την κούπα, καθώς δεν έχει ουσιαστική αδυναμία.
Το σημείο αφετηρίας: Το υψηλότερο δυνατό. Ο στόχος μόνο ένας: το φάιναλ φορ. Η Φενέρ είναι ένα από τα 5-6 φαβορί της διοργάνωσης και πρέπει σε κάθε ματς να το αποδεικνύει. Έχει ρόστερ υπερπλήρες, παίκτες έμπειρους, αλλά και διψασμένους, έχει φοβερό γήπεδο, φάιναλ φορ στην έδρα της και καλό προπονητή.
Ο πάγκος: Ο Νέβεν Σπάχια έχει ανέβει επίπεδο τα τελευταία χρόνια, όμως πέρσι πάλι απέτυχε στην Ευρωλίγκα, αποτυχία που σίγουρα του στοίχισε, ιδίως αν σκεφτούμε ότι στον πρώτο γύρο η ομάδα του ήταν καταπληκτική. Αν έμαθε από τα λάθη του και τις ατυχίες των τραυματισμών, ίσως φέτος μπορέσει να δώσει το κάτι παραπάνω στη Φενέρ και να καθιερωθεί πια στους καλύτερους προπονητές της Ευρώπης.
Η πρόβλεψη: Δυστυχώς για τη Φενέρ, οτιδήποτε λιγότερο από το φάιναλ φορ είναι αποτυχία. Σίγουρα, ένα θεωρητικό διασταύρωμα με την Μπαρτσελόνα ή την ΤΣΣΚΑ στα προημιτελικά δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αποτυχία αν έχει άσχημο τέλος, και, βεβαίως, δεν μπορούν όλοι να είναι στο φάιναλ φορ. Όμως, η Φενέρ έχει αποτύχει συνεχόμενα χρόνια και θα πρέπει να κάποια στιγμή να δείξει ότι έχει την ψυχολογία να πάει ως το τέλος. Αν όχι φέτος, πότε;
ΚΑΝΤΟΥ
Το ρόστερ: Όχι θεαματικό, αλλά ούτε και αμελητέο. Στην περιφέρεια υπάρχουν ο Μανουτσάρ Μαρκοϊσβίλι, με τον Νίκολας Ματσαρίνο, τον Αντρέα Τσιντσιαρίνι, τον Φεντερίκο Μπολζονέλα και τον πολύπειρο Τζανλούκα Μπαζίλε. Μαζί τους και ο Αμερικανός Ντέιβιντ Λάιτι, που ως τώρα δεν έχει προσαρμοστεί και αν συνεχίσει έτσι, θα αποχαιρετήσει σύντομα. Στο «3», πάντως, δεσπόζει ο Βλάντιμιρ Μίτσοφ, που έχει βρει την μπασκετική του Ιθάκη αποδίδοντας σε πολύ υψηλό επίπεδο, ενώ υπάρχει και ο νεαρός Μάρκο Ντιβιάτς. Στη ρακέτα θα βρούμε τους Σκέκιτς, Όρτνερ, Λέουνεν, που είναι ένας από τους πυλώνες της ομάδας, αλλά και τον Ντένις Μαρκονάτο, που επιστρέφει στη διοργάνωση. Μαζί τους και ο Γκιόργκι Σερμαντίνι, που αν αρχίσει να παίζει, θα έχει μεγάλη ευκαιρία να πάρει αρκετό χρόνο συμμετοχής. Το δυνατό της σημείο, όπως θα καταλάβατε, δεν είναι τα ονόματα του ρόστερ της, αλλά το πόσο δεμένη είναι και πόσο καλά μπορεί να παίζει ο ένας με τον άλλον ως σύνολο. Έτσι έφτασε στην Ευρωλίγκα, έτσι θέλει να προχωρήσει.
Το σημείο αφετηρίας: Ξεκινά από χαμηλά. Η Ευρωλίγκα και, ιδίως, η φετινή Ευρωλίγκα είναι πολύ δύσκολη διοργάνωση. Η Καντού με ψυχρή ματιά δεν έχει ρόστερ Ευρωλίγκας. Όμως, πρόκειται για ομάδα πολύ δεμένη, ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης, της οποίας το κουμπί έχει βρει ο προπονητής, Αντρέα Τριντσιέρι. Πάντως, μάλλον ξεκινά από την τελευταία θέση του ομίλου και κάθε νίκη θα είναι μεγάλη επιτυχία. Βέβαια, καλά θα κάνουν όλοι οι υπόλοιποι να μην την υποτιμήσουν, ιδίως στην έδρα της.
Ο πάγκος: Ο Αντρέα Τριντσιέρι δεν είναι ιδιαίτερα γνωστός στο ευρύ κοινό στην Ευρώπη. Όμως, τα δύο τελευταία χρόνια ήταν προπονητής της χρονιάς στην Ιταλία και είναι ιδιαίτερα φέρελπις. Αυτή είναι η πρώτη μεγάλη ευκαιρία που του δίνεται στο υψηλότερο επίπεδο και να είστε σίγουροι ότι θα κάνει τα πάντα για να μείνει το όνομά του στα χείλη των μπασκετόφιλων. Πάντως, είναι εντελώς άπειρος από αυτό το επίπεδο, πέρσι ήταν στο Eurocup με την Καντού (ρεκόρ 3-3).
Η πρόβλεψη: Είναι δύσκολο να προκριθεί, θα είναι σίγουρα έκπληξη αν το καταφέρει. Είναι ίσως η πιο αδύναμη του ομίλου, αλλά όχι τόσο αδύναμη ώστε οι άλλες να κάνουν περίπατο. Αν δεν προσέξουν, αν μπει καλά στο ματς, τότε θα έχουμε… κηδείες, καθώς μπορεί να κρατά σκορ, όπως έχει δείξει. Ξεκινά με Νανσί, Μπιλμπάο, Ολυμπιακό εντός έδρας τις 4 πρώτες αγωνιστικές και 2 ή 3 νίκες μπορεί να αλλάξουν τις βλέψεις της στον όμιλο.
ΜΠΙΛΜΠΑΟ
Το ρόστερ: Ιστορική χρονιά για την Μπιλμπάο, ντεμπούτο στην Ευρωλίγκα και μπροστά της έχει τη μεγαλύτερη πρόκληση της καριέρας της. Το ρόστερ της αρκετά δυνατό και πλήρες, αν και όχι θεαματικό. Στην περιφέρεια υπάρχουν ο πολύ καλός Άαρον Τζάκσον, ο Τζος Φίσερ, ο Ραούλ Λόπεθ, ο Γιάνις Μπλουμς, ο Ρότζερ Γκριμάου και βεβαίως ο Κώστας Βασιλειάδης, που αποτελεί μια από τις πρώτες επιθετικές επιλογές της ομάδας όταν είναι στο παρκέ. Ο Άλεξ Μουμπρού είναι η σύνδεση με τη ρακέτα, μια ρακέτα γεμάτη με τους Μάρκο Μπάνιτς, Δημήτρη Μαυροειδή, Αξέλ Ερβέλ, Ντ’ Ορ Φίσερ και Όλιβερ Στέβιτς, μαζί με τον ύψους 2.15 Τσέχο Τόμας Χαμπλ. Γεμάτη ομάδα, πολύ δυνατή, σίγουρα με ρόστερ Ευρωλίγκας, που μπορεί να τα πάει πολύ καλά στη διοργάνωση.
Το σημείο αφετηρίας: Δεν είναι ένα από τα 3 πρώτα φαβορί στον όμιλο, είναι πολύ άπειρη εξάλλου, αλλά έχει καλύτερο ρόστερ από Νανσί και Καντού, και δεν απέχει από Ολυμπιακό και Κάχα Λαμποράλ. Ξεκινά ως 4η μάλλον, οπότε θα έχει το άγχος της πρόκρισης, μιας και στον όμιλο που βρέθηκε, είναι εφικτός στόχος. Πάντως, το πρόγραμμά της είναι πολύ άσχημο και μπορεί να πάει μέχρι και με 0-5 ή 1-4 στον πρώτο γύρο, κάτι που σημαίνει ότι θα πρέπει να δείξει χαρακτήρα στη συνέχεια, ώστε με 3 ματς στην έδρα της στον 2ο να ανατρέψει την κατάσταση, πράγμα που μάλλον θα είναι εφικτό.
Ο πάγκος: Ο Φώτης Κατσικάρης είναι νέος και θέλει να δείξει ότι ήρθε για να μείνει. Μεγάλη ευκαιρία η φετινή Ευρωλίγκα και ο όμιλος, μιας και η Μπιλμπάο μπορεί να προκριθεί. Ο Κατσικάρης έχει κάνει την Μπιλμπάο να νιώθει μεγάλη ομάδα, μετά τον τελικό της ACB έρχεται η Ευρωλίγκα, όπου η ομάδα του κάνει τα πρώτα της βήματα, αλλά όποιος την περάσει για… νήπιο θα χτυπήσει το κεφάλι του στον τοίχο.
Η πρόβλεψη: Μπορεί να πάρει την πρόκριση, ιδίως αν κάνει εκτός έδρας νίκη τη 2η ή την 3η αγωνιστική (Νανσί, Καντού). Στόχος της πρέπει να είναι το Top-16 και μετά ό,τι μπορέσει να πάρει. Εκεί ξεκάθαρα δεν θα είναι φαβορί, εκεί τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα, αλλά και ως εκεί ο δρόμος δεν είναι εύκολος. Πάντως, αν αποκλειστεί στην πρώτη φάση, παρότι άπειρη και πρωτάρα, θα πρέπει να θεωρείται αποτυχημένη.
ΝΑΝΣΙ
Το ρόστερ: Δυνατή ομάδα, με τον Νικολά Μπατούμ να ξεχωρίζει. Στην περιφέρεια υπάρχουν ο Κένεθ Γκραντ, ο Τζαμάλ Σούλερ, ο Κέβιν Θαλιέν, ο Τζον Λάινχαν, ο Κίνγκσλεϊ Πιντά και ο Παπ-Φιλίπ Αμαγκού. Στο «3» μαζί με τον Νικολά Μπατούμ θα βρούμε τον Έιντριεν Μούρμαν, ενώ στη ρακέτα υπάρχουν οι Ακίν Ακινμπάλα, Μούσα Μπαντιάν, Αμπντέλ Καντέρ Σιλά, Βίκτορ Σαμνίκ (και στο «3» θα παίξει), Ντζέναν Κούρτιτς και ο πιτσιρικάς των 2.17, Βίνσεντ Πουρσό. Πολύ αθλητική ομάδα με παίκτες που τρέχουν και πηδάνε πολύ.
Το σημείο αφετηρίας: Όσο ο Μπατούμ είναι στη Γαλλία, η Νανσί θα μπορεί να ελπίζει σε πρόκριση στο Top-16, πρόκριση που καμιά γαλλική ομάδα δεν έχει πετύχει από το 2006-07 και μετά (η Ορτέζ τότε). Δεν είναι φαβορί, αλλά θα παλέψει με Καντού και όποιον άλλο δει ότι μπορεί από τους 4 πρώτους, πιθανότατα την Μπιλμπάο.
Ο πάγκος: Ο Ζαν-Λουκ Μονσό είναι πολύ έμπειρος προπονητής, ξεκινά την 31η σεζόν του στους πάγκους, 8η στη Νανσί. Έχει σίγουρα ανεβάσει την ομάδα επίπεδο, πρέπει να του πιστωθεί αυτό και φέτος θέλει να οδηγήσει τη Νανσί στην επόμενη φάση της διοργάνωσης. Δεν θα είναι εύκολο, αλλά ξέρει την ομάδα του όσο λίγοι προπονητές στην Ευρώπη, έχει την εμπειρία και σίγουρα θα το παλέψει.
Η πρόβλεψη: Δεν είναι φαβορί, η λογική λέει ότι θα μείνει στον πρώτο γύρο. Ο Μπατούμ είναι μεγάλο κεφάλαιο, αν κλέψει νίκες που κανείς δεν υπολογίζει τότε μπορεί να αλλάξει τη μοίρα της. Πάντως, μάλλον δεν θα προκριθεί.
Νίκος Κουσούλης