Το «ερυθρόλευκο» blog του Ν. Κρεμαστή στο Age of Basketball!

Μετά το blog του Παναθηναϊκού, το οποίο επιμελείται ο Γιώργος Σκιάς, το Age of Basketball καλωσορίζει στα χειμερινά του blogs και τον Νώντα Κρεμαστή, με το blog για τον Ολυμπιακό, που θα μας κρατά συντροφιά το χειμώνα. Μετά τις απαραίτητες συστάσεις, σας τον παραδίδουμε για την πρώτη ανάγνωση, που αναμένεται απολαυστική:

Στα χρόνια της υπομονής…

Χαιρετίζω τους φίλους του Ολυμπιακού, αλλά και τους λοιπούς αναγνώστες του Age of Basketball που από βίτσιο θα μπαίνουν και θα διαβάζουν το blog των «ερυθρολεύκων» (μην νιώθετε άσχημα, κι εμείς διαβάζουμε το blog του Παναθηναϊκού), από σήμερα θα τα λέμε κάθε εβδομάδα για τον Ολυμπιακό. Όσο με θέλετε και όσο σας… θέλω, δηλαδή.

Η χρονιά έχει ξεκινήσει μέτρια για τον Ολυμπιακό, που ναι μεν έχει 2-0 στην Ελλάδα (αυτό έλειπε), αλλά στην Ευρωλίγκα μέχρι τώρα έχει 1-2. Βέβαια, τα πράγματα δεν είναι και τόσο δραματικά. Ναι, ξεκινάω με τις δικαιολογίες, όχι γιατί μου τα σκάει ο Ίβκοβιτς να τον δικαιολογώ, αλλά γιατί… έτσι θέλω.

Λοιπόν, στην Α1 το θέμα είναι λίγο πολύ απλό: εφόσον πέρασε πολύ εύκολα από την Πυλαία, η λογική λέει ότι επιβάλλεται να πάει με 4-0 στο ντέρμπι της 5ης αγωνιστικής με τον ΠΑΟ στο ΟΑΚΑ. Αν το ΟΑΚΑ τότε είναι κλειστό στον κόσμο του Παναθηναϊκού (πράγμα με το οποίο διαφωνώ απόλυτα, γιατί δεν αξίζει το μπάσκετ χωρίς κόσμο) ο Ολυμπιακός θα έχει χρυσή ευκαιρία να πάρει μεγάλο προβάδισμα για την πρωτιά στην κανονική περίοδο. Μετά… μένει το Αλεξάνδρειο (ας πούμε) και ξανά το «αιώνιο» ντέρμπι στην 18η αγωνιστική, για να δούμε σε ποιο σημείο από το 21-3 ως το 24-0 θα τελειώσει ο Ολυμπιακός την κανονική περίοδο. Στο ενδιάμεσο, αν την πατήσει σε άλλο ματς, τότε θα είναι άξιος της μοίρας του και αδικαιολόγητος, αλλά είναι ένα σενάριο που θα πρέπει να το συζητήσουμε, καθώς δεν ξέρω κατά πόσο η φετινή ομάδα θα μείνει σταθερή όλη τη σεζόν, έστω και στα εύκολα ματς της Α1.

Στην Ευρωλίγκα μπορεί να έχει 1-2 ο Ολυμπιακός, αλλά έχει βγάλει τα 3 δυσκολότερα ματς του πρώτου γύρου, ενώ έχει «βγάλει», με ήττα βέβαια, και τις δύο από τις 3 δυσκολότερες έδρες που θα συναντήσει στην πρώτη φάση. Μένει η Κωνσταντινούπολη. Εντάξει, το 1-2 δεν είναι θεαματικό, αλλά είναι εμφανές ακόμα ότι η ομάδα ψάχνεται.

Το ξεκίνημα το ξέραμε όλοι ότι θα ήταν δύσκολο. Και εξηγούμαι: ο Σπανούλης προέρχεται από εγχείρηση, ο Άντιτς είναι «καμένος» από το Ευρωμπάσκετ και θα θέλει κανένα δίμηνο να συνέλθει, οι δύο πιτσιρικάδες Αμερικανοί, Χάουαρντ και Λούκας, προέρχονται από κολέγιο και τώρα τρώνε την πρώτη σφαλιάρα σε επαγγελματικό επίπεδο, ο Κέσελι είναι κι αυτός από το Ευρωμπάσκετ, έκατσαν και οι τραυματισμοί του Παπαδόπουλου και του Πελεκάνου, δεν θέλει πολύ το πράγμα…

Πάντως, αν ο Ολυμπιακός περάσει από το Καντού, που είναι πολύ δύσκολη έδρα αλλά η ομάδα είναι μέτρια και θα πρέπει να τη κερδίσει, τότε μπορεί να πάει στο ματς της Κωνσταντινούπολης με 4-2, δηλαδή 3 συνεχόμενες νίκες. Θεωρώ ότι ο πρώτος γύρος θα τελειώσει κάπου ανάμεσα στο 6-4 και το 7-3. Μακάρι να διαψευστώ προς το καλύτερο, αλλά δεν το βλέπω να κάνει 7 συνεχόμενες νίκες η ομάδα. Τώρα αν κάνει περισσότερες ήττες…

Τα πρώτα 5 ματς της σεζόν έχουν δείξει τα εξής:

– Υπάρχουν διαστήματα στα οποία ο Ολυμπιακός παίζει εξοντωτική άμυνα. Το είδαμε και στην Πυλαία, και με τη Λαμποράλ, και με τη Φενέρ.

– Υπάρχουν διαστήματα που η ομάδα «χάνει» τον μπούσουλα σε άμυνα και επίθεση. Λίγο το γεγονός ότι ο Ίβκοβιτς ψάχνεται ακόμα με τα σχήματα, λίγο το γεγονός ότι οι παίκτες ακόμα ψάχνουν τους ρόλους τους, δεν είναι έτοιμη η ομάδα.

Ρίχνοντας μια ματιά στο ρόστερ κανείς δεν μπορεί να προσπεράσει το γεγονός ότι ο φετινός Ολυμπιακός έχει 8 παίκτες γεννημένους μετά το 1987. Δηλαδή κάτω από 24 ετών. Ευχή και κατάρα αν έπρεπε να πω τη γνώμη μου πάνω σε αυτό.

Ευχή, γιατί… ακούνε τον προπονητή. Κατάρα, γιατί και που τον ακούνε τις μισές φορές δεν έχουν τις παραστάσεις να κάνουν πράξη τα λεγόμενά του. Ευχή, γιατί τρέχουν, παλεύουν, ιδρώνουν, «πεθαίνουν» στο παρκέ για την καταξίωσή τους, το επόμενο συμβόλαιο, την καθιέρωσή τους. Κατάρα, γιατί πολλές φορές… δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο.

Ευχή, γιατί οι νεανικές ομάδες μπορούν να παίξουν πιο σκληρή άμυνα, να εξοντώσουν στο τρέξιμο τον αντίπαλο. Κατάρα, γιατί οι νεανικές ομάδες πολλές φορές παίζουν λάθος σκληρή άμυνα και τρέχουν χωρίς λόγο και νόημα.

Οι πιο ψημένοι κι έμπειροι της ομάδας θα τραβήξουν μεγάλο κουπί φέτος, γι’ αυτό και ήταν τεράστια ατυχία ο τραυματισμός του Παπαδόπουλου στο ξεκίνημα. Πόσο πιο ήρεμη και σωστά στημένη είναι η φροντ λάιν του Ολυμπιακού με την παρουσία του, το είδαμε όλοι (εννοώ ακόμη κι όσοι δεν το είχαν καταλάβει στα προηγούμενα… 12 χρόνια της καριέρας του) στο ματς με τη Λαμποράλ.

Σπανούλης και Λάζος είναι κεφάλαια για τον φετινό Ολυμπιακό. Αν ο Ίβκοβιτς μπορέσει να τους παίξει σωστά και καταφέρει να μην τους κλείνουν οι αντίπαλες ομάδες, τότε θεωρώ ότι η χρονιά θα έχει θετικότατο πρόσημο. Με τον Λάζο το έχει ξανακάνει (Ντιναμό Μόσχας) και η εκτίμηση που τρέφουν ο ένας στο πρόσωπο του άλλου είναι αμοιβαία. Για μένα ο Παπαδόπουλος άργησε να έρθει στον Ολυμπιακό, να ήταν στην ομάδα 2 χρόνια νωρίτερα κάποιες κούπες θα είχαν έρθει σε κόκκινα χέρια. Αλλά, ας αφήσω τα «αν» γιατί δεν είμαι ο Κίπλινγκ…

Πέραν των δύο ουσιαστικά μόνο ο Πρίντεζης είναι παίκτης με πολύ υψηλές παραστάσεις και εμπειρίες. Ο Γκεσεβίτσιους είναι 23 στα 24, δηλαδή τώρα πάει να φτιάξει όνομα, ο Κέσελι το ίδιο, ο Χάινς έχει ως πιο σημαντική περγαμηνή τους μήνες στην Μπαμπέργκ, ο Πελεκάνος δεν ξέρω κατά πόσο θα παίξει, ο Παπανικολάου είναι 21 στα 22, ο Γλυνιαδάκης δεν φαίνεται να έχει ρόλο, ενώ ο Άντιτς έχει να παίξει Ευρωλίγκα από το 2004-05 και την ΑΕΚ, δηλαδή… άλλες εποχές.

Τι δείχνουν όλα αυτά και γιατί επέλεξα να τα πω στο πρώτο μου κείμενο; Ότι ο φετινός Ολυμπιακός θα τα σαρώσει όλα, θα πάει τρένο ως το φάιναλ φορ, θα πάρει τον Παναθηναϊκό με 3-0 στους τελικούς και μέσο όρο διαφοράς 20 πόντων ανά αγώνα, ενώ τον Μάιο θα… επαναπροσαρτίσει την Κωνσταντινούπολη.

Αυτό θέλουμε όλοι να ακούσουμε, αλλά δεν θα είναι έτσι. Ο φετινός Ολυμπιακός θέλει υπομονή. Απ’ όλους. Και από την ίδια την ομάδα. Σφαλιάρες όπως αυτή του -15 στο Μπιλμπάο πιστεύω ότι θα ξαναδούμε. Όπως πιστεύω ότι θα ξαναδούμε ημίχρονα σαν το δεύτερο με τη Φενέρ.

Η πρόκριση από τον πρώτο γύρο πρέπει να θεωρείται δεδομένη (δεν τη βλέπω τη Νανσί να φτάνει τόσο ψηλά ώστε να απειλήσει), το πρωτάθλημα κρίνεται στους 5 τελικούς, οπότε ο Ολυμπιακός έχει πίστωση χρόνου. Αλλά εδώ θα είμαστε κάθε εβδομάδα μετά το ματς της Ευρωλίγκας για να τα λέμε και να σχολιάζουμε την πορεία του και τα όσα παρασκηνιακά βλέπουμε…

Νώντας Κρεμαστής

Υ.Γ.: Από την ερχόμενη εβδομάδα θα μπούμε και σε πιο συγκεκριμένα μονοπάτια κοιτώντας αντιπάλους και αποτελέσματα…