Ν. Κρεμαστής: «Εμφάνιση» Ντούντα, καραγκιοζιλίκια ΑΣΕΑΔ και άνοδος ενόψει ντέρμπι!

Μπορεί να πέρασε μόλις μία εβδομάδα από την περασμένη φορά που τα είπαμε, αλλά η κατάσταση μοιάζει ανεστραμμένη. Και όσον αφορά στον Ολυμπιακό, αλλά και στον επόμενο αντίπαλό του. Την περασμένη φορά, ο Ολυμπιακός είχε χάσει με απαράδεκτο τρόπο από την Καντού και λέγαμε ότι το βασικό είναι να κερδίσει τα δύο επόμενα παιχνίδια με Περιστέρι και Νανσί για να χτίσει λίγο momentum και να πάει με αυτό στο ντέρμπι.

Όχι μόνο έγινε αυτό, αλλά η ομάδα έδειξε σαφή σημάδια βελτίωσης, ενώ απ’ την άλλη ο Παναθηναϊκός με το ρεπό που είχε στην Α1, την Κυριακή θα παραταχθεί στο τζάμπολ με δύο συνεχόμενες ήττες. Και η δεύτερη εκτός προγράμματος μετά από απογοητευτική εμφάνιση, που δεν προβλημάτισε μόνο τους κλασσικούς Παναθηναϊκούς του δόγματος «ο Ομπράντοβιτς χάνει μόνο επίτηδες για να διδάξει τους παίκτες του».

Αίφνης, το ενδιαφέρον για το ματς της Κυριακής αυξήθηκε, ακόμη και στους πιο απαισιόδοξους φίλους της ομάδας. Και μπορεί το ΑΣΕΑΔ να μας έκανε και πάλι όλους να γελάσουμε, αλλά καλύτερες (αγωνιστικές) προϋποθέσεις για το ντέρμπι στη συγκεκριμένη περίοδο, ο Ολυμπιακός δεν θα μπορούσε να φανταστεί.

Κλειδώνοντας τις παιχτούρες…

Αν θέλουμε να διαλέξουμε ένα σημείο από το ματς με τη Νανσί στο οποίο ο Ολυμπιακός έδειξε απίστευτη βελτίωση, αυτό ήταν το γεγονός ότι περιόρισε τα ατού των Γάλλων. Μπατούμ και Ακινγκμπαλά έκαναν το χειρότερό τους παιχνίδι, θα τα διαβάσατε φαντάζομαι κι όταν τα έγραφε ο Κουσούλης στην περιγραφή του αγώνα. Αυτό για μένα αποτελεί μεγάλο κέρδος για τον Ολυμπιακό. Έδειξε ότι δεν χρειάζεται να προσπαθεί σε κάθε αγώνα να βγάλει προς τα έξω το 100% των αρετών των δικών του παικτών, αλλά μπορεί να κατεβάζει την απόδοση των αντιπάλων του. Πρώτη φορά το είδαμε φέτος, στην κατάλληλη στιγμή αν με ρωτάτε.

«Καλημέρα Ντούντα»

Και ναι! Μπορεί να του πήρε τρεις-τέσσερις εβδομάδες, αλλά ο Ντούσαν Ίβκοβιτς έκανε την εμφάνισή του στον φετινό Ολυμπιακό. Έστησε την ομάδα καλύτερα από κάθε άλλη φορά, πήρε από τους παίκτες του τα καλά τους στοιχεία και έδειξε κι αυτός σημάδια ανόδου. Βέβαια, θα πρέπει να βρει τρόπο να καλύψει το πρόβλημα του Χάινς, τουλάχιστον μέχρι ο Αμερικανός να νιώσει καλύτερα, αλλά και το γεγονός ότι ο Άντιτς είναι «καμένος» από το Ευρωμπάσκετ. Αν σε αυτά βάλουμε και το θέμα που έχει ο Παπαδόπουλος, τότε ο Ολυμπιακός έχει πρόβλημα στους ψηλούς.

Αίφνης συν δύο…

Το πιο ευχάριστο που είδαμε στον αγώνα με τη Νανσί είναι ότι επιτέλους ο Γλυνιαδάκης και ο Πελεκάνος μπήκαν στο ροτέισον. Ο Γλυνιαδάκης έπαιξε 12 λεπτά και είχε 10 πόντους, 3 ριμπάουντ και 2 κλεψίματα με 3/4 δίποντα και 4/4 βολές, ενώ ο Πελεκάνος σε 23 λεπτά είχε 11 πόντους και 5 ριμπάουντ, με 3/5 τρίποντα και 2/2 βολές.

Και οι δύο έπαιξαν πολύ καλή άμυνα, με τον Πελεκάνο να δείχνει στον Μπατούμ ότι δεν θα κάνει 30 ranking σε κάθε αγώνα στην Ευρώπη. Μεταξύ μας ότι ο Πελεκάνος και ο Γλυνιαδάκης θα μπορούσαν να σταθούν στον Ολυμπιακό, το ξέραμε. Ιδίως για τον Πελεκάνο, προσωπικά δεν κατάλαβα ποτέ γιατί ξαφνικά (από τη στιγμή που πήγε στη Ρεάλ) σταμάτησαν να τον βάζουν να παίζει. Και ό,τι κι αν μου πείτε (αν δηλαδή μου πείτε κάτι) δεν πρόκειται να το καταλάβω ποτέ. Δεν πρόκειται λέμε, μην επιμένετε.

Μετεγγραφές ενόψει;

Το όλο θέμα που δημιουργείται με το αδιέξοδο στο λοκ άουτ έχει αρχίσει να «ψήνει» πολύ κόσμο στην Ευρώπη. Οι δύο πιο… άψητοι πρόεδροι της Ευρώπης αυτή τη στιγμή είναι οι Αγγελόπουλοι και οι Γιαννακόπουλοι. Οι Αγγελόπουλοι με τα μέτρια αποτελέσματα της αρχής, συν το… φιάσκο Χάουαρντ, δείχνουν διάθεση να καταπατήσουν τα όσα έλεγαν το καλοκαίρι. Δεν εννοώ ότι θα πάρουν… Νοβίτσκι, Κόμπι, Νας, αλλά κάτι βλέπω να έρχεται αν το λοκ άουτ συνεχιστεί. Και μια μετεγγραφή τύπου Κλέιζα (ας πούμε) αλλάζει επίπεδο στην ομάδα. Αφήστε που αν η χρονιά στο NBA ακυρωθεί τελείως επιβάλλεται να γίνουν μετεγγραφές γιατί με αυτούς που θα πάρουν οι άλλοι δεν θα πιάνονται αλλιώς.

Το άλλο με το ΑΣΕΑΔ το ξέρεις;

Πάμε λίγο και στα τραγελαφικά της Α1. Δεν θα τα πω για να γκρινιάξω ή γιατί προτιμώ οι αγώνες να γίνονται χωρίς κόσμο (προφανώς και δεν το θέλω αυτό και κανείς απ’ όσους αγαπούν το μπάσκετ δεν το θέλει). Όμως, ο Παναθηναϊκός τιμωρήθηκε με 4 αγωνιστικές πριν από 5 μήνες και ήρθε το ΑΣΕΑΔ 5 μήνες μετά, μία εβδομάδα πριν το ντέρμπι για να μειώσει την τιμωρία σε 3 αγωνιστικές, ώστε να γίνει το ντέρμπι με κόσμο. Ούτε 1-2 βδομάδες νωρίτερα για το ξεκάρφωμα δηλαδή. Θα μπορούσαν να βγουν και να το πουν στα ίσα «μας είπε το αφεντικό ότι δεν θέλει να παίξει χωρίς κόσμο με τον Ολυμπιακό». Και στη θέση της λέξης «αφεντικό» βάλτε όποιον θέλετε. Δεν θα σας πω εγώ.

Αγωνιστικά «αιωνίων»

Την ίδια ώρα στο στρατόπεδο του παντοδύναμου Παναθηναϊκού (χωρίς πλάκα) που όταν χάνει, χάνει μόνο επειδή το θέλει ο ίδιος για να σφυρηλατηθεί (αυτό με δόση πλάκας), τα πράγματα για πρώτη φορά δεν βαίνουν καλώς.

Ο Ομπράντοβιτς αντί να βάζει παίκτες στο ροτέισον… βγάζει. Ο Γιασικεβίτσιους είδε το ματς με την Μπαμπέργκ από τον πάγκο, γιατί προφανώς ο Καλάθης και ο Διαμαντίδης ήταν πιο κατάλληλοι για να φάνε όλους τους πόντους του Τζένκινς, να κάνουν 5 λάθη και να έχουν 0/5 τρίποντα στο τελευταίο τρίλεπτο. Κανένα πρόβλημα. Ο Ομπράντοβιτς θέλει να σφυρηλατήσει χαρακτήρα στον Πατ, ας το κάνει. Θέλει να κάνει καψώνι στον 35χρονο Σάρας, που αυτά που έχει κάνει ως παίκτης το 99% τω παικτών της Ευρώπης δεν τα έχουν ονειρευτεί καν, ας το κάνει.

Ο Τσαρτσαρής λείπει, ο Μπατίστ σέρνεται, ο Μάριτς παίζει όπως δεν αρέσει στον Ομπράντοβιτς (δηλαδή βάζει 7 πόντους σε 5 λεπτά και μετά δεν ξαναπαίζει ως το τέλος; Αν το έκανε άλλος προπονητής αυτό τι θα έγραφαν οι εφημερίδες σήμερα;), ο Λόγκαν δεν έχει προσαρμοστεί στο τελείως διαφορετικό στιλ που θέλει ο Ομπράντοβιτς να τον μάθει, ο Κυρίτσης είναι για τις πετσέτες, ο Νικ Καλάθης μπλοκάρει στο τέλος, ο Σμιθ θεωρώ ότι απλώς κάνει υπομονή με τον Ομπράντοβιτς (όπως και ο Ομπράντοβιτς μαζί του), οπότε ποιοι έμειναν; Ο Διαμαντίδης που τραβάει το ένα κουπί, ο Σάτο που τραβάει το άλλο, και οι Βουγιούκας-Καϊμακόγλου που έχουν πολύ αναβαθμισμένο ρόλο γιατί είναι υπάκουα παιδιά, χωρίς φανφάρες, χωρίς Αμερικανική νοοτροπία και ακούνε τον προπονητή τους. Σε χειρότερη κατάσταση δεν θα μπορούσε να βρει τον Παναθηναϊκό ο Ολυμπιακός, εκτός κι αν είχαν πάθει όλοι… γαστρεντερίτιδα την παραμονή του ματς.

Απ’ την άλλη, τα πράγματα δεν είναι πολύ καλύτερα. Ο Άντιτς είναι άλλος από τον καλοκαιρινό (τον αναγνωρίζουμε μόνο από τα τατουάζ), ο Χάινς πρέπει να πήγε πολύ πίσω με τον ψιλοτραυματισμό, τον Κέσελι τον σταματάνε ακόμα στην είσοδο του ΣΕΦ για έλεγχο γιατί δεν τον αναγνωρίζει κανείς αφού είναι αόρατος εδώ και 1,5 χρόνο, ο Λούκας μοιάζει να έχει φάει τρελή κρυάδα στην αρχή της επαγγελματικής του καριέρας, ο Γκεσεβίτσιους δεν έχει δέσει ακόμα με το σύνολο, ο Κατσίβελης είναι πιο άγουρος και από πράσινη μπανάνα και ο Παπαδόπουλος είναι ακόμα τραυματίας.

Τι μένει; Ο Σπανούλης, ο Πρίντεζης, ο Παπανικολάου, και οι Πελεκάνος-Γλυνιαδάκης αν πατήσουν παρκέ. Και ο Ολυμπιακός δεν είναι σε καλή κατάσταση.

Βασικό θεωρώ το πώς θα παίξει ο Σπανούλης στο ματς, γιατί πέρσι δεν την πάλευε με τον Παναθηναϊκό. Η επιθυμία του να αποδείξει ό,τι είχε στο μυαλό του ότι έπρεπε να αποδείξει, μόνο καλό δεν του έκανε. Ακόμη βασικότερο είναι το να αντέξει ο Παπαδόπουλος να παίξει στο επίπεδο που έπαιξε με τη Νανσί για 25 περίπου λεπτά στο ντέρμπι. Με τον Λάζο στα καλά του και τους ψηλούς του Παναθηναϊκού στην κατάσταση που είναι, ο Παπαδόπουλος θα κάνει πάρτι, αλλά η μέση είναι ύπουλο θέμα.

Ένα δεύτερο στοιχείο είναι η άμυνα στον Διαμαντίδη. Ευτυχώς Σλούκας, Κατσίβελης, Μάντζαρης, Λούκας είναι αναλώσιμοι, ενώ Πελεκάνος και Παπανικολάου μπορούν να βοηθήσουν κατά περιόδους. Τέλος, καλό θα ήταν να μην αναστήσει ο Ολυμπιακός τον Σμιθ ή τον Λόγκαν…

Από εκεί και πέρα, η παρουσία του κόσμου σίγουρα δυσκολεύει τα πράγματα, αλλά στο παρκέ 5 από τη μία, 5 από την άλλη, άντε και κανένας αναπτήρας. Αν μείνεις ήρεμος μπορείς να κερδίσεις. Και θεωρώ ότι είναι καλή ευκαιρία για να κερδίσει ο Ολυμπιακός και να ανεβάσει πολύ την ψυχολογία του.

Το ντέρμπι το βλέπω κλειστό, ίσως και κακό ποιοτικά ανά διαστήματα. Αν καταφέρει ο Ολυμπιακός να παίξει αντίστοιχη άμυνα με αυτή εναντίον της Νανσί θα έχει τον πρώτο λόγο, αν καταφέρει ο Παναθηναϊκός να επιβάλλει το ρυθμό του, όπως έκανε μέχρι την περασμένη Πέμπτη, τότε την ερχόμενη εβδομάδα θα λέμε… τι έφταιξε.

Τέλος, ας ελπίσουμε ότι το ντέρμπι θα κυλήσει ήρεμα. Αστείες δικαιολογίες τύπου «ο Έλληνας είναι πιεσμένος από τόσα, λογικό ήταν να γίνει κάτι στο ματς» που ήδη έχουν ακουστεί στα ελληνικά γήπεδα φέτος σε άλλους αγώνες, τις θεωρώ επικίνδυνες για το άθλημα. Θέλουμε να δούμε μπάσκετ και μετά να μιλάμε μόνο γι’ αυτό, όχι για την καφρίλα και την αρρώστια ορισμένων.

Νώντας Κρεμαστής