Το πρώτο μισό της κανονικής περιόδου στην Ευρωλίγκα ολοκληρώθηκε με τον Παναθηναϊκό να πραγματοποιεί μια αποκαρδιωτική εμφάνιση, να ηττάται ολοκάθαρα από την Μπάμπεργκ και (πλην συγκλονιστικού απροόπτου) να αποχαιρετά την πρώτη θέση στο γκρουπ Β. Με βάση την εικόνα των πέντε αυτών αγώνων η ελληνική ομάδα δεν δικαιούται κάτι καλύτερο από την δεύτερη θέση που για την ώρα κατέχει, ενώ, αν θέλει να την διατηρήσει, θα πρέπει να επανέλθει γρήγορα στις νίκες, αρχής γενομένης από την ερχόμενη Πέμπτη στη …μελωδική έδρα της Μάλαγα που (υπενθυμίζω) είχε σταθεί όρθια στη Βαυαρία, στοιχείο που μπορεί να αποδειχθεί καθοριστικό.
Στη Βαμβέργη, λοιπόν, οι πρωταθλητές Γερμανίας κατάφεραν να παίξουν κοντά στο μέγιστο των (όχι υψηλών) δυνατοτήτων τους με αποτέλεσμα να πάρουν την πρωτοβουλία των κινήσεων και να εκθέσουν τις αδυναμίες των «πράσινων». Οι παίκτες του Ομπράντοβιτς δεν μπορούσαν να πάρουν ώθηση ούτε από την άμυνα, ούτε από την επίθεση και η ήττα ήταν φυσική συνέπεια, από τη στιγμή μάλιστα που «ζεστάθηκαν» οι σκόρερ των γηπεδούχων. Πλέον η ομάδα καλείται να γυρίσει σελίδα στα γρήγορα, καθώς ακολουθεί το κυριακάτικο ντέρμπι του ΟΑΚΑ με τον Ολυμπιακό που είναι ανεβασμένος, προερχόμενος από σπουδαία νίκη.
Το στοιχείο που καθόρισε το παιχνίδι ήταν εμφανές από τις πρώτες κατοχές και αφορούσε το πάθος που έδειχναν οι δύο ομάδες μέσα στο παρκέ. Ο νωθρός αρχικά Παναθηναϊκός, ισορρόπησε την κατάσταση με τον Καλάθη σε επιθετικό οίστρο και κρατιόταν μπροστά στο σκορ όσο διατηρούσε την περιφερειακή του ευστοχία σε παράλογα υψηλά επίπεδα. Προτεραιότητα των Γερμανών ήταν να κλείσουν τη ρακέτα τους και πράγματι οι φιλοξενούμενοι δεν έβγαλαν παρά ελάχιστες συνεργασίες για το εύκολο καλάθι. Οι αριθμοί είναι χαρακτηριστικοί καθώς από τις 16 ελληνικές ασίστ, μόλις οι πέντε αφορούν λέι-απ, ενώ οι δέκα είναι kick out για ελεύθερο σουτ. Η πικρή πείρα δείχνει ότι η ομάδα που βασίζεται υπερβολικά στο τρίποντο στο τέλος χάνει και αυτό ακριβώς συνέβη την Πέμπτη. Πολύ απλά, στο δεύτερο ημίχρονο η μπάλα όλο και βάραινε με αποτέλεσμα να μείνουν οι «πράσινοι» χωρίς επιθετικές ανάσες την ίδια στιγμή που οι γηπεδούχοι έβρισκαν το χέρι τους και πετύχαιναν δύσκολα καλάθια ψυχολογίας.
Το περίφημο πικ εν ρολ του πρωταθλητή μας δεν λειτούργησε αποτελεσματικά με τον αντίπαλο να τα δίνει όλα για να περιορίζει την κίνηση του εκάστοτε ψηλού και να αποτρέπει τη δυνατότητα πάσας προς τα μέσα – χώρια την πολύ κακή κατάσταση στην οποία βρέθηκε ο σπεσιαλίστας Μπατίστ. Κάπως έτσι το πλούσιο ροτέισον στη θέση «5» κατέληξε να είναι πρόβλημα. Ο Ομπράντοβιτς αναγκάστηκε να κάνει διαδοχικές αλλαγές, αναζητώντας όχι τον σέντερ που θα του έπαιρνε το παιχνίδι, αλλά εκείνον που θα του προκαλούσε λιγότερα προβλήματα! Με τον Μπατίστ στο off, υπήρχε ο Βουγιούκας που δίνει σταθερή επιθετική παραγωγή, αλλά χάνει τη μάχη του αμυντικού ριμπάουντ και ο Μάριτς που δείχνει να μην καταλαβαίνει το παιχνίδι της ομάδας. Συγκεκριμένα, ο Αυστραλός είχε μόνο ένα καλό διάστημα στην τρίτη περίοδο, όταν το παιχνίδι της ομάδας τον υποχρέωσε να ξυπνήσει και να παίξει με το κορμί του κοντά στο καλάθι. Δυστυχώς, δεν υπήρξε συνέχεια.
Συνολικά, ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερε να παίξει το μπάσκετ του και έδειξε πελαγωμένος στα τελευταία δύο λεπτά, στοιχείο που αφενός δεν αρμόζει σε έναν εν ενεργεία πρωταθλητή και αφετέρου δεν είναι καθόλου συνηθισμένο για ομάδα Ομπράντοβιτς. Η διαχείριση των τελευταίων δύο λεπτών είναι επιεικώς απαράδεκτη, τόσο από τους παίκτες μέσα στο παρκέ, όσο και από τον πάγκο. Ο Φλέμινγκ νίκησε στα σημεία τον μεγάλο του αντίπαλο – μετά από κάθε τάιμ-άουτ η Μπάμπεργκ έβγαζε σερί! Γενικότερα ο Αμερικανός παρουσίασε ένα σύνολο με τρομερή αμυντική προσήλωση και ευελιξία που έκλεινε κάθε διάδρομο, τόσο για κάθετη όσο και για οριζόντια κίνηση. Υπήρχαν στιγμές που οι γηπεδούχοι έδιναν την αίσθηση ότι βρίσκονταν παντού, με εξαιρετικό διάβασμα της «πράσινης» επίθεσης και ταχύτατη κάλυψη του χώρου.
Ουσιαστικά η άμυνα της Μπάμπεργκ υποχρέωσε τον Παναθηναϊκό να δώσει τα περισσότερα από τα λεγόμενα «μεγάλα σουτ» στον Νικ Καλάθη. Ο νεαρός άσος έχει κάνει τεράστια πρόοδο, είναι υπερπολύτιμος για τον φετινό Παναθηναϊκό, αλλά σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί “top gun” και, στην τελευταία περίοδο, χάλασε την εξαιρετική του (ως τότε) εικόνα με 1/2 λέι-απ, 0/3 (αμαρκάριστα) τρίποντα και 0/2 βολές. Εκ πρώτης όψεως χαντάκωσε την ομάδα του. Στην πραγματικότητα όμως το πρόβλημα είναι του Παναθηναϊκού που φόρτωσε στον νεαρό ευθύνες που δεν ταιριάζουν στο ταλέντο του. Στα τελευταία λεπτά πρέπει να μιλούν οι μεγάλες προσωπικότητες, σαν τον Γιασικεβίτσιους που παρακολουθούσε (βλοσυρός) από τον πάγκο. ΟΚ, ο Λιθουανός τα έκανε μούσκεμα κόντρα στην ΤΣΣΚΑ, αλλά η δική του ποιότητα σίγουρα είχε θέση σε ένα κλειστό παιχνίδι όπως αυτό στη Στέχερτ Αρίνα.
Ώρα «αιωνίων»
Κακή ήττα, χωρίς αμφιβολία, αλλά δεν επήλθε και καμία καταστροφή για τον Παναθηναϊκό που καλείται να ανασκουμπωθεί για να αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό στο πρώτο ντέρμπι της φετινής σειράς. Η βαθμολογική σημασία κάθε τέτοιου παιχνιδιού είναι αυτονόητη (η φετινή Α1 δεν έχει πιθανότητες γκέλας), αλλά είναι ακόμα πολύ νωρίς για να προδικάσουμε τι θα γίνει στο τέλος. Τα τελευταία χρόνια έχει αποδειχθεί ότι το αβαντάζ έδρας δεν βγάζει πρωταθλητή και ειδικά για φέτος φαίνεται ότι οι δύο ομάδες θα παρουσιαστούν πολύ διαφορετικές το Μάιο – αν π.χ. «πεθάνει» η σεζόν στο ΝΒΑ, μοιάζει δύσκολο να μην μπουν στον πειρασμό για μια γενναία αναβάθμιση ρόστερ.
Με το τωρινό υλικό και την ως τώρα πορεία των δύο ομάδων φαίνεται ότι οι «πράσινοι» έχουν το προβάδισμα, καθώς οι εμφανίσεις τους είναι πολύ πιο πειστικές. Οι γηπεδούχοι της Κυριακής, εκτός από την αυτονόητη δύναμη της έδρας, έχουν στα υπέρ τους σχεδόν όλους τους κρίσιμους παράγοντες (ποιότητα, εμπειρία, ομοιογένεια). Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν σημαντικά προβλήματα προς επίλυση και αυτά κυρίως αφορούν την άμυνα μέσα στη ρακέτα, όπου η απουσία του Τσαρτσαρή και η (διαφαινόμενη) κακή κατάσταση του Μπατίστ αφαιρούν ένα πολύ σημαντικό όπλο. Σκεφτείτε ότι η Μπάμπεργκ πέτυχε 26 πόντους (68,4% ευστοχία) με προσπάθειες εξ επαφής – γιατί να μην κάνει και ο Ολυμπιακός κάτι ανάλογο;
Γενικά, οι «ερυθρόλευκοι» έχουν δείξει πως μπορούν να παίξουν πολύ πιεστική άμυνα, να μελετήσουν και να εμποδίσουν το παιχνίδι του αντιπάλου, έχουν όμως σημαντικές αδυναμίες στην παραγωγή παιχνιδιού και υπάρχουν μεγάλα διαστήματα αφλογιστίας που τους στερούν τη δυνατότητα να κρατήσουν προβάδισμα. Ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να αποφύγει τα λάθη στην αντίπαλη πίεση και να φορτώσει όσο γίνεται περισσότερο τον Σπανούλη που είναι ο απόλυτος πρωταγωνιστής στο σύστημα των Πειραιωτών. Ο Λαρισαίος είναι σε τρομερή φόρμα, αλλά παραμένει επιρρεπής στα λάθη και ικανός να παρασυρθεί από το πάθος του, όταν το παιχνίδι βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή.
Από πλευράς Παναθηναϊκού, ο παίκτης που μπορεί να κάνει τη διαφορά και να πάρει «ψήφο εμπιστοσύνης» για τη συνέχεια είναι ο Στίβεν Σμιθ. Η «τρύπα» του Ολυμπιακού στη θέση «4» είναι πια πανθομολογούμενη και φαίνεται πως ο Αμερικανός έχει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να βγάλει στο παρκέ τις επιθετικές του αρετές. Η κερκίδα θα τον αγαπήσει, η διοίκηση το ίδιο, ενώ και το προπονητικό τιμ θα αναγκαστεί στη συνέχεια να ποντάρει πάνω του για να τον κρατήσει ζεστό. (Τι στο καλό, κοτζάμ Γκαρνέτ απέρριψαν για χάρη του…)
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον θα έχει και η παρουσία του Κάιλ Χάινς που αποτελεί το μεγάλο στοίχημα στο σχεδιασμό του Ίβκοβιτς για τον φετινό Ολυμπιακό. Η θεωρία λέει ότι ο βραχύσωμος σέντερ αποτελεί ιδανικό αντίδοτο για τα κοψίματα του Μπατίστ προς το καλάθι μετά το (πολυσυζητημένο) σκριν, κάτι που θα μπορέσουμε ίσως να διαπιστώσουμε την Κυριακή. Δυστυχώς για τους φιλοξενούμενους, ο big Mike δεν βρίσκεται στην καλύτερη δυνατή φόρμα και ενδέχεται να προκύψουν επισφαλή συμπεράσματα. Εξάλλου, ο άσος του Παναθηναϊκού δεν είναι κανένα one trick pony: εκτός από το πικ εν ρολ, είναι αποτελεσματικός τόσο στο παιχνίδι με πλάτη (εκτός αν βρει τον Κιριλένκο) όσο και στο σουτ από τα 4 μέτρα.
Βάζοντας κάτω τα χαρτιά, το βέλος δείχνει… έδρα και πράγματι οι γηπεδούχοι είναι φαβορί για τη νίκη, όμως δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για υπεραισιοδοξία. Η ήττα στο Μπάμπεργκ δείχνει ότι ο πρωταθλητής δυσκολεύεται πολύ απέναντι σε μια ψυχωμένη και καλά στημένη άμυνα και ακριβώς αυτό θα προσπαθήσει να αντιπαρατάξει ο Ίβκοβιτς. Εκεί τη διαφορά θα κάνει το βάθος και η ποιότητα στο ασόδυο, στοιχείο που έχει σίγουρα έχει ο Παναθηναϊκός. Του μένει να το αξιοποιήσει καλύτερα…
Γιώργος Σκιάς