Γ. Σκιάς: Όλοι για έναν και Μήτσος για όλους!

Το καλύτερο για το τέλος φύλαγε ο Παναθηναϊκός που επί 25 αγωνιστικά λεπτά έκανε φιλότιμες προσπάθειες για να χάσει ένα παιχνίδι που είχε ξεκινήσει με τους καλύτερους οιωνούς: με τον Φρίλαντ έξω και το σκορ να παίζει στο +15, όλα έδειχναν πως θα πηγαίναμε σε θρίαμβο. Δυστυχώς, κάπου εκεί μίλησε το «Μάρτιν Καρπένα» και οι παίκτες του Ματέο κόντεψαν να γυρίσουν το παιχνίδι τούμπα. Πού να πάνε όμως όταν ο καλύτερος παίκτης τους λέγεται Λούκα (who?) Ζόριτς; Πού να πάνε όταν αντίπαλός τους είναι ο πρωταθλητής Ευρώπης και καλύτερος παίκτης του ο περυσινός MVP;

3D στον κύβο!

Πολύ απλά, όταν βρίσκεται ένας παίκτης να κάνει όσα έκανε ο Διαμαντίδης στα τελευταία 15΄΄ του παιχνιδιού, κάθε τακτική ανάλυση πάει περίπατο. Βέβαια, τα θαύματα του 3D δεν έγιναν μόνο στο φινάλε, αλλά σε ολόκληρο το ματς, καθώς ο αρχηγός ήταν πρώτος σκόρερ του αγώνα και συνολικά ο πιο θετικός παίκτης της ομάδας του με εξωφρενική επιθετική παραγωγικότητα. Το 64% στα τρίποντα ή το 54% εντός παιδιάς ωχριά μπροστά στους αριθμούς που προκύπτουν από τα πιο εξελιγμένα στατιστικά. Το eFG% (ποσοστό «αποδοτικότητας» εντός παιδιάς) είναι 80,8%, ενώ το TS% («πραγματικό» ποσοστό ευστοχίας) είναι 82,4%. Δηλαδή, έλεος!

One more for the books

Οι «πράσινοι» βρέθηκαν με την πλάτη στο καναβάτσο όταν ο Βάλτερς ευστόχησε σε ελεύθερο τρίποντο (μετά από άψογο πικ εν ρολ των Μπέρνι-Ζόριτς) για το 75-71, μόλις 15,4΄΄ πριν τη λήξη, αλλά ο Διαμαντίδης έχει κάνει πολλά τέτοια στη ζωή του. Μέχρι τότε στο παιχνίδι είχε κυρίως μιλήσει με τρίποντα (5/9) και η άμυνα της Μάλαγα έκανε χοντρό λάθος που τον άφησε δύο συνεχόμενες φορές να απελευθερωθεί μετά από σκριν στο χάι-ποστ. Και τις δύο φορές οι ψηλοί των γηπεδούχων δεν έκλεισαν πάνω του και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Στη δεύτερη περίπτωση, όταν ο Μήτσος έγραψε το τελικό 75-76, ο Γκαρμπαχόσα έχει μείνει με το δεξί χέρι τεντωμένο να δείχνει τον ελεύθερο Διαμαντίδη στη weak side. Αυτό που δεν είδαν (ή δεν πρόλαβαν να καλύψουν) οι συμπαίκτες του, το είδε ο (μετριότατος χθες) Καλάθης και πέρασε μια δύσκολη ασίστ.

Λεπτομέρεια: αμέσως μετά την πάσα, ο Νικ βγήκε κι εκείνος έξω από τα 6,75 και σήκωσε τα χέρια, ζητώντας μπάλα. Λες και υπήρχε περίπτωση να του ξαναδώσουν τελικό σουτ, μετά τα χάλια του Μπάμπεργκ…

Λεπτομέρεια #2: αμέσως μετά το δεύτερο τρίποντο του αρχηγού υπάρχει τάιμ-άουτ, ο Μήτσος πηγαίνει στον πάγκο και όλοι μαζί οι συμπαίκτες του πέφτουν πάνω του να τον συγχαρούν – μάλιστα ο Σάρας πηδάει προς την αγκαλιά του. Το πλάνο δείχνει καμιά δεκαριά τρισευτυχισμένες φάτσες και ένα ξινισμένο μούτρο με νυσταλέο βλέμμα. Στο προηγούμενο ποστ έγραψα ότι ο Μάριτς παίζει σαν μαστουρωμένος, αλλά στη Μάλαγα το πήγε λίγο παρά πέρα. Όχι μόνο έπαιξε σαν μαστουρωμένος (έξι λεπτά ανύπαρκτος, ντυμένο ξύλο), αλλά βίωσε και το παιχνίδι σαν μαστουρωμένος. Μέχρι και ο Πατ που σκουπίζει τον πάγκο έλαμπε, η ομάδα είχε πετύχει το απίθανο (6-1 σε 14΄΄) κι εκείνος κοιτούσε απλανώς. Ότι είναι ντεφορμέ είναι ηλίου φαεινότερον, το να μοιάζει όμως σαν ξένο σώμα είναι πραγματικά ασυγχώρητο. Το «τριφύλλι» θέλει την ενέργειά του και την επιβλητική παρουσία του και όσο αυτές λείπουν η κατάσταση κάτω από το καλάθι θα είναι πάντα δύσκολη. Κι ο Μπατίστ είναι (τη… σαρκί) ασθενής, αλλά χθες είχε τουλάχιστον το πνεύμα.

Όταν γύρισε το φύλλο…

Στο ματς με τη Μάλαγα το ριμπάουντ ήταν σημείο κλειδί για την εξέλιξη του αγώνα. Όσο οι «πράσινοι» έκαναν πάρτι, προηγούνταν με διψήφιες διαφορές. Μόλις οι γηπεδούχοι (σπρωγμένοι από τον κόσμο τους) υπερέβαλαν εαυτούς και βγήκαν μπροστά στον τομέα «ενέργεια», η ροή του αγώνα άλλαξε. Η Ουνικάχα πέτυχε 9 πόντους σε ένα δίλεπτο, έτρεξε σερί 20-7 μέσα σε πέντε λεπτά και κατάφερε να πάρει προβάδισμα νίκης στο τελευταίο λεπτό.

Καημένε Τζόελ…

Όλα αυτά χωρίς τον Φρίλαντ που πλήρωσε ακριβά τη φετινή διαιτητική πολιτική, αλλά και την επιλογή του κόουτς Ματέο να τον βάλει για λίγο στη θέση «5». Με αντίπαλο τον (γνήσιο σέντερ) Βουγιούκα ο ντεφορμέ Βρετανός έπαθε Βατερλό (όπως ο Λάζος την Κυριακή) και χρεώθηκε τρία απανωτά φάουλ! Οι φιλοξενούμενοι είχαν ξεφορτωθεί τον ποιοτικότερο παίκτη του αντιπάλου σε 14 λεπτά αγώνα! Κι όμως το γεγονός αντί να λειτουργήσει υπέρ τους, γύρισε μπούμερανγκ. Το κοινό της Ανδαλουσίας αγρίεψε (έξαλλοι με τους διαιτητές!) και παρέσυρε τους συμπαίκτες του Φρίλαντ σε ένα πεντάλεπτο επικό – κορύφωση το buzzer beater του Βάλτερς από τα 13 μέτρα.

Κόντρα στη λογική

Το είπε ωραία ο Ματέο: «οι παίκτες μου δεν είναι καλοί αμυντικοί, αλλά αμύνονται με ψυχή». Θαυμάστε πεντάδα που γύρισε το ματς: Βάλτερς, Μπλάνκο, Πέριτς, Γκαρμπαχόσα, Ζόριτς. Όλοι με ελαττώματα! Όλοι υποψήφιες «τρύπες»! Κι όμως έπαιξαν εξαιρετικά – αξίζει ειδική μνεία στον Γκαρμπαχόσα που μπορεί να τον οι Ελληνάρες να τον χαρακτηρίζουν ανάπηρο, συνταξιούχο κ.λπ., αλλά παραμένει ένας από τους εξυπνότερους παίκτες των ευρωπαϊκών παρκέ. Ο σχεδόν 34χρονος φόργουορντ κράτησε τη θέση «4» με συνέπεια επί 25 λεπτά. Ο Ομπράντοβιτς προσπάθησε να τον σημαδέψει, αλλά ο Ισπανός κρατήθηκε πίσω δίνοντας τα σουτάκια στον αντίπαλό του.

Στο σίδερο

Ε, οι «πράσινοι» τα έχασαν (συγκεκριμένα, οι Σάρας-Λόγκαν-Σμιθ είχαν 2/10 από μέση απόσταση). Το συγκεκριμένο σουτ είχε πολλή σημασία όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι: οι άμυνες ως επί το πλείστον το επέτρεπαν προσπαθώντας να αποφύγουν τις διεισδύσεις των κοντών παικτών μετά από σκριν. Εκεί που ο ΠΑΟ έσπασε τα καλάθια η Ουνικάχα έδειξε ψυχή και έκανε θραύση: 5/5 τέτοια σουτάκια είχαν οι παγκίτες του Ματέο, ενώ ο (άρχοντας) Ζόριτς τιμώρησε την ελληνική άμυνα με 4/7 προσπάθειες πίσω από τα 3-4 μέτρα! Κάτι ανάλογο είχε συμβεί και στη Γερμανία (είναι εντυπωσιακά πολλές οι στατιστικές αναλογίες των δύο παιχνιδιών), όπου ο Παναθηναϊκός υπέφερε από τα σουτ των Σούπουτ και Τζένκινς κυρίως. Αυτό θα είναι μόνιμο στοίχημα για τους αντιπάλους του Παναθηναϊκού, καθώς η άμυνα του Ομπράντοβιτς έχει κάποιες πάγιες αρχές. Ελπίζουμε οι επόμενοι αντίπαλοι να μην έχουν τόση ευστοχία.

No lane, no drive

Γενικά οι πρωταθλητές Ευρώπης (μετά το 14ο λεπτό) τα βρήκαν δύσκολα απέναντι στην άμυνα της Μάλαγα που είχε ως πρώτο στόχο να περιορίσει τις επιλογές των γκαρντ μετά το σκριν στην μπάλα. Οι γηπεδούχοι κόλλαγαν πάνω στον κοντό του Παναθηναϊκού και δεν του άφηναν περιθώριο να πάει στο καλάθι – έτσι εξηγείται η μέτρια απόδοση του Καλάθη που πάμπολες φορές αναγκάστηκε να οπισθοχωρήσει. Αντίστοιχες δυσκολίες είχε και ο Διαμαντίδης, αλλά αυτός, πρώτον, είναι πιο αθλητικός και πέρασε κάποιες πάσες στον ψηλό με υπερένταση και, δεύτερον, έχει πάντα το όπλο του μακρινού σουτ κι έτσι ρεφάρει. Αναγκαστικά, ο Ομπράντοβιτς έπαιξε πολύ τους Σάρας-Λόγκαν (26 λεπτά συνολικά) για να έχει την επιλογή του τζαμπ-ουτ, αλλά τα σουτ έβρισκαν σίδερο – τα γράψαμε παραπάνω.

Λύσεις

Το άλλο πρόβλημα του Ζοτς ήταν η κακή (εκτελεστικά) βραδιά του Καϊμακόγλου που είχε 0/2 σε απανωτά ποσταρίσματα ως τριάρι (μέσα β’ περιόδου) με αποτέλεσμα να χάσει τελείως την αυτοπεποίθησή του – στο τέλος πέταξε κι ένα μνημειώδες τούβλο σε προσπάθεια για τρεις. Ανάσες στην επίθεση ήταν ο Σάτο (παραμένει λίρα εκατό για τη φετινή ομάδα), ο Σμιθ (βρήκε χώρους, έπρεπε να τον παίξουν περισσότερο) και οι Μπατίστ-Βουγιούκας. Ο Αμερικανός εξακολουθεί να είναι χάλια, αλλά έπαιξε με ηρεμία και κράτησε τη θέση του καλά. Ο Ίαν είχε δυσκολίες κόντρα στον πιο δυνατό Ζόριτς, αλλά έδωσε το 100% των δυνάμεών του και άντεξε ως το τέλος. Μολονότι ο Ζοτς δεν τον ήθελε για το κλείσιμο – δεν είναι τυχαίο ότι στη δ’ περίοδο πήραν αρκετό χρόνο και οι άλλοι δύο σέντερ του, παρά τα φάουλ – ο διεθνής άσος είχε καθοριστική παρουσία στο φινάλε: 2/2 βολές, ένα μεγάλο φόλοου, τάπα στον Βάλτερς και «αντρίκειο» σκριν στον Μήτσο για το πρώτο από τα δύο τρίποντα.

Κάτι κινείται

Κέρδος για τον Παναθηναϊκό μπορεί να θεωρηθεί η καλή επιθετική παρουσία του Σμιθ που εξέθεσε τρεις φορές τον Φρίλαντ στην πρώτη περίοδο. Ο Αμερικανός μπορεί να κατεβάζει ριμπάουντ με το καλό του άλμα, αλλά πρέπει να γίνει πιο ξύπνιος στις αμυντικές του επιλογές. Είναι αρκετά αθλητικός αν και του λείπει ύψος, πρέπει όμως να μάθει και τη σημασία της άμυνας. Στις ως τώρα ομάδες του διακρινόταν με το αβανταδόρικο παιχνίδι του που τρελαίνει τους στατιστικούς πίνακες. Εδώ όμως οι απαιτήσεις είναι διαφορετικές: πρέπει να γεμίσει τα παπούτσια του Φώτση, του παίκτη που αποφεύγουν παραδοσιακά όλοι οι σοβαροί παίκτες fantasy, αλλά στις μεγάλες στιγμές της ομάδας ήταν πάντα μέσα.

Παρακάτω

Πέραν τούτου ουδέν, το παιχνίδι δεν ήταν καλό για τους «πράσινους» που έχουν πολλά να βελτιώσουν τις προσεχείς εβδομάδες – άσχετα αν τα ως τώρα αποτελέσματα είναι θετικά. Τα πιο ευχάριστα νέα για τον Παναθηναϊκό έρχονται από το βαθμολογικό πίνακα: τη στιγμή που το τριφύλλι κατάφερνε τη μεγάλη νίκη μέσα στη Μάλαγα, η Μπρόζε Μπάσκετς έκανε εκτός προγράμματος ήττα στο Ζάγκρεμπ, μην μπορώντας να συγκρατήσει την ποιοτική φροντλάιν της ΚΚ (46 πόντοι, 32 ριμπάουντ από τους Χέιτφελτ-Μέι-Κασούν). Μ’ένα σμπάρο, δυο τρυγόνια για τους πρωταθλητές που κατά 99% έχουν καθαρίσει τη δεύτερη θέση του ομίλου. Συγκεκριμένα, θέλουν δύο νίκες στα επόμενα τέσσερα ματς και θεωρώ ότι η μία από τις δύο θα έρθει την προσεχή Τετάρτη στο ΟΑΚΑ. Βέβαια δεν είναι και τόσο απλό, καθώς οι ψηλοί της ΚΚ είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση από τους δικούς μας, ενώ προέκυψε κι ένας κάποιος TJ Ford που παρά το jet-lag πέρασε 10 ασίστ σε 13 λεπτά συμμετοχής!

Πάντως, η διαφορά ποιότητας/βάθους σε συνδυασμό με την έδρα κάνει το παιχνίδι να φαίνεται απλό. Αντίθετα, οι δύο αντίπαλοι (Μάλαγα και Μπάμπεργκ) έχουν δύσκολα παιχνίδια (Ζαλγκίρις έξω και ΤΣΣΚΑ μέσα, αντίστοιχα), ενώ θα παίξουν μεταξύ τους στην 8η αγωνιστική και ίσως μέχρι τότε να έχουν όλα ξεκαθαρίσει. Οι «πράσινοι» επιστρέφοντας την Κυριακή από Καβάλα θα έχουν μπροστά τους ένα βατό πρόγραμμα και κυρίως 8 συνεχόμενες μέρες στην Αθήνα. Θα μπορέσουν, δηλαδή, να προπονηθούν καλά και να ανεβάσουν ρυθμό ενόψει του μεγάλου στόχου που πλέον είναι το ματς της Μόσχας στις 14 Δεκεμβρίου. Το κακό είναι ότι ως τότε θα έχει συνέλθει ο Κιριλένκο…

Γιώργος Σκιάς