Ν. Κρεμαστής: Striptease στην Πόλη και όλη η χρονιά σε 80 λεπτά!

Για ακόμη μία εβδομάδα γράφω άρθρο για να σχολιάσω έναν κακό Ολυμπιακό που έδειξε πάμπολλες αδυναμίες στο τελευταίο του παιχνίδι, αυτό με τη Φενέρ, παιχνίδι στο οποίο οι «ερυθρόλευκοι», κακά τα ψέματα, ηττήθηκαν πολύ εύκολα μόλις οι Τούρκοι το πίστεψαν. Το 86-70 στην Κωνσταντινούπολη δεν είναι απλά μια ήττα με 16 πόντους στην οποία χάθηκε η διαφορά, είναι, θεωρώ, το πιο ηχηρό καμπανάκι κινδύνου που έχει ως σήμερα ακουστεί στο στρατόπεδο των «ερυθρολεύκων».

Τα του ρόστερ τα συζητάμε κάθε εβδομάδα και έχει πια καταντήσει κουραστικό. Όμως, δεν γίνεται να έχει δοθεί το «πράσινο φως» από τη διοίκηση για δύο μετεγγραφές σε αυτή την ομάδα και ο προπονητής να μην τις κάνει. Ο Ολυμπιακός έχει 3-4 και κινδυνεύει να χάσει την πρόκριση στην επόμενη φάση της διοργάνωσης. Ο Ίβκοβιτς ίσως θεωρεί ότι τα δύο επόμενα εντός έδρας παιχνίδια θα χρησιμοποιηθούν ως βάλσαμο στις πληγές της ομάδας, καθώς δυο νίκες θα φέρουν τον Ολυμπιακό στο 5-4 και πολύ κοντά στην πρόκριση. Όμως, μια ήττα σε αυτά τα ματς ίσως αποβεί μοιραία για τη συνέχεια. Μπορείς να ρισκάρεις τόσο όταν η ομάδα παίζει τόσο άσχημα ως τώρα σε όλα της τα παιχνίδια;

Σταδιακό ξεγύμνωμα

Όμως, τι είδαμε στο ματς με τη Φενέρ; Ξεκαθαρίζω ότι αν ήθελα θα μπορούσα να αρχίσω τις δικαιολογίες. Μπορεί να μην αρέσουν σε κανέναν, αλλά θα έγραφα για την απώλεια του Παπαδόπουλου στην τελευταία προπόνηση (μετά που είχε καθοριστεί το πλάνο) και για τον τραυματισμό του Άντιτς στο δίλεπτο. Σίγουρα τεράστια ατυχία για την ομάδα. Μετά θα παράθετα τα ύψη της Φενέρ, τον Βίντμαρ, τον Σαβάς, τον Τζιστ και το γεγονός ότι είχε μείνει μόνο ο… τίμιος Γλυνιαδάκης για να τους αναχαιτίσει. Θα μου λέγατε ότι η ομάδα δεν έπαιξε μπάσκετ, θα άφριζα διαμαρτυρόμενος για το πώς να παίξεις μπάσκετ χωρίς τους δύο βασικούς ψηλούς σου σε μια χρονιά που δεν έχεις πολυτέλειες για τέτοια.

Ως εδώ καλά. Όμως, δεν θα κάνω τίποτα τέτοιο, γιατί το πρόβλημα του Ολυμπιακού στο ματς δεν ήταν η απουσία του Λάζου ή του Άντιτς. Τουλάχιστον όχι όπως το είδα εγώ. Άλλο ήταν το πρόβλημα. Όχι ότι οι ψηλοί… μάγεψαν, αλλά δεν χάθηκε εκεί το ματς.

Το ματς χάθηκε στην άθλια περιφερειακή άμυνα. Ο Ολυμπιακός χτίστηκε το καλοκαίρι για να σπάει κόκαλα στην άμυνα. Νεανική ομάδα, με ενθουσιασμό, λίγοι παίκτες με μεγάλο επιθετικό ταλέντο, αλλά πάθος, ενέργεια, θέληση για διάκριση, διάθεση για χαμαλοδουλειά. Ή τουλάχιστον έτσι έπρεπε να είναι. Γιατί στην πράξη είναι αλλιώς. Ο Σπανούλης εξ ορισμού δεν μπορεί να σκοτώνεται στην άμυνα, δεν γίνεται ο παίκτης από τον οποίο περιμένεις τα πάντα στην επίθεση να παίζει σκυλίσια άμυνα, κάπου χρειάζεται να κρατά δυνάμεις. Ο Γκεσεβίτσιους το ξέραμε από πριν έρθει ότι δεν μαρκάρει, αλλά πλέον ούτε καν… κοιτάει τον αντίπαλο. Μήπως έχει σχέση ότι στην επίθεση αναγκάζεται να περιφέρεται ασκόπως σε ρόλο που δεν τον βολεύει;

Αλλά το μεγάλο πρόβλημα ξεκινά από εκεί και πέρα. Ο Λούκας; Ο Χάινς; Ο Κέσελι; Αυτοί γιατί δεν παίζουν καλή άμυνα; Ο Κατσίβελης μήπως έχει φορτωθεί παραπάνω απ’ όσα μπορεί; Κι αν όλα πρέπει να του συγχωρούνται λόγω της απειρίας του, μήπως να πατήσει παρκέ λίγο ο Σλούκας που είναι πιο έμπειρος; Η άμυνα του Ολυμπιακού πολλές φορές θυμίζει ξέφραγο αμπέλι. Κάποιος αποφασίζει να κάνει ντράιβ, περνά τον προσωπικό του αμυντικό και βλέπει μπροστά του μια ρακέτα τόσο άδεια που ο μόνος τρόπος να αστοχήσει είναι να μπερδευτεί ότι… μάλλον θα έχει σφυρίξει ο διαιτητής να σταματήσει ο αγώνας για να μην τον μαρκάρει κανείς.

Θέμα διάθεσης η άμυνα, αλλά και θέμα σωστού στησίματος της ομάδας, έτσι δεν είναι;

Το ματς χάθηκε στον ανύπαρκτο στόχο στην επίθεση. Περνούσε ο Ολυμπιακός το κέντρο και βλέπαμε κάθε φορά το ίδιο έργο. Τέσσερις παίκτες να κοιτάνε τον Σπανούλη και 5 αμυντικούς να κάνουν… ακριβώς το ίδιο. Το πράγμα ήταν τόσο εξόφθαλμο που προκαλούσε γέλιο. Έκανε pick ‘n’ roll ο Σπανούλης με τον Χάουαρντ στην κορυφή, κυνηγούσαν ο αμυντικός του Σπανούλη και εκείνος του Χάουαρντ και οι δύο τον Έλληνα άσο, χωρίς καν να κοιτούν τον Αμερικανό που έμενε ολομόναχος στο τρίποντο!

Το παλικάρι θεωρητικά ήρθε με 40% στα τρίποντα στην τελευταία του χρονιά στο κολέγιο. Στην Κωνσταντινούπολη βρέθηκε 3 φορές ολομόναχος στην κορυφή, και τις τρεις έκανε πάσα χωρίς καν να κοιτάξει μπασκέτα. Σούταρε την 4η που είχε παίκτη πάνω του! Μα αν δεν απειλείς όταν βγαίνει το σύστημα τότε το καταστρέφεις. Σούταρε μόνος σου και χάσ’ το. Με το να μην κοιτάς καν την μπασκέτα, ουσιαστικά λες στον αντίπαλο «έχω βγει μόνος μου εκτός αγώνα, μη με μαρκάρεις». Δεν θες να σουτάρεις τρίποντο; Κάνε μια ντρίμπλα και σούταρε από τα 5,5 μέτρα! Επαγγελματίες παίκτες είστε, αυτά τα σουτάκια οφείλετε να τα βάζετε!

Μπορεί να έχω… το πρόβλημά μου με τον Χάουαρντ, που κανείς δεν ξέρει γιατί παίζει, αλλά η ευθύνη του Ίβκοβιτς είναι πολύ μεγαλύτερη. Είσαι ο πιο έμπειρος προπονητής στην Ευρώπη (με διαφορά), κι ένα μωρό παιδί βλέπει ότι όλη η Φενέρ έχει εντολή να μαρκάρει μόνο τον Σπανούλη, δώσε μια εντολή για αλλαγή συστήματος, πάρ’ του την μπάλα από τα χέρια, απελευθέρωσέ τον, εκμεταλλεύσου το γεγονός ότι όλοι οι αντίπαλοι σκέφτονται αυτόν για να πάρεις τα ελεύθερα σουτ των άλλων. Κάνε ένα σκριν στον Γκεσεβίτσιους που έχει έρθει 3 μήνες στην ομάδα κι ακόμα περιμένουμε να δούμε ένα σύστημα που να τον βγάζει στο τρίποντο για σουτ.

Αλλά τι λέω; Έχει δει κανείς ρόλους στην επίθεση του Ολυμπιακού; Όχι τίποτε άλλο, να μου πει κι εμένα πού να κοιτάξω. Ο Πελεκάνος μπανοβγαίνει για τις… αμυντικές αποστολές εδώ και 2 εβδομάδες, αλλά στην επίθεση αν σουτάρει θα είναι από τύχη. Όταν λείπει ο Παπαδόπουλος και δεν βγαίνει το ντράιβ του Σπανούλη, λείπει και η όποια φαντασία στην επίθεση του Ολυμπιακού, οι πάσες, η κίνηση, το να «διαβάσει» κάποιος την αδυναμία της αντίπαλης άμυνας.

Το ματς στην Κωνσταντινούπολη χάθηκε γιατί δεν υπάρχουν ρόλοι στην επίθεση του Ολυμπιακού, εκτός από τον… γενικό κανόνα «ο Σπανούλης και οι υπόλοιποι». Μα πιστεύει ο Ίβκοβιτς ότι είναι καθυστερημένοι οι αντίπαλοι προπονητές και δεν θα καταλάβουν ότι αν σταματήσουν τον Σπανούλη θα σταματήσουν τον Ολυμπιακό;

Παίκτες τώρα…

Ο Ίβκοβιτς έχει ξεκαθαρίσει μετά την υπόθεση με τον Χιλ ότι δεν θέλει παίκτες πριν το Top-16. Αν δεν φτάσει εκεί μετά τι θα τους κάνει τους παίκτες; Ίσως είναι ο καιρός να συναντηθεί με τη διοίκηση και να μιλήσουν σοβαρά για ενίσχυση της ομάδας πριν να είναι αργά.

Παίκτες στην αγορά υπάρχουν πολλοί, αρκετοί που είναι και φτηνοί και καλοί. Σίγουρα θέμα μπάτζετ υπάρχει, αλλά ας μην τρελαθούμε κιόλας. Θα είναι καλύτερο αν ο Ολυμπιακός αποκλειστεί από το Top-16, χάσει τα έσοδα από 3 εντός έδρας παιχνίδια και θεωρητικά άλλα τόσα των προημιτελικών, χάσει ακόμη περισσότερους από τον όποιο κόσμο του πατάει στο γήπεδο, χάσει κάθε τι που έχτιζε εδώ και τόσα χρόνια;

Ο κόσμος της ομάδας για πρώτη φορά μάλλον έχει δίκιο με τα όσα βλέπει. Εδώ και κάποια χρόνια είχα διαχωρίσει τη θέση μου από την πλειοψηφία των «ερυθρόλευκων» οπαδών που ήθελαν κάτι ανάμεσα στην Dream Team και τους Μπουλς του 95-98 για να πάνε στο ΣΕΦ. Το θεωρούσα παράλογο και το είχα γράψει. Όμως, με συγχωρείτε, αλλά τώρα έχουν απόλυτο δίκιο. Σε μια πολύ δύσκολη οικονομικά εποχή, γιατί να πάει κάποιος στο ΣΕΦ να δει μια ομάδα που ούτε η ίδια σέβεται τον εαυτό της;

Γιατί αν κάποιος νομίζει ότι ο Ολυμπιακός ως αυτή τη στιγμή τα έχει δώσει όλα (ναι, όλα στη λογική των φετινών στενών και μίζερων δεδομένων, όχι κάτι παράλογο) τότε ας το πει. Η ομάδα (και δεν εννοώ τους παίκτες που παίζουν) μοιάζει να περιμένει κάτι. Τι; Την αποχώρηση των Αγγελόπουλων; Τη θεία φώτιση στον Ίβκοβιτς για το ποιον να πάρει; Δεν προσπαθεί, δεν κινείται, δεν τρέχει να αλλάξει κάτι. Πίστωση χρόνου δίνεις και πρέπει να δίνεις, αλλά πρέπει να βλέπεις και κάτι να κινείται.

Υπήρχε περίπτωση να είχε ξεκινήσει με 3-4 πέρσι ή πρόπερσι ο Ολυμπιακός και να μην είχε φέρει τον κόσμο ανάποδα η διοίκησή του; Τώρα θεωρητικά έχει πει «ναι» σε δυο μετεγγραφές, ο Ίβκοβιτς θεωρητικά έχει πει «ναι» στο αν τις θέλει, αλλά όλοι κάτι περιμένουμε. Τι;

Οι επόμενες 10 ημέρες

Είναι οι πιο κρίσιμες της σεζόν; Για μένα ναι. Προφανώς βγάζω τα πλέι οφς στην άκρη. Αλλά σε αυτές θα κριθεί το αν η ομάδα θα προχωρήσει στο Top-16. Έχουμε δει κάτι ως τώρα που να μας κάνει αισιόδοξους ότι ο Ολυμπιακός θα αντεπεξέλθει στα δύο αυτά παιχνίδια; Όχι θεωρώ. Η ομάδα παίζει άσχημα εκτός από εκλάμψεις πενταλέπτου μέσα στα παιχνίδια (και δεν εννοώ έκλαμψη το να «τρελαθεί» ο Σπανούλης και να αρχίσει να παίζει τους άλλους μόνος του όπως με την Μπιλμπάο).

Τα καλά νέα είναι ότι η Κάχα Λαμποράλ είναι ασταθέστατη φέτος, ομάδα-ασανσέρ την ονόμασε ο Κουσούλης σε πρόσφατο άρθρο του και έχει δίκιο. Μπορεί να σε διαλύσει σε μια περίοδο και μετά να κάνει 15 λεπτά να ξαναβάλει καλάθι. Στο ΣΕΦ αυτό ο Ολυμπιακός πρέπει να το εκμεταλλευτεί.

Τα καλά νέα είναι ότι η Καντού δεν έχει εμπειρία Ευρωλίγκας, δεν έχει ρόστερ Ευρωλίγκας, δεν έχε υψηλή ποιότητα και έχει τεράστια θέματα στα εκτός έδρας παιχνίδια της. Στο ΣΕΦ αυτό ο Ολυμπιακός πρέπει να το εκμεταλλευτεί.

Τα κακά νέα είναι ότι ως τώρα ελάχιστα έχουμε δει τον Ολυμπιακό να μπορεί να εκμεταλλευτεί οποιαδήποτε αδυναμία των αντιπάλων του στα παιχνίδια. Ας ελπίσουμε ότι τουλάχιστον στο ΣΕΦ τις δύο ερχόμενες εβδομάδες αυτό θα αλλάξει και η ομάδα του Ίβκοβιτς θα φύγει με 2 ροζ φύλλα. Και μετά συζητάμε σε νέα βάση, στη βάση που φαίνεται, θεωρητικά τουλάχιστον, να θέλει να συζητήσει και ο Ίβκοβιτς.

Νώντας Κρεμαστής