Κάντε χώρο… Γύρισε!

Δημοσιεύτηκε στις 17 Μαρτίου 2008

Αυτό που ξεκίνησε με τους αγώνες του Σαββάτου, ολοκληρώθηκε την Κυριακή με τον ιδανικότερο (για τη συνέχεια του πρωταθλήματος) τρόπο. Τα αποτελέσματα απλώς απέδειξαν ότι υπάρχει πάρα πολύ ζουμί στο πρωτάθλημα και ότι οι τελευταίες 5 αγωνιστικές θα είναι «καυτές».

Η νίκη του Ολυμπιακού επί του Αιγάλεω ήταν αναμενόμενη, όμως πλέον φτάσαμε σε αυτό που προαναγγείλαμε χτες, δηλαδή στο να είναι ο Πανελλήνιος 4^ος, αλλά με διαφορά μιας νίκης από τους άλλους (ακόμα και από την 6^η θέση). Αν ο Πανελλήνιος καταφέρει να μείνει 4^ος μέχρι το τέλος της κανονικής περιόδου, θα το θεωρήσω σχεδόν θαύμα, δεδομένου του προγράμματος που έχει.

Ο Ολυμπιακός ακολούθησε την ίδια συνταγή με τον Παναθηναϊκό, όμως είχε καλύτερη ομάδα απέναντί του (από τον Κολοσσό). Έτσι, οι 20 πόντοι του ημιχρόνου δεν έγιναν 40. Κάτι η χαλάρωση των «ερυθρολεύκων», κάτι το γεγονός ότι οι παίκτες του Σίτι πείσμωσαν και μειώθηκε η απόσταση που χώριζε τις δύο ομάδες. Όχι τόσο για να απειληθεί ο Ολυμπιακός πάντως, με τον Παναγιώτη Γιαννάκη να κάνει εμφανώς συντήρηση δυνάμεων στους παίκτες του. Κανείς δεν έπαιξε πάνω από 26 λεπτά, με τον Γκριρ και τον Τζάκσον να μένουν στο παρκέ λιγότερο από 19 λεπτά. Μπροστά υπάρχει η Πέμπτη και τίποτε άλλο για τον Ολυμπιακό, που όπως τα κατάφερε έχει χρυσή ευκαιρία να περάσεις τα πλέι οφ. Με όλη την ULEB παρούσα για τη βράβευση, ας ελπίσουμε ότι η διαιτησία θα είναι 50-50. Τότε, πιστεύω ότι η Ρεάλ θα χάσει.

Στην Πυλαία, ο ΠΑΟΚ έπαιζε επί 40 λεπτά με τη φωτιά, αλλά… δεν κάηκε. Απέναντι στην ομάδα που θα έπρεπε σήμερα να κατηγορούμε για αλλοίωση πρωταθλήματος, ο ΠΑΟΚ βάλθηκε να κάνει τους παίκτες της ήρωες. Και μη με παρεξηγείτε: δεν έχω κάτι με τους εναπομείναντες της Ολυμπιάδας. Όμως αυτό το ματς έπρεπε να πάει πάνω από τους 20 πόντους.

Για του λόγου το αληθές: Η Ολυμπιάδα κατέβηκε με 8 ουσιαστικά παίκτες (με βάση το ρόστερ στα προηγούμενα ματς της), καθώς δεν υπολογίζω τους Βαβάτσικο, Θεοδωράκο και Μούτσιο. Από τους 8 οι 2 ήταν… σιωπηλά τιμωρημένοι (από τις 6/3) για αδιαφορία (Καράβολας, Πέττας), κι έτσι μείναμε στους 6 με 6^ο τον Ιωακειμίδη, που ακόμα και σε αυτό το παιχνίδι είχε 6 λεπτά συμμετοχή. Άρα, έμειναν Σούλης, Δορκοφίκης, Λάππας και Οσμόκροβιτς να παίξουν από 40 λεπτά ο καθένας. Ε, λοιπόν, δεν γίνεται μια ομάδα να παρατάσσεται με δύο ψηλούς κι εσύ να σουτάρεις συνέχεια τρίποντα. Ο ΠΑΟΚ είχε 4/23 και κέρδισε επειδή στο τελευταίο δίλεπτο οι Πατρινοί δεν είχαν ανάσες. Κάλλιστα μπορούσε να είχε χάσει, καθώς ο Φλεβαράκης δεν σκέφτηκε νωρίτερα να βάλει τον Ραλίμι (12 από τους 17 πόντους του ΠΑΟΚ στην τρίτη περίοδο), δεν επέμεινε στην εντολή να πηγαίνει η μπάλα κοντά στο καλάθι και δεν καθοδήγησε τους περιφερειακούς του να παίζουν με ντράιβ για να παίρνουν φάουλ και να έρθει η Ολυμπιάδα σε δύσκολη θέση.

Στη Λάρισα, χαμένοι για ακόμα μία φορά ήταν το μπάσκετ και οι φίλαθλοι. Αυτοί που θα είχαν την τύχη να δουν ένα από τα ομορφότερα παιχνίδια της χρονιάς. Αντ’ αυτού, δέσμιοι μιας μικρής μερίδας κάφρων, οι μπασκετόφιλοι έμειναν σπίτι τους και το ματς έγινε κεκλεισμένων των θυρών. Κρίμα, γιατί ήταν αγώνας που πρόσφερε δυνατές συγκινήσεις:

Εκνευρισμό στους φίλους του Άρη, που είδαν την ομάδα τους μέχρι το 29^ο λεπτό να αντιμετωπίζει το ματς αφ’ υψηλού και με τουπέ. Την αγωνία που προσφέρει μία ανατροπή στο φινάλε. Την εναλλαγή των συναισθημάτων, από την απίστευτη κωλοτούμπα του Ουάσινγκτον που πήγε και πάλι να χάσει το ματς, μέχρι το κλέψιμο και το λέι απ του Μάσεϊ, από την τάπα του Τέρι που έστειλε το ματς στην παράταση, μέχρι το εκπληκτικό τρίποντο του Κις, ή το καλάθι και φάουλ του Τιγκ που έκρινε τον αγώνα. Ωραίο παιχνίδι, που δίνει χρώμα και στη… μέση της βαθμολογίας, στη μάχη για την οκτάδα. Η ΑΕΛ έχει πλεονέκτημα επί της ΑΕΚ, έχει κερδίσει μια φορά το Μαρούσι, ενώ το Μαρούσι έχει κερδίσει μια φορά την ΑΕΚ. Πολύ δρόμο έχει η υπόθεση και θυμίζω ότι ΑΕΛ και Μαρούσι αγωνίζονται μεταξύ τους την τελευταία αγωνιστική.