Διαμόρφωση ισορροπιών

Δημοσιεύτηκε στις 26 Μαρτίου 2008

Το γεγονός που δεσπόζει αυτή την εβδομάδα στο αθλητικό πρόγραμμα είναι ο τελικός του Κυπέλλου ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό. Ο αγώνας έχει πολλές ιδιαιτερότητες, απλώς και μόνο κοιτώντας τους δύο αντιπάλους. Οι δύο «αιώνιοι» έχουν να αναμετρηθούν 22 χρόνια σε τελικό Κυπέλλου (από το 1986), κάτι που κάνει τον αγώνα ξεχωριστό. Αν σε αυτό προσθέσουμε και το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός δεν έχει κερδίσει ποτέ τον Παναθηναϊκό σε τελικό Κυπέλλου (τρεις ήττες), έχουμε αμέσως ένα ενδιαφέρον σημείο εκκίνησης.

Θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε τον αγώνα ξεφεύγοντας από τα αγωνιστικά, τα οποία είναι λίγο-πολύ γνωστά σε όλους. Ο Τσαρτσαρής επιστρέφει, ο Τομάσεβιτς είναι πιθανό να αγωνιστεί, ο Ματσιγιάουσκας σίγουρο. Όμως, το ζουμί βρίσκεται αλλού.

Και για τις δύο ομάδες, το… Κυπελλάκι φέτος έχει τεράστια σημασία, είναι αγώνας σταθμός. Αγώνας-ορόσημο για τη συνέχεια της χρονιάς.

Ο Ολυμπιακός δεν έχει κατακτήσει κάποιο τίτλο από το 2002. Για μια ομάδα όπως οι «ερυθρόλευκοι» 6 χρόνια μοιάζουν με αιώνα. Επίσης, φέτος έχει στήσει ένα τρομερό ρόστερ, το οποίο μπορεί να σαρώσει τα πάντα στην Ευρώπη. Όμως, παρότι βρίσκεται στα προημιτελικά της Ευρωλίγκας, παρότι είναι αήττητος εδώ και πολύ καιρό, έχει έναν… καημό: δεν έχει κερδίσει τον Παναθηναϊκό. Και τις δύο φορές που οι «ερυθρόλευκοι» συνάντησαν τους «πράσινους» έφυγαν από το γήπεδο με σκυμμένο το κεφάλι. Η ψυχολογία λέει και φέτος ότι ο Ολυμπιακός είναι «από κάτω», «κυνηγάει» τον αντίπαλό του για να επιβεβαιώσει ότι είναι στο ίδιο επίπεδο. Μπορεί ο τελευταίος μήνας να έχει αντιστρέψει την κατάσταση αγωνιστικά, αλλά για τους παίκτες που χάνουν συνεχώς τα τελευταία χρόνια, μία νίκη-τρόπαιο θα σημάνει πολλά. Τέλος, ο Ολυμπιακός έχει μπροστά του τις μάχες με την ΤΣΣΚΑ για τα προημιτελικά της Ευρωλίγκας, τις οποίες καλείται να αντιμετωπίσει με μειονέκτημα έδρας. Είναι προφανές ότι αν κερδίσει τον Παναθηναϊκό στον τελικό θα πάει με άλλο αέρα στη Μόσχα και με τους παίκτες του να πιστεύουν πολύ περισσότερο στην πρόκριση.

Για μένα, το πιο σημαντικό στοιχείο έχει να κάνει με την ψυχολογία των «ερυθρολεύκων» απέναντι στους αντιπάλους τους. Παρότι η χρονιά ξεκίνησε διαφορετικά από τις προηγούμενες, δεν άλλαξε κάτι στην ισορροπία δυνάμεων των δύο αντιπάλων από το πρώτο τους ντέρμπι φέτος και αν ο Ολυμπιακός χάσει και στο Κύπελλο, δεν θα αλλάξει κάτι μέχρι τους τελικούς, όπου οι «ερυθρόλευκοι» θα κληθούν να κερδίσουν 3 φορές τον Παναθηναϊκό, με τη μία να πρέπει να γίνεις το ΟΑΚΑ, μέσα σε 2 εβδομάδες, ενώ σε μια ολόκληρη χρονιά δεν τα κατάφεραν ποτέ.

Ο Παναθηναϊκός απ’ την άλλη, περνάει την δική του ώρα κρίσης. Ο αποκλεισμός από την Ευρωλίγκα είναι πλήγμα πολύ βαρύ για τον πρωταθλητή Ευρώπης, ο οποίος πρέπει άμεσα να επουλώσει τις πληγές του. Σύμφωνοι, ο τίτλος του πρωταθλητή Ελλάδας θα είναι αυτός που θα αφήσει την τελευταία (και σημαντικότερη) εντύπωση, αλλά ποιος σκέφτεται ότι ο Παναθηναϊκός θα δεχτεί και δεύτερο χαστούκι σε διάστημα μιας εβδομάδας;

Οι «πράσινοι» έχασαν ήδη τον πρώτο στόχο και θέλουν τη νίκη στον τελικό για να αποκαταστήσουν τις εν Ελλάδι ισορροπίες. Ο Ολυμπιακός δείχνει να σηκώνει κεφάλι, άρα είναι η καλύτερη στιγμή να του θυμίσουν ποιος είναι το αφεντικό ενόψει των τελικών του πρωταθλήματος.

Το ζεύγος Γιαννακοπουλαίων για πρώτη φορά ακούστηκε να αμφισβητεί (έστω και για λίγα λεπτά) τον Ομπράντοβιτς, ο Γιασικεβίτσιους κάνει κριτική σε όλους και όλα δημοσίως, ο Ντικούδης «αδειάζει» τον προπονητή του μετά τον αποκλεισμό, και όλα αυτά θα γιγαντωθούν αν ο Παναθηναϊκός χάσει. Ο Ομπράντοβιτς το ξέρει, όπως ξέρει ότι η ομάδα θα βρει την ηρεμία της αν κερδίσει το βράδυ. Και η ηρεμία τη συγκεκριμένη στιγμή είναι το πιο σημαντικό στο «τριφύλλι», ώστε η ομάδα να δουλέψει ενόψει των τελικών. Ο Παναθηναϊκός για πρώτη φορά θυμίζει ηφαίστειο που βράζει και κανείς δεν ξέρει αν θα εκραγεί εφόσον χάσει.

Σημαντική παράμετρος είναι και αυτή του κόσμου. Οι μεν, είδαν για πρώτη φορά μετά από καιρό την ομάδα τους να προχωράει μακρύτερα από τον αντίπαλο στην Ευρώπη και πιστεύουν ότι τόσα χρόνια απογοητεύσεων θα μείνουν επιτέλους πίσω. Όμως, ήττα στον τελικό, θα τους επαναφέρει στην πρότερη κατάσταση μη πίστης στην ομάδα. Οι δε, για πρώτη φορά σταμάτησαν νωρίτερα στην Ευρώπη, βλέπουν τις άγνωστες εδώ και καιρό γι’ αυτούς κόντρες στα αποδυτήρια να φουντώνουν και θέλουν την κούπα για να νιώσουν και πάλι ότι έχουν τον έλεγχο στα εγχώρια.

Γίνεται κατανοητό ότι φέτος το Κύπελλο, από υποβαθμισμένος θεσμός, γίνεται αγώνας-σταθμός της χρονιάς, με βάση τον οποίο θα εξαρτηθούν πολλά στις… «σχέσεις» και την ψυχολογία των δύο «αιωνίων» μέχρι το τέλος, αγώνας που θα κρίνει τις ισορροπίες. Εμείς το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τον απολαύσουμε…