Πράσινο κύπελλο σε φόντο θρίλερ

Δημοσιεύτηκε στις 27 Μαρτίου 2008

Ένας πραγματικά μεγάλος τελικός εκτυλίχθηκε στο Ελληνικό, και κυπελλούχος τελικά στέφθηκε ο Παναθηναϊκός. Ο τελικός, αν και οι δύο ομάδες ξεκίνησαν διστακτικά (με την πρώτη περίοδο να τελειώνει 12-12), όσο περνούσε η ώρα εξελισσόταν σε θρίλερ με το φινάλε να είναι συγκλονιστικό. Οι εποχές πια έχουν αλλάξει και κάθε αγώνας αυτών των δύο ομάδων είναι χαρά για τους φίλους του μπάσκετ.

Ο Παναθηναϊκός φάνηκε έτοιμος να «καθαρίσει» τον αγώνα όταν βρέθηκε μπροστά με 13 πόντους στην τέταρτη περίοδο. Ωστόσο, ο Ολυμπιακός, με μια αντεπίθεση που θύμιζε σχεδόν 100% αγώνες της Εθνική Ελλάδας, και έχοντας τον Γκριρ να «κεντάει» κατάφερε να κάνει όσα κάνει και η Εθνική εκτός από το να φύγει με τη νίκη! Έτσι, οι έμπειροι «πράσινοι» δικαιώθηκαν και πήραν το Κύπελλο σπίτι τους γιατί ήταν καλύτεροι στη διάρκεια του αγώνα.

Ο Παναθηναϊκός κέρδισε γιατί: 1) είχε τον Σπανούλη σε μεγάλη μέρα να είναι ο καλύτερος παίκτης του τελικού (αν και πήγε να «προδώσει» την ομάδα με τις άστοχες βολές), 2) είχε πολύ καλές εναλλαγές της μπάλας και πολλές φορές η επίθεση κατέληγε σε ελεύθερο τρίποντο, με αποτέλεσμα απρόσμενα πολλά εύστοχα τρίποντα για έναν τελικό, 3) ευτύχησε να δει τον Τσαρτσαρή να επιστρέφει στο καταλληλότερο ματς για να «λύσει» τα χέρια του προπονητή του, και όχι μόνο να επιστρέφει αλλά και να «σκοτώνει» τον Ολυμπιακό με 4 εύστοχα τρίποντα, όντας και πάλι ένας από τους διακριθέντες σε τελικό Κυπέλλου, 4) είχε τον Ομπράντοβιτς σε πολύ καλύτερη ημέρα από τον Γιαννάκη, να χειρίζεται καλά τους γκαρντ του, 5) είχε τον Ουίνστον για ακόμη μία φορά να βρίσκεται στην καλύτερή του ημέρα εναντίον του Ολυμπιακού.

Ο Ολυμπιακός έχασε γιατί: 1) ο Γιαννάκης δεν έκανε καλό κοουτσάρισμα και αντέδρασε σωστά μόνο στο τελευταίο επτάλεπτο· ο προπονητής του Ολυμπιακού δε χειρίστηκε καλά το ρόστερ του, έκανε σε σχετικά λανθασμένα σημεία αλλαγή τους Ματσιγιάουσκας-Γκριρ και επέμεινε χωρίς προφανή λόγο στον μέτριο Τεόντοσιτς, 2) ο Μαρκ Τζάκσον που αναμενόταν να έχει επιθετική υπεροχή έναντι των ψηλών του Παναθηναϊκού, δεν ήταν σε καλή μέρα, μην μπορώντας να δώσει ένα πλεονέκτημα που περίμεναν από αυτόν οι συμπαίκτες του, 3) οι «ερυθρόλευκοι» άργησαν να μπουν στο κλίμα του αγώνα 33 λεπτά, και στα 3 πρώτα δεκάλεπτα άφησαν πολλά ελεύθερα σουτ στους αντιπάλους τους, 4) ο Μίλος Τεόντοσιτς, με 3 δευτερόλεπτα να απομένουν, επέλεξε να κάνει αυτό που, λανθασμένα, οι περισσότεροι παίκτες κάνουν: πέταξε την μπάλα πίσω από το κέντρο, 5) ο Λιν Γκριρ έκανε μία τεράστια εμφάνιση στο δεύτερο ημίχρονο αλλά στάθηκε τελικά μοιραίος των «ερυθρολεύκων» χάνοντας την τελευταία βολή.

Την επόμενη ημέρα του αγώνα και το πόσα σήμαινε ο τελικός για τις δύο ομάδες, τα διαβάσατε… χθες από τον Rasheed. Στα παρασκήνια του ματς, ο Ολυμπιακός έχει κάποια δικαιολογημένα παραπονάκια από το διαιτητικό τρίο που, ωστόσο, δεν έκρινε τον αγώνα. Αντικείμενα από τις εξέδρες έπεσαν (και από τις δύο πλευρές), αλλά δεν έχει πια νόημα να συζητάμε για την ανικανότητα των αρχών να διοργανώσουν την ομαλή διεξαγωγή ενός αγώνα ακόμη και με 1200 οπαδούς…

Ο αγώνας ήταν ένα μεγάλο θρίλερ με τους «πράσινους» να επιστρατεύουν το winning spirit που με την εμπειρία τους έχουν αποκτήσει για να κάμψουν τη νέα δυναμική στα τελευταία λεπτά που εισάγει ο Γιαννάκης στους «ερυθρόλευκους». Αποτελεί μια προδιάθεση για όσα ενδεχομένως θα ακολουθήσουν στην Α1 και οι μπασκετόφιλοι ανυπομονούν…