Καλή χρονιά σε όλους και επιστροφή στο «ερυθρόλευκο» blog. Ευτυχώς από το AoB δεν ήρθε εντολή για να ζυγιστούμε μετά τη… διακοπή στο blog, γιατί δεν γλίτωνα το πρόστιμο με τίποτα. Από την τελευταία φορά που τα είπαμε (μετά τη 10η αγωνιστική στην κανονική περίοδο της Ευρωλίγκας) έχουν αλλάξει πολλά και… τίποτα. Ανάλογα πώς θα το δει κανείς.
Η περίοδος ήταν πολύ ήρεμη στην Ελλάδα, ο Ολυμπιακός συνεχίζει να είναι μαζί με τον Παναθηναϊκό στην 1η θέση με 12-1 και να περιμένει το ντέρμπι στο ΣΕΦ για να μείνει μόνος στην κορυφή, οπότε τίποτα σπουδαίο εδώ. Βέβαια, άλλα θα λέγαμε τώρα αν στο ματς με τον Ηλυσιακό δεν είχε επέλθει η… επική ανατροπή του δευτέρου ημιχρόνου, που ολοκληρώθηκε στο τελευταίο δίλεπτο του αγώνα, αλλά, αφού ήρθε, ας το αφήσουμε εκεί, γιατί όπως και να πιάσουμε αυτόν τον αγώνα να τον δούμε, θα συγχυστούμε.
Η κλήρωση του… γκαντέμη!
Στην Ευρωλίγκα είχαμε την κλήρωση του Top-16 και τον Ολυμπιακό να πέφτει στο χειρότερο δυνατό σενάριο. Είχα πει ότι με ΤΣΣΚΑ και Εφές στον όμιλο οι «ερυθρόλευκοι» είναι τρίτο φαβορί. Ευτυχώς (θεωρώ εγώ) δεν μας ήρθε και η Αρμάνι από την Ιταλία να δέσει το γλυκό. Όχι ότι η Γαλατασαράι είναι ευκολότερη, αλλά τουλάχιστον πιο… μετρημένα κουκιά.
Ξεκαθαρίζω εξαρχής ότι η πρόκριση στα προημιτελικά είναι υπέρβαση για τον φετινό Ολυμπιακό. ΤΣΣΚΑ και Εφές έχουν χτιστεί για πιο πολλά πράγματα και αυτό έχει φανεί ως τώρα. Η ΤΣΣΚΑ είναι η μόνη αήττητη ομάδα της διοργάνωσης, η Εφές έχει υπερπλήρες ρόστερ, ενώ η Γαλατά δεν είναι αμελητέα ποσότητα και, ευνοημένη από το τοπικό ντέρμπι, θα κυνηγήσει κι αυτή την πρόκριση. Θεωρώ ότι ο Ολυμπιακός όντως ξεκινά από την 3η θέση του ομίλου, αλλά επίσης θεωρώ ότι το πρόγραμμα μάλλον δεν θα μπορούσε (με βάση τους περιορισμούς) να είναι καλύτερο.
Αρχή εντός με ΤΣΣΚΑ, μετά εκτός με Γαλατά και 3η αγωνιστική εντός με Εφές. Αν θεωρήσουμε ότι το πρόγραμμα της Εφές έχει το πλεονέκτημα της 6ης αγωνιστικής εντός με ΤΣΣΚΑ (που ίσως είναι αδιάφορη ως τότε) σε όλα τα άλλα ο Ολυμπιακός έχει καλό πρόγραμμα. Με τον κόσμο όχι αδιάφορο (νέα αρχή, νέοι παίκτες, νέοι στόχοι) μπορεί να κάνει καμιά έκπληξη η ομάδα στο ΣΕΦ με την ΤΣΣΚΑ στην 1η αγωνιστική και να αλλάξει τη μοίρα της.
Θεωρώ, πάντως, ότι ο Ολυμπιακός θα πρέπει να κυνηγήσει με νύχια και με δόντια τις δύο νίκες σε 2η και 3η αγωνιστική, ώστε να πάει με 2-1 ή 3-0 στο τέλος του πρώτου γύρου της φάσης και να κοιτά τη συνέχεια από θέση ισχύος. Η Γαλατά είναι άπειρη και το ματς μπορεί να της γυρίσει μπούμερανγκ (θα είναι το πρώτο της ιστορίας της εντός έδρας στο Top-16) οπότε το διπλό σε αυτό το ματς δεν μπορώ να το θεωρήσω αδύνατο να βγει.
Πιστεύω ότι η ΤΣΣΚΑ θα πάει στο 5-1 ή το 6-0 και βάζω ερωτηματικό στα εντός του Ολυμπιακού και της Εφές, θεωρώντας ότι οι Ρώσοι θα χάσουν το πολύ το ένα από τα δύο. Από εκεί και πέρα, αν ο Ολυμπιακός πάρει τα δύο άλλα στην έδρα του και κυνηγήσει μια εκτός έδρας νίκη είναι πολύ πιθανό να φτάσει κοντά στην πρόκριση. Τουλάχιστον, στην 4η αγωνιστική στην Τουρκία θα ξέρουμε για τι να μιλήσουμε.
«God’s favorite Lawman»!
Μετά από πολύ κόπο, ακόμη περισσότερη αντίδραση και μπόλικη καθυστέρηση ο Ντούσαν Ίβκοβιτς αποφάσισε να κάνει σε όλους μας τη χάρη και να επιλέξει δυο παίκτες. Τζόι Ντόρσεϊ και Έισι Λο (ο τίτλος της παραγράφου από το τατουάζ του) θα ανήκουν στον Ολυμπιακό ως το καλοκαίρι, λοιπόν. Αν έπρεπε να βαθμολογήσω την επιλογή του ως σύνολο θα της έβαζα 8/10.
Έχει το θετικό ότι πήρε δυο παίκτες με εμπειρία Ευρωλίγκας, δυο παίκτες που έπαιζαν τη φετινή σεζόν και δεν έχουν μείνει από πέρσι εκτός αγώνων. Είναι δυο παίκτες που ξέρουν και τη φετινή Ευρωλίγκα, παίζοντας σε Παρτιζάν και Κάχα Λαμποράλ στον πρώτο γύρο. Επίσης, είναι Αμερικανοί, ενώ ο ένας είναι παίκτης που μπορεί να ανεβάσει επίπεδο την ομάδα.
Η απόκτηση του Έισι Λο είναι άριστη, καθώς είναι παίκτης που μπορεί και να πασάρει, αλλά και να σκοράρει. Όχι με τρίποντο (ο Λο δεν σουτάρει καλά από μακριά, καθώς στο Λύκειο είχε σπάσει το δεξί του χέρι και προκειμένου να μην σταματήσει να παίζει κατά τη διάρκεια του τραυματισμού του, έμαθε να σουτάρει με το αριστερό, κάτι που κράτησε από τότε σε όλη του την καριέρα), αλλά με Σπανούλη, Γκεσεβίτσιους (και… Κέσελι) δεν ήταν αυτή η πρώτη ανάγκη. Ο Ολυμπιακός ήθελε παίκτη που να μπορεί να διασπά τις άμυνες και να τον ξεκολλάει στα δύσκολα. Εννοώ ήθελε άλλον πλην του Σπανούλη. Ο Λο είναι τέτοιος και το γεγονός ότι μοιάζει ο τρόπος παιχνιδιού του με του Σπανούλη, το θεωρώ θετικό όσον αφορά στο πόσο γρήγορα θα ενταχθεί στην ομάδα.
Δεν πιστεύω ότι… θα μαλώνουν για προσπάθειες, αφήστε που μπορεί και ο κακομοίρης ο Γκεσεβίτσιους να βρει 2-3 ελεύθερα σουτ παραπάνω. Είναι και γρήγορος, είναι παίκτης που έχει στόχους και φιλοδοξίες και αυτό μόνο καλό μπορεί να κάνει. Δεν ξέρω προφανώς αν θα «βγει» η μετεγγραφή, αλλά στα χαρτιά παίρνει άριστα. Μοναδικό ερωτηματικό το κλασσικό των Αμερικανών, τι κάνεις όταν «τρελαίνονται» και πριν προλάβουν να καταστρέψουν την ομάδα μέσα στον αγώνα. Αλλά αυτό αφορά τον Ίβκοβιτς όχι εμένα, που θεωρώ ότι ο Λο είναι παίκτης με πολλά θετικά και τα περισσότερα από αυτά στα σημεία που είχε ανάγκη ο Ολυμπιακός.
Πάμε και στον Ντόρσεϊ (αν στους φίλους του NCAA θυμίζει κάτι ο Ντόρσεϊ είναι για το περίφημο «ο Όντεν είναι υπερεκτιμημένος, ίσως πλησιάζει σε αξία τον Τζόι Ντόρσεϊ» που είχε πει στο κολέγιο πριν τη μεταξύ τους κόντρα, την οποία έχασε κατά κράτος). Από εδώ… κόβω τους 2 βαθμούς στο σύνολο (2/2 στα γενικά, 4/4 στον Λο, 2/4 στον Ντόρσεϊ) και το λόγο θα τον δείτε παρακάτω. Ο Ντόρσεϊ είναι πολύ αθλητικός, αλλά όχι ιδιαίτερα ψηλός. Θα βοηθήσει στην άμυνα, αλλά όχι και στην επίθεση, όπου θα μπορεί να σκοράρει ως επί το πλείστον μόνο με κάρφωμα και όταν πάρει την μπάλα σε… προφανή θέση για γκολ.
Θα δούμε αρκετές τάπες, θα δούμε αρκετές άστοχες βολές (δεν έχει σουτάρει ποτέ μέχρι φέτος πάνω από 50% στην καριέρα του), θα βοηθήσει στα ριμπάουντ και τα κλεψίματα. Μπορεί να μαρκάρει παίκτες τύπου Μπατίστ, αλλά και παίκτες όπως ο Σαβάνοβιτς ή ο Άντριτς, θεωρώ ότι θα δυσκολευτεί με Κρστιτς και άλλους πιο βαρείς σέντερ (βέβαια, γι’ αυτό θα υπάρχει και ο Παπαδόπουλος όταν επιστρέψει). Το γεγονός ότι δεν είναι τόσο δυνατός ώστε να κοντράρει έναν βαρύ σέντερ φάνηκε και στο ματς με τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ, όταν ο Λάζος έκανε την πλάκα του (βέβαια ο Λάζος έχει πολύ υψηλότερο μπασκετικό IQ από τον μέσο βαρύ ψηλό και μπορεί να εκμεταλλευτεί το κορμί του, αλλά ας το αφήσουμε εκτός συζήτησης αυτό προς το παρόν).
Δεν ασχολούμαι καν με τη σεζόν του στην Ισπανία, η Λαμποράλ ψαχνόταν φέτος, πιστεύω ότι στον Ολυμπιακό θα πάει καλύτερα. Απ’ την άλλη, δεν βλέπω να βοηθά στην επίθεση, παρά ουσιαστικά μόνο στην άμυνα και από αυτό το σημείο κόβω τους βαθμούς στην αξιολόγηση των μετεγγραφών. Βέβαια, ένα αθλητικό κορμί στη ρακέτα είναι πάντα χρήσιμο, όμως το κάτι παραπάνω από εκεί (τουλάχιστον μέχρι να γυρίσει ο Λάζος) θα πρέπει να το περιμένουμε ξανά από τον Άντιτς (ή τον Χάινς).
«Αντίο», απ’ την άλλη, θα πούμε στους Χάουαρντ και Λούκας. Για το πρώτο συμφωνώ και δεν μπορώ να σκεφτώ λόγο για να μείνει ο Χάουαρντ στον Ολυμπιακό, ούτε καν με όπλο στον κρόταφό μου. Ο Λούκας πιστεύω, όμως, ότι έχει δυνατότητες και ότι μισή σεζόν δίπλα στον Λο (και συμμετοχή μόνο στην Ευρωλίγκα) θα τον βοηθούσε αρκετά να τις δείξει. Βέβαια, στο Top-16 δύσκολα βρίσκεται χρόνος, αλλά και πάλι. Αν το σκεφτώ «ελληνικά», καλύτερα, αφού αν έμενε, Σλούκας-Μάντζαρης θα έπαιζαν ελάχιστα. Ο οποίος Σλούκας αρπάζει την ευκαιρία από τα μαλλιά όποτε πατάει παρκέ (αυτός που δεν την αρπάζει είναι ο Κέσελι, αλλά μάλλον πάει πακέτο με τον Ντούντα η παρουσία του στον Ολυμπιακό…).
Οι δύο μετεγγραφές ενδυναμώνουν πολύ τον Ολυμπιακό και αυτό είναι βέβαιο. Πιστεύω ότι μπορούμε να είμαστε (συγκρατημένα) αισιόδοξοι για την πορεία της ομάδας στο Top-16 μετά από αυτές τις κινήσεις. Αν η απόκτηση του Λο είχε έρθει και 10 μέρες νωρίτερα (ώστε να μην είναι με την ΤΣΣΚΑ) το πρώτο του ματς, θα ένιωθα καλύτερα, αλλά ας όψεται ο Ίβκοβιτς (που, βέβαια, αν χάσει η ομάδα θα πει ότι… οι νέοι παίκτες ακόμα προσαρμόζονται λες και φταίω εγώ που ήρθαν 5 μέρες πριν τον αγώνα και όχι νωρίτερα). Ας περιμένουμε το πρώτο ματς του Top-16 για να δούμε και στην πράξη κάποια πράγματα…
Νώντας Κρεμαστής