Στα γήπεδα των τεσσάρων

Δημοσιεύτηκε στις 12 Μαΐου 2008

Τέσσερις ομάδες έχουν μείνει πια στα ελληνικά play–off. Συντάκτες του Age of Basketball έχουν φροντίσει κατά τη διάρκεια της χρονιάς να επισκεφθούν τα γήπεδα και των τεσσάρων φιναλίστ και σήμερα κάνουμε μία παρουσίαση αυτών μιας και σε αυτά τα τέσσερα στάδια θα διαδραματιστούν οι τελευταίες στιγμές για τη φετινή σεζόν.

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ – ΟΑΚΑ: Το ΟΑΚΑ των 18000 θέσεων είναι ένα από τα πιο μεγάλα και εντυπωσιακά γήπεδα στην Ευρώπη. Παρά το μέγεθός του δεν είναι καθόλου «κρύο» για τον κόσμο και τους παίκτες (μιλάμε φυσικά μεταφορικά, αφού τα προβλήματα με τη θέρμανση φέτος έγιναν… σίριαλ) ενώ η ορατότητα είναι καλή σχεδόν από κάθε θέση. Οι «πράσινοι» κατάφεραν φέτος να έχουν σταθερά πολύ κόσμο στις εξέδρες, αλλά η αίσθηση είναι τελείως διαφορετική όταν το γήπεδο είναι κατάμεστο. Οι πλέον φανατικοί καλύπτουν σχεδόν ολόκληρο το ένα πέταλο, απλώνοντας σημαίες αλλά και έχοντας βρει σταθερή θέση για μια γιγαντοαφίσα του φιλάθλου που σκοτώθηκε πέρυσι στις ανόητες οπαδικές συρράξεις. Το περιεχόμενο των συνθημάτων περιλαμβάνει πολύ τον αιώνιο αντίπαλο (σε αυτό το θέμα δε χρειάζεται να αναφερθεί ότι τα περισσότερα συνθήματα είναι υβριστικού περιεχομένου), ενώ αγαπημένο παιδί της εξέδρας είναι σαφώς ο Δημήτρης Διαμαντίδης που, μαζί με τον Ομπράντοβιτς, τις περισσότερες βραδιές θα ακούσουν το όνομα του να γίνεται σύνθημα. Ο χώρος, παρά την μπασκετική ομορφιά του, δεν ενδείκνυται ιδιαίτερα για παιδιά καθώς, εκτός από τα υβριστικά συνθήματα υπάρχουν και πολλοί καπνιστές. Αποτελεί, πάντως, μια πολύ δυνατή έδρα όπου αρκετές φορές έχουμε δει τα πόδια των φιλοξενούμενων να «κόβονται» (αξέχαστο παράδειγμα η Ταού στο περσινό final-4).

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ – ΣΕΦ: Το ΣΕΦ των 12000 θέσεων είναι λίγο αφιλόξενο γήπεδο για το φίλαθλο, πιθανώς λόγω και της μεγάλης απόστασης του παρκέ από τις εξέδρες. Η ορατότητα πάντως δεν είναι κακή. Ο Ολυμπιακός δεν έχει καταφέρει να κρατήσει τον κόσμο του στις εξέδρες σε σταθερή βάση, αλλά όταν το γήπεδο γεμίζει, είναι ίσως το πιο «καυτό» στην Α1. Οι φανατικοί «στοιβαζονται» στο ένα πέταλο και δε σταματούν ούτε λεπτό να τραγουδούν και να φωνάζουν, συνήθως χωρίς να ασχολούνται ιδιαίτερα με το ματς μέχρι τα τελευταία λεπτά. Υπάρχει, επίσης, το σταθερό πανό αφιερωμένο στα 21 θύματα της θύρας 7 του 1981. Αγαπημένο παιδί ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης που πάντα απαντάει όταν τον αποθεώνουν, ενώ στα συνθήματά τους η υβριστική αναφορά στον Παναθηναϊκό και το Βασιλακόπουλο είναι εκ των ων ουκ άνευ. Το κάπνισμα είναι ίσως το σοβαρότερο πρόβλημα του γηπέδου αφού, σε κάθε αγώνα που το γήπεδο είναι γεμάτο, ένα σύννεφο καπνού θα σχηματιστεί στην οροφή (ενίοτε και χαμηλότερα) του κλειστού. Γενικώς, το ΣΕΦ «βράζει σαν καμίνι» στα μεγάλα ντέρμπι και είναι πολύ δύσκολο για τον αντίπαλο να συγκεντρωθεί στο στόχο του (αξέχαστο παράδειγμα το Ολυμπιακός – Μακάμπι στους «8» της Ευρωλίγκας του 2005-06, όταν οι παίκτες που κάθονταν στον πάγκο της Μακάμπι, με τη φημισμένη δυνατή έδρα, χάζευαν τον κόσμο των «ερυθρολεύκων» που χόρευε και τραγουδούσε συνθήματα).

ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ – ΕΛΛΗΝΙΚΟ: Το γήπεδο του Ελληνικού είναι μεγάλο για τον Πανιώνιο, ακόμη και μετά τη μείωση των θέσεων στις 7500. Οι πολλές κενές θέσεις που περισσεύουν βοηθούν τον αντίπαλο, ενώ οι φανατικοί συγκεντρώνονται συνήθως μεταξύ πετάλου και κέντρου. Στα συνθήματά τους υπάρχει πάντα υβριστική αναφορά στον αντίπαλο, ειδικά εναντίον μεγάλων ομάδων (Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός) και δε θα ήταν υπερβολή να πούμε, ότι οι «Πάνθηρες» του Πανιωνίου έχουν ίσως και το πλέον υβριστικό λεξιλόγιο στα συνθήματα στην Α1! Το κάπνισμα δεν αποτελεί πρόβλημα, ενώ υπάρχουν διαθέσιμες θέσεις κοντά στο παρκέ, όπου κάποιος που έχει αγοράσει ακριβό εισιτήριο μπορει να καθήσει δίπλα στους… συγγενείς των παικτών. Το στάδιο, βέβαια, είναι πανέμορφο και πολύ μπασκετικό, ενώ στην οροφή υπάρχει κρεμασμένη η φανέλα του Μπόμπαν Γιάνκοβιτς.

ΜΑΡΟΥΣΙ – ΑΓ. ΘΩΜΑΣ: Το μικρό γηπεδάκι του Αγ. Θωμά, των 1350 θέσεων, οι φίλοι του Αμαρουσίου, δυστυχώς, δεν είναι αρκετοί για να το γεμίσουν. Ωστόσο, στα σημαντικά ματς, υπάρχει κόσμος για να φωνάξει και να υποστηρίξει τη γηπεδούχο. Η έδρα γίνεται καυτή όταν (στα ντέρμπι) οι 9-10 φανατικοί (τόσοι είναι) κατεβαίνουν δίπλα στην μπασκέτα για να… απειλήσουν κάποιον αντίπαλο παίκτη που συνήθως βάζουν από την αρχή στο μάτι. Σε αυτό το γήπεδο παρατηρείται το εντυπωσιακό φαινόμενο οι παίκτες και οι παράγοντες του Αμαρουσίου να γνωρίζουν προσωπικά τους περισσότερους φιλάθλους και να τους απευθύνονται ατομικά στην εξέδρα! Πάντως, το Μαρούσι με την υπέρβαση που έκανε φέτος και αν αναζητά κάποια σταθεροποίηση ξανά στις 4-5 πρώτες ομάδες, θα πρέπει να βρει λύσεις για το μικρό γήπεδο και την περιορισμένη προσέλευση.