Ν. Κρεμαστής: Κι ο τελικός σαν επιδόρπιο!

Να πω την αλήθεια αμφιταλαντεύτηκα αρκετά για το αν θα γράψω άρθρο για τα πλέι οφς της Α1, τα πριν τον τελικό, ή αν το επόμενο κείμενο που θα έστελνα στο AoB για το blog μου θα ήταν για το φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας. Αρχικά, σκέφτηκα ότι θα ήμουν… τραγικός να ασχοληθώ με τους ακόμα τραγικότερους προημιτελικούς και ημιτελικούς της Α1, αλλά τελικά έσπασα. Πριν το κείμενο για την Πόλη (στα μέσα της άλλης εβδομάδας λογικά), αποφάσισα να τα πούμε και για τα πλέι οφς της Α1 και τους εκεί περιπάτους του Ολυμπιακού. Με λίγο Βασιλόπουλο, πολύ Οικονομίδη και μια δόση από Ομπράντοβιτς.

Τι είδαμε;

Ουσιαστικά την τραγική κατάντια του ελληνικού πρωταθλήματος. Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ στα προημιτελικά μεταξύ συγγενών και φίλων σε ατμόσφαιρα φιλικών αγώνων και Ολυμπιακός-Πανιώνιος στα ημιτελικά στην καφενειακή λογική… «να κάτσει να χάσει ο Ολυμπιακός για να έχει ματς πιο κοντά στο φάιναλ φορ;».

Δηλαδή, πλέι οφς για να αγαπήσουν τα νέα παιδιά το άθλημα. Ξεκινούν τα προημιτελικά με 34-6 στο πρώτο δεκάλεπτο. Και αναρωτιέσαι: τι κατέβηκε να κάνει ο ΠΑΟΚ; Γιατί συνεχίζεται το πρωτάθλημα και δεν παίζουν κατευθείαν τελικούς; Κάπου εκεί τελείωσε η σειρά με τον ΠΑΟΚ για τον Ολυμπιακό που απ’ τις υπόλοιπες… 7 περιόδους στα δύο παιχνίδια κέρδισε τις 3 με συνολική διαφορά στους 7 πόντους στα 7 αυτά δεκάλεπτα!

Κάποτε αν έπαιζε Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ όλοι οι μπασκετικοί θα είχαν τηλεόραση αναμμένη στη δουλειά, θα συζητούσαμε γι’ αυτό και θα θυμόμασταν και τις εποχές που ο Πέτζα… μας έκλεινε το σπίτι. Τώρα, όποιος δεν είχε τι να κάνει τα απογεύματα, ήταν στο σπίτι, καθόταν στον καναπέ και του έφερναν το τηλεκοντρόλ στο χέρι, μπορεί να αποφάσιζε να κουνήσει τον αντίχειρα και να βάλει τα ματς.

Για να φτάσουμε στα ημιτελικά με τον Πανιώνιο. Εντάξει, θα μου πείτε, τα προημιτελικά πρέπει να είναι πιο εύκολα από τα ημιτελικά, οπότε εδώ ο Ολυμπιακός θα συναντούσε κόντρα. Νομίζω, δυστυχώς, ότι αν έπαιζε με την εφηβική ομάδα τρία φιλικά, θα ήταν πιο δύσκολη προετοιμασία ενόψει φάιναλ φορ.

Ο Πανιώνιος κατάφερε να κερδίσει… ένα δεκάλεπτο από τα 12 που παίχτηκαν στους 3 αγώνες (το 2ο του 2ου ματς και αφού έχανε 21 πόντους μετά το πρώτο) και ο Ολυμπιακός με συνοπτικές διαδικασίες προκρίθηκε στον τελικό με 3-0. Αναμενόμενο, μην περιμένετε να αρχίσω… αγωνιστικές αναλύσεις για καμία από τις δύο σειρές.

Ποιον είδαμε;

Το μοναδικό με το οποίο μπορώ να ασχοληθώ λίγο, είναι η επιστροφή του Βασιλόπουλου. Λίγο πιο buffed που λένε και οι Αμερικάνοι, λίγο πιο αργός, πολύ πιο φοβισμένος, λίγο περισσότερο τεσσάρι (όλα δικαιολογημένα βάσει της απουσίας του), ο Βασιλόπουλος πάτησε παρκέ στα 4 από τα 5 ματς των πλέι οφς.

Ακόμη κι αν βγάλω τα… «ερυθρόλευκα» γυαλιά για λίγο, θα πρέπει να πω ότι πάντα με συγκινεί όταν ένας παίκτης επιστρέφει από τραυματισμό τόσο σοβαρό και τόσο μακράς διάρκειας. Και όταν αυτός ήταν ο Πέτζα τη δεκαετία του ’90 ή ο Μπουρστάιν πριν από 5-6 χρόνια, ο Μπόγκουτ πέρσι ή όποιος άλλος στις αρκετές περιπτώσεις. Οπότε χάρηκα όταν ξαναείδα τον Βασιλόπουλο στο παρκέ.

Βέβαια, το να περιμένουμε από τον Βασιλόπουλο να βοηθήσει φέτος είναι κάτι παραπάνω από άδικο. Έχει να παίξει μπάσκετ ουσιαστικά 3 χρόνια (Απρίλιο του 2009 άρχισαν τα προβλήματα με τη μέση) και κανείς δεν μπορεί να ξέρει αν ποτέ θα ξαναπαίξει μπάσκετ σε υψηλό επίπεδο. Και για το ίδιο το παιδί είναι άδικο να έχουμε απαιτήσεις.

Αν ο Βασιλόπουλος τύχει να βοηθήσει σε κάποιο από τα ματς του φάιναλ φορ (αν παίξει βέβαια) ή σε κάποιον τελικό, θα είναι εντελώς απρόσμενο για μένα.

Υπεραναλύσεις για μικροζητήματα

Και φτάνουμε στο περασμένο Σάββατο. Ο Παναθηναϊκός έπαιξε άθλια στο Βενετόκλειο και το ματς μύριζε άσο από το τρίτο δεκάλεπτο. Όσο ο Κολοσσός έχτιζε ψυχολογία, τόσο φαινόταν να ελέγχει το ματς με την επίθεσή του. Ήταν και η άμυνα του Παναθηναϊκού τραγική, ήρθε ο άσος.

Αλλά στην Ελλάδα βρισκόμαστε, όλοι ξέραμε τη συνέχεια. Άρχισαν οι καφενειακοί ειδήμονες τα κλασσικά «το έχασε επίτηδες ο Ομπράντοβιτς για να έχει κι άλλο ματς πριν το φάιναλ φορ». Γιατί, ως γνωστόν, ο Παναθηναϊκός χάνει μόνο όταν θέλει και επειδή αφήνει τον αντίπαλο να τον κερδίσει για ίδιον όφελος. Και μετά γεννήθηκε το… επικής σοβαρότητας ερώτημα αν θα έπρεπε να χάσει και ο Ολυμπιακός από τον Πανιώνιο επίτηδες για να έχει κι αυτός κι άλλα ματς.

Γιατί το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός δύο εβδομάδες πριν το φάιναλ φορ έπαιξε δύο ματς Σάββατο και Δευτέρα, πλήρωσε άλλες 2 νύχτες στη Ρόδο και για να κερδίσει τον Κολοσσό, νομίζω ότι όλοι συμφωνείτε ότι θα κάνει τη διαφορά στην Πόλη. Θα τρέχει και δεν θα φτάνει η ΤΣΣΚΑ…

Ο Ίβκοβιτς, δυστυχώς, δεν θέλησε να δώσει το δικό του ματς και ο Ολυμπιακός δεν έπαιξε Κυριακή-Τρίτη, άρα βλέπω δύσκολη βραδιά με την Μπαρτσελόνα.

Και τώρα οι δυο τους

Το «τώρα» είναι λίγο σχετικό, αφού ο Οικονομίδης και ο ΕΣΑΚΕ δεν ήταν… σε φάση να γίνουν τελικοί πριν το φάιναλ φορ, παρότι χρόνος υπήρχε. Σε μια χρονιά που η εθνική θα έχει αγώνες από το τέλος Ιούνη, ο ΕΣΑΚΕ είχε την ευκαιρία να τελειώσει σχεδόν το πρωτάθλημα πριν το φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας, για να βρουν ξεκούραση οι διεθνείς, αλλά αρνήθηκε.

Εύκολα θα μπορούσαν να γίνουν 1-2 ματς τελικών, αλλά όχι… Δεν γινόταν. Το απίστευτο της υπόθεσης είναι ότι ανάμεσα στα «όχι» στο να γίνουν τελικοί πριν το φάιναλ φορ ήταν η ψήφος του… ΚΑΟΔ και του ΠΑΟΚ (και του Οικονομίδη)! Γιατί τώρα ο ΚΑΟΔ δεν ήθελε τελικούς πριν το φάιναλ φορ; Σιγά μη σας δώσει και τα ρέστα. Δεν γούσταρε βρε αδερφέ. Δεν ψηνόταν. Δεν ήταν σε φάση. Εσάς τι σας νοιάζει;

Όταν ο Ολυμπιακός διαμαρτυρήθηκε ότι δεν γίνεται για κάτι που αφορά μόνο τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό να αποφασίζει ο ΠΑΟΚ και ο ΚΑΟΔ, ο Οικονομίδης αντέδρασε σαν… πεντάχρονο λέγοντας «αν θέλουν ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός να καταργήσουν τον ΕΣΑΚΕ και τις Επιτροπές, να μας το πουν» (όπως ανέφερε ο Σταυρόπουλος για το θέμα). Ο πρόεδρος της ελληνικής λίγκας αυτά. Αλλά ποιος μπορεί να ζητά σοβαρότητα στη σημερινή Ελλάδα και στο φετινό πρωτάθλημα;

Ο Ίβκοβιτς είπε ότι με τον Ομπράντοβιτς είχαν μιλήσει και είχαν συμφωνήσει να γίνουν τελικοί πριν το φάιναλ φορ, αλλά ο ΕΣΑΚΕ είχε άλλη άποψη. Και μετά έθεσε την εξής λογική απορία, γιατί αφού δεν θα γίνονταν τελικοί έπρεπε οι ημιτελικές σειρές να γίνουν μέρα παρά μέρα και όχι με πιο αραιό πρόγραμμα ώστε να έχουν πιο κοντά στο φάιναλ φορ αγώνες οι «αιώνιοι»;

Και δυο μέρες αργότερα ο Ομπράντοβιτς είπε ότι ποτέ δεν είπε να γίνουν τελικοί πριν το φάιναλ φορ, ενώ ο Παναθηναϊκός διαφώνησε με το να γίνουν τελικοί, για να μην υπάρξουν… εντάσεις πριν τα ματς της Πόλης. Ό,τι κάτσει…

Το συμπέρασμα είναι ότι δυστυχώς για τον Ολυμπιακό η Ραντνίσκι δεν είναι ομάδα που θα βοηθήσει παραπάνω απ’ όσο μια προπόνηση.

Τελικοί, λοιπόν, μετά το φάιναλ φορ, για να μας έρθει η κούπα στο πρωτάθλημα ως το κερασάκι σε μια πολύ καλή χρονιά για τον Ολυμπιακό. Για την Ευρωλίγκα θα τα πούμε την ερχόμενη εβδομάδα, είμαι αισιόδοξος για τους αγώνες, σε ένα φάιναλ φορ πολύ υψηλού επιπέδου.

Νώντας Κρεμαστής

ΥΓ. Ένα φιλαράκι έχει 2 εισιτήρια για το φάιναλ φορ, αλλά δεν μπορεί να πάει. Είναι στο PC5 στους οπαδούς της ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Αν κάποιος ενδιαφέρεται, το e-mail του είναι joe424@hotmail.co.uk. Εγώ εγγυώμαι ότι τα εισιτήρια είναι αυθεντικά (όταν τα είδα με έτρωγε το χέρι μου να τα πάρω και με έπιασε μια μελαγχολία…), από εκεί και πέρα ό,τι άλλο θέλετε το συζητάτε μαζί του. Αν τα θέλετε κι αν τα προλάβετε πριν τα πάρει άλλος, στείλτε μου μια «ερυθρόλευκη» φωτογραφία από την Πόλη ως το… «ευχαριστώ» που τα βρήκατε από εμένα!

Σε τελική ανάλυση… θα έχετε δεθεί με μια φωνή με τους οπαδούς της ΤΣΣΚΑ πριν αρχίσει ο δεύτερος ημιτελικός (το πιάσατε το υπονοούμενο, έτσι;). Αφήστε που οι Ρωσίδες είναι άλλο πράγμα!