Δημοσιεύτηκε στις 19 Μαΐου 2008
Τα ημιτελικά δεν τελείωσαν ούτε την Κυριακή με το Μαρούσι να επικρατεί του Ολυμπιακού σχετικά εύκολα για να ισοφαρίσει σε 2-2. Το παιχνίδι έμοιαζε περισσότερο με εκείνα στο ΣΕΦ, αλλά… ανάποδα. Μετά το 40-38, το Μαρούσι άρχισε να ανεβάζει τη διαφορά και στη συνέχεια επέδειξε αξιοζήλευτη ωριμότητα στο να την κρατήσει.
Όταν το σκορ έγινε 69-52 πολλοί πίστεψαν ότι τελείωσε το παιχνίδι και… πράγματι έτσι ήταν! Ο Ολυμπιακός, ως καλύτερη ομάδα, ήταν σίγουρο ότι κάποια στιγμή θα αντιδρούσε. Έκανε σερί 11-0, μείωσε σε 69-63, αλλά μέχρι εκεί. Το Μαρούσι απάντησε με δικό του 10-0 και τελείωσε οριστικά τον αγώνα. Παράξενο ή όχι, το θέμα είναι ότι η σειρά θα πάει στο ΣΕΦ για να τελειώσει, στον πιο κρίσιμο αγώνα.
Μπορεί να είναι κλισέ αυτά που λέγονται κάθε φορά, αλλά λίγο πολύ ισχύουν. Σαράντα λεπτά είναι αυτά, μπορεί να συμβεί οτιδήποτε. Ας ελπίσουμε να περάσει ο Ολυμπιακός.
Θα μου πείτε ότι… εκδηλώθηκα. Όχι, δεν είναι έτσι. Είναι γνωστό ότι δεν υποστηρίζω ούτε τον έναν ούτε τον άλλο. Όμως, μπασκετικά, ο Ολυμπιακός πρέπει να περάσει. Γιατί;
Απλώς φανταστείτε τελικούς Παναθηναϊκός-Μαρούσι και μικρούς τελικούς Ολυμπιακός-Πανιώνιος. Εκτός της προφανούς διαφοράς δυναμικότητας, μιλάμε για τη βαρεμάρα του σύμπαντος. Όλη τη χρονιά βλέπαμε την Α1 περιμένοντας ένα πράγμα: τελικούς “αιωνίων”. Ο Παναθηναϊκός λίγο-πολύ θα ξέρει ότι είναι πρωταθλητής και όλοι οι υπόλοιποι δεν θα έχουν λόγο να παίξουν. Πάνε οι τελικοί των «αιωνίων», πάει ο μικρός τελικός για την έξοδο στην Ευρωλίγκα. Αντ’ αυτού, Ολυμπιακός και Πανιώνιος θα παίζουν αδιάφοροι και χωρίς προφανή λόγο, αφού οι «αιώνιοι» έχουν εγγυημένο και το Μαρούσι θα έχει πάρει το τρίτο εισιτήριο.
Πόσες πιθανότητες έχει να επαληθευτεί αυτό το σενάριο; Όχι πολλές, αλλά ας ελπίσουμε και οι λίγες που έχει να μην επαληθευτούν. Για το καλό του θεάματος της Α1 και των πλέι οφς.
Στο ματς, εκτός του Γκριρ, οι υπόλοιποι «ερυθρόλευκοι» πελαγοδρομούσαν για ακόμη μία φορά εκτός έδρας. Με κορυφαίο στο… άθλημα τον Κίντελ Γουντς, που μάλλον νόμιζε ότι το «κεκλεισμένων των θυρών» ίσχυε και για τους παίκτες και δεν πήγε καθόλου. Ο Ολυμπιακός έμοιαζε να έχει πρόβλημα συγκέντρωσης και κακά τα ψέματα, αυτή την εποχή δεν μοιάζει έτοιμος να κοντράρει τον «αιώνιο». Τουλάχιστον, όχι όταν παίζει έτσι εκτός έδρας. Βέβαια, κάθε σειρά είναι διαφορετική, ενώ στη μέση υπάρχει και το μεγάλο κενό που έχει ο Παναθηναϊκός μέχρι τον τελικό.
Ο Βωβός μετά το ματς μπήκε στα αποδυτήρια και έταξε στους παίκτες του 200.000 ευρώ πριμ αν περάσουν στον τελικό. Σε παγκόσμια πρώτη αποκλειστικότητα, το Age of Basketball γίνεται το πρώτο blog που θα προσφέρει πριμ σε ομάδα! Κι εμείς δίνουμε άλλα 200.000 ευρώ στο Μαρούσι αν περάσει (L.o.t.S.: “Μην είσαι τσιγκούνης. Δώσε 300.000!”). Το σύνολον: 500.000 ευρώ.
Μήπως θα περάσει; Τζάμπα τα δίνει ο Βωβός, τζάμπα κι εμείς. Εκεί που θα τον παραδεχτώ είναι αν τα δώσει όταν οι παίκτες του προκριθούν στην Ευρωλίγκα, που σημαίνει πολλά έσοδα για του χρόνου.
Κλείνω και πάλι με τον Σχορτσιανίτη, που θέλει ακόμη χρόνο, είναι εμφανές. Ας ελπίσουμε να του φτάνουν οι τρεις μήνες μέχρι τον Αύγουστο και την Ολυμπιάδα, αλλά και οι δύο μέχρι τον Ιούλιο και το προολυμπιακό. Θα καταλάβετε γιατί το λέω σύντομα. Πάντως, ο Σοφοκλής μέχρι στιγμής δείχνει ότι δεν αντέχει πάνω από 10-12 λεπτά ανά ματς.