Κι όσοι χαρήκατε με τον ευρωπαϊκό τίτλο του Ολυμπιακού, τα μεγαλεία στα σαλόνια της Ευρώπης με τους δύο «αιωνίους» να φορούν το πολιτισμένο κουστούμι τους για να παίξουν στο φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας, την κοινή ανακοίνωση αγάπης των δύο ομάδων κατά της βίας, μπορείτε να σταματήσετε να ανησυχείτε: είμαστε ακόμα Ελλάδα. Το ελληνικό πρωτάθλημα ελέγχεται ακόμα από κάφρους, οι οποίοι λίγο πολύ αποφασίζουν για το πώς, πότε και αν θα γίνουν οι αγώνες του, ακόμα και οι τελικοί.
Ο πρώτος τελικός της Α1 ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό αναβλήθηκε λόγω των θλιβερών επεισοδίων κατά τη μεταφορά του πούλμαν της «πράσινης» ομάδας στο ΣΕΦ. Πέτρες που εκτοξεύτηκαν βρήκαν το πούλμαν, έσπασαν τα τζάμια και τραυμάτισαν (όχι σοβαρά) Στράτο Περπέρογλου και Στίβεν Σμιθ, οι οποίοι μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο υπό το φόβο των χειρότερων (θραύσματα γυαλιού στα μάτια) που ευτυχώς δεν επαληθεύτηκαν.
Ανεξαρτήτως της σοβαρότητας των τραυματισμών των δύο παικτών εξυπακούεται ότι ο τελικός δεν έπρεπε να γίνει, κάτι που αποφασίστηκε λίγο μετά τις 21:30 κι επίσημα, με τον ΕΣΑΚΕ να εκδίδει την εξής ανακοίνωση:
«Αναβάλλεται ο σημερινός πρώτος αγώνας της σειράς των τελικών 2011-12 ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό μετά από απόφαση της Επιτροπής του Πρωταθλήματος του ΕΣΑΚΕ, τη σύμφωνη γνώμη του Γενικού Γραμματέα Αθλητισμού, κ. Παναγιώτη Μπιτσαξή και της Ελληνικής Αστυνομίας.»
Η ΓΓΑ ενημέρωσε ότι από Παρασκευή θα συζητηθεί το πώς μπορούν να διεξαχθούν με ασφάλεια οι τελικοί. Αφού πρώτα είχαμε τραυματισμούς παικτών πριν καν προλάβουν να πάνε στο γήπεδο οι δυο ομάδες. Αντανακλαστικά Ραν Ταν Πλαν για πολλοστή φορά από τους υπευθύνους…
Τέλος πάντων, η θέση του Age of Basketball απέναντι στη βία είναι γνωστή, όσο τέτοια υποκείμενα λυμαίνονται ανενόχλητα το χώρο του αθλητισμού δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι. Το ποιος πέταξε την πέτρα (θα τα ακούσουμε όλα τα σενάρια τις επόμενες ημέρες) ποσώς με ενδιαφέρει, είτε ήταν οπαδοί του Ολυμπιακού, είτε «προβοκάτορες», είτε κάποιος serial killer που πετάει πέτρες στα διερχόμενα αυτοκίνητα. Η σαπίλα του ελληνικού μπάσκετ δεν έχει χρώμα.
Το πιο τραγελαφικό είναι ότι το μπάσκετ μένει δέσμιο 5-10 κάφρων. Η πρώτες μαρτυρίες (ως την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές) μιλούν για 3-4 μηχανάκια που πλεύρισαν το πούλμαν και πέταξαν πέτρες. Σε αυτούς παραδόθηκε απόψε το ελληνικό μπάσκετ. Και οι υπόλοιποι σα γελοίοι περιμέναμε ότι θα δούμε μπάσκετ σήμερα.
Αλλά ας μην τα βάφουμε μαύρα χωρίς λόγο. Σε δυο-τρεις μέρες θα ξεκινήσουν οι τελικοί σα να μην έχει συμβεί τίποτα, κάποιοι θα έχουν «δει» βεντέτα μετά τα σημερινά, κάπου θα πέσουν κροτίδες και βαρελότα, κάποιος θα πάρει το πρωτάθλημα, οι δικοί του θα «τρελαθούν» από τη χαρά τους, οι άλλοι θα «λυσσάξουν» από τη στενοχώρια τους και ο ελληνικός αθλητισμός θα συνεχίσει να φυτοζωεί και να αιμορραγεί.
Στη χειρότερη να κριθούν οι τελικοί στα χαρτιά και όχι στο γήπεδο, λόγω καφρίλας και ανικανότητας (αυτό διαβάζεται και ως «μη διάθεσης») αυτή να αντιμετωπιστεί. Πρώτη φορά θα είναι άλλωστε; Το ελληνικό μπάσκετ πέθανε πρόπερσι. Μην κοιτάτε που όλοι το ξεχάσαμε επειδή δεν μας συμφέρει να θυμόμαστε πόσο αδιαφορούμε για το άθλημα που θεωρητικά αγαπάμε και υπηρετούμε.
Νίκος Κουσούλης
Υ.Γ.: Όσοι θα διαβάσατε το δεύτερο από τα links θα είδατε και τη δική μας ανακολουθία λόγων. Παρασυρθήκαμε και συνεχίσαμε να ασχολούμαστε με την Α1 μετά το 2010. Το μόνο καλό που ίσως προκύψει, για εμάς εδώ που αγαπάμε το μπάσκετ, από το εξαιρετικά πιθανό κλείσιμο του Age of Basketball τους προσεχείς μήνες, είναι ότι στα επόμενα καφριλίκια εμείς απλά δεν θα είμαστε εδώ να λέμε τα ίδια. Ένας γραφικός λιγότερος…