Η… ολίγον πέτσινη απάντηση του ΛεΜπρον!

Οι Μαϊάμι Χιτ είναι οι μεγάλοι νικητές των πρώτων δύο αγώνων της σειράς των τελικών του NBA, καθώς επιστρέφουν στην έδρα τους με 1-1 στην τσέπη, μετά τη νίκη με 96-100 στο δεύτερο ματς και ξέρουν ότι με 3 νίκες στα 3 επόμενα ματς στο γήπεδό τους θα πάρουν τον τίτλο του πρωταθλητή. Βέβαια, αυτό είναι πολύ δύσκολο, καθότι σπάνια ομάδα έχει κερδίσει τα 3 συνεχόμενα ματς στην έδρα της, αλλά η παρέα του ΛεΜπρον, έχει τον πρώτο λόγο μαζί με το πλεονέκτημα έδρας πλέον.

Προς τι ο τίτλος τότε; Αρκεί να κοιτάξετε τις δηλώσεις των Θάντερ, την αντίδραση του Ντουράντ και τα όσα γράφουν τα αμερικάνικα μέσα. Όλα αυτά αναφέρονται σε μια φάση 7 δευτερόλεπτα πριν το τέλος του αγώνα, όταν ο Ντουράντ προσπαθεί να σουτάρει με το σκορ στο 96-98 και ο Τζέιμς του κάνει ξεκάθαρο φάουλ, αλλά οι διαιτητές δεν το σφυρίζουν. Αποτέλεσμα; Η μπάλα χάνεται για τους Θάντερ, ο Τζέιμς κερδίζει φάουλ και με 2/2 βολές καθαρίζει τον αγώνα, γράφοντας το 96-100 και βάζοντας το σωστό κερασάκι σε μια μεγαλειώδη εμφάνιση (32 πόντοι, 8 ριμπάουντ, 5 ασίστ).

Εμφάνιση, βέβαια, που παραλίγο να στιγματιστεί από το κακό σουτ του στην αμέσως προηγούμενη επίθεση των Χιτ. Παρότι στα 53 δευτερόλεπτα οι Χιτ είχαν δείξει απίστευτα σημάδια ωριμότητας με το σύστημα που επέλεξαν, δεν έγινε το ίδιο και μετά. Στην πρώτη φάση ήταν ο Ουέιντ που πήρε την μπάλα, ο ΛεΜπρον απλώς του έδωσε σκριν κι εκείνος πάσαρε στον ολομόναχο Κρις Μπος κάτω από το στεφάνι που κάρφωσε για το 91-98, με την άμυνα των Θάντερ να έχει προσαρμοστεί στους δύο αστέρες και να χάνει τελείως τη φάση.

Ο Ντουράντ απάντησε αμέσως με λέι απ, ο Φίσερ πήρε την μπάλα και το πορτοφόλι του Ουέιντ στα 43 δευτερόλεπτα και στα 37 δευτερόλεπτα ο Ντουράντ με τρίποντο έκανε το 96-98. Για να φτάσουμε στην… παραλίγο φάση στιγματισμού του ΛεΜπρον, που και πάλι έδειξε ότι δεν είναι clutch. Πήρε την επίθεση πάνω του, σούταρε τρίποντο από την κορυφή στα 14 δευτερόλεπτα, αλλά αστόχησε δίνοντας στους Θάντερ την ευκαιρία να πάρουν τον αγώνα.

Έναν αγώνα που έμοιαζε χαμένος αφού η παρέα του Ντουράντ μάλλον είχε μείνει στο πρώτο ματς και στα πρώτα 7 λεπτά της δεύτερης αναμέτρησης ήταν… αλλού γι’ αλλού. Οι Χιτ μπήκαν στο παιχνίδι με 2-18 και οι Θάντερ κυνηγούσαν επί 48 λεπτά. Και δεν έφτασαν ποτέ. Ο Χάρντεν έπαιζε μόνος του μέχρι ενός σημείου για να κρατήσει την ομάδα του στο παρκέ. Στην επανάληψη ο Ντουράντ… έκανε την εμφάνισή του στο παιχνίδι, έβαλε 7 συνεχόμενα σουτ και οι Θάντερ σιγά σιγά έκαναν το ματς ντέρμπι, για να φτάσουμε στην επίμαχη τελευταία φάση. Ο Ντουράντ, που είχε 26 πόντους στο δεύτερο ημίχρονο, ήταν η λογική επιλογή.

Πήρε την μπάλα, ο Τζέιμς έβαλε χέρι και αγκώνα στην προσπάθειά του να τον σταματήσει, έκανε καθαρό φάουλ (δεν φάνηκε να μη θέλει να κάνει φάουλ) αλλά οι διαιτητές, παρότι μπροστά στη φάση, την άφησαν να περάσει. Το τελευταίο ριπλέι (δείτε εδώ αν δεν σας πείσει το παρακάτω βίντεο) έπεισε και τον ύστατο της τηλεοπτικής παρέας της αναμετάδοσης να αναφωνήσει «no, I was wrong. It’s a clear foul» (σ.σ. «Όχι, είχα άδικο. Είναι πεντακάθαρο φάουλ») αλλά η ιστορία έγραψε no-call. Ο Τζέιμς πήρε το ριμπάουντ, μαζί του και το αναγκαστικό φάουλ, έβαλε δύο βολές και οι Χιτ ισοφάρισαν τη σειρά σε 1-1.

Η σειρά πηγαίνει πια στην Ανατολή και το Μαϊάμι (Δευτέρα πρωί 4:00 ώρα Ελλάδας) και οι Χιτ θα παίξουν μπροστά στον κόσμο τους. Αυτό που έδειξαν οι Θάντερ είναι ότι αρνούνται να παρατήσουν ένα ματς. Και πάλι επέστρεψαν από μεγάλη διψήφια διαφορά, το -17 το έκαναν -2 έχοντας την ευκαιρία να ισοφαρίσουν στο τέλος. Αυτό που έδειξαν οι Χιτ είναι ότι φέτος ξέρουν να παίρνουν μεγάλες εκτός έδρας νίκες. Το έκαναν με Πέισερς, το έκαναν με Σέλτικς, το έκαναν και στους τελικούς με τους Θάντερ. Και συνήθως, όποιος παίρνει μεγάλες νίκες εκτός έδρας, παίρνει και το δαχτυλίδι.

Βέβαια, αυτό μπορεί να ισχύσει και για τους Θάντερ (το έκαναν με Μάβερικς, το έκαναν με Σπερς) αν κερδίσουν ένα από τα 3 επόμενα παιχνίδια. Η ιστορία… είναι μαζί τους, καθώς φέτος είναι η 32η χρονιά που ισχύει το 2-3-2 σύστημα στους τελικούς του NBA (1949, 1953-55 και 1985-σήμερα) και μόλις 7 φορές έχει κερδίσει μια ομάδα και τα τρία μεσαία παιχνίδια. Μάλιστα, η γηπεδούχος ομάδα έχει κερδίσει μόλις 3 φορές αυτά τα 3 μεσαία παιχνίδια στην ιστορία (και 4 η φιλοξενούμενη).

Οι γηπεδούχοι που έχουν κάνει τις 3 μεσαίες νίκες είναι οι Φορτ Γουέιν Πίστονς το 1955 (αλλά έχασαν 4-3 από τους Σιράκιουζ Νάσιοναλς) και αυτή είναι η μόνη σειρά στην ιστορία του NBA που πήγε σε 7 ματς και σε όλα τα παιχνίδια κέρδιζε ο γηπεδούχος. Επίσης οι Ντιτρόιτ Πίστονς του 2004 (κέρδισαν 4-1 τους Λέικερς) και οι Μαϊάμι Χιτ του 2006 (κέρδισαν 4-2 τους Μάβερικς).

Οι φιλοξενούμενοι που έχουν κάνει το 3/3 στα μεσαία παιχνίδια είναι οι Μινεάπολις Λέικερς του 1953 (κέρδισαν 4-1 τους Νικς), οι Ντιτρόιτ Πίστονς του 1990 (4-1 τους Τρέιλ Μπλέιζερς), οι Σικάγο Μπουλς του 1991 (4-1 τους Λέικερς) και οι Λος Άντζελες Λέικερς του 2001 (4-1 τους Σίξερς).

Από το 1985 μόλις 7 φορές (από τις 27) έχει πάρει τον τίτλο η ομάδα που δεν είχε πλεονέκτημα έδρας στους τελικούς, με τελευταίους τους Ντάλας Μάβερικς πέρσι (4-2 τους Χιτ).

Και για να κλείσουμε επιστρέφοντας στη φετινή σειρά με ένα στατιστικό από τα λίγα (ξέρετε πόσο μας αρέσουν αυτά). Ο Κέβιν Ντουράντ έβαλε 16 πόντους στην 4η περίοδο του 2ου τελικού, ενώ είχε 17 στην 4η περίοδο του 1ου τελικού. Οι 33 πόντοι του στα δύο πρώτα 4α δωδεκάλεπτα στην καριέρα του σε τελικούς NBA είναι οι περισσότεροι που έχει πετύχει ποτέ παίκτης στο διάστημα αυτό μετά την ενοποίηση NBA και ABA. Το προηγούμενο ρεκόρ το είχε ο Σακίλ Ο’ Νιλ με 23 από τους τελικούς του 1995.

Νίκος Κουσούλης