Έλεγχος προόδου: Α1 2007-08, θέσεις 3-4

Δημοσιεύτηκε στις 10 Ιουνίου 2008

Το πρωτάθλημα τελείωσε και όπως είχαμε υποσχεθεί, ήρθε η ώρα να δώσουμε και στους 4 εναπομείναντες τον έλεγχο προόδου τους με τον βαθμό τους. Αρχίζουμε σήμερα με Μαρούσι και Πανιώνιο και αύριο θα πάμε στους δύο πρώτους. Απλώς θυμίζω ότι ο βαθμός είναι συνάρτηση της θέσης, του ρόστερ, των στόχων, κτλ.

4. ΜΑΡΟΥΣΙ: Το Μαρούσι δεν μπορεί παρά να είναι ευχαριστημένο από τη χρονιά που έκανε. Αν σκεφτούμε πώς ήταν 5-6 αγωνιστικές μετά το ξεκίνημα και πού έφτασε, τότε δεν μπορεί παρά να μιλάμε για μία από τις πιο επιτυχημένες ομάδες στη φετινή Α1. Όμως, γιατί στον Άγιο Θωμά υπάρχει μια μικρή πίκρα; Προφανώς για τον τρόπο που ήρθε το τέλος. Η ομάδα άγγιζε την Ευρωλίγκα, αλλά την έχασε από τα χέρια της. Ας τα πάρουμε με τη σειρά.

Το καλό είναι ότι το Μαρούσι φάνηκε ότι βρήκε ξανά το δρόμο του, ο Βωβός εν μέσω ποδοσφαιρικών ονείρων σκέφτηκε και λίγο τα «πορτοκαλί» και είδε την ώρα που σχεδίαζε να… ξηλωθεί για την πράσινη ΠΑΕ, την κιτρινόμαυρη ΚΑΕ του να τον υποχρεώνει να την προσέξει. Μιλώντας με στόχους, η έξοδος στο ULEB Cup είναι περισσότερο απ’ όσο μπορούσε κανείς να ονειρευτεί για το φετινό Μαρούσι. Και μάλιστα, έξοδος με πρόκριση στην τετράδα αποκλείοντας τον Άρη, έναν από τους τρεις εκπροσώπους της χώρας στην Ευρωλίγκα. Το Μαρούσι, άλλωστε, είναι η ομάδα που μας απασχόλησε περισσότερο στις… συνδιαλλαγές της με τους μεγάλους, αφού απέκλεισε τον Άρη, έφτασε τον Ολυμπιακό στα όριά του, ενώ στην κανονική περίοδο είχε κερδίσει εκτός έδρας τον Παναθηναϊκό. Από τις προβλέψεις περί υποβιβασμού στην αρχή της χρονιάς επί Ράτσα, φτάσαμε στο ULEB Cup. Όλα αυτά το Μαρούσι τα οφείλει σε έναν άνθρωπο, τον Σούλη Μαρκόπουλο. Ήρθε, έκανε τις σωστές κινήσεις, πήρε τους παίκτες που έπρεπε και μεταμόρφωσε μια ασθμαίνουσα ομάδα σε υπολογίσιμο αντίπαλο για όλους.

Το μοναδικό λάθος του Αμαρουσίου ήταν αυτό που είχα ονομάσει «Ικαρισμό» σε προηγούμενο άρθρο. Θέλησε να πετάξει πιο ψηλά απ’ όσο άντεχαν τα φτερά του και, εν τέλει, κάηκε. Μπορεί να ακούγεται ωμό και κυνικό, αλλά αυτή είναι η μοίρα ομάδων με τέτοια δυναμικότητα. Όταν πριν από 3 χρόνια το είχε πει ο Αντρέα Ματσόν, μετά τον (με κατεβασμένα τα χέρια ουσιαστικά) αποκλεισμό του από τον Παναθηναϊκό στα ημιτελικά, έγινε persona non grata στους οπαδούς του «αυτοκράτορα». Ο Ιταλός, ούτε λίγο ούτε πολύ, είχε πει τότε ότι στόχος της ομάδας του είναι η έξοδος στην Ευρωλίγκα (δηλαδή ο μικρός τελικός) και αυτόν κοίταζε. Κατηγορήθηκε ότι γι’ αυτό ο Άρης έχασε με δύο 20άρες, αλλά η ιστορία τον δικαίωσε και οι «κίτρινοι» μετά από πολλά χρόνια φαγούρας βγήκαν ξανά στα σαλόνια. Το Μαρούσι δεν το έκανε αυτό. Θα μου πείτε ότι έχασε από τον Ολυμπιακό στο τελευταίο δευτερόλεπτο του τελευταίου αγώνα. Η απάντησή μου θα είναι… ακριβώς! Και γι’ αυτό αποκλείστηκε από την Ευρωλίγκα, ενώ κέρδιζε 2-0 τον Πανιώνιο. Γιατί ήταν εμφανές ότι οι παίκτες του δεν είχαν δυνάμεις και ανάσες. Κανονικά (κι ας ακουστεί κυνικό, ξαναλέω), μετά την πρώτη νίκη στον Άγιο Θωμά, με την οποία έσβησαν το κεκλεισμένο των θυρών, έπρεπε να μην κυνηγήσουν τον 4^ο αγώνα. Δεν το έκαναν και το πλήρωσαν, γι’ αυτό και δεν παίρνουν το απόλυτο άριστα. Γιατί με 2-0 στους μικρούς τελικούς έπρεπε να είχαν κερδίσει. ΒΑΘΜΟΣ: 9

3. ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ: Μετά από τόσα χρόνια, ο Πανιώνιος θα ξαναζήσει στιγμές ευρωπαϊκού μεγαλείου, παίζοντας στην Ευρωλίγκα. Οι «κυανέρυθροι» ουδέποτε το έκρυψαν ότι αυτός ήταν ο στόχος τους και τα εύσημα τους ανήκουν, ιδίως για την ανατροπή του 0-2 στη σειρά των μικρών τελικών. Από την αρχή της χρονιάς μπήκαν με έναν στόχο στο πρωτάθλημα, ήξεραν τι ήθελαν (Ευρωλίγκα) και αυτή ήταν η διαφορά τους με το Μαρούσι. Δεν πάλεψαν ουσιαστικά τα ημιτελικά, σκουπίστηκαν με 3-0, αφού είδαν ότι έχασαν το ματς στην έδρα τους και στον μικρό τελικό μπήκαν ξεκούραστοι.

Ο Μάρκοβιτς επικρίθηκε πάρα πολύ κατά τη διάρκεια της χρονιάς, αλλά δεν μπορούμε παρά να του βγάλουμε το καπέλο, πρώτα και κυριότερα για την ψυχολογία της ομάδας του. Μετά το 0-2 από το Μαρούσι, ο Πανιώνιος χρειαζόταν τεράστια ψυχικά αποθέματα και τα είχε. Και αυτό πιστώνεται στον προπονητή. Όταν η ομάδα μπαίνει στα δύο τελευταία και κρισιμότερα παιχνίδια της χρονιάς και σουτάρει και στα δύο μέχρι το 35^ο λεπτό που κρίθηκαν με πάνω από 50% στο τρίποντο, δείχνει ότι από ψυχολογικής πλευράς οι παίκτες ήταν έτοιμοι.

Μοναδικό σημείο που μπορούμε να πούμε ότι ο Πανιώνιος δεν πέτυχε πλήρως ήταν η Ευρώπη. Στο ULEB Cup πέρασε μεν γύρο, αλλά από χαμηλότερη του αναμενομένου θέση στον όμιλο, ενώ από τη Βαλένθια αποκλείστηκε σχετικά εύκολα για την πορεία που είχε η σειρά (βέβαια, είναι γνωστό ότι… γέρνουν τα ισπανικά γήπεδα για τους περισσότερους). Με το Κύπελλο ασχολούνται ουσιαστικά μόνο οι δύο «αιώνιοι» και ο Άρης (γιατί είναι ο μόνος θεωρητικά προσιτός τίτλος), ενώ όλοι οι άλλοι αν πάνε καλά χαίρονται, αν δεν πάνε… αδιαφορούν, οπότε μιλάμε για μια χρονιά άκρως επιτυχημένη. Όμως, πάνω σε αυτή θα πρέπει να χτίσει ο Πανιώνιος το μέλλον του 2008-09 και να βελτιωθεί αρκετά, γιατί σε καμία περίπτωση αυτή τη στιγμή δεν είναι έτοιμος για Ευρωλίγκα. Πρέπει να γίνουν σωστές κινήσεις, η ομάδα να ενισχυθεί ουσιαστικά και να παρουσιαστεί δύο φορές καλύτερος του χρόνου. ΒΑΘΜΟΣ: 9,5