Έλεγχος προόδου: Α1 2007-08, θέσεις 1-2

Δημοσιεύτηκε στις 12 Ιουνίου 2008

Ολοκληρώνουμε σήμερα τον έλεγχο των δεκατεσσάρων ομάδων της Α1, με τις δύο επικρατέστερες. Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός είχαν μεγάλη διαφορά από τις υπόλοιπες ομάδες της κατηγορίας και δίκαια έφθασαν στον τελικό, όπου επικράτησαν οι «πράσινοι» μετά από μια σειρά 5 αγώνων. Ο βαθμός που μπαίνει σε κάθε ομάδα είναι, όπως πάντα, συνάρτηση τόσο της θέσης που κατέλαβαν, όσο και άλλων παραμέτρων, όπως είναι τα ρόστερ, η ιστορία, οι αρχικοί στόχοι κ.ά.

2. ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε τη σεζόν με ένα μεγάλο στόχο: να «ρίξει» τον Παναθηναϊκό από την κορυφή και να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Η Ευρωλίγκα και το Κύπελλο ήταν δευτερεύοντα, αν και, ειδικά στην Ευρώπη, η διάκριση θα ήταν επιθυμητή. Για αυτό το σκοπό χτίστηκε ένα πλούσιο ρόστερ που έδειχνε ικανό να απειλήσει. Στην άκρη του πάγκου έμεινε ο Πίνι Γκέρσον. Η εξέλιξη της χρονιάς βρήκε τους «ερυθρόλευκους» να ψάχνουν αγωνιστική ταυτότητα. Οι Αγγελόπουλοι, όταν δεν πήγαινε άλλο, πήραν τον Γιαννάκη για να δώσει την έξτρα ώθηση για το φινάλε. Όλη η σεζόν τους βρήκε να αναζητούν και να ψάχνονται για το εάν μπορούν να κάνουν το βήμα παραπάνω. Έκαναν ορισμένες μεγάλες νίκες στην Ευρώπη, όπου όμως δε συνέχισαν παραπάνω από πέρυσι. Έφτασαν μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου, αλλά σε αυτή τη διοργάνωση τον κόσμο δεν ενδιαφέρει εάν θα αποκλειστεί η ομάδα του στους «8» ή στον τελικό, αλλά το εάν θα πάρει την κούπα. Στο πρωτάθλημα, το Μαρούσι τους έφερε στα όριά τους, αλλά η πρόκριση στον τελικό ήταν εκ των ων ουκ άνευ. Εκεί, έχασαν μια καλή ευκαιρία στον πρώτο αγώνα, κέρδισαν τα ματς στην έδρα τους, αλλά έχασαν τελικά όλα τα εκτός. Αποτέλεσμα, ήττα με 3-2, ξανά, όπως πέρυσι! Το πηλίκο στο τέλος της χρονιάς γράφει ότι ο Ολυμπιακός δεν έκανε τίποτα παραπάνω από πέρυσι, αλλά μια πιο αισιόδοξη οπτική λέει ότι οι Πειραιώτες απέκτησαν Έλληνα προπονητή για να δέσει την ομάδα τα επόμενα χρόνια και έναν κορμό παικτών που μπορούν να μείνουν και να προσφέρουν. Στο λιμάνι, πάντως, και πάλι έφτασαν στην πηγή χωρίς να πιουν νερό. ΒΑΘΜΟΣ: 6

1. ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Με στόχο το τριπλ-κράουν μπήκε ο Παναθηναϊκός στη σεζόν, με το νταμπλ τον βρήκε το φινάλε της. Καθόλου άσχημα, βέβαια, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο «αιώνιος» αντίπαλος αξίωνε περισσότερο από ποτέ τα σκήπτρα. Οι «πράσινοι» είχαν δύο λόγους να πανηγυρίζουν τον Ιούνιο, αφού επέκτειναν την κυριαρχία τους εντός συνόρων. Το «μελανό» σημείο της χρονιάς, δεν είναι άλλο από τον πρόωρο αποκλεισμό στην Ευρωλίγκα, για τον οποίο τα έχουμε ξαναπεί άλλωστε. Οι περσινοί πρωταθλητές Ευρώπης, έχασαν νωρίς το στόχο τους, «πληρώνοντας» το παρατεταμένο νεφορμάρισμα και τον τραυματισμό του Τσαρτσαρή για τον οποίο δεν μπόρεσαν να βρουν εναλλακτικές λύσεις. Όσον αφορά το ρόστερ, ο Παναθηναϊκός είχε το γνωστό κορμό με το συνηθισμένο βάθος, αλλά ορισμένοι παίκτες, δεν πανηγύρισαν ακριβώς τις επιτυχίες. Ο Ντικούδης είδε το χρόνο του να μειώνεται κι άλλο, ο Ζίζιτς κάθισε πολύ στον πάγκο, ο Πρκάτσιν ήρθε στη μέση της σεζόν και έπαιξε ελάχιστα, ενώ ο Μπετσίροβιτς, που με τόσες προσδοκίες ήρθε, φεύγει περιθωριοποιημένος. Η επόμενη μέρα, θα βρει ορισμένους νέους παίκτες που θα ενισχύσουν το ρόστερ, χωρίς, όμως, να χαλάσουν τη «χημεία». Ο Ομπράντοβιτς συνεχίζει κανονικά στην άκρη του πάγκου, αφού μια τόσο πετυχημένη συνταγή, δεν υπάρχει λόγος να αλλάξει. Τα ερωτηματικά γύρω από τη σχέση του με τον Γιασικεβίτσιους δεν επηρέασαν τελικά την ομάδα στις εγχώριες διοργανώσεις. Ίδια συνταγή, γνωστός κορμός, παρόν και μέλλον, 2 στους 3 στόχους επιτυχημένοι. ΒΑΘΜΟΣ: 8