Δημοσιεύτηκε στις 4 Ιουλίου 2008
Η μαριχουάνα είναι ένα παραισθησιογόνο ναρκωτικό, το πλέον ευρέως διαδεδομένο παράνομο φάρμακο στην ιστορία της ανθρωπότητας. Υπάρχουν ευρήματα για χρήση μαριχουάνας (για τελετουργικούς σκοπούς) από τη Νεολιθική Εποχή (!), ενώ σήμερα, σύμφωνα με ανεπίσημες στατιστικές, η χρήση της είναι τόσο διαδεδομένη που πρέπει να την καπνίζουν περισσότερα από 1 δισεκατομμύριο άτομα! Ο όρος «μαριχουάνα», στην πραγματικότητα, αναφέρεται σε μια παραισθησιογόνο ουσία (τετραϋδροκανναβινόλη ή THC) που ανευρίσκεται στα φύλλα και τα κλαδιά ενός θάμνου που ονομάζεται «Ινδική Κάνναβη».
Η μαριχουάνα, ως ναρκωτικό του οποίου κάνουν χρήση άνθρωποι κάθε κοινωνικής τάξης, δε θα μπορούσε να λείπει από το μπάσκετ, κυρίως το NBA. Πολλοί θεωρούν ότι μεγάλο ποσοστό αθλητών του πρωταθλήματος καπνίζει και δεν αναφέρονται μόνο στους μεγαλωμένους στα γκέτο και από διαλυμένες οικογένειες (βλ. Άλεν Άιβερσον και Καρμέλο Άντονι) αλλά και σε παίκτες με αψεγάδιαστο προφίλ. Το ερώτημα, λοιπόν, που τίθεται είναι τι προβλήματα προκαλεί η μαριχουάνα και πώς και δεν επηρεάζει την απόδοση των αθλητών.
Η μακροχρόνια χρήση μαριχουάνας μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο για ένα άτομο για να αναπτύξει: 1) καρδιοπάθειες και έμφραγμα μυοκαρδίου, 2) παθήσεις της αναπνοής, όπως βρογχίτιδα, και γενικώς δύσπνοια, 3) εμφύσημα, 4) απώλεια προσανατολισμού στη ζωή και έλλειψη φιλοδοξίας. Ωστόσο, αυτά τα προβλήματα εμφανίζονται κυρίως σε άτομα που συνεχίζουν τη χρήση και μετά την ηλικία των 50 και θα ήταν δύσκολο να αναπτυχθούν σε νεαρούς, γυμνασμένους, αθλητές.
Οπότε, το βασικό θέμα είναι κατά πόσο η χρήση μαριχουάνας επηρεάζει τον ψυχισμό του αθλητή. Η αλήθεια είναι ότι η επίδρασή της εξαρτάται και από την ιδιοσυγκρασία και τον οργανισμό του κάθε ανθρώπου, περίπου όπως και το τσιγάρο μπορεί να προκαλέσει καρκίνο του πνεύμονα, αλλά σε διαφορετική συχνότητα σε κάθε άνθρωπο. Ως εκ τούτου, άτομα που κάνουν χρήση μαριχουάνας μπορεί να μην εμφανίζουν ορατά αποτελέσματα, ενώ άλλα μπορεί να έχουν παραισθήσεις και, ανάλογα με την περίπτωση, γενική διέγερση είτε καλμάρισμα. Συχνή χρήση συνδέεται και με παροδικά επεισόδια απώλειας μνήμης.
Ο τρόπος με τον οποίο ένας επαγγελματίας μπασκετμπολίστας εξακολουθεί να αποδίδει στο υψηλότερο επίπεδο, όντας παράλληλα χρήστης μαριχουάνας μπορεί να εξηγηθεί μόνο γνωρίζοντας τις ατομικές συνήθειες του καθενός. Θα πρέπει, επίσης, να έχουμε υπόψη μας ότι για κάθε χρήστη μαριχουάνας που έπαιξε μπάσκετ, ένας άλλος δεν μπόρεσε ποτέ. Για κάθε «καπνιστή» Άιβερσον και Άντονι, δύο παιδιά συνέχισαν σε πιο βαριά ναρκωτικά. Και για κάθε αστέρι του NBA που ξεκίνησε τη χρήση μαριχουάνας, ένα άλλο ταλέντο έμεινε για πάντα στα playgrounds με τον εθισμό του. Άρα, ακόμη και αυτά τα ποσοστά υπολογισμού χρηστών αθλητών είναι εικονικά και ίσως δε σημαίνουν και πολλά…