Euroleague 2012-13 on AoB: Όμιλος A

Ξεκινά η Ευρωλίγκα την Πέμπτη και το Age of Basketball είναι εδώ για να κάνει μια πρώτη παρουσίαση των 24 ομάδων που θα στηθούν στην αφετηρία της φετινής διοργάνωσης, χωρισμένες σε 4 ομίλους. Στα σημαντικά, η Ευρωλίγκα φέτος αλλάζει πρόσωπο, το Top-16 γίνεται με δύο ομίλους των 8 ομάδων, διπλοί αγώνες. Δηλαδή τα ματς είναι πολύ περισσότερα από πέρσι για τις ομάδες, για να φτάσει κάποιος στα (best-of-five) νοκ άουτ θα πρέπει να παίξει 24 αγώνες από τους 16 που ήταν πέρσι.

Η πρώτη φάση περιλαμβάνει 4 ομίλους των 6 ομάδων, για να γίνει το πρώτο ξεσκαρτάρισμα. Από κάθε όμιλο προκρίνονται οι 4 ομάδες. Ας αρχίσουμε την περιήγησή μας στον φετινό κόσμο της Ευρωλίγκας από τον Όμιλο Α, όμιλο με πολύ δυνατές ομάδες, ίσως τον πιο αμφίρροπο της διοργάνωσης στην κορυφή του, με 4 ξεκάθαρα φαβορί για πρόκριση και τον Παναθηναϊκό να βρίσκεται ανάμεσά τους:

Όμιλος A

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ

Πού βαδίζει: Σε άγνωστα νερά. Ο φετινός Παναθηναϊκός είναι μια νέα ομάδα, στην ουσία η δωδεκάδα του θα είναι κατά 10/12 διαφορετική από την περσινή, καθώς μόνο Διαμαντίδης και Τσαρτσαρής έμειναν από το παλιό ρόστερ. Από τον πρώτο θα ξεκινούν όλα και φέτος, με τους «πράσινους» να βρίσκονται μπροστά στη μεγαλύτερη πρόκληση της σύγχρονης ιστορίας τους. Η αλλαγή σελίδας μάλλον είναι… αλλαγή βιβλίου, ο Ομπράντοβιτς δεν κάθεται πια στον πάγκο και «η πιο επιτυχημένη ομάδα του 21ου αιώνα» όπως παραδέχονται όλοι οι Ευρωπαίοι, πρέπει να αρχίσει να χτίζει από την αρχή.

Πρωτομάστορας σε αυτό θα είναι ο Αργύρης Πεδουλάκης, και αυτός στην πιο μεγάλη πρόκληση της καριέρας του, στην πρώτη φορά που του δίνεται η ευκαιρία να αποδείξει την αξία του στο υψηλότερο επίπεδο. Δίπλα του θα έχει τον Δημήτρη Διαμαντίδη, αυτός θα είναι ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στις δύο εποχές, αυτός θα είναι και φέτος ο ηγέτης του Παναθηναϊκού.

Μαζί του στην περιφέρεια ο Ρόκο-Λένι Ούκιτς, παίκτης που αν παίζει όπως τον βολεύει μπορεί να κάνει… μονοψήφιο αριθμό λαθών όλη τη σεζόν στην Ευρωλίγκα. Προφανώς, οι δυο τους θα βρεθούν πολλή ώρα στο παρκέ μαζί, πιθανότατα με τον Ούκιτς πλέι μέικερ στο διάστημα αυτό. Στον άσο θα βοηθά και ο Βασίλης Ξανθόπουλος, ενώ στο 2-3 ο Παναθηναϊκός έχει να επιδείξει μια αρκετά νεανική, κατά βάση, ομάδα. Ο 25χρονος Μάικ Μπράμος επιστρέφει στην Ελλάδα μετά τη θητεία του στην Ισπανία, ενώ στον Παναθηναϊκό θα βρεθεί φέτος και ο 23χρονος Χάρης Γιαννόπουλος, πιθανότατα το μεγαλύτερο ταλέντο της χώρας που δεν έπαιζε σε κάποιον από τους δύο «αιώνιους». Ο Γιόνας Μασιούλις θα είναι στο «3» με τις συστάσεις να είναι περιττές, καθώς έχει πλούσια θητεία στον ευρωπαϊκό χώρο, ενώ ο Αμερικανός Ντέργουϊν Κίτσεν θα ξεκινήσει από το «2» του Παναθηναϊκού τη δεύτερη χρονιά της καριέρας του στην Ευρώπη, μετά από μια πολύ καλή σεζόν στο Ισραήλ, που χρησίμεψε ως διαβατήριο για τα σαλόνια. Καλός σκόρερ, πολύ καλός σουτέρ, πάρα πολύ αλτικός και καλός ριμπάουντερ για το ύψος του, με έφεση στο κλέψιμο. Μένει να δούμε πόσα από αυτά μπορεί να εφαρμόσει σε επίπεδο Ευρωλίγκας.

Στη ρακέτα η κατάσταση αλλάζει τελείως, μετά τον Φώτση έχει πια αποχωρήσει και ο Μπατίστ, με τον Τσαρτσαρή να είναι ο μόνος από την παλιά φρουρά που απέμεινε. Ο χρόνος του θα είναι περιορισμένος, άλλωστε είναι πλέον στα 33 του, η εμπειρία του είναι το πιο πολύτιμο εργαλείο που έχει να προσφέρει στην ομάδα. Ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης θα είναι το κεντρικό πρόσωπο στη φετινή φροντ λάιν, επιστρέφοντας στην Ελλάδα αλλά αλλάζοντας «αιώνιο» στρατόπεδο. Δίπλα του ο Στέφαν Λάσμε, υπό προϋποθέσεις θα μπορεί να αποτελέσει την αποκάλυψη της ομάδας, ψηλός πολύ χρήσιμος. Ο Χίλτον Άρμστρονγκ πέρσι έπαιζε στη Βιλερμπάν, καλός ρολίστας, θα βοηθήσει, αλλά δύσκολα θα ξεχωρίσει. Τέλος, ο Άντι Πάνκο είναι παίκτης που μπορεί να κινηθεί και στο «3» και στο «4». Σκόρερ ολκής, αλλά 35 ετών πλέον, ερωτηματικό κατά πόσο μπορεί σε τέτοια ηλικία να ακολουθήσει τόσο απαιτητική σεζόν σε τέτοιο επίπεδο. Αν τα καταφέρει, ο Παναθηναϊκός θα έχει χτυπήσει φλέβα χρυσού, μιλάμε για τον 1ο σκόρερ της ACB. Γάιος Σκορδίλης και Βασίλης Χαραλαμπόπουλος θα συμπληρώνουν το ρόστερ, με τον δεύτερο λογικά να μην βρεθεί στη δωδεκάδα στην Ευρωλίγκα.

Πού πηγαίνει: Καλώς ή κακώς ο φετινός Παναθηναϊκός δοκιμάζεται για πρώτη φορά, χωρίς να ξέρει τι να περιμένει. Η σύγκριση με την ομάδα του Ομπράντοβιτς θα είναι αναπόφευκτη, αλλά, ταυτόχρονα, και άδικη. Έχει το ρόστερ για να φτάσει μέχρι και το τέλος, αν λειτουργήσουν όλα τα κομμάτια του παζλ, μπορεί να βρεθεί στο φάιναλ φορ. Το γεγονός ότι έχει 10 νέους παίκτες στους πρώτους 12 σημαίνει ότι δεν θα έχει εύκολο έργο στις αρχές, πιο δεμένες ομάδες θα παρουσιαστούν πιο έτοιμες. Μεγάλο βάρος θα πέσει στον Διαμαντίδη στο ξεκίνημα, ενώ σταδιακά θα ξεκαθαρίσουν οι ισορροπίες δυνάμεων.

Το γεγονός ότι η χρονιά είναι μεγάλη τον βοηθά, από τον όμιλο θα περάσει, μετά έχει 14 παιχνίδια στο Top-16 για να βρεθεί στην οκτάδα. Είναι εφικτός στόχος, η λογική λέει ότι στην κανονική περίοδο θα τερματίσει πίσω από Ρεάλ και Φενέρ, αλλά κι έτσι αν γίνει, στο Top-16 θα είναι πολύ πιο έτοιμος. Αν ο Πεδουλάκης σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, που ως τώρα το κάνει στην καριέρα του, αν ο κόσμος έχει υπομονή και δει την ομάδα αυτή ως κάτι νέο και όχι ως το αναγκαίο κακό στη μετά-Ομπράντοβιτς εποχή, τότε ο Παναθηναϊκός έχει τύχη να πατήσει ακόμη και Λονδίνο τον Μάιο. Πάντως, η χρονιά θα είναι μεγάλη και δύσκολη, ιδίως στο ξεκίνημά της.

ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ

Πού βαδίζει: Σε υψηλά στάνταρ, με περιφέρεια που μπορεί να σκοτώσει κάθε ομάδα. Ο Πάμπλο Λάσο σίγουρα χαίρεται τις νύχτες για τους παίκτες που έχει στην περιφέρειά του, αλλά μάλλον έπρεπε κάτι να έχει κάνει διαφορετικά στη ρακέτα. Η αρχή γίνεται με τον Σέρχιο Ροντρίγκεθ, εγγύηση στον άσο. Δίπλα του ο Ρούντι που επέστρεψε από το NBA, ο Σέρχιο Λιουλ που μπορεί να βοηθήσει πολύ, αλλά και οι Ντοντάγιε Ντρέιπερ και Τζέισι Κάρολ, σκόρερ που όποιος δεν προσέξει θα τον σκοτώσουν εν ριπή οφθαλμού. Ο Μαρτίνας Πότσιους δίνει στο ρόστερ ακόμα μεγαλύτερη εκρηκτικότητα και αθλητικά προσόντα, θα μοιράζεται το «3» με τον Ρούντι, προφανώς όχι… ισομερώς.

Στη ρακέτα τα πράγματα δεν είναι τόσο ευχάριστα, ο Νίκολα Μίροτιτς φέτος θα πάει για career season στην Ευρωλίγκα, μοιάζει στα 21 του πανέτοιμος για να συγκαταλέγεται πια ανάμεσα στους καλύτερους της ηπείρου. Απ’ την άλλη, ο Φελίπε Ρέγιες είναι 32 αλλά θα τραβήξει πολύ κουπί τώρα που έφυγε ο Τόμιτς, ενώ ο Μάρκους Σλότερ και ο Μίρζα Μπέγκιτς είναι οι άλλες δύο αξιόπιστες λύσεις. Βλέπω τη Ρεάλ να ψάχνει για ψηλό μέχρι το Γενάρη. Ο Κάρλος Σουάρεθ θα είναι η σύνδεση της περιφέρειας με τους ψηλούς και θα τον δούμε και στο «3» αλλά ίσως και στο «4» σε γρήγορα σχήματα.

Πού πηγαίνει: Φορτωμένη περιφέρεια, φροντ λάιν που θα αντιμετωπίσει προβλήματα, η Ρεάλ αν επιβάλλει το ρυθμό της θα εκτελέσει κάθε ομάδα της Ευρώπης. Στόχος της το τρόπαιο, αλλά δεν ξέρω αν χωρίς προσθήκες μπορεί να φτάσει τόσο μακριά. Πάρα πολύ μεγάλο βάρος θα πέσει πάνω στον Μίροτιτς, ο οποίος έχει μπει απίστευτα στη σεζόν, αλλά όταν όλες οι άμυνες θα προσαρμόζονται πάνω του, το θέμα είναι αν θα μπορεί να αντεπεξέλθει. Πολλά θα εξαρτηθούν από την ευστοχία των περιφερειακών και τους αιφνιδιασμούς, γιατί η Ρεάλ φέτος πρέπει να τρέχει σα δαιμονισμένη με το ρόστερ που έχει. Η λογική λέει ότι ως τα νοκ άουτ μπορεί να φτάσει. Εκεί μάλλον δεν θα είναι το φαβορί.

ΦΕΝΕΡΜΠΑΧΤΣΕ ΟΥΛΚΕΡ

Πού βαδίζει: Κάθε χρόνο και καλύτερα από πλευράς ρόστερ, κάθε χρόνο και πιο απογοητευμένα από πλευράς αποτελέσματος. Φέτος, η Φενέρ μοιάζει παντοδύναμη από κάθε άποψη. Πρώτα απ’ όλα στον πάγκο της κάθεται ο Σιμόνε Πιανιτζάνι, εγγύηση, ένας από τους καλύτερους προπονητές της Ευρώπης. Τα ηνία η ομάδα θα τα δώσει στο Μπο ΜακΚάλεμπ, επίσης εγγύηση ότι θα κάνει τη διαφορά, με πιτσιρικάδες άσους δίπλα του για βοήθεια (Έρογλου, Μουτάφ). Ομέρ Ονάν, Ρομέι Σάτο, Μπόγιαν Μπογκντάνοβιτς, Εμίρ Πρέλντζιτς, με τη βοήθεια του Μπαρίς Ερμίς, συνθέτουν μια περιφέρεια αρκετά αθλητική για να σταματήσει οποιονδήποτε, ιδιαίτερα πολύπλευρη και με θανατηφόρο σουτ. Ονάν και Μπογκντάνοβιτς μπορούν να καταστρέψουν κάθε άμυνα στην Ευρώπη, ενώ Σάτο και Πρέλντζιτς αναλαμβάνουν κάθε άλλη δουλειά στο γήπεδο, από ριμπάουντ μέχρι… να πουλάνε ποπ κορν.

Στη ρακέτα θα δούμε τον Μάικ Μπατίστ, μετά την πρώτη σεζόν που ήταν μέτριος στην καριέρα του. Όμως, παρότι 35 πλέον, ο Μπατίστ είναι εγγύηση εμπειρίας, ενώ πέρσι είχε και τη δικαιολογία του τραυματισμού του για το γεγονός ότι μέχρι τα μισά δεν βοήθησε ουσιαστικά. Αν δεν τραβήξει, πάντως, η Φενέρ θα χρειαστεί προσθήκες. Όμως, δεν είναι μόνος, ο Ντέιβιντ Άντερσεν θα είναι η αιχμή του δόρατος στο καλάθι, ενώ Ογκούζ Σαβάς και Καγιά Πεκέρ θα προσφέρουν πολύτιμες βοήθειες. Εκεί θα δούμε σίγουρα και τον Πρέλντζιτς, ενώ υπάρχουν και πιτσιρικάδες, όπως ο Μπίρσεν και ο Καραμάν, για συμπλήρωμα.

Πού πηγαίνει: Θα πιπιλίσω και φέτος την κλασσική καραμέλα, αν δεν πάνε ούτε τώρα φάιναλ φορ οι Τούρκοι, δεν ξέρω πότε θα πάνε. Από ρόστερ δεν τους λείπει τίποτα αν όλα τους πάνε καλά. Απ’ την άλλη, αν ο ΜακΚάλεμπ τραυματιστεί (γιατί δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να μην τραβήξει) τότε θα θέλουν πρωτοκλασάτο άσο (ήδη υπέγραψαν τον Τζ. Ρ. Μπρέμερ), ή αν για τον Μπατίστ έχει όντως έρθει το πλήρωμα του χρόνου, θα θέλουν ψηλό. Αν όχι, τότε ο Πιανιτζάνι είναι αυτός που μπορεί να τους φέρει στο Λονδίνο, να σταματήσουν επιτέλους να είναι το… ανέκδοτο της Ευρωλίγκας κάθε χρόνο.

ΧΙΜΚΙ

Πού βαδίζει: Με τον Κουρτινάιτις στον πάγκο και με ένα ρόστερ αρκετά δυνατό, η Χίμκι θα παλέψει όχι μόνο για την πρόκριση (ξεκινά από την 4η θέση στα προγνωστικά) αλλά και για κάτι καλό στο Top-16. Με Ζόραν Πλάνινιτς, Ντιμίτρι Κβοστόφ στον άσο, Βιτάλι Φριντζόν, τον Φινλανδό σκόρερ Πετέρι Κοπόνεν στο «2» συν τον Ιγκόρ Βιάλτσεφ, η περιφέρειά της μοιάζει πολύ καλή, αλλά η φροντ λάιν της είναι ακόμα καλύτερη. Σεργκέι Μόνια και Κέλβιν Ρίβερς στα φόργουορντ, με τον Κρέζιμιρ Λόντσαρ, τον Τζέιμς Όγκουστιν, τον Πολ Ντέιβις και τον Ματ Νίλσεν στους ψηλούς. Ο Άντον Πούσκοφ και ο Αλεξέι Τσουκανένκο θα προσφέρουν βοήθειες και λεπτά ανάσας στους βασικούς.

Πού πηγαίνει: Πολύ καλή ομάδα, θα δυσκολέψει κάθε αντίπαλο, ιδίως μέσα στην έδρα της. Το θέμα είναι πόσο καλά θα σταθεί εκτός έδρας με τους μεσαίους στον πρώτο γύρο, για να καθαρίσει την πρόκριση και πόσο δυνατή μπορεί να φανεί στο Top-16. Υπό προϋποθέσεις μπορεί να φτάσει στα νοκ άουτ, αλλά είναι ξεκάθαρα αουτσάιντερ. Αν αποκλειστεί στην κανονική περίοδο, έχει αποτύχει.

ΟΛΙΜΠΙΑ ΛΙΟΥΜΠΛΙΑΝΑΣ

Πού βαδίζει: Σε ρηχά νερά μάλλον. Με ένα ρόστερ καλούτσικο, αλλά που σίγουρα δεν μπορεί να κάνει τη διαφορά σε επίπεδο Ευρωλίγκας, θα βασιστεί στην έδρα της και τον κόσμο της για κάτι καλό. Στην περιφέρεια έχει Ντόμινικ Ουότερς, Τίμου Ράνικο, Γιαν Μότσνικ, Γιάκα Μπλάζιτς, και άλλους πιτσιρικάδες, με τον Σασού Σαλίν και τον Ντίνο Μούριτς στα φόργουορντ. Στη ρακέτα πρώτο ρόλο θα έχει ο Άρον Μπέινς, ενώ ο Ντίλαν Πέιτζ με τον Ντράζεν Μπούμπνιτς θα τον συνεπικουρούν. Ο Άλεν Όμιτς, στα 20 του και από τα 215 εκατοστά του θα προσπαθήσει να κάνει το ξεπέταγμα, με τον Φινλανδό Εμίρ Σουλειμάνοβιτς στα 17 του να ψάχνει το ντεμπούτο του στην Ευρωλίγκα.

Πού πηγαίνει: Προφανώς όχι στα βαθιά γιατί θα τη φάνε οι καρχαρίες της Ευρωλίγκας. Η λογική λέει ότι θα μείνει στον πρώτο γύρο, δεν είναι για κάτι περισσότερο. Αν τα καταφέρει θα μιλάμε για τεράστια έκπληξη, μάλλον ο κόσμος και ο νεανικός ενθουσιασμός δεν θα της φτάσουν. Πάντως, στο ρόστερ της έχει 9 παίκτες 25 ετών και κάτω και άλλους 3 στα 26 τους. Ο 32χρονος Ράνικο πιθανότατα θα νιώθει μαθουσάλας…

ΚΑΝΤΟΥ

Πού βαδίζει: Σε μονοπάτια παλιά και γνώριμα. Ομάδα με 10 ευρωπαϊκά τρόπαια, 30 χρόνια μετά τον πρώτο της τίτλο στην Ευρωλίγκα η Καντού επιστρέφει ξανά φέτος, δριμύτερη από πέρσι, νικήτρια μέσα από τα προκριματικά της διοργάνωσης. Το ρόστερ της έχει αλλαγές, αλλά δεν μοιάζει να έχει ανέβει επίπεδο. Ο Τζέρι Σμιθ με τον Νίκολας Ματσαρίνο, τον Πιέτρο Αραντόρι και τον Τζόναθαν Τάμπου στο ασόδυο, ο Μανουτσάρ Μαρκοϊσβίλι μετά, μαζί με 2-3 πιτσιρικάδες Ιταλούς (και έναν Τσέχο), δύο Αμερικανοί στα φόργουορντ, ο Τζεφ Μπρουκς και ο Αλεξάντερ Τσετσίνι-Τάιους (μάλλον θα τον ακούτε Άλεξ Τάιους μέσα στη χρονιά), ο Μάρκο Κούσιν, με τον Μάρκο Σκέκιτς και τον Μάαρτεν Λέουνεν στα καλάθια. Στον πάγκο ο Αντρέα Τριντσιέρι.

Πού πηγαίνει: Ελπίζει για το Top-16, αλλά αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να πετάξει έξω μία από τις Ρεάλ, Παναθηναϊκό, Χίμκι και Φενέρ. Καθόλου εύκολο, έχει πέσει σε πάρα πολύ δύσκολο όμιλο. Η λογική λέει ότι θα μείνει εδώ, αλλά θα το παλέψει. Δεν θα είναι τρελή έκπληξη αν περάσει, αλλά δεν είναι φαβορί. Λογικά 5η.

Νίκος Κουσούλης