Ο Μαρκ εκεί που του αξίζει!

Δημοσιεύτηκε στις 11 Ιουλίου 2008

Το καλοκαίρι στο NBA αναμενόταν ότι θα είναι ιδιαίτερα «καυτό». Μόλις πήραν οι ομάδες το δικαίωμα να υπογράψουν τους φρι έιτζεντς άρχισε ο γενικότερος χαμός. Αλλά πριν πάμε στα ονόματα που απασχόλησαν τις Η.Π.Α., δεν μπορώ παρά να κάνω αναφορά στον μεγάλο παικταρά Γκασόλ. Εννοείται ότι αναφέρομαι στον καλό από τους δύο, τον Μαρκ.

Είτε το θέλουμε είτε όχι, έτσι είναι, αφού φέτος στην ACB έσπασε τα ρεκόρ του αδερφού του, αλλά και του Σαμπόνις! Τώρα αν αυτό δείχνει κάτι για το επίπεδο των ψηλών στο ισπανικό πρωτάθλημα, μη με τσιγκλάτε, γιατί δεν θα καταφέρω να συγκρατηθώ.

Με τον Μαρκ γελάσαμε πριν από 3-4 χρόνια, όταν έβλεπε δωδεκάδα (στην Μπαρτσελόνα ή την εθνική) λόγω μόνο του… επιθέτου στη φανέλα, αλλά πλέον δεν γελάει κανείς. Το χειμώνα οι Γκρίζλις έδωσαν τον Παού στους Λέικερς και απέκτησαν (ανάμεσα σε καμιά 30 άλλα πράγματα) και τα δικαιώματα του Μαρκ. Τώρα αν νόμιζαν ότι επειδή τους βγήκε ο ένας, θα τους βγει και ο άλλος, θα σας γελάσω. Πάντως, έσπευσαν να του υπογράψουν κλειστό τριετές συμβόλαιο και ο Μαρκ ζει το όνειρό του. Και καλά κάνει.

Για να είμαι δίκαιος, ο Μαρκ έχει δουλέψει πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια. Ξέρω ότι έχει «λιώσει» στα γυμναστήρια για να αλλάξει το σώμα του που ήταν απλώς… χοντρό, ενώ προπονείται συνεχώς με τον αδερφό του, όποτε υπάρχει ευκαιρία. Δεν μπορεί, κάτι θα έμαθε. Είναι φιλότιμος παίκτης και πολύ δυνατός. Βέβαια δεν είναι Παού, καθώς παραμένει ατσούμπαλος και άγαρμπος στις κινήσεις του, ενώ μπορεί στη μία φάση να κάνει τρομερή κίνηση και στην αμέσως επόμενη να αναρωτιέσαι αν έχει ξαναπατήσει σε γήπεδο μπάσκετ. Αυτό δείχνει, βέβαια, έλλειψη καθαρού ταλέντου.

Βέβαια το γεγονός ότι μια οικογένεια έχει 2 επαγγελματίες παίκτες, στο NBA και την εθνική Ισπανίας αμφότεροι, και μάλιστα ο ένας είναι 2.13 και ο άλλος 2.16 (ο Μαρκ) είναι απίστευτο. Μήπως είναι προϊόντα πειραμάτων;

Εκεί που θα συνέχιζα να δουλεύω (από… αγάπη) τον Μαρκ, λέγοντας ότι ο αδερφός του έχει πάρει όλο το ταλέντο στην οικογένεια, έρχεται ο Άντρια Γκασόλ, το τρίτο παιδί της οικογένειας, που είναι τώρα έφηβος. Ο μικρότερος αδερφός πάει ντουγρού για επαγγελματικό μπάσκετ, με τους Ισπανούς (που ασχολούνται με τις μικρές κατηγορίες) να λένε ότι είναι ο καλύτερος και από τους τρεις. Θα μου επιτρέψετε να αμφιβάλλω, αλλά ξέρω έναν από τον οποίο θα είναι καλύτερος (ε, δεν άντεξα…).

Κατά τα άλλα, στις Η.Π.Α. μπήκαμε στον πυρετό των φρι έιτζεντς. Έλτον Μπραντ, Μπαρόν Ντέιβις, Κόρεϊ Μαγκέτι, άλλαξαν στέγη με συνοπτικές διαδικασίες. Όσοι προσπάθησαν να «πουλήσουν» ως είδηση ότι ο Ντέιβις διάλεξε να φύγει από τους Ουόριορς, μάλλον κάπου είχαν μπερδευτεί. Το είχα γράψει από τις 15 Απριλίου ότι αυτό θα γινόταν.

Ο Μπραντ πήγε στους Σίξερς, γιατί ήθελε λέει ομάδα που να κερδίζει! Ακούγεται γελοίο, αλλά με την προσθήκη του ίσως και να ισχύσει. Αν μείνει ο Ιγκουοντάλα, βέβαια. Τουλάχιστον, θα γίνουν ανταγωνιστικοί στην Ανατολή, αν και όχι φαβορί για τους τελικούς της περιφέρειας.

Ουόριορς και Κλίπερς έκαναν μια τρύπα στο νερό. Οι Ουόριορς έχασαν τον Ντέιβις και πήραν τον Μαγκέτι, οπότε δεν έκαναν βήμα προς τα μπρος, ενώ οι Κλίπερς έχασαν Μπραντ και Μαγκέτι και πήραν τον «Βαρόνο». Παικταράς ο Ντέιβις, αλλά θα πρέπει να πάει κι άλλος στην ομάδα για να μην είναι οι «φτωχοί συγγενείς» των Λέικερς στην πόλη.

Όσο για την κίνηση των Πέισερς να δώσουν τον Ζερμέιν Ο Νιλ (που δεν μπορούσε να μείνει) στους Ράπτορς για κάτι πιτσιρικάδες και τον Φορντ, πολύ αμφιβάλλω για την ορθότητά της. Αν οι δύο ρούκις που πήραν (από Τορόντο και Πόρτλαντ) δεν είναι παικταράδες, τότε δεν πάνε πουθενά. Μα πουθενά.

Ο καλύτερος είναι ο Αρίνας, που είπε ότι… θα περιμένει πριν υπογράψει. Γνώμη μου; Ας δει ποια ομάδα φτιάχνει ανταγωνιστικό σύνολο, κι ας πάει εκεί. Οι δυνατότητες των Ουίζαρντς είναι δεδομένες και γνωστές.

Εκτός κι αν πάει ο Μάρμπερι στη Βοστόνη, οπότε με Μάρμπερι, Άλεν, Πιρς, Γκαρνέτ, ξεχάστε το, ακόμη κι αν παίξω εγώ σέντερ.