Το προολυμπιακό… στα γρήγορα!

Δημοσιεύτηκε στις 14 Ιουλίου 2008

Το προολυμπιακό τουρνουά αρχίζει σήμερα και στην αφετηρία θα βρεθούν 12 ομάδες που θεωρητικά θα έχουν έναν κοινό στόχο, αλλά στην πράξη θα τις χωρίζουν πάρα πολλά. Δώδεκα αντίπαλοι και 3 εισιτήρια για το Πεκίνο και το μόνο που μένει να δούμε είναι αν θα δικαιωθεί ο αρχικός σκοπός της FIBA (και της FIBA–Europe που πίεσε για τη διεξαγωγή του) όταν σκέπτονταν το προολυμπιακό τουρνουά. Ποιος είναι αυτός;

Μα, περισσότερες ευρωπαϊκές ομάδες στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αν τουλάχιστον 2 ή (ακόμη καλύτερα για τους ιθύνοντες) 3 ευρωπαϊκές ομάδες δεν πάρουν την πρόκριση, τότε το προολυμπιακό έχει αποτύχει πλήρως ως θεσμός και μπορούμε κάλλιστα να επανέλθουμε στην παλιά συνταγή: δηλαδή 1 εισιτήριο στην Ευρώπη, ένα στην Αμερική και ένα στην Ωκεανία.

Αν ρωτάτε τη γνώμη μου, θεωρώ το προολυμπιακό τουρνουά στην τωρινή του μορφή, έναν βάρβαρο θεσμό που δεν μπορεί να κάνει καλό στο άθλημα. Και λέγοντας άθλημα, εννοώ τους παίκτες. Οι οποίοι είχαν 1,5 εβδομάδα ξεκούρασης φέτος το καλοκαίρι. Τραγικό. Βέβαια εδώ που φτάσαμε λίγη σημασία έχουν αυτά κι εκείνο που μετράει είναι η εθνική να πάρει το εισιτήριο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ας δούμε λοιπόν στα γρήγορα και χωρίς να κουραστούμε με μακροσκελείς αναλύσεις τους δώδεκα υποψήφιους:

Α ΟΜΙΛΟΣ

ΕΛΛΑΔΑ: Το απόλυτο φαβορί του προολυμπιακού, η εθνική μας είναι η ομάδα που φαίνεται να ξεχωρίζει από όλες τις άλλες ένα επίπεδο. Βέβαια, αυτό θα πρέπει να το επιβεβαιώσει μέσα στο γήπεδο. Τελευταία νέα από την εθνική μας είναι ότι ο Παναγιώτης Γιαννάκης για πρώτη φορά φέτος άλλαξε το στιλ παιχνιδιού της ομάδας, φέρνοντας έναν ψηλό περισσότερο στη δωδεκάδα σε σχέση με τα τρία τελευταία χρόνια. Αυτό έγινε με την επιλογή των Γλυνιαδάκη-Πρίντεζη στη δωδεκάδα. Το είχαμε υπονοήσει προχτές, το θεωρώ σωστό ως κίνηση και δείχνει εν μέρει ότι ο ομοσπονδιακός προπονητής φοβάται για το κενό που έχει αφήσει ο Λάζαρος Παπαδόπουλος. Το προολυμπιακό (κακά τα ψέματα) μπορεί να λειτουργήσει και ως ένας χώρος καλών πειραμάτων για την εθνική μας. Αν η συγκεκριμένη δωδεκάδα δείξει ότι δεν μπορεί, τότε υπάρχει χρόνος να αλλάξει πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Άρα, σωστά έγινε το πείραμα τώρα. Στόχος: Βεβαίως η πρόκριση, ει δυνατόν και από το Σάββατο. Θα είναι ανεπίτρεπτο αν μείνουμε εκτός Πεκίνου.

ΒΡΑΖΙΛΙΑ: Οι Βραζιλιάνοι είναι αποδυναμωμένοι, καθώς λείπουν οι Μπαρμπόσα, Νενέ, Βαρεζάο και Τζοβανόνι. Πλέον δεν μπορούν να θεωρούνται φαβορί για την πρόκριση, ενώ οι περισσότερες από τις άλλες ομάδες δεν τους θεωρούν ως πιθανούς για το Πεκίνο. Ο Σπλίτερ είναι ο ηγέτης της ομάδας, αλλά για να φτάσει η μπάλα στο σέντερ θα πρέπει να λειτουργούν ο υπόλοιπες 4 θέσεις. Λογικά θα τα παίξει όλα για όλα στην οκτάδα με αντίπαλο κατά πάσα πιθανότητα τη Γερμανία. Στόχος: η πρόκριση, αλλά είναι αρκετά δύσκολη.

ΛΙΒΑΝΟΣ: Ελάχιστοι ξέρουν τον Λίβανό και τους παίκτες του, αλλά εκείνοι μέχρι πρόσφατα ήλπιζαν να περάσουν στα νοκ άουτ. Ο Λίβανος με τις απουσίες της Βραζιλίας θεωρούσε ότι ήταν στα ίσα με τους Βραζιλιάνους. Όμως ήρθε η απουσία του Φόγκελ και η πλάστιγγα και πάλι γέρνει. Δύσκολα θα αποφύγει την τελευταία θέση του ομίλου. Στόχος: οκτάδα, αλλά δύσκολα.

Β ΟΜΙΛΟΣ

ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Οι Γερμανοί… ξανάρχονται. Με τον Κρις Κάμαν στη σύνθεσή τους δείχνουν ότι μπορούν να φτάσουν μέχρι το Πεκίνο, αφού ο Νοβίτσκι έχει αποδείξει ότι μπορεί να κερδίσει μόνος του σχεδόν τους πάντες. Βασική προϋπόθεση: να μην διασταυρωθούν με την Ελλάδα. Οι ίδιοι το λένε, όχι εμείς. Ουσιαστικά το Πεκίνο περνάει από Βραζιλία και Πουέρτο Ρίκο/Κροατία. Δείχνουν να μπορούν. Μένει να το αποδείξουν. Στόχος: Πεκίνο. Οι Γερμανοί ξεκινούν από τη θέση ενός εκ των 4-5 φαβορί.

ΝΕΑ ΖΗΛΑΝΔΙΑ: Πάντα φιλότιμη, πάντα υπολογίσιμη, ποτέ δεν παρατάει τους αγώνες της, αλλά δεν φαίνεται να μπορεί να κερδίσει 5 ματς για να φτάσει στους Ολυμπιακούς. Με τον Πένι και τον Κάμερον να την οδηγούν η Νέα Ζηλανδία θα παλέψει. Όλα τα λεφτά το ματς με τη Γερμανία, καθώς τον χαμένο λογικά περιμένει η Ελλάδα. Στόχος: η πρόκριση, αλλά ξεκινάει ως αουτσάιντερ.

ΠΡΑΣΙΝΟ ΑΚΡΩΤΗΡΙ: Μάλλον θα περιοριστεί στην τελευταία θέση του ομίλου, ενώ αν καταφέρει και γίνει ανταγωνιστικό έστω και σε ένα ματς του, τότε θα κερδίσει το χειροκρότημα όλων. Στόχος: μια θετική παρουσία.

Γ ΟΜΙΛΟΣ

ΣΛΟΒΕΝΙΑ: Οι Σλοβένοι μετρούν πάρα πολλές απουσίες, αλλά ακόμη κι έτσι είναι ένα από τα 4-5 φαβορί για την πρόκριση στο Πεκίνο. Λείπουν Νάχμπαρ, Ούντριχ, Σμόντις, Μπρέζετς, Βούγιατσιτς. Η λογική λέει ότι ακόμη κι έτσι θα βγουν πρώτοι στον όμιλο και όλα τα λεφτά θα είναι η οκτάδα με Πουέρτο Ρίκο/Κροατία. Αν περάσουν πέφτουν πάνω στην Ελλάδα. Στόχος: η πρόκριση, μπορούν;

ΚΑΝΑΔΑΣ: Αν είχε τον Στιβ Νας ίσως τα πράγματα να ήταν διαφορετικά, αλλά τώρα θα πρέπει να παλέψει πολύ για να ελπίζει. Θέλει νίκη επί της Κορέας ώστε να βρεθεί στα νοκ άουτ και μετά είναι 40 λεπτά από την τετράδα. Θα είναι αουτσάιντερ και με Κροατία και με Πουέρτο Ρίκο, αλλά ελπίζει. Ελπίδα η παρουσία του Ντάλεμπερτ. Στόχος: να φτάσει στα νοκ άουτ και βλέπουμε.

ΚΟΡΕΑ: Η Κορέα είναι μάλλον η πιο αδύναμη ομάδα του ομίλου, αλλά βλέποντας τους Καναδούς ξέρει ότι μπορεί να ελπίζει. Στον Ντάλεμπερτ έχει να αντιπαρατάξει την ατραξιόν του τουρνουά, Σέουνγκ Τζιν Χα, ο οποίος είναι 2.21 μέτρα (αλλά θεωρεί τον Σοφοκλή τεράστιο!). Η Κορέα θα τα δώσει όλα με τους Καναδούς, αλλά είναι αουτσάιντερ. Στόχος: τα νοκ άουτ. Δύσκολα.

Δ ΟΜΙΛΟΣ

ΠΟΥΕΡΤΟ ΡΙΚΟ: Κατεβαίνει ως ένα από τα 4-5 φαβορί για το Πεκίνο και πράγματι έχει πλήρες ρόστερ και πολύ δυνατή ομάδα. Η λογική λέει ότι θα βγει πρώτο στον όμιλο και μετά θα φτάσει στην τετράδα, όπου θα έχει δύο ματς για να πάρει το ένα και να προκριθεί. Αρόγιο, Αγιούσο, Μπαρέα θα πυροβολούν ανελλιπώς από την περιφέρεια, ενώ Σαντάγκο, Ράμος και Σάντσεθ είναι εγγύηση κάτω από τα καλάθια. Στόχος: Πεκίνο. Έχει τις δυνατότητες να τα καταφέρει.

ΚΡΟΑΤΙΑ: Οι πλήρεις Κροάτες θα ήταν φαβορί για την πρόκριση, αλλά έτσι, δύσκολα θα τα καταφέρουν. Και πάλι είναι υπολογίσιμοι, αλλά υπάρχουν ομάδες που ξεκινούν από καλύτερη βάση. Λείπουν οι Κασούν, Βούισιτς, Ζίζιτς και Γκίριτσεκ, οι οποίοι θα μεταμόρφωναν την ομάδα. Στόχος: να περάσει από την οκτάδα (Σλοβενία μάλλον, ή Καναδάς) στην τετράδα. Δύσκολο.

ΚΑΜΕΡΟΥΝ: Είναι το αουτσάιντερ του ομίλου, αλλά είναι μαχητική ομάδα. Το Καμερούν θα παλέψει και τους δύο αγώνες του, μάλλον θα τους χάσει, αλλά όποιος το θεωρήσει «περίπατο» θα το πληρώσει. Στη δωδεκάδα του και ο γνωστός ματς Μπούμτσε-Μπούμτσε. Στόχος: τα νοκ άουτ, αλλά πρέπει να κερδίσει τους Κροάτες για να το κάνει.

Για να περάσει μια ομάδα στο Πεκίνο θα πρέπει σε 7 ημέρες να δώσει 5 ή 6 αγώνες και να κερδίσει είτε και τους 5 είτε 4 από τους 6 (τους σωστούς 4). Αυτό δίνει προβάδισμα στις ομάδες που έχον βάθος, σε εκείνες που θα κρατήσουν δυνάμεις μέσα από τα παιχνίδια τους και σε εκείνες που έχουν παίκτες, που έχουν συνηθίσει σε υψηλό επίπεδο.