Φάκελος Γκαρμπαχόσα 2008

18 August 2010 ΙΣΠΑΝΙΑ Leave a comment

Δημοσιεύτηκε στις 31 Ιουλίου 2008

Όταν πέρυσι ανοίξαμε τον «Φάκελο Γκαρμπαχόσα» για να προσεγγίσουμε την εξέλιξη της καριέρας του σημαντικού Ισπανού μπασκετμπολίστα (μιλώντας για τον τραυματισμό και την επάνοδό του) και την ενδεχόμενη, απρόσμενη, συμμετοχή του στο Ευρωμπάσκετ της Ισπανίας, δεν μπορούσαμε εύκολα να φανταστούμε τις εξελίξεις που θα ακολουθούσαν τη φετινή σεζόν. Η ιστορία του Χόρχε Γκαρμπαχόσα είναι από τις πλέον ενδιαφέρουσες του σύγχρονου μπάσκετ και σηματοδοτεί πολλά γεγονότα που σίγουρα θα θυμούνται για χρόνια όσοι ακολούθησαν τις εξελίξεις.

 

 Παίρνοντας τα πράγματα από… περίπου την αρχή, η σεζόν 2005-06 ήταν η καλύτερη της καριέρας του Ισπανού σταρ. Τελειώνοντας μια εξαιρετική χρονιά στην Ευρωλίγκα, θεωρείτο το καλύτερο τεσσάρι στην Ευρώπη όταν μπήκε στο Μουντομπάσκετ από το οποίο επέστρεψε όχι μόνο ως μέλος της Ισπανίας που θριάμβευσε αλλά και ως ένας από τους διακριθέντες (είχε 12,6 πόντους και 5,3 ριμπάουντ στο τουρνουά). Έχοντας αποφασίσει να παίξει στο NBA και τους Τορόντο Ράπτορς, η επόμενη σεζόν άρχισε με την ίδια κεκτημένη ταχύτητα. Έπαιξε καλά στο NBA, ξεκίνησε βασικός σε 60 παιχνίδια και βρέθηκε 8ος σκόρερ ανάμεσα στους ρούκι (8,5 μ.ο.), 3ος σε λεπτά συμμετοχής (28,5 μ.ο.) και 5ος σε ριμπάουντ (4,9 μ.ο.) για να συμπεριληφθεί τελικά στην καλύτερη πεντάδα των ρούκι της χρονιάς.

 

 Ο τραυματισμός του στις 26 Μαρτίου του 2007 έφερε ένα σημαντικό πισωγύρισμα σε εκείνη την εξαιρετική του σεζόν, αλλά η αγωνιστικότητα και το πάθος του να παίξει για την Εθνική του στο Ευρωμπάσκετ της χώρας του, τον οδήγησε στο να τα καταφέρει να επανέλθει τον Αύγουστο. Στα γήπεδα της Ισπανίας, αν και σημαντικό μέλος της ομάδας, δεν ήταν το ίδιο καλός με το πρόσφατο παρελθόν (τελείωσε το τουρνουά με 7,8 πόντους και 3,1 ριμπάουντ), ενώ είχε συμβεί και η πρώτη ρήξη με τους Ράπτορς που του ζήτησαν να μην παίξει για την Εθνική αλλά να κάνει ειδικές προπονήσεις για να ξεπεράσει πλήρως τον τραυματισμό του.

 

 Η απόφασή του να κατέβει στο Ευρωμπάσκετ, αποδείχθηκε τελικά καταστροφική για τον ίδιο. Η επόμενη σεζόν στο NBA τον βρήκε να μην είναι σε καλή φυσική κατάσταση, να έχει χάσει τη θέση του στην ομάδα και να έχει χαλάσει τις σχέσεις του με τους υπεύθυνους. Το αποκορύφωμα ήρθε με τη νέα εγχείρηση στον αριστερό του αστράγαλο στις 11 Δεκεμβρίου του 2007. Έπαιξε μόλις 7 αγώνες για το Τορόντο (74 λεπτά) για να έχει σε μια ολόκληρη σεζόν μόλις 22 πόντους και 15 ριμπάουντ συνολικά.

 

Η εκ νέου επιθυμία του Γκαρμπαχόσα να προσπαθήσει να παίξει για την Εθνική δεν ήταν παρά η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Με την ισπανική ομοσπονδία να μην έχει πληρώσει την ασφάλεια που ζητούσαν οι Ράπτορς για τον τραυματισμού του πάουερ-φόργουόρντ τους, ξεκίνησαν οι συζητήσεις για τη λύση του συμβολαίου του, κάτι που ολοκληρώθηκε και επίσημα στις 18 Ιουνίου του 2008 (ενώ το Τορόντο ανακοίνωσε ότι πέτυχε και διακανονισμό με την ισπανική ομοσπονδία). Αυτή τη φορά οι δύο πλευρές χώρισαν φιλικά και ο Γκαρμπαχόσα βρέθηκε να αναζητά νέα μπασκετική «στέγη».

Παρά την ταλαιπωρία που πέρασε ο Ισπανός διεθνής έχει διατηρήσει το καλό του όνομα στην Ευρώπη και βρήκε αρκετές καλές ομάδες να του «χτυπούν την πόρτα». Μέσα σε αυτές και μία από το NBA, οι Λέικερς. Όμως, ο Χόρχε είχε αποφασίσει να γυρίσει στην Ευρώπη. «Ζυγίζοντας» τις προτάσεις που είχε (Ρεάλ, Μάλαγα, Μπαρτσελόνα, ΤΣΣΚΑ) αποφάσισε να πάει σε μια μικρότερη αλλά ανερχόμενη δύναμη, κυρίως προτίμησε το καλύτερο συμβόλαιο, απόφαση λογική για να εξασφαλίσει το μέλλον του που φαντάζει αβέβαιο μετά τα προβλήματα τραυματισμών του. Κάπως έτσι, βρέθηκε στη Χίμκι που του προσέφερε διετές συμβόλαιο με ετήσιες απολαβές 3 εκατομμύρια ευρώ. Με αυτήν την εξέλιξη, ο Γκαρμπαχόσα έχει άλλη μια ευκαιρία να σώσει την καριέρα του, πηγαίνοντας σε μια ομάδα όπου θα αντιμετωπίζεται σαν τοπικός ήρωας (μαζί με τον Ντελφίνο).

Όσο για την Εθνική; Για ακόμη ένα καλοκαίρι θα συμπεριλαμβάνεται στη δωδεκάδα της. Οι δηλώσεις του Ρενέσες είναι χαρακτηριστικές: «Ο Γκαρμπαχόσα δεν βρίσκεται σε καλή αγωνιστική κατάσταση, αλλά το στιλ παιχνιδιού του μπορεί να αποδειχθεί πολύ χρήσιμο κατά τη διάρκεια του Ολυμπιακού τουρνουά».

Μέσα σε περίπου 1 μόλις χρόνο, ο Γκαρμπαχόσα έγινε το χαρακτηριστικό πρότυπο του αθλητή σε δύο σημαντικά θέματα: 1) του αθλητή που είναι διατεθειμένος να θυσιάσει όλη του την καριέρα και τις σχέσεις του με επαγγελματικούς συλλόγους για να παίξει για την Εθνική ομάδα της χώρας του, 2) του εξαιρετικού αθλητή που, ενώ βρίσκεται στην εντυπωσιακή κορύφωση της σημαντικής καριέρας του, ένας τραυματισμός μπορεί σε μια στιγμή να τον καταστρέψει. Ανεξάρτητα με το αν κανείς συμπαθεί ή όχι τον Χόρχε Γκαρμπαχόσα, αξίζει να θυμόμαστε την ιστορία του.