Δημοσιεύτηκε στις 21 Αυγούστου 2008
Οι Ολυμπιακοί τελείωσαν πρόωρα για την Εθνική του μπάσκετ, αφού η ομάδα δεν κατάφερε να πετύχει το μίνιμουμ στόχο, που ήταν το μετάλλιο. Μπορεί να αφήνει μια γεύση αποτυχίας στα χείλη, αλλά όλοι γνωρίζουμε τις δυνατότητες και το μέλλον της ομάδας. Με τη λήξη των αγώνων με ελληνικό «χρώμα», μπορούμε να σχολιάσουμε την απόδοση των διεθνών ατομικά, όχι για να ασκήσουμε ισοπεδωτική κριτική, αλλά για να επισημάνουμε τι πήγε καλά και τι όχι, σε ατομικό επίπεδο για τον κάθε παίκτη από τη δωδεκάδα της Ελλάδας, αλλά και για τον προπονητή.
4. Θοδωρής Παπαλουκάς: Είχε ένα μέτριο τουρνουά με κάποιες εκλάμψεις. Έδειξε ψήγματα της κλάσης του, αλλά δεν ήταν σταθερά καλός. Έκανε αρκετά λάθη σε πάσες, κάτι που δε συνηθίζει. Προσπάθησε κάποιες στιγμές να οδηγήσει στο σκοράρισμα, έβαλε τις βολές του, αλλά περιμέναμε κάτι παραπάνω.
5. Γιάννης Μπουρούσης: Φέτος είχε ρόλο στην ομάδα και απέδειξε ότι άξια αποτελεί μέλος της. Δεύτερος σκόρερ και ριμπάουντερ με το καλύτερο ποσοστό στην ομάδα εντός παιδιάς, έδειξε καλή διάθεση και έκανε τις καλύτερες εμφανίσεις του με τα γαλανόλευκα. Δίστασε μόνο να επιχειρήσει τα μακρινά σουτ που συνηθίζει με αποτέλεσμα να μην τραβάει τον αμυντικό του μακριά από το καλάθι.
6. Νίκος Ζήσης: Μέτριος σε όλο το τουρνουά, είδε και το χρόνο συμμετοχής του να μειώνεται. Ήταν γενικώς άστοχος στα σουτ που επιχείρησε. Στα θετικά ότι έκανε λίγα λάθη. Χρειάζεται μια καλή σεζόν με την ΤΣΣΚΑ για να επανέλθει στην καλή του φόρμα.
7. Βασίλης Σπανούλης: Επωμίστηκε το ρόλο του ηγέτη στην επίθεση, ήταν πρώτος σε πόντους και ασίστ στην ομάδα. Καλά ποσοστά στα δίποντα, όχι τόσο στα τρίποντα. Έχασε το τελευταίο σουτ κάνοντας μια όχι καλή επιλογή, αλλά το ένιωθε και αν το έβαζε θα ήταν ο ήρωας. «Μελανό» σημείο το κακό του τρίτο δεκάλεπτο με την Αργεντινή.
8. Παναγιώτης Βασιλόπουλος: Πρώτη φορά βασικός σε μεγάλο τουρνουά, έδωσε μερικά πράγματα, περιμέναμε περισσότερα. Ο χρόνος συμμετοχής και οι πόντοι του ανέβηκαν, αλλά δεν απέδωσε σύμφωνα με όσα έχει δείξει ότι μπορεί να προσφέρει.
9. Αντώνης Φώτσης: Καλός, αλλά με κενά διαστήματα στην απόδοσή του. «Χανόταν» μέσα στα ματς, αλλά όταν έβρισκε τον εαυτό του ήταν ίσως ο καλύτερος της ομάδας. Θα μπορούσε να πάρει και περισσότερες προσπάθειες, δεδομένης της αποτελεσματικότητάς του. Πρώτος ριμπάουντερ και τρίτος σκόρερ της ομάδας. Ήταν καλός, αλλά οι εμφανίσεις του στο Προολυμπιακό μας είχε αφήσει να περιμένουμε περισσότερα.
10. Γιώργος Πρίντεζης: Δεν πήρε πολλές ευκαιρίες, ταλαιπωρήθηκε και από ένα διάστρεμμα. Έχει τα προσόντα για να σταθεροποιήσει τη θέση του στην Εθνική και να προσφέρει πολλά στο μέλλον.
11. Ανδρέας Γλυνιαδάκης: Πήρε κάποιες ευκαιρίες, ξεκίνησε και βασικός σε ορισμένα ματς. Δεν ήταν κακός. Δουλεύει πολύ, αλλά μοιάζει να έχει περιορισμένες δυνατότητες.
12. Κώστας Τσαρτσαρής: Δεν ήταν ο εαυτός του. Άργησε πολύ να μπει στο κλίμα και πριν το ματς με την Αργεντινή ήταν τελευταίος σκόρερ από τους δώδεκα. Στον προημιτελικό ήταν καλός επιθετικά, αλλά έκανε καθοριστικό λάθος στο τέλος. Περιμέναμε περισσότερα, μοιραία μειώθηκε και ο χρόνος συμμετοχής του.
13. Δημήτρης Διαμαντίδης: Έκανε το χειρότερο τουρνουά που έχει κάνει με την Εθνική. Πολλά λάθη, μέτρια ποσοστά. Ήδη από το χειμώνα έδειχνε «σκασμένος» σε κάποια ματς, λογικά χρειάζεται αρκετή ξεκούραση και εκεί μάλλον αποδίδεται το ότι απογοήτευσε σε σχέση με όσα περιμέναμε από αυτόν. Έμοιαζε απογοητευμένος στο ματς με τις ΗΠΑ και επηρεάστηκε η ψυχολογία του.
14. Σοφοκλής Σχορτσιανίτης: Έπαιξε πολύ λίγο και δεν πρόλαβε να προσφέρει πολλά. Ιδιαίτερη περίπτωση, εν δυνάμει δυναμίτης αλλά και ερωτηματικό για κάθε ομάδα. Πάντα περιμένουμε πολλά, λίγα θα θυμόμαστε από αυτό το τουρνουά.
15. Μιχάλης Πελεκάνος: Πήρε λίγες ευκαιρίες, αν και θα μπορούσε να προσφέρει σε κάποιες «ειδικές αποστολές». Δεύτερη συνεχόμενη διοργάνωση στη δωδεκάδα, αλλά χωρίς ρόλο. Προπονητής.
Παναγιώτης Γιαννάκης: Ο Γιαννάκης δεν ήταν σε «φόρμα» στην Ολυμπιάδα, έκανε κάποια λάθη και παραλείψεις, ενώ με 3 ήττες σε 3 ντέρμπι δεν μπορεί παρά να αποδοθούν ευθύνες στον προπονητή. Ερωτηματικό η χρησιμοποίηση του Σχορτσιανίτη. Επέμεινε σε κάποιους παίκτες, «ξέχασε» κάποιους άλλους. Παραμένει ο αγαπημένος των παικτών και πρόσωπο προς το οποίο οι Έλληνες διεθνείς τρέφουν μεγάλο σεβασμό, παραμένει ο πιο επιτυχημένος προπονητής στην ιστορία της Εθνικής. Δεν ήταν τόσο καλός, όσο σε άλλες διοργανώσεις, αλλά τον «κρέμασαν» και κάποιοι παίκτες του που θεωρούσε «κλειδιά».