Λύγισε από τα 6.75

Ο Παναθηναϊκός πάλεψε σκληρά στη Βαρκελώνη απέναντι στην Μπαρτσελόνα αλλά ηττήθηκε με 64-53, αφού δεν μπόρεσε σε κανένα σημείο της βραδιά του 5ου αγώνα της σειράς να βρει ρυθμό από το τρίποντο. Από το -19 επέστρεψε στο -6 ο Παναθηναϊκός, η άμυνά του έσπαγε κόκαλα στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά στο πρώτο δεκάλεπτο του αγώνα χάθηκαν όλα, με αποτέλεσμα στα επόμενα 30 λεπτά να κυνηγά την ισπανική ομάδα. Έτσι, οι Καταλανοι κέρδισαν με 3-2 τη σειρά, προκρίθηκαν αυτοί στο φάιναλ φορ του Λονδίνου και, πλέον, ετοιμάζονται για το el clasico του ημιτελικού απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης.        

Τα 3 φάουλ του Διαμαντίδη στην πρώτη περίοδο (το ένα ήταν λανθασμένο) αποσυντόνισαν τον Παναθηναϊκό παραπάνω απ’ όσο έπρεπε, εκθέτοντας τις λεπτές ισορροπίες που υπάρχουν στην ψυχολογία και το καθαρό μυαλό των ομάδων σε τέτοια παιχνίδια. Οι «πράσινοι» δέχτηκαν 28 πόντους στο πρώτο δεκάλεπτο, έμειναν 19 πόντους πίσω μέχρι το 37-18 της Μπαρτσελόνα στη δεύτερη περίοδο, αλλά δεν παράτησαν το ματς. Μέσα από την άμυνά τους κατάφεραν να δυσκολέψουν αδιανόητα πολύ τους Ισπανούς, με τον Πεδουλάκη να αλλάζει από ζώνη σε man-to-man με αλλαγές σε όλα τα σκριν πολλές φορές στο δεύτερο ημίχρονο.

Η διαφορά έπεσε από τους 19 πόντους στους 6, ο Παναθηναϊκός είχε αρκετές ευκαιρίες να τη ρίξει κι άλλο, αλλά στο τέλος της βραδιάς έφυγε ηττημένος, περισσότερο από το τραγικό ποσοστό του στα τρίποντα. Είχε 1/16 πίσω από τα 6.75 μέτρα, μόλις 6% δηλαδή, η Μπαρτσελόνα κατέβασε και 19 επιθετικά ριμπάουντ στο ματς, αυτά τα δύο κόστισαν την αναμέτρηση στους «πρασίνους». Κι αν τα ριμπάουντ ήταν «το μη χείρον βέλτιστον» προκειμένου να βγαίνουν τα σχήματα για τη σκληρή άμυνα του Παναθηναϊκού, κάθε ένα από τα 10 άστοχα τρίποντα του δευτέρου ημιχρόνου (0/10) ήταν μαχαίρι στις πληγές του Παναθηναϊκού.

Πέρα από το φάουλ στον Διαμαντίδη δεν ξέρω αν ο Παναθηναϊκός μπορεί να γκρινιάζει για τη διαιτησία, σίγουρα πολλές φάσεις στα όρια του φάουλ (ή και λίγο πιο… μετά από αυτά) έμειναν ατιμώρητες, αλλά αυτό ίσχυε και από τις δύο πλευρές, ενώ, όπως πήγε το ματς, αυτό ξεκάθαρα λειτούργησε υπέρ του γιατί του έδωσε τη δυνατότητα να κάνει το παιχνίδι απίστευτα σκληρό στην επανάληψη και να κρατήσει την Μπαρτσελόνα στους 7 πόντους στην 3η περίοδο. Αν οι διαιτητές σφύριζαν με μεγαλύτερη ευαισθησία, το πιο πιθανό είναι το ματς να μην γύριζε, τουλάχιστον όχι με τον Παναθηναϊκό σε τόσο κακή μέρα επιθετικά.

Στο πιο κρίσιμο σημείο κι ενώ οι Καταλανοί είχαν μείνει για 8:10 (5:34 στην 3η περίοδο και 2:40 στο 4ο δεκάλεπτο) με μόλις 1 πόντο, ο Ναβάρο πέτυχε τρελό υπό πίεση τρίποντο από τα 8 μέτρα για να γράψει το 54-45, ενώ ο ίδιος σκόραρε ξανά εκτός ισορροπίας στην επόμενη επίθεση για το 56-45 και από εκεί αποδείχτηκε ότι δεν υπήρχε επιστροφή για τον Παναθηναϊκό.

Εκτός από την τρομερή προσπάθεια του Λασμ (16 πόντοι με 6/11 σουτ και 4/4 βολές, 7 ριμπάουντ, 2 τάπες), η αλήθεια είναι ότι ο Παναθηναϊκός είδε τον Διαμαντίδη (6 πόντοι με 0/3 τρίποντα), τον Γκιστ (6 πόντοι με 0/4 τρίποντα), τον Ούκιτς (7 πόντοι με 3/11 σουτ), τον Μπράμο (3 πόντοι με 1/4 σουτ) και τον Σχορτσανίτη (άποντος με 0/3 σουτ) να υστερούν ξεκάθαρα στην επίθεση. Με τους 5 από τους 7 βασικούς παίκτες του (Λασμ, Μασιούλις οι άλλοι) να έχουν τόσο μεγάλο πρόβλημα στην επίθεση, η λογική έλεγε ότι δεν θα μπορούσε να κερδίσει, παρά την αμυντική υπερπροσπάθεια.

Η ιδιαιτερότητα του 5ου ματς της σειράς που τόσο τον μπλόκαρε στο πρώτο δεκάλεπτο και του έδωσε μειονέκτημα 14 πόντων όταν έχασε το καθαρό μυαλό του, ήταν αυτή που τον κράτησε ζωντανό όταν άρχισε να αμύνεται πολύ σκληρά και επιθετικά, με την Μπαρτσελόνα να χάνει την ηρεμία της και να πετάει παράλογες επιθέσεις στα σκουπίδια με ανορθόδοξο τρόπο. Όμως, στο τέλος το μεγάλο σουτ το είχαν οι Ισπανοί και αυτοί ήταν που πήραν τη νίκη.

Το κάτι παραπάνω που θα περίμενε από τον Διαμαντίδη ο Παναθηναϊκός δεν ήρθε, ο Έλληνας αστέρας ήταν πολύ κουρασμένος, έμοιαζε ένα κλικ πιο αργός στις προσπάθειές του με μπάλα, δεν είχε πίστη στις δυνάμεις του όταν πατούσε για ντράιβ, με αποτέλεσμα να μην μπορέσει στα κρίσιμα να δώσει την ώθηση που έχει συνηθίσει η ομάδα του να παίρνει από αυτόν.

Αν κοιτάξουμε τη στατιστική θα δούμε την εικόνα του αγώνα ανάγλυφη. Ο Παναθηναϊκός έπνιξε επιθετικά την Μπαρτσελόνα, οι Ισπανοί σούταραν με 37% στα δίποντα και 30% στα τρίποντα (είχαν ξεκινήσει με 4/6 το ματς και συνέχισαν με 4/21), ενώ της επέτρεψε μόλις 10 ασίστ (11 αυτός). Οι δυο ομάδες έφταναν σχεδόν πάντα στο σουτ, 8-7 τα λάθη με 1-3 τα κλεψίματα, αλλά τα ριμπάουντ ήταν 46-32 με τα επιθετικά στα 19-9.

Βέβαια, είπα και πιο πάνω τον βασικό λόγο γι’ αυτό. Ο Παναθηναϊκός επέλεξε να θυσιάζει αμυντικά ριμπάουντ ώστε να μπορεί να είναι πιο ευέλικτος και σκληρός στην άμυνα (έπαιζε μα χαμηλότερα σχήματα από τους Ισπανούς, ενώ οι συνεχείς αλλαγές στα σκριν δεν επέτρεπαν στους παίκτες να πάρουν καλές θέσεις για το ριμπάουντ), εν πολλοίς του βγήκε αυτό, αφού έτσι μείωσε τη διαφορά. Απ’ την άλλη, οι δεύτερες επιθέσεις σίγουρα κούρασαν την ομάδα, το να παίζεις άμυνα 35-45 δευτερόλεπτα συνεχόμενα δεν είναι εύκολο. Οι «πράσινοι» σούταραν με 50% στα δίποντα, αλλά όλες τις κρίσιμες στιγμές του αγώνα επέλεξαν σουτ έξω από τα 6.75 απ’ όπου έκλεισαν το ματς με 1/16, νούμερο προφανώς και καταδικαστικό για τέτοιο ματς.

Η Μπαρτσελόνα πήρε διψήφια διαφορά στο πρώτο δεκάλεπτο, με τον Ναβάρο έφτασε στο 11-6, με τον Διαμαντίδη να κάνει στο καλάθι και φάουλ του Τζαγουάι το 3ο του φάουλ, για να συνεχίσει ο Παναθηναϊκός μετά το 14-6 από την εύστοχη βολή του Τζαγουάι εξίσου άσχημα ως το τέλος της περιόδου, η Μπαρτσελόνα έβαλε άλλους 14 πόντους στο δεύτερο πεντάλεπτο. Ο Λόρμπεκ έφτασε το ματς στο 20-10 ενώ, μετά το 20-14 από τον Γκιστ, ο Ινγκλς και ο Χουέρτας με τρίποντα έφεραν το ματς στο 28-14.

Ο Μπανκς μείωσε σε 28-18 στο ξεκίνημα της δεύτερης περιόδου, αλλά ο Ναβάρο, ο Τζαγουάι και ο Ινγκλς έτρεξαν σερί 9-0 σε 2:15 για την Μπαρτσελόνα για το 37-18, που ήταν και η μεγαλύτερή της διαφορά στο ματς. Ο Ούκιτς και ο Λασμ μείωσαν το ματς στο 42-31, ο δεύτερος έκανε το 42-33, αλλά ο Τζαγουάι, ο μόνος ψηλός που δυσκόλεψε τόσο τον Παναθηναϊκό στο ματς, έγραψε το 44-33 στο ημίχρονο.

Στην 3η περίοδο οι δυο ομάδες έπαιζαν πολύ σκληρά στις άμυνες, ο Παναθηναϊκός επέλεξε μια άκρως επιθετική άμυνα, κυνηγούσε συνεχώς την επαφή και τον hand-checking, άλλαζε σε όλα τα σκριν (ακόμα και ο Σχορτσανίτης βγήκε 2-3 φορές στον Ναβάρο από τις αλλαγές), με τις δυο ομάδες να μένουν στο 6-6 στο πρώτο πεντάλεπτο, 50-39 από τις βολές του Τόμιτς.

Από εκεί και πέρα, η Μπαρτσελόνα έκανε πάνω από 8 λεπτά να σκοράρει εντός παιδιάς, έβαλε συνολικά 1 πόντο, είχε 9 συνεχόμενα άστοχα σουτ και 3 λάθη, με τον Παναθηναϊκό αργά αργά και χωρίς να έχει επιθετικό ρυθμό να μειώνει σε 51-45. Βέβαια, κι αυτός είχε 3/12 σουτ εντός παιδιάς, αστοχώντας σε δύο από αυτά με τον Γκιστ και τον Διαμαντίδη μετά το 51-45 και πριν το 54-45 από το τρελό τρίποντο του Ναβάρο, που αν τα είχε βάλει ίσως να μιλούσαμε για διαφορετικό τέλος στο ματς.

Ο Μασιούλις πήρε το ματς πάνω του στη συνέχεια, με 6 δικούς του πόντους ο Παναθηναϊκός μείωσε σε 59-53 με 2:40 για το τέλος. Όμως, στο σημείο εκείνο, ένα άστοχο τρίποντο του Ούκιτς έμελλε να βάλει ταφόπλακα στα όνειρα του Παναθηναϊκού, αφού ο Χουέρτας αμέσως μετά ευστόχησε σε δύσκολο δικό του τρίποντο για το 62-53. Η Μπαρτσελόνα πήγε στο +9 αντί για το +3 και ανάσανε βαθιά, ετοιμάζοντας βαλίτσες για το Λονδίνο.

Ο Διαμαντίδης έχασε την τελευταία ρεαλιστική ευκαιρία του Παναθηναϊκού στο 1:30 από το τρίποντο, η Μπαρτσελόνα πήρε 2/2 βολές από τον Γιασικεβίτσιους στην επόμενη επίθεσή της για το 64-53 και το τελευταίο λεπτό ήταν διαδικαστικό.

Η σεζόν του Παναθηναϊκού στην Ευρωλίγκα τελείωσε, οι «πράσινοι» έφτασαν μέχρι το τελευταίο παιχνίδι πριν το φάιναλ φορ, πούλησαν πολύ ακριβά το τομάρι τους, σίγουρα η χρονιά στην Ευρώπη είναι επιτυχημένη για τον Παναθηναϊκό. Η μείωση του μπάτζετ, η τεράστια αλλαγή στο ρόστερ, η αλλαγή προπονητή μετά από τόσα χρόνια, όλα αυτά ήταν ρεαλιστικές δυσκολίες εξαρχής, όμως ο Πεδουλάκης και η ομάδα του τα κατάφεραν μια χαρά.

Κι αν μένει μια πικρή γεύση στα χείλη όλων στο «τριφύλλι» (λογικό αφού η ομάδα αποκλείστηκε με 3-2 στα προημιτελικά), δεν μπορεί να μειώσει την προσπάθεια, ούτε το γεγονός ότι με την Ευρωλίγκα να έχει νέο, πιο δύσκολο σύστημα διεξαγωγής, ο Παναθηναϊκός τα πήγε περίφημα για ακόμα μία χρονιά. Ένα βήμα πιο πίσω από πέρσι, αλλά στην ουσία στάθηκε στο ύψος του ονόματός του, της ιστορίας του και των στάνταρ που θέτουν οι οπαδοί του.

Τα δεκάλεπτα: 28-14, 44-53, 51-43, 64-53.

Μπαρτσελόνα (Πασκουάλ): Σάδα, Χουέρτας 10 (2τρ. 3ρ.), Αμπρίνιες 2, Ναβάρο 15 (3τρ. 3ρ. 4κ.φ.), Γιασικεβίτσιους 6 (3κ.φ.), Τοντόροβιτς 3 (4ρ.), Ουάλας (4ρ.), Ινγκλς 8 (2τρ. 7ρ.), Λόρμπεκ 6 (1τρ. 6ρ.), Τζαγουάι 9 (6ρ. 3κ.), Τόμιτς 5 (7ρ.).

Παναθηναϊκός (Πεδουλάκης): Μπράμος 3, Μασιούλις 9 (4ρ. 2κλ), Ούκιτς 7 (1τρ. 4κ.φ.), Λασμ 16 (7ρ. 2κ.), Τσαρτσαρής 4 (4ρ.), Διαμαντίδης 6 (4ρ. 3ασ. 4κ.φ.), Γκιστ 6, Μπανκς 2, Σχορτσανίτης.

Νίκος Κουσούλης