Πρόωρο αντίο με σκούπισμα…

«Πικρό» ήταν το «αντίο» των Λος Άντζελες Λέικερς στη σεζόν 2012-13. Μετά από μια χρονιά που χτίστηκε πάνω σε πολλά όνειρα, αλλά πήγαινε από την αρχή από το κακό στο χειρότερο, οι Λέικερς άντεξαν μόλις στον ελάχιστον δυνατό αριθμό αγώνων στα πλέι οφς, πριν αποχαιρετήσουν τη σεζόν ύστερα από το 0-4 από τους Σαν Αντόνιο Σπερς. Πλέον, το καλοκαίρι του 2013 αναμένεται το πιο καυτό εδώ και πολλά χρόνια για τους «λιμνανθρώπους» που θα πρέπει να βρουν ξανά το μαγικό ραβδάκι που προφανώς πήρε μαζί του φεύγοντας ο Φιλ Τζάκσον.             

Πιο εύκολα δεν θα μπορούσαν οι Σπερς να πάρουν τη σειρά, αλλά και το 4ο παιχνίδι. Το 82-103 είναι ενδεικτικό όλης της σειράς. Το 4ο ματς είχε την εικόνα που θα έπρεπε να είχε το τελευταίο της φετινής χρονιάς αυτών των Λέικερς. Τα λάθη ήταν 21-8, ο Παγκόσμια Ειρήνη στον πάγκο με κύστη στο αριστερό γόνατο, ο Στιβ Νας στον πάγκο με πρόβλημα στον δικέφαλο του δεξιού ποδιού, ο Κόμπι Μπράιαντ πίσω από τον πάγκο με πολιτικά, ο Ντουάιτ Χάουαρντ να αποβάλλεται με 2 τεχνικές ποινές πριν τα μισά της 3ης περιόδου, με τον Παού Γκασόλ να μένει να παλεύει μόνος του.

Ποιος, ο Γκασόλ που έχει ακούσει απαράδεκτα πράγματα φέτος από οπαδούς της ομάδας, αλλά και τον προπονητή του. Πάντως, στο τελευταίο ματς της σεζόν, όταν ο Ντ’ Αντόνι τον απέσυρε στον πάγκο με 3:08 για το τέλος, το γήπεδο σηκώθηκε όρθιο για να τον χειροκροτήσει ζεστά. Κάθαρση για τον Ισπανό; Δικαίωση της φερεγγυότητάς του μετά από μια σκληρή ψυχολογικά γι’ αυτόν σεζόν; Πάντως, η σύγκριση με τα νευράκια και την ανωριμότητα του Χάουαρντ ήταν υπέρ του. Αυτός, τουλάχιστον, έμεινε ως το τέλος.

Ο Χάουαρντ, πάντως, εξακολουθεί να είναι ο πρώτος στόχος των Λέικερς, αν και πολλοί πλέον υποστηρίζουν ότι πρέπει να αλλάξουν κατεύθυνση οι Λέικερς, ότι το πείραμα-Χάουαρντ έχει ήδη αποτύχει. Και όλη (σχεδόν) η ομάδα προσπαθεί με τις δηλώσεις της να τον πείσει να μείνει και να τον δικαιολογήσει. Ο Ντ’ Αντόνι είπε μετά το ματς ότι «σιχαίνομαι αυτό που του συμβαίνει. Τον χτυπάνε τόσο πολύ εκεί έξω. Ξεκάθαρα δεν ήθελε να αποβληθεί, αλλά τον χτυπάνε. Κάποια στιγμή του τη δίνει στα νεύρα. Προφανώς είχαμε ήδη χάσει, οπότε απλώς νιώθω άσχημα γι’ αυτόν. Για εμάς είναι πολύ εύκολο, καθόμαστε εκεί και βλέπουμε, αλλά όταν είσαι παίκτης μέσα στο παρκέ, η αδρεναλίνη σου ανεβαίνει. Είναι δύσκολη κατάσταση, δεν θα είχε συμβεί αν η σειρά ήταν σε άλλη φάση της».

Ο Χάουαρντ μετά το ματς έγραψε στο Twitter ότι «είμαι ακόμα εκνευρισμένος για το ματς απόψε και το πώς έκλεισε η χρονιά. Τα έχω με τον εαυτό μου που έχασα την ψυχραιμία μου. Συγγνώμη που απογοήτευσα την ομάδα μου και τους οπαδούς μας. Αν έμαθα κάτι από αυτή τη σεζόν είναι ότι πρέπει να είμαι πιο υπεύθυνος στις πράξεις μου και να μάθω να ‘ανασαίνω’ (ίσως κάνω γιόγκα). Αλλά παρά την κακή σεζόν, είναι τιμή μου να είμαι μέρος αυτής της ομάδας με τους καλύτερους οπαδούς της λίγκας. Ελπίζω να μου δοθεί η ευκαιρία να σας το ανταποδώσω».

Βέβαια, όταν έλεγα πριν «όλοι (σχεδόν)» στηρίζουν τον Χάουαρντ και πέφτουν πάνω του για να τον πείσουν να μείνει, προφανώς θα καταλάβατε ποιος είναι αυτός που «στράβωσε» περισσότερο όταν είδε τον Χάουαρντ να απογοητεύει την ομάδα και να αποβάλλεται από το ματς στο 3ο δωδεκάλεπτο του τελευταίου αγώνα της χρονιάς. Ο Κόμπι φώναζε για την ομάδα του και τους συμπαίκτες του ως το τέλος του ματς, το μήνυμά του ξεκάθαρο, μπορεί ο Χάουαρντ να εγκαταλείψει το Λ.Α., αλλά ο Κόμπι δεν θα το κάνει ποτέ.

Ο κόσμος φώναξε για τον Φιλ Τζάκσον, αλλά πολύ δύσκολα θα τον πείσουν, ο Παού Γκασόλ το πιο πιθανό θα είναι να φύγει (μόνοι ξεκάθαροι σύμμαχοι ο Μπράιαντ με τον Παγκόσμια Ειρήνη) για να κάνει χώρο στο σάλαρι καπ για τον Χάουαρντ, ο Ντ’ Αντόνι, αν και του λένε ότι είναι ασφαλής, δεν νιώθει και τόσο σίγουρος μετά από τέτοια σεζόν, υπάρχουν φωνές που μιλάνε μέχρι και για χρήση του amnesty provision στον Κόμπι Μπράιαντ (να τον πετάξουν για να χρησιμοποιήσουν τα λεφτά του συμβολαίου του). Ο Γκασόλ πέταξε την μπηχτή του για τον Χάουαρντ πριν τα φώτα σβήσουν: «Μακάρι να μην είχε αποβληθεί… ώστε να μείνει μαζί με την ομάδα ως το τέλος».

Κάπως έτσι, οι Λέικερς θα μπουν στο πιο δύσκολο καλοκαίρι των τελευταίων χρόνων, πιθανότατα το πιο καυτό από τότε που έφεραν Κόμπι-Σακ στο Λ.Α.. Ένα καλοκαίρι πριν λήξει το συμβόλαιο του Μπράιαντ, ένα καλοκαίρι στο οποίο θα προσπαθήσουν να χτίσουν ομάδα τίτλου, για πρώτη φορά στον 21ο αιώνα χωρίς να ξέρουν αν θα μπορέσει ο Κόμπι να πατήσει παρκέ και να τους βοηθήσει του χρόνου.

Νίκος Κουσούλης

Υ.Γ.: Και μέσα σε όλα, ο πιο χαρούμενος άνθρωπος στο Staples Center το βράδυ της Κυριακής μάλλον θα ήταν ο Τρέισι ΜακΓκρέιντι. Μετά από 8 αποτυχημένες απόπειρες, για πρώτη φορά στην καριέρα του στα 34 του, κατάφερε να τελειώσει σειρά πλει οφς στην πλευρά του νικητή! Κι ας πάτησε παρκέ μόνο στα τελευταία 5 λεπτά του τελευταίου αγώνα με τους Λέικερς…