“Άλλος για τη βάρκα μας;”

Μία ημέρα πριν αρχίσει το πρωτάθλημα η Καβάλα δεν κατάφερε να πάρει πιστοποιητικό συμμετοχής και μετά άρχισαν τα όργανα. Η Δάφνη εξέδωσε ανακοίνωση διακηρύσσοντας τη μεγάλη δικαίωσή της, ότι αυτή έπρεπε να είναι στην Α1. Όμως, δεν τελείωσε εκεί. Ο Ιωνικός Λαμίας, που είχε αποφασίσει να… αυτοκαταστραφεί, εξέδωσε κι αυτός ανακοίνωση λέγοντας ότι πλέον περιμένει… να παίξει αυτός στην Α1 τώρα που φάνηκε ότι είναι η μοναδική ομάδα που πληροί τις προϋποθέσεις. Γνώμη μου; Αποκλείστε και την Καβάλα και ας γίνει η Α1 με 13 ομάδες φέτος. Έτσι είναι το σωστό. Αλλά τι λέω τώρα.

Ο Λάζαρος Παπαδόπουλος μίλησε λογικά για την κατάντια του ελληνικού μπάσκετ (θυμάστε ότι ένα από τα αιτήματα του ΠΣΑΚ ήταν να ξεκαθαρίζει ποιες ομάδες θα λαμβάνουν μέρος στο επόμενο πρωτάθλημα από τον Ιούλιο; Τότε η ΕΟΚ σφύριζε αμέριμνα κατηγορώντας τον ΠΣΑΚ ότι βρίσκει γελοία αιτήματα για να επιτείνει την κρίση). Ο Οικονομίδης το έπαιξε Πόντιος Πιλάτος όπως πάντα: «Ντρέπομαι πραγματικά γι’ αυτό που έγινε, αλλά ο ΕΣΑΚΕ δεν ευθύνεται καθόλου» και μετά είπε ότι φταίνε «αυτοί που δεν αγαπάνε το μπάσκετ αλλά θέλουν μόνο να βγάζουν φωτογραφίες στις επιτυχίες». Η ΕΟΚ εννοείται ότι το παίζει κινέζα και δεν ασχολείται με το θέμα (την αφορά μήπως; Μήπως είναι η Ομοσπονδία του μπάσκετ;). Και μιας και το έφερε η κουβέντα είδατε τρελή διαφήμιση που είχε φέτος το πρωτάθλημα; Διαφημίσεις συνέρευσαν σαν τρελές, πακτωλός χρημάτων στα ταμεία. Φέτος το ελληνικό πρωτάθλημα έχει τις δύο καλύτερες ομάδες της Ευρώπης, άλλες 5 που θα μπορούσαν πρωταγωνιστήσουν στα Ευρωπαϊκά Κύπελλα, τον πιο διαφημισμένο παίκτη που ήρθε από το NBA, αλλά ο ΕΣΑΚΕ κοιμάται ξανά υποτιμώντας το μπάσκετ και παρακαλώντας τον ΟΠΑΠ για μια συμφωνία, χωρίς λόγο.

Και πάμε στην πρώτη αγωνιστική. Τελικά, πέρασε των οπαδών του Αιγάλεω, αφού ο Παναθηναϊκός, ο Κολοσσός και τα Τρίκαλα ψήφισαν Αιγάλεω. Κι εντάξει, πείτε ότι ο Κολοσσός και τα Τρίκαλα είναι της ίδιας δυναμικότητας με το Αιγάλεω και είχαν την ψευδαίσθηση ότι κάτι θα γίνει. Αλλά ο Παναθηναϊκός; Οι αφοί Γιαννακόπουλοι μας έχουν συνηθίσει σε κινήσεις που δεν τιμούν το τεράστιο μέγεθος της ομάδας που υπηρετούν, οπότε αυτό ήταν άλλη μία περίπτωση.

Ο Ολυμπιακός, όπως ήταν απόλυτα φυσιολογικό πήγε στο Αιγάλεω έριξε 25 πόντους στο Σίτι και επέστρεψε. Περίμενε κανείς κάτι διαφορετικό; Για μένα, κι ας με πάρετε για περίεργο, είναι αρκετά σημαντικό που το ματς δεν έγινε στο Ελληνικό. Όταν έρχεται το ESPN να κάνει αφιέρωμα, ας το πας στο 3ο καλύτερο γήπεδο της Αττικής τουλάχιστον. Όχι στο ίσως χειρότερο γήπεδο επαγγελματικής ομάδας στην Ευρώπη. Δεν γίνεται ρε παιδιά. Τα πλάνα από τη «στρούγκα» θα κάνουν τον κύκλο του κόσμου και των Η.Π.Α.. Για τους Αμερικάνους δεν με νοιάζει, έχετε διαβάσει πώς τους αντιμετωπίζω, αλλά όσο να είναι πληγώνεται ο μπασκετικός σου εγωισμός με κάτι τέτοια και τα σχόλια που θα επιφέρουν.

Και θέλετε να το πάρω και από την άλλη πλευρά για να δείτε ότι δεν είναι μόνο ο Ολυμπιακός; Ο Άκης Καλλινικίδης είναι η σημαία, το τοτέμ, η ιστορία του Αιγάλεω. Είναι ο άνθρωπος που εκτός από ένα μικρό πέρασμα από την Φινλανδία, έχει περάσει όλη την καριέρα του (από παιδάκι ουσιαστικά) στο Αιγάλεω. Από την πλήρη αφάνεια στην Α1. Όταν βγαίνει ο Καλλινικίδης και λέει: «Δεν μπορώ να καταλάβω, αν το να παίξουμε στο Ελληνικό συνεπάγεται για μας ότι θα είμαστε ήρεμοι για δύο μήνες, γιατί να μην το κάνουμε;». Ο Καλλινικίδης δεν έχει… νεύρα, όταν έλεγε «ήρεμοι» εννοούσε οικονομικά ήρεμοι, καθώς πέρσι θα θυμάστε ότι οι παίκτες του Αιγάλεω ήταν για περισσότερους από 3 μήνες απλήρωτοι. Για το Αιγάλεω το ματς στο Ελληνικό θα σήμαινε από 50.000 έως 125.000 ευρώ, ανάλογα με το ύψος του εισιτηρίου. Ανάσα ζωής για τους παίκτες. Όταν δεν σέβεσαι κάτι τέτοιο, αλλά πεισμώνεις χωρίς λόγο (αναφέρομαι προφανώς στους οπαδούς του Σίτι που έφεραν τον κόσμο ανάποδα), τότε δεν σέβεσαι την ομάδα σου και τον ιδρώτα των παικτών. Αυτών που σε σέβονταν απόλυτα και έπαιζαν για το σωματείο που υποστηρίζεις απλήρωτοι τη μισή χρονιά πέρσι, αντί να του ρίξουν μια αγωγή όλοι και να φύγουν για να το αφανίσουν. Έτσι τους το ξεπλήρωσες.

Από την πρώτη αγωνιστική δεν μπορείς να βγάλεις συμπεράσματα, γι’ αυτό και αναλώθηκα σε άλλα πλην των αγώνων. Με δυο λόγια, ο Ολυμπιακός έκανε αναμενόμενο περίπατο κι έδειξε πόσες λύσεις έχει, παρότι ήταν μείον δύο βασικούς στο ματς. Ο Άρης έδειξε καλύτερος από τον Πανελλήνιο, αλλά (φυσιολογικά) δεν είχε διάρκεια στο παιχνίδι του. Πάντως, η ομάδα φάνηκε από την 1η αγωνιστική ότι είναι ομάδα με τη σφραγίδα Ματσόν. Στο ντέρμπι της αγωνιστικής, η Ολύμπια γλίτωσε από έμφραγμα με τα Τρίκαλα. Ο Σούλτζε με τον Μπατή την έσωσαν, παρά την άθλια μέρα των δύο Αμερικάνων (μαζί είχαν 5/21 εντός παιδιάς), που δύσκολα να επαναληφθεί με ομάδα τέτοιου επιπέδου. Απ’ την άλλη ο Έιβερι ήταν καλός, είχε 9 ασίστ, αλλά στα Τρίκαλα θα πρέπει να σκοράρει για να σώσει την ομάδα (είχε 2/10 σουτ). Δεν φτάνει η καλή οργάνωση.

Υ.Γ.: Στη φωτογραφία, ο Λιν Γκριρ αποδεικνύει ότι έχει… μόνο το μπάσκετ στο κεφάλι του!