Λονδίνο – Ξημερώνει η Κυριακή του τελικού της Ευρωλίγκας και ο Ολυμπιακός σε λιγότερο από 15 ώρες θα υπερασπιστεί τον τίτλο του στη διοργάνωση. Ο πρωταθλητής Ευρώπης φέτος δεν είναι το αουτσάιντερ, πια είναι η ομάδα στην οποία όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα. Το βράδυ της Κυριακής (22:00 ώρα Ελλάδας) ο Ολυμπιακός και η Ρεάλ Μαδρίτης θα στηθούν στο τζάμπολ του μεγάλου τελικού της Ευρωλίγκας. Η κάμερα του Age of Basketball ήταν παρούσα στην τελευταία προπόνηση των πρωταθλητών Ευρώπης, το Σάββατο.
Οι «ερυθρόλευκοι» κυνηγούν την επανάληψη του περσινού τους θριάμβου, το ακριβοθώρητο repeat! Ίσως και λίγο πιο… ανώδυνα από πέρσι, αφού καλό θα ήταν να μην μείνουν 19 πόντους πίσω στο σκορ πριν αρχίσουν επική αντεπίθεση. Το Σάββατο κύλησε ήρεμα στο Λονδίνο, οι Έλληνες οπαδοί (που αν δεν… γυρίσει ο κόσμος ανάποδα θα είναι ξεκάθαρη πλειοψηφία την Κυριακή στην O2 Arena) απολάμβαναν διασκορπισμένοι το Λονδίνο, σε κάθε γωνία άκουγες και μια ελληνική φωνή.
Και μπορεί να υπήρχε ηρεμία και η ατμόσφαιρα να ήταν… τουριστική, αλλά στην O2 την Κυριακή ο Ολυμπιακός θα βρει στις εξέδρες έναν πολύ ισχυρό σύμμαχο, αυτό είναι σίγουρο.
Οι δυο ομάδες βρίσκονται σε αναβίωση του τελικού του 1995, μόνο που τώρα έχουν αλλάξει πολλά σε σχέση με τότε. Η Ρεάλ Μαδρίτης έχει να δει τελικό από το 1995, όπως και τρόπαιο, ενώ ο Ολυμπιακός είναι ο εν ενεργεία πρωταθλητής Ευρώπης. Και θέλει να παραμείνει στην μπασκετική κορυφή της ηπείρου.
Πού θα κριθεί ο αγώνας; Στην κλάση του Σπανούλη; Στη δίψα της Ρεάλ, στη μαχητικότητα του Ολυμπιακού; Στα επιθετικά ριμπάουντ των Μαδριλένων; Θα κριθεί από το μυαλό του Ροντρίγκεθ; Από τις μάχες του Χάινς; Το πάθος του Παπανικολάου; Την πονηριά του Ρέγιες; Από κάποιο τρικ του Μπαρτζώκα;
Μπορεί να ακούγεται λίγο τετριμμένο, αλλά ένας τελικός έχει πάντα μοιρασμένες τις πιθανότητες πριν ξεκινήσει. Όσο πιο καλή θεωρητικά κι αν είναι η μία ομάδα, το γεγονός και μόνο ότι βρισκόμαστε στον τελικό, δείχνει πολλά για την φερεγγυότητα, τη δύναμη και την αντοχή και των δύο αντιπάλων. Αυτό ο Ολυμπιακός το έχει ζήσει και από την καλή (2012, τίτλος ως αουτσάιντερ επί τη ΤΣΣΚΑ Μόσχας) και από την ανάποδη (1994 με το «αυτή η ομάδα 60 πόντους δεν μου βάζει, εγώ με τέτοιους παίκτες 60 θα τους βάλω και θα το πάρω» του Ιωαννίδη πριν το 57-59 από την Μπανταλόνα).
Τετριμμένο ακούγεται και το «να ανέβεις στην κορυφή είναι δύσκολο, να μείνεις εκεί είναι δυσκολότερο» που είπαν οι παίκτες του Ολυμπιακού στην κάμερα του Age of Basketball. Όμως και τόσο αληθινό. Ο Ολυμπιακός έβγαλε μια πάρα πολύ δύσκολη σεζόν, μια σεζόν στην οποία ήταν «the team to beat» για κάθε αντίπαλο, κάθε ομάδα της διοργάνωσης. Και παρόλα αυτά έφτασε στο φάιναλ φορ, στον τελικό. Για το λόγο αυτό και μόνο ο Σπανούλης είναι πανάξιος MVP της φετινής Ευρωλίγκας.
Και στον ημιτελικό είδαμε τον Ολυμπιακό να έχει το πιο δυνατό χαρτί στις αποσκευές του: καθαρό μυαλό και ηρεμία. Σιγουριά και υπομονή. Οι «ερυθρόλευκοι» δεν θύμισαν σε τίποτα την ομάδα του περσινού τελικού, ούτε καν την ομάδα των προημιτελικών. Έπαιζαν σίγουροι για το κάθε βήμα τους και πιο παθιασμένοι από μια ομάδα που ήρθε στο Λονδίνο λέγοντας «ήρθαμε για εκδίκηση για τον περσινό τελικό».
Αυτά τα χαρακτηριστικά, αν τα διατηρήσει και στον τελικό, μαζί με τις αγωνιστικές του αρετές, είναι που τον κάνουν φαβορί της αναμέτρησης. Η Ρεάλ έρχεται με τρομερό πάθος, στον ημιτελικό οι άνθρωποι της ομάδας έτυχε να κάθονται μπροστά μας στα δημοσιογραφικά. Ο τρόπος που αντιμετώπιζαν το ματς ήταν περίπου σα να έδειχναν ότι δεν μπορούν να πάρουν ανάσα μέχρι να κερδίσουν. Δεν είναι τυχαίο ότι μετά τις βολές που έκριναν οριστικά την αναμέτρηση δεν πανηγύρισαν, είχαν σηκωθεί όρθιοι και τους έβλεπες να ανασαίνουν βαθιά, σα να έφυγε ένα βάρος από το στήθος τους. Ένα βάρος 18 χρόνων.
Όμως, προφανώς, έχει φύγει το μισό. Και το υπόλοιπο μισό θα είναι εκεί τη στιγμή που θα στραβώσει ο τελικός για τη Ρεάλ. Και ο Ολυμπιακός μπορεί να το εκμεταλλευτεί αυτό μένοντας ήρεμος και έχοντας υπομονή. Να το πω αλλιώς; Πόσο πιο σίγουρος μπορεί να είναι κανείς ότι το ματς κρίνεται στην εκπνοή του από τους παίκτες μιας ομάδας που μόλις 1 χρόνο πριν έχανε με 19 πόντους στα μισά του τελικού και κατάφερε να κερδίσει; Η υπομονή, η ψυχραιμία, το καθαρό μυαλό και η ηρεμία είναι οι μεγαλύτερες αρετές σε τέτοια ματς.
Οι παλιότεροι θα θυμούνται το ματς του Ολυμπιακού με την Μπαρτσελόνα στον τελικό του 1997 στη Ρώμη, με τον Ολυμπιακό να μπαίνει άθλια στον αγώνα και τον Ίβκοβιτς απλώς να χειροκροτεί και να ηρεμεί τους παίκτες του. Τη συνέχεια όλοι τη γνωρίζουμε και τη θυμόμαστε.
Την Κυριακή το βράδυ ο Ολυμπιακός του Μπαρτζώκα και του Σπανούλη, του Παπανικολάου και του Χάινς, έχει την ευκαιρία να κάνει κάτι που δεν έχει καταφέρει σχεδόν καμία από τις μεγάλες ομάδες των τελευταίων 25 χρόνων: το repeat φαντάζει το αντίστοιχο της δυναστείας στη σύγχρονη Ευρωλίγκα και ο Ολυμπιακός μοιάζει πανέτοιμος.
Μπαρτζώκας: «Θα είμαστε έτοιμοι»
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας μίλησε και πριν τον τελικό στην κάμερα του Age of Basketball. Η ηρεμία που προσλάμβανες από τη συμπεριφορά του στο γήπεδο στην προπόνηση του Ολυμπιακού ήταν ξεκάθαρη. Η σιγουριά που έδειχνε να έχει και πριν τον ημιτελικό, η ίδια ήταν ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του και τώρα, αναφερόμενος στον Ρέγιες, τα στοιχεία που θα προσέξει ο Ολυμπιακός στη Ρεάλ, τον Ροντρίγκεθ, την εικόνα του ημιτελικού και το παιχνίδι των Μαδριλένων.
Περπέρογλου: «Μην τους δώσουμε εύκολα καλάθια»
Ο Στράτος Περπέρογλου βρίσκεται μπροστά σε έναν ακόμα τελικό Ευρωλίγκας στην καριέρα του, μιλάει στην κάμερα του Age of Basketball για την εμπειρία του που θεωρεί ότι βοηθάει πολύ καθότι η «πνευματική προετοιμασία» σε τέτοια ματς παίζει σημαντικό ρόλο, ενώ αναφέρεται και στα στοιχεία που θα πρέπει να προσέξει ο Ολυμπιακός, αλλά και στην κόντρα του με τον Ρούντι:
Κατσίβελης: «Όπως στον ημιτελικό»
Ο Δημήτρης Κατσίβελης μίλησε στην κάμερα του Age of Basketball για το πώς πρέπει να αντιμετωπίσει ο Ολυμπιακός το ματς με τη Ρεάλ, το πόσο δύσκολο είναι να καταφέρει μια ομάδα το repeat, αλλά και το πόσο μεγαλύτερο κίνητρο δίνει η προοπτική ενός τέτοιου κατορθώματος:
Η τελευταία προπόνηση
Όπως κάθε φορά, έτσι και τώρα, το τελευταίο μέρος της προπόνησης του Ολυμπιακού ήταν ανοιχτό για τους δημοσιογράφους με το Age of Basketball να σας μεταφέρει την εικόνα από την O2 Arena.
Η διάθεση των παικτών ήταν πολύ καλή. Ας πούμε, λίγο μετά που οι κάμερες έκλεισαν, όσο οι παίκτες μιλούσαν με τους δημοσιογράφους, Λο, Άντιτς και Γκεσεβίτσιους έπαιξαν το απαραίτητο… στοίχημα για τον πρώτο που θα σκόραρε από το κέντρο του γηπέδου. Ο Άντιτς ήταν αυτός που το έκανε, ο Λο, όμως, «γκρίνιαξε» ότι θα έπρεπε να σουτάρουν και αυτός και ο Γκεσεβίτσιους άλλο ένα σουτ, καθώς είχαν ρίξει ένα λιγότερο. Ο Άντιτς απρόθυμα και με… τα πολλά το δέχτηκε, ο Λο αστόχησε, αλλά ο Γκεσεβίτσιους το… κόλλησε άγγιχτο, με τον Σκοπιανό να γυρνάει και να του λέει γελώντας «why do you always have to ruin everything?» («γιατί πρέπει πάντα να μου το χαλάς;»).
Εικόνα από την προπόνηση του Ολυμπιακού με την κάμερα του Age of Basketball:
Νίκος Κουσούλης