Τον Ιούλιο του 2005, η ζωή του Ρονί Τουριάφ έμοιαζε με ένα παραμύθι. Ο Γάλλος από τη Μαρτινίκα είχε ήδη στο βιογραφικό του ένα Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα με την Εθνική Εφήβων της Γαλλίας και 4 πολύ καλά χρόνια στο κολέγιο του Γκονζάγκα όπου αποφοίτησε όντας 4ος σε πόντους και ριμπάουντ στην ιστορία του πανεπιστημίου. Τα φυσικά του προσόντα και το γεγονός ότι συμπεριλήφθηκε 3 φορές στην καλύτερη ομάδα της West Coast Περιφέρειας είχαν τραβήξει το ενδιαφέρον ομάδων του NBA και επιλέχθηκε στο Νο.37 του ντραφτ από του Λος Άντζελες Λέικερς. Καλύτερα δε γίνεται. Και ύστερα; Ύστερα ήρθαν οι ιατρικές εξετάσεις…
Στον τυπικό ιατρικό έλεγχο που υποβάλλονται το καλοκαίρι όλοι οι νέοι παίκτες ο Τουριάφ στεκόταν στην αναμονή και περίμενε πώς και πώς να ξαναπάει για προπόνηση. Τα αποτελέσματα, όμως, δεν ήταν καλά. Ο υπερηχογραφικός έλεγχος της καρδιάς έδειξε διάταση στη ρίζα της αορτής και περαιτέρω εξετάσεις φανέρωσαν το ανεύρυσμα. Οι γιατροί των Λέικερς δεν έπαιξαν με τις πιθανότητες. Ο επιπλέον έλεγχος και οι δεύτερες γνώμες από τη Γαλλία δημιούργησαν ένα εφιαλτικό σενάριο. Ο γίγαντας των 208 εκατοστών και 135 κιλών από τη Μαρτινίκα αντιμετώπιζε κίνδυνο ρήξης της αορτής (που επιφέρει θάνατο σε δευτερόλεπτα) κατά τις ακραίες φυσικές δραστηριότητες. Μόνη λύση η χειρουργική επέμβαση.
Η καριέρα, και κυρίως, η ζωή του Τουριάφ άλλαξε ακαριαία και μπήκε σε διαφορετική προοπτική. Στις 26 Ιουλίου του 2005 ο Ρονί έμπαινε στο χειρουργείο για να υποβληθεί σε εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς διάρκειας περίπου 6 ωρών. Έπειτα μεταφέρθηκε στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. «Όλοι έλεγαν ότι είμαι τελειωμένος. Η μόνη θετική φωνή; Ο άνθρωπος που κρατούσε το νυστέρι. Αν αυτός που θα με ανοίξει σαν αστακό είναι αισιόδοξος ότι θα παίξω ξανά, τότε είμαι κι εγώ αισιόδοξος».
Η επέμβαση, βέβαια, ήταν μόνο η αρχή αυτών που θα ήταν οι πιο δύσκολοι μήνες στη ζωή του Τουριάφ. Η αποκατάσταση ήταν μακρά και δύσκολη. Τους πρώτους μήνες πλήρης ξεκούραση και συνεχής προσοχή. «Δύσκολο! Δύσκολο! Δύσκολο! Φαντάσου έναν αθλητή που ξαφνικά δεν μπορεί να βάλει τις κάλτσες του. Ήταν άσχημη περίοδος, αλλά με βοήθησε να θυμάμαι τις καλές στιγμές». Οι Λέικερς κράτησαν τα δικαιώματά του και κάλυψαν τα ιατρικά έξοδα. Λίγους μήνες μετά ξεκινούσε την ανοδική πορεία προς την επιστροφή στο γήπεδο.
Όταν πρωτοπάτησε σε γήπεδο μπάσκετ έτρεξε από τη μια γραμμή του στην άλλη και πίσω. «Μετά έπρεπε να καθήσω και να ξεκουραστώ για δύο ώρες. Ήμουν εξαντλημένος». Κάθε μέρα πίεζε τον εαυτό του και λίγο περισσότερο. Μετά από λίγες ημέρες μπορούσε να τρέξει 5 γήπεδα πριν σταματήσει. Και μετά από λίγο 10. «Κάθε μέρα βελτιωνόμουν λίγο και σκεφτόμουν ότι άξιζαν όλες αυτές οι άσχημες και δύσκολες στιγμές».
Ο καιρός πέρασε πιο γρήγορα απ’ ό,τι όλοι υπολόγιζαν και ο Τουριάφ αποφάσισε να το δοκιμάσει στο CBA. Παίζοντας 9 παιχνίδια με τους Yakama Sun Kings είχε 13 πόντους και 6.3 ριμπάουντ. Ήταν αρκετό για τους Λέικερς. Επανενεργοποίησαν το συμβόλαιό του στις 17 Γενάρη του 2006 και 6 μήνες μετά την επέμβασή του ο Τουριάφ σκόραρε το πρώτο του καλάθι για το Λος Άντζελες. Ο Τζάκσον, που αποκάλεσε την τύχη του Τουριάφ «παράταση ζωής», ήταν διστακτικός στη χρησιμοποίησή του τον πρώτο χρόνο. Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή. Τα τελευταία 6 χρόνια, έστω και αν τείνει να γίνει γυρολόγος, έχει σταθεροποιηθεί ως ένας χρήσιμος σέντερ στο NBA και αναπόσπαστο μέλος της σταθερά καλής Εθνικής Γαλλίας. Είναι η ψυχή του πάγκου και των αποδυτηρίων σε κάθε ομάδα που αγωνίζεται.
Τι δίδαξε αυτή η περιπέτεια τον Τουριάφ; Τον Αύγουστο του 2009 ίδρυσε το Ronny Turiaf Heart to Heart Foundation. Το ίδρυμα έχει σκοπό να παρέχει ιατρική φροντίδα σε ανασφάλιστα παιδιά και, κυρίως, να βοηθάει (μεταξύ άλλων με περιοδικά ηχωκαρδιογραφήματα) ανθρώπους με καρδιακά προβλήματα ώστε να μπορούν να ζουν μια υγιή και φυσιολογική ζωή. «Ξέρω ότι κέρδισα το λαχείο εδώ. Ό,τι και να κάνω στο εξής θα είναι καλό, απλώς και μόνο επειδή μπορεί να μην ήμουν τώρα εδώ για να το κάνω. Θα απολαύσω τη ζωή μέχρι το τέλος».
Αντώνης Κουσούλης