Στο λάκκο με τα λιοντάρια

ΤΣΣΚΑ ΜΟΣΧΑΣ: Χρειάζεται να πει κανείς πολλά για την ομάδα που είναι πρωταθλήτρια Ευρώπης, όταν μάλιστα πέρασε ένα καλοκαίρι αποκτώντας 3 πρωτοκλασάτους παίκτες και άλλους δύο καλούς; Ναι, όταν αυτή η ομάδα χάνει τον οδηγό και «μυαλό» της. Ο Θοδωρής Παπαλουκάς ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος της ΤΣΣΚΑ όλα αυτά τα χρόνια. Ο άνθρωπος από τον οποίο ξεκινούσαν και στον οποίο τέλειωναν όλα σε κάθε χρήσιμο αγώνα. Η αλλαγή ενός πλέι μέικερ-ηγέτη, μπορεί να μεταβάλλει πλήρως το πρόσωπο μιας ομάδας, καθώς αλλάζει το στιλ παιχνιδιού. Και η ΤΣΣΚΑ θα χρειαστεί χρόνο για τα δύσκολα. Στον άσο οδηγός πια υπάρχει ο Ζόραν Πλάνινιτς, ο οποίος έχει ένα τεράστιο βάρος στις πλάτες του. Οτιδήποτε λιγότερο από φάιναλ φορ και τελικός, θα είναι αποτυχία. Στην ομάδα ήρθαν και δύο πολύ καλοί ψηλοί, ο Έραζεμ Λόρμπεκ και ο Τέρενς Μόρις, αμφότεροι μετά από καταπληκτική χρονιά στην Ευρωλίγκα. Μαζί τους και ο Σάσα Κάουν με τον Βίκτορ Κεϊρού, που θα έχουν λίγο πολύ διακοσμητικό ρόλο στην Ευρωλίγκα. Έμειναν ο Τράγιαν Λάνγκντον, ο Τζ. Ρ. Χόλντεν, ο Νίκος Ζήσης και βέβαια ο τεράστιος Ραμούνας Σισκάουσκας, οι οποίοι συνθέτουν μια τρομακτική περιφέρεια, παίρνοντας και τη βοήθεια του Βίκτορ Κριάπα, που θα παίζει και στους ψηλούς. Κάτω από τα καλάθια, η φυγή του Μάικλ Αντερσεν καλύφθηκε με τους Μόρις και Λόρμπεκ, ενώ υπάρχουν και φέτος ο Αλεξέι Σαβρασένκο και ο Ματίας Σμόντις. Λείπει και ο Μάρκους Γκόρι, που πέρσι όταν χρειάστηκε πήρε την ομάδα στις πλάτες του, αλλά και ο Τόμας Βαν ντεν Σπίγκελ, που πάντα… έρχεται τον Γενάρη. Για να πούμε και το… στραβό, ίσως λείπει ένα κορμί στη ρακέτα, εκτός κι αν ο Ζαμπέλιν (2.15) φέτος βγάλει τη… φόρμα. Στον πάγκο ο Μεσίνα και όπως είπαμε… Πρόβλεψη: Αν μείνει εκτός φάιναλ φορ (στη δυνατότερη Ευρωλίγκα όλων των εποχών) θα είναι αποτυχία.

ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ: Η Ρεάλ κατάφερε να καταστρέψει τη σημαντικότερη σεζόν των τελευταίων 15 χρόνων με τον Πλάθα στον πάγκο, κάνοντας πέρσι μια τρύπα στο νερό και… συνεχίζει με την ίδια συνταγή και φέτος. Τα αποδυτήρια «βράζουν», οι μισοί περσινοί κάνουν απλώς υπομονή μέχρι να φύγει ο Πλάθα, ενώ ακόμη και ο Μάσεϊ δεν αντέχει τον Ισπανό, που με τον τρόπο που παίζει, τον καταστρέφει. Έφυγαν ο Πελεκάνος, ο Τσαρλς Σμιθ, ο Μπλάγκοντα Σέκουλιτς, ο Μπόγιαν Μπογκντάνοβιτς, ο Κερέμ Τουντσερί και ο Ίκερ Ιτούρμπε και ήρθε ο Τζερεμάια Μάσεϊ κάτω από τα καλάθια, ο Κουίντον Χόσλεϊ στο «3», ο Κροάτης Μάρκο Τόμας και ο Πέπε Σάντσεθ στον άσο. Το ρόστερ είναι καλύτερο, αλλά όλη η χρονιά θα κριθεί στο… πότε θα φύγει ο Πλάθα. Με τους Άλεξ Μούμπρου, Φελίπε Ρέγιες, Αξέλ Ερβέλ και Λάζαρο Παπαδόπουλο κάτω από τα καλάθια (συν τον Μάσεϊ), η Ρεάλ θα μπορούσε να έχει μία από τις καλύτερες και πιο πλήρεις φροντ λάιν στην Ευρωλίγκα, αλλά ο τρόπος που επιλέγει ο Πλάθα να παίζει ευνοεί μόνο τον Ρέγιες και το… τριαροτεσσάρι Ερβέλ καταστρέφοντας τους δυνατούς ψηλούς που θέλουν την μπάλα στο λόου ποστ με πλάτη. Ραούλ Λόπεθ, Λούις Μπούλοκ και ο αναβαθμισμένος Σέρχιο Λουλ μαζί με τους Τόμας, Χόσλεϊ, Σάντσεθ (αλλά και τον Μουμπρού ίσως) συνθέτουν μια πλήρη περιφέρεια, ενώ στο ρόστερ υπάρχει και ο Βενσόν Χάμιλτον, ο οποίος ξεκινάει την 4η σεζόν στην ομάδα και αισίως την 3η συνεχόμενη που δεν υπάρχει τρόπος να δικαιολογήσει κανείς γιατί μένει εκεί. Πρόβλεψη: Θα περάσει ακόμη και με τον Πλάθα, έχει ρόστερ φάιναλ φορ, αλλά δεν θα φτάσει μέχρι εκεί αν δεν αλλάξει προπονητή.

ΕΦΕΣ ΠΙΛΣΕΝ: Η Εφές Πίλσεν έκανε κάτι που είχε φανεί από το… θρυλικό ματς με την Παρτιζάν. Διέλυσε την ομάδα και την έφτιαξε από την αρχή. Με τον Εργκίν Αταμάν στον πάγκο πλέον, έφερε 9 νέους παίκτες, πρώτης μάλιστα γραμμής σχεδόν όλοι. Από το παλιό της ρόστερ κράτησε τον Μουσταφά Άμπι, τον Κερέμ Γκονλούμ, τον Εντέρ Αρσλάν, τον Τσενκ Ακιόλ, τον Μπαρίς Χερσέκ και τον Εντζίν Μπαγιάβ και έδιωξε τους Πεν, Γουντς, Γκρέγκορι, Ερντογκάν, Κούτζο, Νίκολας, Ράιτ και Χάτσον. Πολύ μεγάλες απώλειες, οι οποίες όμως καλύφθηκαν, με διαφορετικό πλάνο. Ποια οη διαφορά; Οι Αμερικάνοι έγιναν από 6 μόλις… 3. Τσαρλς Σμιθ, Μπούτσι Θόρντον και Πρέστον Σούμπερτ ήρθαν, ένας τρελός και δύο εργαλεία δηλαδή, όλοι στην περιφέρεια να μοιράζονται το «2», «3». Μαζί τους ήρθε ο Μίλος Βούγιανιτς και ο Εντζίν Ατσούρ για τον άσο (υπάρχει και ο Αρσλάν), ενώ κάτω από τα καλάθια έγιναν δύο πολύ δυνατές μετεγγραφές: Μάριο Κασούν και Καγιά Πεκέρ (μετά από μια χαμένη χρονιά στην Ταού και μια τρομερή στην Μπεσίκτας), ενώ ήρθε και ο Μιχάλης Κακιούζης. Ρόστερ πλήρες, που μπορεί να πάει πολύ μακριά. Πρόβλεψη: Είναι η αιώνια loser της Ευρωλίγκας, η ομάδα που ό,τι κι αν κάνει δεν έχει φτάσει εκεί που θα έπρεπε. Το ρόστερ της «φωνάζει» για οκτάδα και… «σιγοτραγουδά» υπό προϋποθέσεις φάιναλ φορ, αλλά πια κανείς δεν την πιστεύει.

ΑΡΜΑΝΙ ΜΙΛΑΝΟ: Μέτρια ήταν η Αρμάνι και την προηγούμενη χρονιά, μέτρια έμεινε και τώρα. Έχασε σημαντικούς παίκτες (Σισέι, Γκαλινάρι, Ουάτσον), αλλά πήρε και σημαντικούς παίκτες, που μπορούν να τη βοηθήσουν να περάσει στην επόμενη φάση. Στον άσο φέτος θα παίζει ο Μάσιμο Μπουλέρι, που πέρσι τραυματίστηκε, μαζί με τον απλώς καλό Αργεντινό Άριελ Φιλόι και τον καλό πασέρ, Γιοχάν Σανγκαρέ, τον Γάλλο. Στην περιφέρεια υπάρχει ο Τζομπέι Τόμας (καλός Αμερικάνος), ο (πιο ασταθής και από τη νιτρογλυκερίνη) Μάρκο Μορντέντε και, βεβαίως, το αστέρι της ομάδας, Ντέιβιντ Χόκινς, παίκτης για όλες τις δουλειές. Κάτω από τα καλάθια υπάρχει ο πολύ καλός Μέισον Ρόκα, ο ακόμη καλύτερος Πάπε Σόου (αλλά… περίεργος ψηλός από πλευράς ψυχολογίας αγώνα), ο Μιντάουγκας Κατελίνας, ο Τζόι Μπέαρντ (Ιταλός) και το ερωτηματικό της ομάδας, Μάικ Χολ. Ο Χολ είναι πολύ καλός παίκτης, αλλά κανείς δεν ξέρει τι θέση παίζει. Δεν έχει περιφερειακό παιχνίδι για να παίξει τριάρι και δεν είναι ούτε τεσσάρι, ούτε σέντερ, που έπαιζε στο κολέγιο. Τεσσάρι παγιδευμένο σε σώμα τριαριού μάλλον, αλλά χρήσιμος παίκτης που μάλλον αποκτήθηκε για ψηλός. Πρόβλεψη: 4η-6η στον όμιλο και ως εκεί.

ΠΑΡΤΙΖΑΝ: Η Παρτιζάν δεν θα είναι ίδια με πέρσι, αφού έχασε τρεις παίκτες-κλειδιά. Τον Μιλτ Παλάσιο, τον Νικόλα Πέκοβιτς και τον Ντούσαν Κέτσμαν. Υπάρχει ακόμα ο ανερχόμενος Τέπιτς, ο Τρίπκοβιτς, ο Βίτκοβατς, ο Μπόζιτς και, κυρίως, ο Βελίτσκοβιτς, με τον πρώτο και τον τελευταίο να παίρνουν την ομάδα στις πλάτες τους. Μαζί τους ο Σλάβκο Βράνιες των 2.28, πολλά νεαρά παιδιά, αλλά και ο Βούκασιν Αλέξιτς, πλέι μέικερ με τρομερή έφεση στο ριμπάουντ, αλλά χωρίς να έχει δοκιμαστεί σε υψηλό επίπεδο. Την ομάδα ολοκληρώνει ο Στέφαν Λάσμε (μάλλον ο 1ος μπλοκέρ της Ευρωλίγκας φέτος) από την… Γκαμπόν, ο οποίος μπορεί να είναι ο ηγέτης της ομάδας. Στην τελευταία χρονιά στο κολέγιο είχε 13.5 πόντους, 9.5 ριμπάουντ και 5.1 τάπες (!!!), ενώ στο NBA πέρσι είχε στους Χιτ 5.2 πόντους, 3.3 ριμπάουντ και 1.4 τάπες σε 16 ματς. Πρόβλεψη: 4η-6η αλλά δεν μπορεί μετά να επαναλάβει τα περσινά.