«Πράσινο» 2-0 σε ματς-καρμπόν!

Ο Παναθηναϊκός κέρδισε τον 2ο τελικό με 63-52 για να πάει τη σειρά με τον Ολυμπιακό στο 0-2 και να είναι πλέον το απόλυτο φαβορί για τον τίτλο της Α1! Οι «πράσινοι» ήλεγξαν απόλυτα τον αντίπαλό τους για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι, το οποίο κύλησε στην ίδια λογική με το πρώτο, ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε να τρέξει παρά μόνο στην πρώτη περίοδο, τα τρίποντα ήταν και πάλι η αχίλλειος πτέρνα των «ερυθρολεύκων» που ξανά έδειξαν άσχημο πρόσωπο και δικαιολογημένα βρίσκονται στο 0-2 στους τελικούς. Ο Πεδουλάκης κερδίζει ξεκάθαρα ως τώρα τη μάχη των πάγκων, με την άμυνα του Παναθηναϊκού να κάνει τη διαφορά στους τελικούς.

Κάποτε ο Μπιλ Ράσελ είχε πει «δεν έχει σημασία να μπορείς να ταπώσεις κάθε σουτ, σημασία έχει ο αντίπαλός σου να νομίζει ότι μπορείς να ταπώσεις κάθε σουτ του». Κάπως έτσι γράφεται ως τώρα η ιστορία των τελικών της Α1 για το 2013. Ο Ολυμπιακός μοιάζει πλήρως αμήχανος μπροστά στην άμυνα του Παναθηναϊκού και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα στο δεύτερο παιχνίδι. Μπορεί και πάλι οι «ερυθρόλευκοι» να μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη δικαιολογία των χαμένων τριπόντων (είχαν 5/26), αλλά το 2ο ματς ήταν διαφορετικό από το πρώτο ως προς το ότι φανέρωσε ορισμένα πράγματα.

Η νίκη του Πεδουλάκη ήταν πιο ξεκάθαρη, ο Ολυμπιακός μπόρεσε να παίξει το μπάσκετ που ήθελε για ένα και μόνο δεκάλεπτο, πέραν αυτού δεν έτρεξε καθόλου και, μοιραία, περιορίστηκε σε άσκοπα σουτ από το τρίποντο, αποτέλεσμα βεβιασμένων ή «σκοτωμένων» επιθέσεων. Σε αρκετές φάσεις οι παίκτες του έδειξαν να φοβούνται να μπουν στη ρακέτα, ο Πρίντεζης πιο ξεκάθαρα απ’ όλους (έχασε δύο αιφνιδιασμούς υπό το φόβο της τάπας από τον Γκιστ), αλλά και άλλοι όπως ο Παπανικολάου, ο Κατσίβελης, ο Σλούκας.

Αυτό ουσιαστικά εγκλώβισε τον Ολυμπιακό σε ένα άσκοπο παιχνίδι από το τρίποντο, παιχνίδι εκ των προτέρων καταδικασμένο, αφού όσο περνούσε η ώρα, τόσο η κούραση βάραινε τα χέρια και τα τρίποντα ήταν ολοένα και πιο άστοχα και εκτός λογικής αγώνα.

Απ’ την άλλη, ο Πεδουλάκης κατόρθωσε για δεύτερη φορά να περιορίσει την επίθεση του Ολυμπιακού. Οι πρωταθλητές Ευρώπης και Ελλάδας έβαλαν μόλις 52 πόντους και, μάλιστα, έχοντας βάλει 21 στο πρώτο δεκάλεπτο. Η συνέχεια ήταν απογοητευτική: 10 στο 2ο, 14 στο 3ο και 7 στο 4ο.

Η άμυνα που έχει επιλέξει ο Πεδουλάκης για τον Παναθηναϊκό στους τελικούς έχει λειτουργήσει σε απόλυτο βαθμό με τον Ολυμπιακό να έχει βάλει στους δύο πρώτους αγώνες ουσιαστικά όσους πόντους είχε βάλει μόνο… στον τελικό της Ευρωλίγκας. Ο Παναθηναϊκός δεν έχει επιτρέψει στον Ολυμπιακό να τρέξει καθόλου, δεν του δίνει χώρο για να μπει στη ρακέτα, παίζοντας κλειστά, και εκτός από τον Χάινς και τα ντράιβ του Σπανούλη, όλοι οι υπόλοιποι επιλέγουν να στέκονται στην περιφέρεια και όχι να πλησιάσουν το καλάθι.

Το αποτέλεσμα αυτού (στην πράξη, όχι στη θεωρία) είναι οι 6 πόντοι με 2/10 σουτ του Πρίντεζη σε 25 λεπτά συμμετοχής, ή τα μηδέν σουτ του Σερμαντίνι σε 5 λεπτά συμμετοχή, το 0/1 του Πάουελ σε 8 λεπτά αγώνα. Και, βεβαίως, τα 0/3 τρίποντα του Άντιτς, τα 0/5 του Περπέρογλου, τα 0/4 του Παπανικολάου.

Από εκεί και πέρα, στο 2ο τελικό ουσιαστικά είδαμε το ίδιο έργο με τον πρώτο, απλώς με ένα διαφορετικό 14λεπτο. Ο Ολυμπιακός ήταν στο +8 στη δεύτερη περίοδο, ο Πρίντεζης κοιτούσε αν τον φτάνει ο Γκιστ για τάπα όταν έτρεχε μόνος του στον αιφνιδιασμό, έκανε άτσαλο τελείωμα, ο Παναθηναϊκός πήρε το ριμπάουντ και αντί για το 19-29, το ματς από το τρίποντο του Διαμαντίδη πήγε στο 22-27. Έκρινε αυτή η φάση το ματς; Όχι, βέβαια. Αλλά κάπου εκεί χάθηκε ο έλεγχος του αγώνα για τον Ολυμπιακό και βγήκε στην επιφάνεια ο «φόβος» που είχαν οι παίκτες του κάθε φορά που πατούσαν ρακέτα.

Η διαιτησία του αγώνα ήταν μέτρια για τα στάνταρντς του ματς. Κυριότερα λάθη το καλάθι του Χάινς που κακώς δεν μέτρησε, αλλά και η τεχνική ποινή στον Άντιτς που (καλώς δόθηκε αλλά) προήλθε από φάση στην οποία ο Σκοπιανός είχε απόλυτο δίκιο να διαμαρτυρηθεί. Από εκεί και πέρα, υπήρχαν και άλλες φάσεις στις οποίες οι αποφάσεις των διαιτητών ελέγχονται, σαφώς κατώτερη η διαιτησία από εκείνη του πρώτου ματς. Βεβαίως, οι αποφάσεις της δεν έκριναν την εξέλιξη του αγώνα, στο γήπεδο κέρδισε η ομάδα που ξεκάθαρα πάταγε καλύτερα και είχε τον έλεγχο του ματς στο δεύτερο ημίχρονο.

Στα στατιστικά οι δυο ομάδες σούταραν εξίσου άσχημα από τις βολές, 12/21 ο Παναθηναϊκός και 11/18 ο Ολυμπιακός (57%-61%), είχαν 36%-37% στα δίποντα, με τον Παναθηναϊκό να έχει πιο πολλές ασίστ, 13-7, τον Ολυμπιακό περισσότερα κλεψίματα 3-10, αλλά και λιγότερα λάθη, 17-13. Στα ριμπάουντ ο Ολυμπιακός είχε μικρό προβάδισμα, ήταν μεν 39-39, αλλά τα επιθετικά ήταν 12-16, εν ολίγοις οι «ερυθρόλευκοι» μάζευαν το 66% των ριμπάουντ στη ρακέτα τους και ο Παναθηναϊκός το 63% εκείνων στη δική του. Η μεγάλη διαφορά ήταν στα τρίποντα, οι «πράσινοι» σούταραν με 41%, 11/27, ενώ ο Ολυμπιακός μόλις με 19%, 5/26. Αυτό φέρνει τον Ολυμπιακό στα 9/55 τρίποντα στους δύο πρώτους τελικούς, δηλαδή στο 16%.

Μπροστά τους οι δυο ομάδες έχουν το 3ο παιχνίδι την Τετάρτη στις 21:00 στο ΣΕΦ και είναι σαφές ότι ο Ολυμπιακός θα πρέπει να αναθεωρήσει πλήρως την ως τώρα προσέγγισή του στους τελικούς. Προφανώς και στην παρούσα φάση δεν μπορεί καν να σκέφτεται την ανατροπή του 0-2 σε 3-2, το μόνο που μπορεί να σκέφτεται είναι να πάρει το επόμενο παιχνίδι, για να υπάρξει και 4ο στη σειρά.

Αν ο Ολυμπιακός παγιδευτεί και πάλι στο αργό τέμπο του Παναθηναϊκού είναι ξεκάθαρο ότι θα τον κάνει το φαβορί και στο τρίτο παιχνίδι. Απ’ την άλλη, οι «ερυθρόλευκοι» θα παίζουν με την πλάτη στον τοίχο στο 3ο ματς, ενώ ο Παναθηναϊκός ξέροντας πως ό,τι κι αν γίνει η σειρά, στη χειρότερη περίπτωση, θα επιστρέψει ξανά στο ΟΑΚΑ. Αυτό σημαίνει ότι ο Ολυμπιακός θα έχει ακόμα δυσκολότερο έργο μπροστά του, μιας και το «τριφύλλι» θα αγωνίζεται χωρίς άγχος και με καλή ψυχολογία, κάτι που είναι λογικό να «βγει» στα σουτ που θα επιχειρεί και στο καθαρό μυαλό μέσα στο ματς.

Βέβαια, για όλα αυτά οι δυο προπονητές έχουν τρεις ημέρες να μεριμνήσουν. Στο δεύτερο παιχνίδι είδαμε τον Παναθηναϊκό να κλείνει πολύ καλά τον Σπανούλη, όπως και στο πρώτο, ο αρχηγός του Ολυμπιακού είχε 4/14 σουτ και 3 ασίστ. Το θέμα είναι ότι με τον Σπανούλη να τραβάει πάνω του την πίεση (ο Πεδουλάκης πολλές φορές του έβαλε τον Γκιστ πάνω του στο ένας εναντίον ενός) οι υπόλοιποι δεν μπόρεσαν να ανέβουν από τη μετριότητα. Ο μόνος που ξεχώρισε ήταν ο Χάινς με 8 πόντους και 8 ριμπάουντ, ενώ ο Παπανικολάου κατέβασε αρκετά ριμπάουντ, αλλά δεν σκόραρε, ενώ ο Περπέρογλου βοήθησε στα κλεψίματα, αλλά επίσης δεν σκόραρε. Απ’ την άλλη, Πρίντεζης, Πάουελ και Σλούκας ήταν πάρα πολύ κακοί σε όλο το παιχνίδι, ενώ ο Κατσίβελης πάλεψε αρκετά και πρόσφερε πάνω από τα στάνταρ του.

Ο Ολυμπιακός μπορούμε να πούμε ότι κέρδισε τη μάχη στα τριάρια, Μασιούλις και Μπράμος ουσιαστικά ήταν στα ίδια επίπεδα με Περπέρογλου-Παπανικολάου, σκόραραν λίγο παραπάνω, έκαναν λιγότερα κλεψίματα, μοίρασαν πιο πολλές ασίστ, πήραν λιγότερα ριμπάουντ. Όμως, έχασε ξεκάθαρα τη μάχη στο ασόδυο. Μπορεί να έκλεισε τον Διαμαντίδη, που είχε 2/9 σουτ, 2 ασίστ και 4 λάθη, αλλά ο Ούκιτς ήταν ο καλύτερος του Παναθηναϊκού με 6/13 σουτ και 17 πόντους (4 ασίστ, 1 λάθος), και ο Κάρι ήταν πάρα πολύ καλός με 8 πόντους, 8 ριμπάουντ και 3 ασίστ με 3/5 σουτ.

Από εκεί και πέρα ο Ολυμπιακός ξανά έχασε πλήρως τη μάχη από Λασμ-Γκιστ, ιδίως στην ψυχολογία του αγώνα, ενώ ο Μπαρτζώκας έβγαλε τον Άντιτς μετά την τεχνική ποινή που δέχτηκε και δεν τον ξαναπέρασε στο παρκέ, πράγμα περίεργο με βάση την εικόνα του Πρίντεζη στο ματς. Για τον Λο δεν μπορώ να σχολιάσω, μπορεί ο τρόπος χρησιμοποίησής του να εκνεύρισε και τον ίδιο, αλλά αν είναι ιατρική συμβουλή στη μέση, δεν μπορεί κανείς να πει τίποτα. Ο Πεδουλάκης είδε ότι ο Ολυμπιακός ήταν πολύ καλά διαβασμένος απέναντι στον Σχορτσανίτη (ο Περπέρογλου έφευγε από την απέναντι πλευρά για να πάει βοήθεια στη baseline) και τον κράτησε μόνο 4 λεπτά στο παρκέ, ενώ ουσιαστικά τα 9 λεπτά του Τσαρτσαρή ήταν για να ξεκουράσει τους άλλους δύο, μιας και δεν βοήθησαν σε κάτι την ομάδα του.

Ο Παναθηναϊκός μπήκε με δύο τρίποντα του Ούκιτς για το 8-0 στο ματς, αλλά στη συνέχεια ο Ολυμπιακός πήρε τον απόλυτο έλεγχο ως το τέλος της περιόδου. Έτρεξε (υπήρχε σαφής εντολή όποιος έπαιρνε την μπάλα να τρέξει αιφνιδιασμό, το είδαμε και από τον Παπανικολάου, και από τον Πάουελ), σκόραρε από μακριά και γρήγορα ανέτρεψε το σκορ. Με τον Σπανούλη και τον Πρίντεζη μείωσε σε 12-10, για να φτάσει ο Σπανούλης το σερί της ομάδας του στο 4-14 για το 12-14 με τρίποντο. Στο τέλος του δεκαλέπτου ο Μπαρτζώκας πέρασε για 7 δευτερόλεπτα τον Γκεσεβίτσιους στο παρκέ, ο Λιθουανός κατέβασε το ριμπάουντ και πρόλαβε να βρει τον Παπανικολάου για το λέι απ στην εκπνοή, 16-21.

Ο Ούκιτς έφτανε τους 11 πόντους με 3/4 τρίποντα στο για το 19-21 με 8:20 για ημίχρονο, αλλά ο Λο έβγαλε ενέργεια στο τρίλεπτο που έπαιξε στη 2η περίοδο, με δικό του κλέψιμο και αιφνιδιασμό ο Ολυμπιακός πήγε στο 19-25. Ο Ολυμπιακός πήγε στο 19-27 με τον Χάινς, αλλά στην επόμενη φάση ο Περπέρογλου έκλεψε από τον Διαμαντίδη, βρήκε τον ολομόναχο Πρίντεζη μπροστά, εκείνος φοβήθηκε τον Γκιστ και αστόχησε σε κάρφωμα για να έρθει το τρίποντο του Διαμαντίδη για το 22-27.

Ο Ολυμπιακός έφτασε ως το 24-31, αλλά ο Ούκιτς μείωσε, ο Σπανούλης βιάστηκε παράλογα στην επίθεση και ο Παναθηναϊκός μπόρεσε να κάνει ολόκληρη επίθεση για να δει τον Μπράμο να ευστοχεί σε τρίποντο για το 29-31 της ανάπαυλας. Μέχρι τότε τα λάθη ήταν 11-5 στο ματς με τον Ολυμπιακό να έχει καλύτερο πρόσωπο στο πρώτο μέρος.

Αλλά η κατάσταση άλλαξε στην επανάληψη. Ο Ολυμπιακός κρατήθηκε μπροστά με δύο τρίποντα του Κατσίβελη, 29-34 και 35-39, με τον Μπράμο να απαντά με τον ίδιο τρόπο δύο φορές, για το 38-39 και το 41-41 μετά το καλάθι του Χάινς. Μετά από 2/2 βολές του Σπανούλη ο Κάρι ισοφάρισε το ματς και ο Παναθηναϊκός από επίθεση διαρκείας (με 2 επιθετικά ριμπάουντ) πήγε στο 45-43. Το momentum του αγώνα άλλαξε στις επόμενες τρεις επιθέσεις.

Ο Ολυμπιακός έκανε λάθος στην πρώτη για να γράψει τρίποντο ο Γκιστ για το 48-43, αστόχησε σε τρίποντο στη δεύτερη για να κάνει ο Κάρι το 50-43, ενώ έχασε κι άλλο τρίποντο στην τρίτη για να έρθει ο Διαμαντίδης για το 52-43 με βολές. Κάπως έτσι, στο τελευταίο λεπτό της 3ης περιόδου το παιχνίδι έφυγε από τον έλεγχο του. Ο Άντιτς σκόραρε, αλλά δέχτηκε τεχνική ποινή για διαμαρτυρία, η οποία φάνηκε να στοίχησε πολύ περισσότερο από τον 1 πόντο που δέχτηκε στον Ολυμπιακό, 53-45 στο τέλος του δεκαλέπτου.

Στο 4ο δεκάλεπτο ο Ολυμπιακός κράτησε σχεδόν 3,5 λεπτά τον Παναθηναϊκό χωρίς καλάθι, αλλά στο ίδιο διάστημα είχε 1/5 σουτ, 1/2 βολές και 1 λάθος (βήματα του Πρίντεζη στον αιφνιδιασμό επειδή δίστασε μπροστά στον Γκιστ), με αποτέλεσμα να έχει μειώσει σε 53-48, αλλά όχι περισσότερο. Ο Κάρι έσπασε την αφλογιστία της ομάδας του, με τον Ολυμπιακό να μειώνει σε 55-50 με τον Περπέρογλου μετά από κλέψιμο, αλλά στη συνέχεια να χάνει τρεις ευκαιρίες στην επόμενη επίθεση (2 επιθετικά ριμπάουντ) για να μειώσει, 2 σουτ και 2 βολές.

Έτσι, ο Διαμαντίδης με τρίποντο έφερε το ματς στο 58-50, Περπέρογλου και Σπανούλης προσπάθησαν να απαντήσουν αλλά ο Ολυμπιακός έχασε 3 ακόμα επιθέσεις, με τον Μασιούλις και τον Λασμ να καθαρίζουν οριστικά το ματς, 62-52.

Επόμενη μάχη των δύο «αιωνίων» την Τετάρτη στις 21:00 στο ΣΕΦ. Ο Ολυμπιακός χρειάζεται οπωσδήποτε νίκη, αλλά θα πρέπει να παραδώσει τα σκήπτρα του.

Τα δεκάλεπτα: 16-21, 29-31, 53-45, 63-52.

Παναθηναϊκός (Πεδουλάκης): Σχορτσανίτης 2, Μπράμος 9 (3τρ. 4ασ.), Κάρι 8 (8ρ. 3ασ.), Μασιούλις 2, Ούκιτς 17 (4τρ. 4ασ.), Λασμ 7 (4ρ. 2κ.), Τσαρτσαρής, Διαμαντίδης 10 (2τρ. 8ρ. 7κ.φ.), Γκιστ 5 (1τρ. 7ρ. 2κ.), Γκουίν 3 (1).

Ολυμπιακός (Μπαρτζώκας): Χάινς 8 (8ρ. 2κ. 5κ.φ.), Λο 3 (2κλ.), Άντιτς 7 (4ρ.), Σπανούλης 12 (3ασ.), Περπέρογλου 2 (3ρ. 3κλ.), Σερμαντίνι, Σλούκας 2, Πάουελ, Γκεσεβίτσιους, Πρίντεζης 6 (1), Παπανικολάου 4 (8ρ.), Κατσίβελης 8 (2).

Νίκος Κουσούλης