Age Of Basketball AGE OF BASKETBALL. Η μοναδική Αθλητιατρική Μπασκετική Πύλη στο ελληνικό διαδίκτυο ξεχωρίζει μέσα από το περιεχόμενο, τα άρθρα …
Δημοσιεύτηκε στις 29 Οκτωβρίου 2008
Συνεχίζουμε το αφιέρωμα στο φετινό NBA, μιλώντας για τη Δύση. Τουλάχιστον 7 από τις 10-11 καλύτερες ομάδες του πρωταθλήματος βρίσκονται και φέτος στη Δύση. Όμως, είναι οι ομάδες της δυτικής περιφέρειας αυτές που θα αναδείξουν πρωταθλητή; Εν ολίγοις, μπορεί να έχουν το 70% των 10 καλύτερων ομάδων, αλλά έχουν την καλύτερη; Ή μήπως ο πρωταθλητής ξανά θα είναι από την Ανατολική περιφέρεια; Λόγω της δύναμης της Δύσης, το πιο λογικό είναι ο εκπρόσωπός της στους τελικούς του NBA, να έχει ξανά μειονέκτημα έδρας, αφού θα έχει μεγαλύτερη φθορά από τους Ανατολικούς κατά τη διάρκεια της χρονιάς (λόγω των περισσότερων αγώνων με δυτικές ομάδες). Μπορούν οι δυτικοί να σπάσουν την έδρα και να φτάσουν στον τίτλο; Για να δούμε τη δυτική περιφέρεια:
Southwest
ΜΕΜΦΙΣ ΓΚΡΙΖΛΙΣ: Πείτε με παράλογο αλλά ομάδα που θα έχει βασικό σέντερ τον Μαρκ Γκασόλ και μαζί του στη φροντ λάιν τον καλύτερο… Ιρανό μπασκετμπολίστα, έτοιμος ήμουν να την «κόψω» (που λέει ο λόγος) από το αφιέρωμα (ιδίως για τον Μαρκ). Οι Γκρίζλις έχασαν το καλό Γκασόλ, πήραν σχεδόν τίποτα στη θέση του και θα προσπαθήσουν με τα ψέματα να τελειώσουν τη σεζόν. Θα τους λείψει το καλό σουτ και η ευχέρεια στο σκοράρισμα του Ναβάρο (σχεδόν 11 πόντους πέρσι), αλλά στην ουσία δεν έχουν στόχους. Στη Δύση είναι σχεδόν αστείο να μιλάνε για πλέι οφς με το ρόστερ που έχουν: Ρούντι Γκέι, Κρίντεντον, Μίλιτσιτς, Ουόκερ, Ουόρικ, Μπάκνερ, Γιάριτς, Ρος και οι προαναφερθέντες. ΣΤΟΧΟΣ: Από τα φαβορί για μια από τις τελευταίες θέσεις του πρωταθλήματος. Με ένα καλό ντραφτ το καλοκαίρι και καμιά 20αριά εκατομμύρια δολάρια να τους περισσεύουν στο σάλαρι καπ, ξανασυζητάμε του χρόνου.
ΝΙΟΥ ΟΡΛΙΝ ΧΟΡΝΕΤΣ: Πέρσι πήγαν πολύ καλά, έφτασαν κοντά στο τέλος, αλλά έδειξαν ότι κάτι τους έλειπε. Το βρήκαν φέτος; Αν θεωρήσουμε ότι ο Τζέιμς Πόζι έφερε μαζί του από τη Βοστόνη το κάτι παραπάνω, τότε ναι. Από εκεί και πέρα, Σον Μαρκς, και μετά το ίδιο ρόστερ ουσιαστικά: Κρις Πολ. Πέτζα Στογιάκοβιτς, Τάισον Τσάντλερ, Ντέιβιτ Ουέστ, Ντεβίν Μπράουν, Μορίς Πίτερσον, Μάικ Τζέιμς και Μέλβιν Έλι. ΣΤΟΧΟΣ: Οι τελικοί της Δύσης, εγχείρημα που είναι αρκετά δύσκολο. Ομάδα με καλή χημεία, με οργάνωση στο παιχνίδι της και διακριτούς ρόλους, μπορεί να φτάσει ως το τέλος; Μάλλον όχι.
ΝΤΑΛΑΣ ΜΑΒΕΡΙΚΣ: Γιατί κλαίει ο Ντιρκ Νοβίτσκι; Γιατί ξέρει ότι και φέτος οι Μάβερικς θα πονάνε στα ίδια σημεία. Γιατί ξέρει ότι ο Τζος Χάουαρντ μετατρέπεται από παίκτη σε ανέκδοτο όταν έρχονται τα πλέι οφς, γιατί ξέρει ότι ο Νταμπίερ παίρνει 9,5 εκατομμύρια δολάρια (10 του χρόνου, 13 μετά) για να παίζει… ο Γερμανός σέντερ, γιατί βλέπει τον Τζέισον Κιντ γερασμένο. «Ναι, αλλά υπομονή και θα έχουν 20 εκατομμύρια στο σάλαρι καπ του χρόνου όταν φύγει ο Κιντ», λένε οι αμύητοι. Όχι… Θα είναι απλώς 1-2 εκατομμύρια πάνω από το όριο, γιατί τώρα είναι 21-22…Ρόστερ; Πολύ καλό με βασιλιά τον καλύτερο παίκτη του κόσμου: Ντιρκ Νοβίτσκι και μετά, Τζέισον Κιντ, Τζέρι Στακχάουζ, Τζος Χάουαρντ, Τζέισον Τέρι, Τζέραλντ Γκριν και Τζορτζ, Νταμπίερ, Ντιοπ, Μπας, Μπαρέα, Ράιτ. Ο Τζόνσον απέτυχε παταγωδώς, στη θέση του ο Ρικ Καρλάιλ, που είναι σαφώς καλύτερος προπονητής και ξέρει πώς να διαχειριστεί την ομάδα. ΣΤΟΧΟΣ: Μόνο ο τίτλος. Δύσκολο, έχει ατέλειες, όπως όλοι, αν και αντιτάσσει στο πρόβλημα στο «5» το βάθος στο ρόστερ. Αν πιάσει η αλλαγή μπασκετικού στιλ που θα φέρει ο Καρλάιλ, αν κρατήσει τον Νοβίτσκι χωρίς μάσκα οξυγόνου από την κούραση μέχρι τον Απρίλιο, αν ο Κιντ δείξει φέτος αναγεννημένος και έχει το μυαλό του στο μπάσκετ, αν δεν τραυματιστεί ο Νταμπίερ (και αν φύγει ο Χάουαρντ για κανέναν καλύτερο παίκτη…) τότε μπορεί να το πάρει. Πολλά αν, αλλά υπάρχει ο Γερμανός και κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει τον αποκλεισμό τους.
ΣΑΝ ΑΝΤΟΝΙΟ ΣΠΕΡΣ: Όταν έρχεται χρονιά που τελειώνει με τελικούς σε… μονό χρόνο, τότε όλων το μυαλό πάει στην αυτοκρατορία των Σπερς: 1999, 2001, 2005, 2007. Πρωταθλήματα μόνο σε μονές χρονιές, 4/5 στα τελευταία 10 χρόνια. Μπορούν ξανά; Οι επικριτές τους λένε ότι είναι γερασμένη ομάδα. Διαφωνώ. Μπόουεν 37, Φίνλεϊ 35, Τόμας 36, αλλά και Ντάνκαν 32, Τζινόμπιλι 31, Πάρκερ 26, Ουντόκα 31, ήτοι στην καλύτερη ηλικία για μπάσκετ με βάση τα στατιστικά (27-32). Μαζί τους ο Ρότζερ Μέισον, ο Ομπέρτο, ο Φάρμερ, ο Μπόνερ, ο Βον και ο Μαϊνμί. Εμπειρία που «τρέχει» και από τα μπατζάκια τους, ομάδα ψημένη στους τίτλους, μπάσκετ σκληρό και ευρωπαϊκό (σε σχέση με τους υπόλοιπους της λίγκας) και απόλυτη δικαίωση, καθώς έχουν φτιάξει αυτοκρατορία. ΣΤΟΧΟΣ: Προφανώς ο τίτλος. Είναι η χρονιά τους ημερολογιακά, αλλά στατιστικά πρέπει κάποια στιγμή αυτό να σταματήσει. Ουσιαστικά η τελευταία τους ευκαιρία με το υπάρχον ρόστερ. Γερασμένοι ναι, αλλά ξέρουν πότε να παίζουν. Μπορούν να σπάσουν οποιαδήποτε έδρα κι ας μπουν 8οι από τη Δύση, αλλά φέτος δεν είναι το φαβορί. Όμως, ποτέ μην υποτιμάτε την καρδιά του πρωταθλητή. Για να μείνουν έξω (αν μείνουν υγιείς) κάποιος… θα φτύσει αίμα.
ΧΙΟΥΣΤΟΝ ΡΟΚΕΤΣ: Το απόλυτο ερωτηματικό. Κάθε χρόνο μεγάλα λόγια και… μικρό καλάθι. Όταν μπαίνει η άνοιξη… εξαφανίζονται. Ο ΜακΓκρέιντι δεν έχει περάσει ποτέ από πρώτο γύρο πλει οφ και ούτε πρόκειται αν δεν δώσει πάσα. Όμως, φέτος έχουν ρόστερ τίτλου. Τον απόλυτα μπασκετικό σέντερ κάτω από τα καλάθια (Γιάο Μινγκ), τον καλύτερο Αμερικανό αμυντικό και έναν από τους καλύτερους περιφερειακούς (Ρον Αρτέστ), που είναι μετεγγραφή η οποία αλλάζει τις ισορροπίες, τον Τρέισι ΜακΓκρέιντι, τον Ράφερ Άλστον, που πέρσι έκανε την πρώτη του αρκετά καλή χρονιά, αφήνοντας κατά μέρος το απαράδεκτο playground μπάσκετ που έπαιζε και βέβαια, τον Λουίς Σκόλα. Ρόστερ τίτλου. Απλά πράγματα. Στον πάγκο είναι λίγο άδεια τα πράγματα, αλλά έτσι είναι σχεδόν σε κάθε ομάδα του NBA: μετά τον Σέιν Μπατίερ και τον Στιβ Φράνσις, υπάρχουν ο Μπάρι, ο Χέιζ, ο Χεντ και ο Μπρουκς με τον Ουάφερ. ΣΤΟΧΟΣ: Ο τίτλος. Προϋποθέσεις: να μην τραυματιστεί ο Γιάο, να μην «τρελαθεί» ο Άλστον, να δώσει πάσα ο ΜακΓκρέιντι στον Κινέζο, καθώς μόνο έτσι κερδίζουν, να μην… σκοτώσει κανέναν ο Αρτέστ. Και βεβαίως, να αποδείξουν τον ερχόμενο Απρίλιο και Μάϊο ότι αξίζουν τον ντόρο του φετινού καλοκαιριού. Γιατί τα 22-0 τον Γενάρη δεν σημαίνουν τίποτα και σε κανέναν…
Northwest
ΓΙΟΥΤΑ ΤΖΑΖ: Λίγο πριν το διαλύσουν. Κάπως έτσι θα έπρεπε να ονομάζεται η φετινή χρονιά στη Γιούτα, αφού αν και φέτος δεν πάνε μέχρι το τέλος, μάλλον οι μισοί θα παίζουν αλλού του χρόνου. Εδώ θα βρούμε τον Κώστα Κουφό, που μάλλον φαίνεται ότι θα «φάει» πολύ πάγκο, για να ενισχυθούν οι φωνές που έλεγαν ότι δεν έπρεπε να αφήσει το Οχάιο φέτος, αλλά γνώμη μας είναι ότι μπορεί να βοηθήσει. Μαζί του ο Αντρέι Κιριλένκο, ο Κάρλος Μπούζερ, ο Ντερόν Ουίλιαμς, ο Μεχμέτ Οκούρ και οι Μίλσαπ, Κόρβερ, Μάιλ, Φεζένκο, Μπρούερ, Άλμοντ, Χάρπρινγκ. ΣΤΟΧΟΣ: Οι τελικοί Δύσης και εν συνεχεία ο τίτλος. Δεν γεμίζουν το μάτι όμως, ιδίως αν λάβει κανείς υπόψη του ότι οι μισοί δεν μιλάνε στους άλλους μισούς και οι άλλοι μισοί δεν μιλάνε στον Σλόαν.
ΜΙΝΕΣΟΤΑ ΤΙΜΠΕΡΓΟΥΛΒΣ: Ένα άλλο φαβορί για την… τελευταία θέση στο πρωτάθλημα. Οι Τίμπεργουλβς είναι η ομάδα που καταφέρνει παραδόξως συνεχώς να γίνεται χειρότερη. Στο λάκκο των λεόντων στη Δύση, δεν μπορούν να ελπίζουν σε κάτι. Από ρόστερ έχουν σχετικά αξιόλογους παίκτες: Κ. Μπρούερ, Γκόμες, Α. Τζέφερσον, Μάντσεν, ΜακΚαντς, Μίλερ, Τελφέρ, Φόι και Λοβ, Κάρντιναλ, Μπουθ, Όλι και Κ. Σμιθ. ΣΤΟΧΟΣ: Μια αξιοπρεπής πορεία; Κι αυτό αμφίβολο είναι.
ΝΤΕΝΒΕΡ ΝΑΓΚΕΤΣ: Το τρελοκομείο της λίγκας. Δεν έχουν αποδείξει ακόμη ότι μπορούν να παίξουν μαζί, ότι μπορούν να φτιάξουν ομάδα, ότι μπορούν να παίξουν άμυνα, ότι μπορούν να μην αυτοκαταστραφούν. Και δεν νομίζω να το αποδείξουν φέτος. Από ρόστερ μπορούν να φτάσουν πολύ μακριά. Αλλά δεν νομίζω να πιστεύει κανείς ότι θα το κάνουν. Άιβερσον, Άντονι, Νενέ, Κλέιζα, Κένιον Μάρτιν, Τζ. Ρ. Σμιθ, Χάουαρντ, αλλά και Άτκινς, Α. Κάρτερ, Άντερσεν, Χάντερ, Τζόουνς, είναι ρόστερ τουλάχιστον ημιτελικών Δύσης, αλλά… ΣΤΟΧΟΣ: Να αποδείξουν ότι είναι ομάδα. Μετά μπορούν να κλείσουν πολλά σπίτια. Θα μπορούσαν μέχρι και τελικούς, αλλά κανείς δεν το πιστεύει. Και όπως παίζουν, δικαιολογημένα…
ΟΚΛΑΧΟΜΑ ΣΙΤΙ ΘΑΝΤΕΡ: Πώς το λέει το άσμα; «Άλλαξα δουλειά και σπίτι, άλλαξα πολλά, άλλαξα σχεδόν πλανήτη, κι ότι σ’ αφορά»; Οι ιθύνοντες των Θάντερ, άλλαξαν την ιστορία. Διέλυσαν τους Σόνικς, πήγαν στην Οκλαχόμα… μοίρασαν την ιστορία ανάμεσα στις δύο ομάδες, πούλησαν όλα τα διαρκείας, έκλεισαν καλές διαφημιστικές συμφωνίες, αλλά από ομάδα… τίποτα. Ντουράντ, Κόλισον, Μέισον, Σένε, Πετρό, Τζ. Σμιθ, Ουάτσον, Ουίλκοξ, Ουίλκινς, Ρ. Σουίφτ, Λούκας. ΣΤΟΧΟΣ: Να μην πατώσουν; Η ύβρις πληρώνεται. Οι Σόνικς είναι παρελθόν και η Οκλαχόμα θα δει πολλές φορές την ομάδα της φέτος να μαζεύει εικοσάρες…
ΠΟΡΤΛΑΝΤ ΤΡΕΪΛ ΜΠΛΕΪΖΕΡΣ: Ίσως η αποκάλυψη του πρωταθλήματος. Πέρσι πήγαν αρκετά καλά, παρά το σοβαρό πλήγμα πριν την έναρξη της χρονιάς, φέτος; Προφανώς αναφέρομαι στον Γκρεγκ Όντεν. Θα είναι έτοιμος ο Όντεν; Θα μπορέσει να τους κουβαλήσει στις πλάτες του. Πάντως, προσωπική εκτίμηση είναι ότι το NBA είχε να δει σέντερ με τέτοιες δυνατότητες εξέλιξης από τον Ολάζουον, τον Γιούιν και τον Σακίλ. Μένει να το αποδείξει, ιδίως μετά από τέτοιο τραυματισμό. Το ρόστερ τους είναι αρκετά καλό: Όλντριτζ, Φράι, ΛαΦρεντζ, Άουτλο, Πρζίμπιλα και βεβαίως Όντεν. Επίσης Μπράντον Ρόι, Ροντρίγκεθ, Ρούντι (θα δέσει σαν την κρέμα γάλακτος στο παστίτσιο), Μπλέικ, Μπατούμ, Ντιόγου, Ουέμπστερ. ΣΤΟΧΟΣ: Μπορούν να φτάσουν μακριά, αλλά πόσο; Θέλουν τελικούς Δύσης, αλλά μπορούν να περάσουν από μια τόσο δύσκολη περιφέρεια; Θα δείξει, πάντως είναι υπολογίσιμοι για κάθε αντίπαλο.
Pacific
ΓΚΟΛΝΤΕΝ ΣΤΕΪΤ ΟΥΟΡΙΟΡΣ: Έχασαν τον καλύτερό τους παίκτη και τι πήραν; Μάλλον τίποτα. Πού πάνε; Μάλλον πουθενά. Αζουμπούικε, Μπιέντρινς, Έλις, Α. Χάρινγκτον, Σ. Τζάκσον, Μαγκέτι, Μπελινέλι, Τουριάφ, Μ. Ουίλιαμς, Ράιτ, Ουάτσον, Έλις. Καλούτσικο ρόστερ, αλλά μέχρι εκεί. ΣΤΟΧΟΣ: Τα πλέι οφς, αλλά είναι πολύ δύσκολο στη Δύση να τα καταφέρουν.
ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ ΚΛΙΠΕΡΣ: Άλλα νόμιζε ότι θα βρει ο Μπαρόν Ντέιβις, άλλα βρήκε στο Λος Άντζελες, καθώς άλλο ρόστερ είχαν οι Κλίπερς όταν πήγε, άλλο έχουν τώρα. Πάντως, για πρώτη φορά μετά από αρκετά χρόνια έχουν αρκετά αξιόλογη ομάδα, που θα παλέψει με αξιώσεις για τα πλέι οφς. Ο Βαρόνος, Μάρκους Κάμπι, Κρις Κάμαν, Κιουτίνο Μόμπλι, Αλ Θόρντον, Ρίκι Ντέιβις, Τζέισον Χαρτ και Σκίνερ, Τόμας. ΣΤΟΧΟΣ: Τα πλέι οφς ακούγονται ως ένας ιδιαίτερα εφικτός στόχος, αν μάθουν να παίζουν μαζί. Από εκεί και πέρα, δύσκολα.
ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ ΛΕΪΚΕΡΣ: Ίδιο ρόστερ με πέρσι έχουν οι φιναλίστ, με τον Κόμπι να έχει ανέβει ένα σκαλοπάτι στο καλάμι του μετά το Πεκίνο και τον Μπάινουμ να επιστρέφει από τραυματισμό. Κόμπι, Γκασόλ, Όντομ, Μπάινουμ, Φίσερ, Μιμ, Ραντμάνοβιτς, Βούγιατσιτς, Ουόλτον, Πάουελ, Μπένγκα-Ιλούνγκα, Αρίτζα και Σουν. Καλύτερη πεντάδα οι Φίσερ, Κόμπι, Όντομ, Γκασόλ και Μπάινουμ, αλλά μάλλον πιο αργή και από το τραμ. Λίγα πράγματα στον πάγκο, μέτριο μπάσκετ από τον Τζάκσον. Μπορούν ξανά; ΣΤΟΧΟΣ: Ο τίτλος. Ο Κόμπι θέλει να αποδείξει ότι μπορεί και χωρίς τον Σακίλ (πάντως χωρίς σέντερ δεν μπορεί, αφού θα έχει τον Γκασόλ δίπλα του), η πεντάδα είναι πολύ καλή. Αν χρειαστεί πάλι όλοι οι ψηλοί της ομάδας να μοιράζονται τις 10 επιθέσεις που αφήνει ο Κόμπι για άλλους, δεν μπορεί να πάρει τίτλο. Αν αλλάξει τρόπο παιχνιδιού ο Κόμπι, καταλάβει ότι μόνο με τον Γκασόλ, τον Όντομ και τον Μπάινουμ να παίρνουν την μπάλα μπορεί, τότε έχουν πολλές πιθανότητες. Είναι ένα από τα 3-4 φαβορί της Δύσης, έχουν έναν παίκτη που μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες, αλλά πρέπει να παίξουν καλύτερο μπάσκετ για να πιουν νερό στην πηγή.
ΣΑΚΡΑΜΕΝΤΟ ΚΙΝΓΚΣ: Λίγα πράγματα και ακόμη μικρότεροι στόχοι. Είναι χειρότεροι από πέρσι: Μπ. Μπράουν, Μπ. Τζάκσον, Κέβιν Μάρτιν, Μουρ, Μπραντ Μίλερ, Σάλμονς, Ούντριχ, Τόμας, Ουίλιαμς, Γκαρσία. ΣΤΟΧΟΣ: Να γλιτώσουν τις τελευταίες θέσεις, κάτι μάλλον δύσκολο.
ΦΙΝΙΞ ΣΑΝΣ: Τελευταία παράσταση; Κύκνειο άσμα; Απλώς μια αδιάφορη σεζόν; Ή ταξίδι προς τη δόξα; Το ρόστερ αρκετά γηρασμένο (Χιλ 36, Σακίλ 36, Νας 34, Μπελ 32), αλλά και παντοδύναμο. Σακίλ Ο’ Νιλ, Στιβ Νας, Αμάρε Στανταμάιρ, Γκραντ Χιλ, Ρέιτζα Μπελ, Μπορίς Ντιό, Λεάντρο Μπαρμπόσα, Γκόραν Ντράγκιτς, Μπαρνς, Τάκερ και 2-3 μικροί συνθέτουν το ίσως πιο πλήρες ρόστερ στο NBA. Νέος προπονητής στον πάγκο (Τέρι Πόρτερ, με μικρή πάντως εμπειρία), νέα όνειρα. ΣΤΟΧΟΣ: Ο τίτλος. Μπορούν να φτάσουν ως το τέλος, αλλά μόνο αν αντέξει ο Σακίλ, αν δεν τραυματιστεί ο Στανταμάιρ και αν ο Νας συνεχίσει στους ρυθμούς των περασμένων ετών.
