Απόλυση έκπληξη (;)

Η χρονιά, επομένως, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αποτυχημένη σε καμία περίπτωση. Το πρωτάθλημα της Ισπανίας είναι αρκετά ανταγωνιστικό και, χωρίς να αποτελεί αυτό δικαιολογία για ήττες, η ουσία είναι ότι υπάρχουν ομάδες με μεγάλο έως τεράστιο ειδικό βάρος (Ρεάλ, Μπαρτσελόνα, Ταού, Μάλαγα, Μπανταλόνα) που δεν είναι και εύκολο να μπεις ανάμεσά τους, ακόμα και αν έχεις πολύ καλή ομάδα. Για παράδειγμα, είχε θεωρηθεί έκπληξη ακόμη και το πρωτάθλημα που είχε κατακτήσει η Μάλαγα, παρότι είχε μια υπερομάδα (θυμηθείτε: Σάντσεθ, Μπράουν, Χέρμαν, Γκαρμπαχόσα, Σαντιάγο, Μπέρνι, Πιετρούς, Νίτσεβιτς, Καμπέθας, Ρισασέ και Βασιλειάδης)!

Οι ιδιοκτήτες, όμως, της Βαλένθια είναι γνωστοί τόσο για τις σημαντικές επενδύσεις τους, όσο και για την ανυπομονησία τους για διάκριση. Και σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφερθεί το ιδιότυπο (έως… σκανδαλώδες) ιδιοκτησιακό καθεστώς: πρόεδρος της Βαλένθια μέχρι το 1999 ήταν ο Φερνάντο Ρόιγκ, ο οποίος στο τέλος εκείνης της σεζόν παραχώρησε τη θέση του προέδρου στον αδερφό του, Χουάν Ρόιγκ, χωρίς να απομακρυνθεί, βέβαια, και ο ίδιος από το σύλλογο. Το… ύποπτο είναι ότι ο ίδιος άνθρωπος είναι πρόεδρος της ποδοσφαιρικής Βιγιαρεάλ, αλλά κρατάει και ένα… σεβαστό ποσοστό μετοχών της ποδοσφαιρικής Βαλένθια!

Η σύγχρονη ιστορία της Βαλένθια ξεκινάει ουσιαστικά από το 1997, όταν και για πρώτη φορά εμφανίστηκε ανταγωνιστική στην ACB μπαίνοντας στην οχτάδα. Σε αυτή τη δεκαετία έχει κατακτήσει δύο τίτλους, ένα Κύπελλο Ισπανίας το 1998 και το ULEB Cup το 2003. Ο Κατσικάρης ανέλαβε την ομάδα στη μέσα της σεζόν 2006-07, μετά από τις δύο χειρότερες περιόδους της αυτά τα χρόνια, όταν και είχε μείνει εκτός οκτάδας. Εκείνη τη σεζόν την οδήγησε στην 7η θέση, και την επόμενη στην 5η, όπως αναφέραμε ανωτέρω.

Ωστόσο, οι ιδιοκτήτες της Βαλένθια, που και φέτος έκαναν μια σημαντική επένδυση με αποτέλεσμα το ρόστερ να απαρτίζεται από παίκτες όπως οι Πέροβιτς, Σαμόντ Ουίλιαμς, Ρούμπεν Ντάγκλας, αλλά και Ντικούδης, θεώρησαν τεράστια απόκλιση από τους στόχους της ομάδας την εντός έδρας ήττα από την Μανρέσα (η οποία για την ιστορία έκανε σχεδόν το τέλειο ματς με 52% στα τρίποντα και 81% στις βολές) και την πτώση του ρεκόρ στο 3-3, με αποτέλεσμα να απολύσουν τον Κατσικάρη (και μαζί του και τον γνωστό μας Τζόνι Ρότζερς, που ήταν μάνατζερ της ομάδας), αφού πρώτα τον ευχαρίστησαν για την προσφορά του, μόλις στις αρχές Νοεμβρίου, χαρακτηρίζοντας την κίνηση ως μια «απόφαση που έπρεπε να πραγματοποιηθεί». Η Βαλένθια, πλέον, θα κινηθεί για κάποιον έμπειρο προπονητή (Σκαριόλο;), ενώ άγνωστο το ποιο θα είναι το επόμενο άμεσο βήμα του Κατσικάρη. Σε κάθε περίπτωση, εμάς δε μας έπεισε ότι η απόλυση Κατσικάρη ήταν η καλύτερη κίνηση που είχε να κάνει, ενώ στο παρελθόν και άλλοι προπονητές έχουν απολυθεί από την ομάδα ενώ πίστευαν ότι ακόμη θα είχαν να προσφέρουν έργο…

Πάντως, για να χαριτολογήσουμε λίγο, αν κάποιος έχει παίξει το παιχνίδι του υπολογιστή, Basketball Manager, και έχει αποφασίσει να αναλάβει τη Βαλένθια, θα έχει καταλάβει ότι το παιχνίδι είναι αρκετά ρεαλιστικό αφού οι στόχοι της ομάδας συνήθως είναι το τριπλ-κράουν και η υπομονή του προέδρου εξαντλείται γρήγορα!