Ιστορίες αμερικανικής… τρέλας

Φαντάζεστε ποια ήταν στο νούμερο 1; Δεν νομίζω… Στην πρώτη θέση ήταν η ερώτηση «Οι μετεγγραφές πολλών καλών παικτών του NBA στην Ευρώπη, δείχνουν ότι το NBA δεν είναι πια το καλύτερο πρωτάθλημα στον κόσμο;». Η απάντηση ήταν προφανώς όχι, αλλά το γεγονός ότι στις 10 υπήρχε τέτοια ερώτηση και ότι μάλιστα ήταν στο νούμερο 1, δείχνει το μέγεθος αυτού που γίνεται στο παγκόσμιο μπάσκετ: της μετακίνησης δύναμης και αίγλης από τα παραδοσιακά κέντρα συγκέντρωσης προς νέους πυρήνες.

Επειδή πολύ το… βάρυνα το θέμα, πάμε να δούμε τι κάνουν οι αγαπημένοι μας Νικς. Λοιπόν, ο Μάικ Ντ’ Αντόνι αποφάσισε ότι ο Μάρμπερι δεν του χρειαζόταν και τον «άδειασε» με άκομψο τρόπο. Και ο Μάρμπερι έμεινε πιστός στην υπόσχεσή του. Απολαύστε: «Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί να κάνω διακανονισμό όταν μπορώ να πάρω όλα μου τα λεφτά. Αν θέλουν να με διώξουν ας μου πληρώσουν και τα 21 εκατομμύρια». 21.937.500 θα διορθώσω εγώ. Δεν είναι λίγο πράγμα 937.500 δολάρια, μη χάνουμε κάθε μέτρο…

Εκτός αυτού, όλο το NBA ψάχνεται… Ψάχνεται να αλλάξει τη μοίρα του. Οι Κλίπερς είδαν ότι δεν πάνε πουθενά, οι Καβαλίερς επίσης, οι Μάβερικς, αλλά για να μην πολυλογώ, οι περισσότερες ομάδες. Και προσπαθούν να βρουν ποιον μπορούν να πάρουν. Ο Μάρμπερι ίσως ήταν καλή λύση στους Μάβερικς. Ίσως τους έδινε τη δυνατότητα να σκεφτούν την αποχώρηση Χάουαρντ ή Τέρι, καθώς χωρίς σέντερ της προκοπής δεν μπορούν. Πλέον κερδίζουν μόνο όταν ο Νοβίτσκι έχει… +35 πόντους και +10 ριμπάουντ. Και μιας και το έφερε η κουβέντα στους Μάβερικς: ξέρετε πόσα παίρνει φέτος ο Νταμπίερ για να έχει 5 πόντους και 7 ριμπάουντ μέσο όρο; 9,5 εκατομμύρια δολάρια! Τα οποία θα γίνουν 10 του χρόνου και 13 την επόμενη περίοδο. Συγγνώμη, αλλά ο Χρήστος ο Τσέκος τον έχει τον Νταμπίερ, χωρίς πλάκα. Πόσα θα έπρεπε να παίρνει; Και για να μη φτάσουμε στην απόλυτη ύβρη, προφανώς δεν συγκρίνω τον Τσέκο με τον Νταμπίερ. Ο Τσέκος είναι κλάσεις ανώτερος σε όλους τους τομείς.

Βέβαια, ο Καρλάιλ προς το παρόν δείχνει έξω από τα νερά του. Κάνει μόνο… γλείψιμο στον Ντιρκ. Μετά την τελευταία τους ήττα, ο Ντιρκ είπε ότι η ομάδα δεν παλεύει και δεν δίνει και την ψυχή της (Αμερικανοί και να μη δίνουν την ψυχή τους στο παρκέ; Σοκαριστικό! Δεν το πιστεύω!). Ο Καρλάιλ είδε ότι γκρίνιαζε ο αστέρας του και πώς απάντησε; «Όταν ο καλύτερός σου παίκτης έχει παράπονο και λέει ότι δεν δίνεις το 100% στο γήπεδο, τότε η υπόλοιπη ομάδα έχει πρόβλημα. Κάτι πρέπει να κάνω για να το αλλάξω». Όχι, αν ήθελε ας έκανε τον έξυπνο στον Ντιρκ. Θα πέρναγε «χρονιά Τζόνσον». Και εξηγούμαι: Χρονιά Τζόνσον: εννοούμε τον Έιβερι Τζόνσον, που από τη στιγμή που είπε στον Κιούμπαν ότι θέλει να κάνει ανταλλαγή τον Νοβίτσκι, έμεινε υπ’ ατμόν για 1 χρόνο μέχρι να φύγει ατιμασμένος και με τη στάμπα του πλήρως αποτυχημένου και προβληματικού. Όχι ότι δεν ήταν κιόλας, ε; Αποτυχημένος εννοώ.

Κατά τα άλλα, «καυτοί» είναι οι Χοκς με πολύ ωραίο ρόστερ και καλή χημεία, αλλά το θέμα είναι ως πού μπορούν να φτάσουν όταν οι νίκες αρχίσουν να μετράνε. Πάντως, στον πρώτο γύρο δείχνουν ότι μπορούν να πάνε με πλεονέκτημα.

Οι Ουίζαρντς χωρίς τον Αρίνας καλύτερα… να μην υπήρχαν καθώς είναι χειρότεροι από… απαράδεκτοι, ενώ ο Agent 0 από τη στιγμή που έγινε εξώφυλλο στο NBA Live και άρχισε να γράφει το blog στο NBA, τον… ματιάσανε και δεν έχει μπορέσει ουσιαστικά να ξαναπαίξει μπάσκετ.

Κλείνω με μάθημα φυσικής από τον Σακίλ Ο’ Νιλ.

Ο Σακ στο ματς του Φίνιξ με το Ντιτρόιτ αποβλήθηκε με δύο αντιαθλητικά φάουλ. Το δεύτερο ήταν (αυστηρό) σε (σφοδρή είναι η αλήθεια) σύγκρουση με τον Ρόντνι Στάκι, πλέι μέικερ των Πίστονς. Ο Σακ μιλάει για το περιστατικό: «Οι νόμοι της φυσικής ορίζουν ότι ένα σώμα σε κίνηση μένει σε κίνηση μέχρι να βρει κάτι να το σταματήσει. Οπότε αν έχεις δύο αντικείμενα σε κίνηση και αυτά συναντηθούν στον αέρα, το μικρότερο από τα δύο θα πέσει κάτω με πολύ μεγαλύτερη σφοδρότητα. Ποτέ δεν ήμουν ο τύπος του παίκτη που θα χτυπούσε επίτηδες κάποιον για να τον βγάλει νοκ άουτ. Προφανώς πήγαινα για την μπάλα. Ο μικρούλης (σ.σ. Στάκι) έπεσε σε τοίχο από τούβλα». Τι θα κάνουμε όταν αποχωρήσει;