So nice to watch…

Ο Ολυμπιακός πέρασε από τη Γαλλία και όλοι φαντάζεστε πώς θα ακολουθήσει το κείμενο σήμερα, έτσι δεν είναι; Για όσους δεν το φανταστήκατε ή για όσους το φανταστήκατε αλλά θέλετε επιβεβαίωση, ακόμη και για όσους ψάχνετε αφορμή να επιβεβαιώσετε αστείες θεωρίες συνωμοσίας η συνέχεια είναι μία: ο Ολυμπιακός πέρασε από τη Γαλλία γιατί είχε στις τάξεις του τον ίσως καλύτερο σκόρερ στην Ευρώπη.

Ο Λιν Γκριρ είναι παίκτης που ξέρει να αυτοπεριορίζεται, αυτό το απέδειξε με τεράστια ευκολία από τη στιγμή που ανέλαβε ο Γιαννάκης προπονητής, είναι παίκτης που μπορεί να τελειώσει μια χρονιά με 25 πόντους σε κάθε αγώνα, αυτό το απέδειξε στη Νάπολι, είναι παικταράς με τα όλα του, αυτό το αποδεικνύει σε κάθε περίσταση.

Εκεί που ο Ολυμπιακός φαινόταν να μην έχει αρχή και τέλος στη Γαλλία, εκεί που είχε δεχτεί 52 πόντους ημίχρονο, ο Γκριρ με μόλις 11 σουτ εντός παιδιάς είχε 26 πόντους για να γυρίσει τούμπα το ματς και να το χαρίσει στο πιάτο στους συμπαίκτες του. Από την ημέρα που υπέγραψε τα έλεγα και προφανώς πια θα έχετε καταλάβει ότι θα τα λέω σε κάθε αφορμή.

Πέραν του Αμερικανού που βρέθηκε σε μέρα-διαφήμιση για το μπάσκετ, ο Ολυμπιακός είχε άλλους τρεις λόγους που τον οδήγησαν σε νίκη. Πόσοι καταλάβατε ότι ο Γιοτάμ Χαλπερίν έκανε απίστευτο αγώνα; Ο Ισραηλινός εδώ και ένα μήνα είναι σε τρομερή φόρμα και το επιβεβαίωσε αθόρυβα και στη Γαλλία με 15 πόντους, 5 ριμπάουντ, 4 ασίστ και 6 κερδισμένα φάουλ. Δίπλα του και ο Μπουρούσης, που έκανε άσχημο παιχνίδι επιθετικά, αλλά τα ριμπάουντ του ήταν πηγή ζωής για την ομάδα. Τελευταίο άφησα τον Παναγιώτη Βασιλόπουλο που μπήκε στο ματς στο δεύτερο ημίχρονο. Από την εμφάνισή του φάνηκε ότι μάλλον ήταν… στην πρίζα και φόρτιζε στο πρώτο μέρος. Έτρεχε παντού, μάρκαρε όλους τους αντιπάλους, πήδαγε, έκλεβε, τάπωνε και απέδειξε ξανά ότι μαζί με τον Διαμαντίδη είναι μακράν οι δύο καλύτεροι αμυντικοί στην Ευρώπη.

Πέραν των ατομικών εμφανίσεων αυτών των παικτών, ο Ολυμπιακός ήταν πολύ κακός. Ο Παπαλουκάς έκανε δεύτερο συνεχόμενο αρνητικό παιχνίδι, η ομάδα ήταν εμφανώς επηρεασμένη από τη σφαλιάρα της Κυριακής. Όμως, δεν το πλήρωσε και αυτό μετράει. Επούλωσε τις πληγές του, αλλά θα πρέπει να σκεφτεί πλέον σοβαρά την κατάσταση του πρώτου δεκαλέπτου. Μπαίνει ο Δεκέμβρης και ο Ολυμπιακός σε κάθε αγώνα μπαίνει στο γήπεδο (στην καλύτερη περίπτωση) στη δεύτερη περίοδο. Αυτό τώρα δεν κοστίζει, η διαφορά του με τις περισσότερες ομάδες είναι τεράστια και μπορεί με 30 λεπτά μπάσκετ να κερδίσει 10-20 πόντους, αλλά η συνέχεια της χρονιάς δεν θα είναι έτσι. Ίσως αυτό είναι αποτέλεσμα της σιγουριάς των παικτών για το ρόστερ, ίσως είναι θέμα προγραμματισμού προετοιμασίας, τουπέ, ψυχολογίας ή οτιδήποτε άλλο, αλλά σημασία έχει ότι πρέπει να διορθωθεί.

Α, πριν κλείσουμε τα του αγώνα. Ο άνθρωπος-μυστήριο που έκανε το τζάμπολ του ματς, που η γαλλική τηλεόραση τον έδειχνε συνεχώς καθ’ όλη τη διάρκεια της μετάδοσης και που ο Παπαδογιάννης έκανε ότι… δεν τον έβλεπε, είναι ο παλαίμαχος παίκτης, Τζίμι Βερόβ, μέλος της Λιμόζ του Μάλκοβιτς που πήρε τον ευρωπαϊκό τίτλο το 1993. Άλλη μια περιγραφή-όνειρο…

Η ήττα του Πανιωνίου ήρθε άδοξα, εν μέρει λόγω της απειρίας των «κυανέρυθρων» που έχασαν εύκολα τις διαφορές που πήραν. Πλέον ο 4ος όμιλος είναι «κόλαση» με 5 ομάδες να παλεύουν για 3 θέσεις και την ΤΣΣΚΑ να κάνει… διακοπές. Η Αρμάνι είναι πιο πίσω, αλλά μπήκε στο κόλπο, ενώ η μάχη Πανιωνίου, Εφές και Παρτιζάν για 2 θέσεις θα μείνει ως το τέλος αμείωτη.

Στον 3ο όμιλο ο BEN δικαιώνεται πλήρως που μιλά από την αρχή της χρονιάς για πρωτιά της Ρόμα, αφού μετά την ήττα της Ταού, οι Ιταλοί είναι 1οι στη βαθμολογία και μάλιστα χωρίς ισοβαθμία. Η Ρόμα έχει επιβιώσει από όλα τα δύσκολα, αλλά έχασε στο Βερολίνο. Στο δεύτερο γύρο έχει την Ταού στην έδρα της, αλλά τις Φενέρ και Μπανταλόνα εκτός. Για τον 3ο όμιλο τα είπαμε χτες, ενώ για εκείνον του Ολυμπιακού, μάλλον οι «ερυθρόλευκοι» κλειδώνουν από τώρα την πρωτιά. Είναι 1 νίκη πάνω από τη Μάλαγα συν 11 πόντους διαφοράς στο μεταξύ τους ματς και 2 νίκες πάνω από τη Μακάμπι συν 19 πόντους διαφοράς στο μεταξύ τους. Τι; Δεν ανέφερα την Τσιμπόνα; Θεωρώ ότι πάει για 1-4 στον δεύτερο γύρο ή και 0-5, οπότε την αφήνω απ’ έξω. Η πιο άτυχη ομάδα της Ευρωλίγκας είναι η Λε Μαν, μακράν της δεύτερης. Πέντε ήττες, καμία με διαφορά μεγαλύτερη των 5 πόντων! Πέντε ντέρμπι, 2 παρατάσεις, αλλά κάτι πάντα λείπει στο τέλος. Όμως, είναι καλή ομάδα, ο Τζάκσον δείχνει πάρα πολύ καλά στοιχεία (ωραίες συνεργασίες, καλούς αυτοματισμούς, παίρνει το 100% των ψηλών) οπότε μην την ξεγράφετε από τις νίκες. Πλέον μπορεί (με βάση τους αριθμούς και τη λογική) να κυνηγήσει μόνο την Αβελίνο και τη Μακάμπι, άρα θέλει 4-1 στο δεύτερο γύρο. Πολύ δύσκολο, αλλά 1-2 νίκες θα τις κάνει. Η πορεία της δείχνει ότι κάποιες φορές μπορεί να τα κάνεις όλα σωστά αλλά για μικρές λεπτομέρειες να είσαι στον πάτο της διοργάνωσης.