Λογικά κι επόμενα

Απ’ όσα μπορούμε να καταλάβουμε από τις κινήσεις του με και χωρίς την μπάλα στο πεντάλεπτο που έπαιξε, θέλει ακόμη χρόνο να βρει συντονισμό στο κορμί του, να δυναμώσει και να βελτιωθεί κοντά στο καλάθι, χρόνο να βρει πατήματα στην άμυνα απέναντι σε πολύ πιο δυνατούς ψηλούς, αλλά έχει πολύ μέλλον. Με το ύψος του μπορεί να παίξει μόνο σέντερ, οπότε θα χρειαστεί όγκο, αλλά ξέρει μπάσκετ. Έχει ήδη κινήσεις από την περιφέρεια προς τα μέσα και επαφή με τις διαστάσεις του γηπέδου (πολύ σημαντικό και όχι συχνό για νεαρό ψηλό). Ο Ομπράντοβιτς θα τον προσέξει και είναι σχεδόν βέβαιο ότι αν δουλέψει σκληρά θα κάνει καλή καριέρα.

Το άλλο στοιχείο που θα κρατήσω από το ματς είναι η παρουσία του Άκη Καλλινικίδη. Θεωρώ τον Καλλινικίδη από τα καλύτερα τριαροτεσσάρια της Α1. Δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να παίξει σε καλύτερη ομάδα, αλλά αν βγάλεις τους δύο «αιώνιους» δεν μπορώ να βρω άλλη ομάδα στην Α1 που δεν θα χρειαζόταν έναν παίκτη σαν αυτόν. Ο καιρός περνάει, αλλά ίσως κάποια στιγμή να πρέπει να του δοθεί (και αυτός να την επιδιώξει βεβαίως) η ευκαιρία να ανέβει επίπεδο και να αγωνιστεί σε ομάδα με υψηλότερους στόχους. Είναι παίκτης που παίζει πολύ καλή άμυνα, είναι «χτισμένος» όσο λίγοι στην Ευρώπη, ξέρει τα βασικά, έχει αξιοπρεπές σουτ, μπορεί να σκοράρει από κοντά και μακριά και ασχολείται και με άλλους τομείς του παιχνιδιού (ασίστ, κλεψίματα, ριμπάουντ) με μεγάλη επιτυχία. Μεγάλο κεφάλαιο για το Αιγάλεω του οποίου είναι το τοτέμ, αλλά θα ήθελα να τον δω σε ομάδα που παίζει Eurocup ή Euroleague όσο ακόμα είναι σε καλή ηλικία για μπάσκετ (είναι 31 ετών).

Ο Άρης μπήκε πολύ δυνατά στο ματς με την ΑΕΚ, η ΑΕΚ δεν μπορούσε να βρει διέξοδο προς το καλάθι στο πρώτο δεκάλεπτο, το σκορ έγινε 23-5 και το παιχνίδι τελείωσε. Η ΑΕΚ μετά μπόρεσε να κάνει αυτό που είχαμε πει και πριν 2 εβδομάδες ότι είναι μεγάλο προσόν, δηλαδή να περιορίσει την τελική διαφορά, αλλά είχε μπει τόσο άσχημα στο ματς, που δεν κατάφερε να διεκδικήσει τη νίκη. Μικρό το κακό, καθώς τη νίκη στο Αλεξάνδρειο ο Άρης ήταν που τη χρειαζόταν οπωσδήποτε. Μοναδική παραφωνία στο Αλεξάνδρειο η μετάδοση (ξανά). «Ο Νέλσον είναι η συνέχεια στις επιτυχίες του Άρη στους Αμερικανούς, μετά τους Στακ, Ουίλκινσον και Μάσεϊ. Έρχονται άγνωστοι, παίζουν καλά και θα μετά παίρνουν μετεγγραφή για μεγαλύτερη ομάδα». Το ακούσαμε κι αυτό για έναν παίκτη που έχει παίξει με επιτυχία δύο χρονιές στην Ευρωλίγκα και μία στο Eurocup, είναι 28 χρονών, θεωρείται ένας από τους καλύτερους ριμπάουντερ στην Ευρώπη, έχει βγει MVP τελικού Κυπέλλου στην Ιταλία, MVP αγωνιστικής στην Ευρωλίγκα και ήταν δύο χρονιές στις καλύτερες πεντάδες στο κολέγιο.

Νίκη και για την Ολύμπια στη Λάρισα με τον Ματσόν σίγουρα να σκέφτεται τον Καστλ. Ο Καστλ δεν θα πω θύμισε τα παλιά, καθώς και πέρσι έτσι έπαιζε, απλώς αρχίζει να βρίσκει σταδιακά ρυθμό. Η Ολύμπια παίζει ξανά με έναν ξένο, καθώς ο Μπέλσερ ήταν άτυχος και χτύπησε, αλλά έχει πολλή δουλειά μπροστά: θέλει ξένο, χημεία και σκορ άμεσα.

Ο ΠΑΟΚ κέρδισε το Μαρούσι μετά από ένα πολύ σκληρό ντέρμπι, με το Μαρούσι στο τελευταίο λεπτό να χάνει 3 επιθέσεις με τη διαφορά στους 4 πόντους. Και όχι 3 συνεχόμενες, τρεις ξεχωριστές, μετά από καλές άμυνες. Όταν δεν μπορείς να κάνεις πόντους αυτό που κερδίζεις στην άμυνα, χάνεις. Απλό. Ο ΠΑΟΚ έχει πολύ καλό ρόστερ (ας μην λέμε τα ίδια), αλλά με την αλλαγή προπονητή ψάχνεται ακόμα. Ο Τομάσεβιτς ούτε τώρα έδειξε ότι μπορεί να βοηθήσει. Πάντως, δύσκολα να φύγει, λόγω του οικονομικού ανοίγματος του Δρόσου, που δεν θέλει να πάρει κι άλλον παίκτη.

Νίκη και για τον Πανελλήνιο, που έδειξε την ανωτερότητά του απέναντι στην ΑΕΛ, κερδίζοντας κατά κράτος στο τέλος. Ο Πανελλήνιος έχει πολλές και πολύ καλές λύσεις φέτος και είναι λογικό που ως τώρα είναι τόσο ψηλά.