Κακοστημένη και χωρίς πάθος, τώρα ζητάει χάρες…

Άλλο ένα κεφάλαιο φαίνεται ότι θα γραφτεί στο βιβλίο των αποτυχιών, καθώς μετά από ένα ακόμη άθλιο παιχνίδι για την εθνική μας στο Ευρωμπάσκετ, που βρέθηκε μέχρι και 26 πόντους πίσω στο σκορ στο 27ο λεπτό, η Ελλάδα ηττήθηκε από τη Σλοβενία με 65-73 και πια δεν κρατά την τύχη της στα χέρια της. Η εθνική μας, πλέον, πρέπει τη Δευτέρα να κερδίσει τους Κροάτες (15:30), όμως θέλει παράλληλα και οι (αδιάφοροι) Ιταλοί να κερδίσουν τους Ισπανούς (18:45), αλλά και οι Σλοβένοι τους Φινλανδούς (22:00).

Τα εγκλήματα της πρώτης φάσης (βλ. Φινλανδούς) τα πληρώνουμε εδώ, όπως βεβαίως και το άθλιο στήσιμο της ομάδας στο ματς με τους Σλοβένους, αλλά και τα λάθη στη στελέχωση του ρόστερ. Ένα από τα τελευταία εκμεταλλεύτηκαν οι Σλοβένοι και κατέβασαν 21 επιθετικά ριμπάουντ στο ματς. Η Ελλάδα επέστρεψε από το -26 στο -6 αλλά η αντεπίθεση ήταν «too little too late» που λένε και οι Αμερικανοί (ή για να το πούμε αλλιώς, μας έκανε να σιχτιρίζουμε ακόμα περισσότερο που επί 27 λεπτά η ομάδα παρέπαιε σε ματς που θα μπορούσε να κερδίσει), για να έρθει εν τέλει η ήττα. Και σαν να μην μας έφτανε η… πίκρα μας, υπέστη και ο Παπανικολάου βαρύ διάστρεμμα που λογικά θα τον αφήσει εκτός από το ματς της Δευτέρας.

Μπορεί η Ελλάδα να μην έχει αποκλειστεί ακόμα μαθηματικά από τη διοργάνωση, αλλά τα… χατίρια που ζητάμε είναι πάρα πολύ δύσκολο να συμβούν, αφήστε, δε, που παίζουμε πρώτοι εμείς, μετά οι Ισπανοί και στο τέλος οι Σλοβένοι. Δηλαδή, οι Σλοβένοι μπορούν… να μας πετάξουν έξω ακόμα κι αν έχουμε κερδίσει εμείς και οι Ιταλοί. Όχι ότι θα τους ενδιαφέρει κάτι τέτοιο (με την εμφάνιση που είχαμε στο μεταξύ μας αγώνα, προφανώς και θα θέλουν να μας ξαναπετύχουν στο δρόμο τους), αλλά το αναφέρω για να δείξω το πόσο δύσκολο είναι να φτάνεις στο σημείο να εξαρτάσαι από τα αποτελέσματα τρίτων. Είμαστε στην θέση που είναι η… Λετονία στο άλλο γκρουπ, μόνο που εκείνοι εξαρτώνται από ένα άλλο αποτέλεσμα, ενώ εμείς από δύο. Γενικώς, η κατάσταση μας έχει φέρει σε θέση αναμονής, να μη μπορούμε… ούτε να μουντζωθούμε για το «κατόρθωμά» μας ως τη Δευτέρα, μπας και…

Αυτά που επισημαίναμε πριν το τουρνουά, η μη επιλογή ενός ακόμα γκαρντ, η επιλογή του Καββαδά έναντι του Βουγιούκα, αυτά είναι που η εθνική μας πληρώνει σε κάθε παιχνίδι της. Ο τραυματισμός του Μαυροκεφαλίδη ξεγύμνωσε τελείως τη φροντ λάιν μας, αφού ο Καββαδάς κατάφερε ξανά να είναι απλώς διακοσμητικός στο τρίλεπτο που έπαιξε (προφανώς και με 10-15 πόντους διαφορά από τους αντίπαλους ψηλούς και χωρίς άλμα δεν θα μπορούσε να τους πάρει ριμπάουντ). Στα πρώτα 20 δευτερόλεπτα που βρέθηκε στο παρκέ οι Σλοβένοι πήραν 2 επιθετικά ριμπάουντ με τους περιφερειακούς να μαζεύονται προς τη ρακέτα, ανεπιτυχώς και αυτοί πάντως.

Τέλος πάντων, το σχόλιο δεν απευθύνεται στον Καββαδά, που είναι άπειρος, άγουρος και χωρίς παραστάσεις, αλλά σε εκείνον που τον επέλεξε στην εθνική ενώ μπροστά του υπήρχαν πολλοί παίκτες που θα μπορούσαν να προτιμηθούν εφόσον δεν ήθελε να πάρει τον Βουγιούκα (Χαρίσης, Σαρικόπουλος, Μπόγρης, Μαυροειδής, εννοείται ότι θα μπορούσαν να προσφέρουν περισσότερα συγκριτικά).

Στο παιχνίδι με τη Σλοβενία η απουσία του Μαυροκεφαλίδη (1ος ριμπάουντερ της εθνικής) ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής, αφού πλην του Φώτση κανένας άλλος ψηλός μας δεν μπόρεσε να κερδίσει μάχες στη ρακέτα. Ο Φώτσης είχε 7 ριμπάουντ, ο… Σπανούλης μετά από ένα σημείο είχε γυρίσει στη ρακέτα και πήδαγε σε κάθε ριμπάουντ για να φτάσει τα 8, αλλά από εκεί και πέρα οι υπόλοιποι έχαναν κάθε μάχη με αποτέλεσμα τα 21 επιθετικά ριμπάουντ των Σλοβένων (12 στο πρώτο ημίχρονο).

Πάντως, δεν ήταν αυτό το μόνο πρόβλημα της εθνικής μας, οι Σλοβένοι κατάφεραν και μας αποδιοργάνωσαν πλήρως με το πολύ σκληρό παιχνίδι τους, οι ασίστ στο ματς ήταν 6-11, που βασιζόταν σε ατομικές ενέργειες σε όλο σχεδόν το ματς. Εντός παιδιάς σουτάραμε με 31% στα δίποντα και 22% στα τρίποντα, ενώ «ευτυχώς» είχαμε 82% στις βολές με μάλιστα 38 εκτελεσμένες.

Τα ριμπάουντ ήταν 39-47 με τα επιθετικά στο 14-21, αλλά αυτό είναι εν πολλοίς πλασματικό, αφού οι Σλοβένοι έπαιζαν με 5 περιφερειακούς στο τελευταίο λεπτό και τότε πήραμε τα 7 από τα 14 επιθετικά μας ριμπάουντ. Στο υπόλοιπο ματς έκαναν πάρτι στη ρακέτα μας. Τα λάθη ήταν 11-11, με τα κλεψίματα 4-8 και τις τάπες 6-4.

Η Ελλάδα δεν μπήκε από το ξεκίνημα καλά στο ματς, με τον Γκ. Ντράγκιτς να δίνει ρεσιτάλ οι Σλοβένοι προηγήθηκαν με 4-11 με 11 πόντους του αστέρα των Σανς. Ο αδερφός του έγραψε το 6-13 με τη διαφορά να ανεβαίνει πολύ σύντομα και πάλι από τους 10 πόντους, ο Λόρμπεκ με τον Μπλάζιτς με βολές έφεραν το ματς στο 8-19, με την εθνική μας να είναι πολύ άστοχη στην επίθεση και να παίζει κακή άμυνα. Το τρίποντο του Λάκοβιτς απάντησε σε εκείνο του Παπανικολάου για το 11-22 με τον Λάκοβιτς να φτάνει τους 7 συνεχόμενους πόντους για το 13-26 στο τέλος της περιόδου.

Όσο κι αν περιμέναμε την Ελλάδα να αντιδράσει στο δεύτερο δεκάλεπτο, αυτή η αντίδραση δεν ήρθε, ο Μπλάζιτς έφερε το ματς στο 13-29, η εθνική μείωσε με Ζήση και Σπανούλη σε 18-29, αλλά δεν έριξε τη διαφορά κάτω από τους 10 πόντους. Αντιθέτως, χάνοντας τις μάχες στη ρακέτα και παίζοντας πολύ κακή άμυνα, είδε τους αδερφούς Ντράγκιτς να βάζουν άλλους 8 πόντους για το 22-39. Στο τέλος της περιόδου και όταν η Ελλάδα είχε μειώσει σε 26-39 ο Γιοκσίμοβιτς με τον Ζ. Ντράγκιτς έγραψαν το 27-43, ο δεύτερος μετά από επιθετικό ριμπάουντ (από τάπα του Φώτση στον Νάχμπαρ) στα 3 δευτερόλεπτα.

Με τη διαφορά στους 16 πόντους στα μισά του αγώνα η Ελλάδα δεν είχε περιθώρια για άλλη χαλάρωση, όμως είδαμε να κυλούν άλλα 6:30 χωρίς η εθνική μας να αρχίσει να παίζει λες και δεν υπήρχε αύριο (που δεν υπάρχει ουσιαστικά). Δεύτεροι στις μονομαχίες, αργοί στις επιστροφές, χωρίς πάθος στις μάχες της ρακέτας, χωρίς καθαρό μυαλό στην επίθεση, άφηναν ανενόχλητους τους Σλοβένους να κάνουν το παιχνίδι τους και να μας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στο διασυρμό. Ο Γιοκσίμοβιτς έγραψε το -20 για την Ελλάδα, 29-49, ενώ ο Γκ. Ντράγκιτς με τον Νάχμπαρ έφεραν το ματς στο 32-56.

Άλλοι 4 πόντοι του Γκ. Ντράγκιτς ανέβασαν τη διαφορά στους 26 πόντους, τη μεγαλύτερη τιμή της στο ματς, 36-62. Τότε θέλαμε 3:43 για το τέλος της 3ης περιόδου και η Ελλάδα έμοιαζε να είχε ήδη… πακετάρει και πάρει το δρόμο της επιστροφής για τα πάτρια εδάφη.

Ο Σπανούλης έδωσε το έναυσμα της αντεπίθεσης με τρίποντο, ήρθαν και 0/2 βολές του Νάχμπαρ, ο Μπράμος με καλάθι και φάουλ και ο Σλούκας με καλές άμυνες μείωσαν σε 42-62 πριν ο Βίντμαρ πετάξει κι άλλες 2 βολές. Ο Μπουρούσης και ο Σλούκας κατάφεραν στην εκπνοή της περιόδου να μειώσουν σε 46-62 με την εθνική μας να τρέχει σερί 10-0.

Το σερί αυτό επεκτάθηκε στα πρώτα 4 λεπτά της 4ης περιόδου από ένα προσωπικό ρεσιτάλ του Βασίλη Σπανούλη για να φτάσει το 19-2 και να πέσει η διαφορά μετά από πάρα πολλή ώρα σε μονοψήφια τιμή (από το 13-22 στο πρώτο δεκάλεπτο). Ο Σπανούληε έβαλε 9 συνεχόμενους πόντους με ένα τρίποντο, ένα καλάθι και φάουλ και 3/3 βολές από φάουλ σε τρίποντο, την ώρα που συνεχίζαμε να χάνουμε το ένα αμυντικό ριμπάουντ μετά το άλλο, αλλά παίζαμε πια πολύ σκληρή άμυνα.

Το 55-64 ήρθε με 5:46 για το τέλος, με τον Νάχμπαρ να κρατά τη Σλοβενία με ένα καλάθι από δύο συνεχόμενα λάθη Σπανούλη-Ζήση (μίλησε η κούραση από την υπερπροσπάθεια της ανατροπής), αλλά ο Ζήσης με τρίποντο και με 1/2 βολές στην επόμενη επίθεση έριξε τη διαφορά στο 60-68 και το -8. Οι Σλοβένοι είχαν μπλοκάρει επιθετικά και είχαν αρχίσει να νιώθουν τα χέρια τους να τρέμουν, από το κλέψιμο του Καϊμακόγλου ο Φώτσης τελείωσε εύκολα για το 62-68 με 1:59 για το τέλος, με την εθνική να γράφει ένα 26-6 μέσα σε 11 λεπτά αγώνα. Το γιατί βέβαια δεν έπαιζε έτσι εξαρχής αλλά έπρεπε να χαθεί πρώτα το ματς για να το κάνει, δεν μπορεί να το απαντήσει κανείς μας.

Το ματς ουσιαστικά κρίθηκε στην επόμενη επίθεσή μας, μετά από άστοχο τρίποντο του Λάκοβιτς ο Καϊμακόγλου είχε την ευκαιρία με αμαρκάριστο σουτ τριών πόντων να ρίξει τη διαφορά στους 3 πόντους, αλλά αστόχησε, η Ελλάδα έβγαλε την άμυνα, αλλά ο Σπανούλης κλεισμένος έκανε λάθος πάσα και ο Γκ. Ντράγκιτς έγραψε το 62-70 στα 41 δευτερόλεπτα. Βέβαια, η αλήθεια να λέγεται, το ματς είχε χαθεί πολύ νωρίτερα και όχι στο άστοχο σουτ του Καϊμακόγλου ή στην πάσα του Σπανούλη.

Στα τελευταία 35 δευτερόλεπτα η Ελλάδα πήρε 7 επιθετικά ριμπάουντ, οι Σλοβένοι είχαν 3/4 βολές με τον Λάκοβιτς, αλλά τα τρία συνεχόμενα τρίποντα που δοκιμάσαμε σε 8 δευτερόλεπτα (ως τα 25 πριν το τέλος δηλαδή) δεν βρήκαν στόχο και το ματς έκλεισε στο 65-73 για τους Σλοβένους.

Τα τραγικά πρώτα 27 λεπτά ήταν όλος ο αγώνας, ίσως και όλη η διοργάνωση για την εθνική μας, με τους παίκτες να μην δείχνουν τη διάθεση που πρέπει, αλλά και τον πάγκο να μοιάζει κοιμισμένος και χαλαρός παρότι στο παρκέ χάνονταν όλα. Και, βεβαίως, ο τρόπος που μπήκε η ομάδα στο παρκέ (100% ευθύνη του πάγκου) ήταν πρόσκληση για πάρτι προς τους Σλοβένους.

Σε ατομικό επίπεδο ο Σπανούλης ήταν μακράν ο καλύτερος με 21 πόντους, 8 ριμπάουντ, 3 ασίστ και 11 κερδισμένα φάουλ, είχε 6/13 σουτ και 6 λάθη, αλλά είχε έναν τύπο να τον παίζει overplay και στα 36 λεπτά που αγωνίστηκε. Από τα χέρια του ήρθε η ανατροπή των 20 πόντων από τους 26, δυστυχώς δεν ολοκληρώθηκε κιόλας. Ο Καϊμακόγλου έπαιξε κι αυτός καθοριστικό ρόλο στην ανατροπή, παρότι είχε 0/5 σουτ εντός παιδιάς, ενώ ο Ζήσης είχε 13 πόντους με 1 λάθος αλλά και 3/11 σουτ. Ο Μπουρούσης έχασε ξεκάθαρα τις μάχες, ο Φώτσης συμμάζεψε την κατάσταση στη ρακέτα, αλλά προφανώς δεν θα μπορούσε να παίζει πεντάρι (που έπαιξε δηλαδή αρκετά) με Καϊμακόγλου και Πρίντεζη δίπλα του απέναντι σε ομάδα τόσο ψηλή όσο οι Σλοβένοι, ενώ ο Περπέρογλου πάλεψε κι αυτός την ώρα της ανατροπής και θα έπρεπε να έχει παίξει περισσότερο (έπαιξε από… σπόντα λόγω του τραυματισμού του Παπανικολάου).

Με Σπανούλη, Μπουρούση/Φώτση, Σλούκα/Ζήση, Περπέρογλου και Καϊμακόγλου γύρισε η διαφορά για την Ελλάδα, σχήμα που ο Τρινκιέρι άργησε πάρα πολύ να βάλει μαζί να παίξει. Βέβαια, όταν δύο από τους καλύτερούς σου (Περπέρογλου, Καϊμακόγλου) έχουν 0/7 εντός παιδιάς, όταν ο Φώτσης απλώς περιφερόταν στην επίθεση, ξεκάθαρα χωρίς να του έχει δοθεί ρόλος από τον Ιταλό, τότε δεν μπορείς να απαιτείς περισσότερα απ’ όσα πήρες από το παιχνίδι.

Απ’ την άλλη, ο Γκόραν Ντράγκιτς έκανε την πλάκα του με την άμυνά μας, όπως και κάθε καλός περιφερειακός φέτος, είχε 28 πόντους σε 26 λεπτά με 9/18 σουτ, 5 ριμπάουντ και 4 ασίστ. Ο αδερφός του είχε 11 πόντους και 5 ριμπάουντ, ο Λάκοβιτς 10 καθοριστικούς πόντους, ενώ Βίντμαρ και Μπέγκιτς έκαναν πάρτι στη ρακέτα μας στα επιθετικά ριμπάουντ (τους χρεώθηκαν 6, εμπόδισαν τη δική μας κατοχή και κέρδισαν νέες επιθέσεις με επαναφορά απ’ έξω άλλες 6 φορές).

Και τώρα τι; Τώρα απλώς περιμένουμε τα ματς της Δευτέρας. Η λογική λέει ότι θα αποκλειστούμε, μπορεί η Σλοβενία να είναι το αδιαφιλονίκητο φαβορί με τη Φινλανδία (ιδίως αν κερδίσουμε εμείς, οπότε και θα κυνηγάει και την πρωτιά στον όμιλο, θα τη θέλει τη νίκη), αλλά το να ζητάμε από την Ιταλία νίκη σε αγώνα που θα πετάξει εκτός τουρνουά τους πρωταθλητές Ευρώπης Ισπανούς πριν τα προημιτελικά, σε ματς που μάλιστα παίζει αδιάφορη καθότι έχει ήδη προκριθεί, είναι κάτι σχεδόν απίθανο (όσο απίθανο, βέβαια, θα φαινόταν σε κάποιον το να μας πουν ότι θα αποκλειστούμε από τα προημιτελικά από τη Φινλανδία). Και μέσα σε όλα, πρέπει εμείς να μπορέσουμε να μαζέψουμε τα κομμάτια μας και να κερδίσουμε τους Κροάτες (που, πάντως, έχουν προκριθεί) χωρίς καν να ξέρουμε αν θα περάσουμε αφού παίζουμε πρώτοι χρονικά. Όπως τα καταφέραμε…

Τα δεκάλεπτα: 13-26, 27-43, 46-62, 65-73.

Ελλάδα (Τρινκιέρι): Σλούκας 6, Μπουρούσης 6 (6ρ.), Ζήσης 13 (1τρ. 3ρ.), Σπανούλης 21 (2τρ. 8ρ. 3ασ. 11κ.φ.), Περπέρογλου 1 (3ρ.), Φώτσης 5 (7ρ.), Παπανικολάου 3, Καββαδάς, Καϊμακόγλου 3 (5ρ.), Μπράμος 5, Πρίντεζης 2.

Σλοβενία (Μάλκοβιτς): Σλόκαρ, Λάκοβιτς 10 (1), Μπάλαζιτς, Γιοκσίμοβιτς 5 (1), Μπλάζιτς 7 (1), Νάχμπαρ 5 (1τρ. 6ρ. 2κλ.), Γκ. Ντράγκιτς 28 (3τρ. 5ρ. 4ασ. 6κ.φ.), Ζ. Ντράγκιτς 11 (1τρ. 5ρ.), Λόρμπεκ 2 (5ρ.), Βίντμαρ 2 (4ρ.), Μπέγκιτς 3 (8ρ. 3κλ. 2κ.).

Νίκος Κουσούλης