Age Of Basketball AGE OF BASKETBALL. Η μοναδική Αθλητιατρική Μπασκετική Πύλη στο ελληνικό διαδίκτυο ξεχωρίζει μέσα από το περιεχόμενο, τα άρθρα …
Δημοσιεύτηκε στις 30 Μαΐου 2007
Ήταν σχεδόν σίγουρο από τη στιγμή που παραιτήθηκε ο Ντράγκαν Σάκοτα ότι ο Ζόραν Σλάβνιτς θα ήταν εκείνος που θα έπαιρνε τη θέση του στο τιμόνι της εθνικής Σερβίας. Αν και ο Ντράγκαν Κάπιτσιτς (νέος πρόεδρος της ομοσπονδίας της χώρας) είχε προς στιγμήν (πριν από κανένα δίμηνο) … ερωτευτεί τον Αλεξάντερ Τζόρτζεβιτς, τελικά υπερίσχυσε η… αγάπη του για τον Σλάβνιτς.
Τι παραλαμβάνει ο Σλάβνιτς; Δε θα πω καμένη γη, αλλά σίγουρα μία από τις 4 μεγαλύτερες προκλήσεις που μπορεί προπονητής να αναλάβει σε επίπεδο εθνικών ομάδων. Πριν προχωρήσω στην… κατασκοπία της Σερβίας, θα αναφέρω τις 4 προκλήσεις γιατί… δεν μπορώ να το αφήσω έτσι.
Πρώτη (όχι με σειρά σημασίας), να προπονήσει τις Η.Π.Α. και να πάρουν χρυσό Ολυμπιακό (ή Παγκόσμιο) μετάλλιο ξανά.
Δεύτερη, να διαδεχθεί τον Παναγιώτη Γιαννάκη και να πάρει Ευρωμπάσκετ με την εθνική Ελλάδας (όχι, δεν ξέρω κάτι για το μέλλον του εθνικού προπονητή, απλώς, όποιος πιστεύει αυτή τη στιγμή ότι… υπάρχει αντικαταστάτης ας το δηλώσει τώρα ή ας κρατήσει τη σιωπή του για πάντα).
Τρίτη, να προπονήσει ομάδα της Αφρικής ή της Ασίας και να πάρει χρυσό μετάλλιο σε Μουντομπάσκετ ή Ολυμπιάδα (σύμφωνα βέβαια με αυτό το σκεπτικό, το να είσαι προπονητής του Κατάρ ή των Η.Π.Α. είναι ένα και το αυτό).
Τέταρτη, να ξανακάνει τους Σέρβους παγκόσμιο φόβητρο.
Αυτό ανέλαβε ο Σλάβνιτς εκεί που μέχρι και ο Ομπράντοβιτς απέτυχε πριν δύο χρόνια. Έτσι όπως το πηγαίνουν οι Σέρβοι, έχει πειστεί ο μισός μπασκετικός κόσμος ότι ο μόνος τρόπος για να πάρουν χρυσό μετάλλιο είναι να κατέβει να παίξει ο Πέτζα Στογιάκοβιτς και να τελειώσει το τουρνουά (σε όσα τουρνουά έχει παίξει ο Στογιάκοβιτς οι Σέρβοι έχουν πάρει χρυσό μετάλλιο, εκτός από το Ευρωμπάσκετ της Σερβίας, όπου ο Πέτζα αποχώρησε στα μισά του τραυματισμένος)!
Ο Ζόραν ΄Μόκα΄ (παρατσούκλι που κόλλησε λόγω της αγάπης του για τη… μόκα!) Σλάβνιτς ήταν παικταράς στα νιάτα του. Πολλοί τον θεωρούν – αν όχι τον – έναν από τους μεγαλύτερους «κοντούς» στην ιστορία του γιουγκοσλαβικού μπάσκετ. Και μόνο αυτό φτάνει για να τον χαρακτηρίσει ως παίκτη. Δε θα αναφερθώ στο τι έχει καταφέρει ως προπονητής, σκοπός μου είναι να μιλήσω για τη Σερβία ως ομάδα. Τι δεν έχει η Σερβία;
Δεν έχει πια τον σεβασμό όλου του κόσμου. «Αφού δε σέβεσαι θα με φοβάσαι», λένε οι Active Member σ’ ένα τραγούδι τους και μόνο αυτό μπορεί να επιδιώξει πια η Σερβία. Να (ξανα-)προκαλέσει τον φόβο στα μάτια των αντιπάλων της. Τι άλλο δεν (θα) έχει; Πιθανότατα τον Πρέντραγκ Στογιάκοβιτς και τον Νέναντ Κρστιτς. Ο Σλάβνιτς τους θέλει, όμως είναι και οι δύο τραυματίες και κατά 99% δεν θα μπορέσει να τους έχει και τους δύο, ενώ θα πρέπει να περιμένει τουλάχιστον 70 μέρες (μέσα Αυγούστου) για να δει αν θα έχει τουλάχιστον τον έναν.
Δε θα έχει επίσης ούτε τον Αλεξάντερ Τζόρτζεβιτς, ο οποίος (δικαιολογημένα ή εντέχνως) οχυρώθηκε πίσω από τη δουλειά του στην Αρμάνι Μιλάνο για να απορρίψει τη θέση του βοηθού προπονητή. Έτσι, σε ενδεχόμενη αποτυχία του Σλάβνιτς, το δικό του χαρτί δε θα έχει «καεί». Τι θα έχει στο «όνειρο που πραγματοποιήθηκε», όπως δήλωσε για την πρόσληψή του;
Θα έχει βοήθεια από το NBA: Μάρκο Γιάριτς, Ντάρκο Μίλισιτς, Μίλε Ίλιτς και Βλάντιμιρ Ραντμάνοβιτς (θα παίξει μόνο αν πάρει διαβεβαιώσεις ότι θα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο). Θέλει να έχει και Σάσα Πάβλοβιτς, αλλά ο νεαρός παίκτης δεν έχει αποφασίσει ακόμα επισήμως αν θα παίξει με τη Σερβία ή το Μαυροβούνιο. Η πλάστιγγα γέρνει, πάντως, προς την πλευρά της Σερβίας και ο αναποφάσιστος Πάβλοβιτς είναι ήδη στην προεπιλογή.
Θα έχει επίσης και την αφρόκρεμα του σέρβικου μπάσκετ στην Ευρώπη (τουλάχιστον όσους συνεχίζουν στην εθνική): Μίλαν Γκούροβιτς, Ιγκόρ Ρακόσεβιτς, Μίλος Βούγιανιτς, Βούλε Αβντάλοβιτς, Μάρκο Μαρίνοβιτς. Τι άλλο; Όλη τη νέα γενιά του σερβικού μπάσκετ (νέα ως προς την εθνική): Κόστα Πέροβιτς, Μπόγιαν Πόποβιτς, Λούκα Μπογκντάνοβιτς, Πρέντραγκ Σούπουτ, Μιλένκο Τέπιτς, Ούρος Τρίπκοβιτς, Νικόλα Ντράγκοβιτς, Βουκ Ιβάνοβιτς, Ιβάν Ραντένοβιτς, Αλεκσάνταρ Ράσιτς.
Θέλει να έχει και τον Νίκο Πέκοβιτς, αλλά ούτε εκείνος έχει απαντήσει στην ερώτηση “Σερβία ή Μαυροβούνιο;” ακόμα. Τι υποσχέθηκε ο Σλάβνιτς; «Θα παλέψουμε μέχρι θανάτου. Αν τελικά πεθάνουμε, θα γίνει με τιμή». Οι Σέρβοι φέτος μαζεύονται, θέλουν να επιστρέψουν και είναι πεινασμένοι όσο ποτέ. Είναι στο χέρι των διεθνών μας να τους… κόψουν το βήχα στις αρχές Σεπτεμβρίου στη Γρανάδα στον Α όμιλο του Ευρωμπάσκετ. by Rasheed.
