Ματς-φωτιά μπροστά

Τελικά, 1,5 μήνα αργότερα, ο Ολυμπιακός έκανε αυτό που έπρεπε, κάνοντας την Τσιμπόνα να μοιάζει με μικρή ομάδα στο παρκέ. Μετά το νωθρό ξεκίνημα, για το οποίο κάθε φορά λέμε ότι πρέπει σταδιακά να βελτιωθεί και να στρώσει, αλλά μέχρι στιγμής δεν γίνεται κάτι τέτοιο, ο Ολυμπιακός ήταν καταιγιστικός. Για το πρώτο δεκάλεπτο, η πρώτη σκέψη που έρχεται στο μυαλό κάποιου είναι ότι είτε φταίει η πεντάδα που μπαίνει ως βασική στο γήπεδο, είτε η ψυχολογία των παικτών, που θεωρούν ότι θα κερδίσουν μόνο και μόνο λόγω ρόστερ. Δεν θεωρώ ότι ισχύει κάποιο από αυτά πια. Το πρώτο καταρρίπτεται, καθώς ο Γιαννάκης διαφοροποιεί συχνά την πεντάδα, σε ορισμένους αγώνες, και το αποτέλεσμα είναι το ίδιο, ενώ το δεύτερο δεν ισχύει πλέον, παρότι εν μέρει ίσχυσε στην αρχή της χρονιάς.

Το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός αργεί να πάρει μπρος πιθανότατα δείχνει το νεαρό της ομάδας, που ακόμη προσπαθεί να «βρεθεί». Μπροστά υπάρχει το Τελ Αβίβ, στο οποίο ο Ολυμπιακός επιβάλλεται να κερδίσει. Μέχρι στιγμής στα λεγόμενα «κρας-τεστ» παιχνίδια του, απέτυχε. Πρέπει να δείξει ότι μπορεί να περάσει από μια πάρα πολύ δύσκολη έδρα, έστω κι αν η Μακάμπι φέτος δεν είναι αυτή που ήταν. Αν χάσει, τότε μπορεί να χάσει και την πρωτιά, ενώ αν κερδίσει ουσιαστικά είναι πρώτος.

Ο Παναθηναϊκός με τη Νανσί έκανε… ξεμούδιασμα. Μετά από μια εβδομάδα όπως αυτή που πέρασε το «τριφύλλι» με τους περισσότερους παίκτες να απέχουν από τουλάχιστον 2 προπονήσεις, ήταν λογικό ότι ο Παναθηναϊκός δεν θα φόρτσαρε.

Ο Ομπράντοβιτς σιγουρεύτηκε ότι σε καμία στιγμή η Νανσί δεν θα πίστευε, ούτε ενδόμυχα, ότι μπορεί να κερδίσει το ματς και το κατάφερε μια χαρά. Κρατάω τον Μάικ Μπατίστ, που διανύει περίοδο πολύ μεγάλης φόρμας, γεγονός θετικό, αφού ανάλογη προσαρμογή στα φετινά δείχνουν (τηρουμένων των αναλογιών) και ο Πέκοβιτς με τον Τσαρτσαρή. Η χρονιά είναι μεγάλη, οπότε και ο Αντώνης Φώτσης θα μπει γρήγορα στη λογική της ομάδας. Ο Σερμαντίνι σε ένα δεκάλεπτο, δεν ήταν καλός, αλλά μην βιαστεί κανείς να τον κρίνει. Μιλάμε για ένα παιδί 19 χρονών που μόλις είχε την πρώτη του επαφή με το ευρωπαϊκό μπάσκετ στο υψηλότερό του επίπεδο. Θέλει προφανώς χρόνο.

Ο στόχος επετεύχθη και ο Παναθηναϊκός έχει μπροστά του ένα πολύ μεγάλο ματς. Στη Σιένα θα πρέπει να πάρει τους Ιταλούς για να βγει 2ος στον όμιλο. Δεν είναι μικρό πράγμα η δεύτερη θέση, φέτος τα γκρουπ δυναμικότητας της β΄ φάσης θα σημαίνουν κάτι: ως τότε πορεία, φόρμα, δυναμική, φερεγγυότητα. Μπορεί η διοργάνωση να ξεκινά από την αρχή, αλλά όλα αυτά είναι κριτήρια που λαμβάνονται υπόψη.

Αυτή που μέχρι και ο τελευταίος φίλαθλος στην Ευρώπη πια τη λαμβάνει υπόψη είναι η Μπαρτσελόνα. Οι Καταλανοί, λίγο καιρό μετά την εκκωφαντική εντός έδρας νίκη επί του Παναθηναϊκού, διέσυραν τη Σιένα, καθαρίζοντας το ματς από το πρώτο επτάλεπτο. Η Μπαρτσελόνα ως τώρα είναι μακράν η ομάδα που παίζει το καλύτερο μπάσκετ στην Ευρώπη, το πιο πειστικό μπάσκετ στην Ευρώπη, σε άμυνα και επίθεση. Οι δύο τεράστιες νίκες επί του πυρηνικού Παναθηναϊκού και της (ίσως) πιο σκληρής ομάδας στην Ευρώπη, Σιένα, την καθιστούν αυτή τη στιγμή το φαβορί για τον τίτλο.

Την ίδια ώρα, η ΤΣΣΚΑ… ξεφτιλίστηκε από τη Ρεάλ, χάνοντας το… κύρος της. Σε ένα ματς που οι Ρώσοι έκαναν μόλις 7 λάθη, κατάφεραν να χάσουν αφού ουσιαστικά δεν κατάφεραν να σταθούν στο παρκέ στην τελευταία περίοδο. Η Ρεάλ έκανε μόνο 5 λάθη, η πιεστική μέχρι ασφυξίας άμυνα των Ρώσων πήγε περίπατο και ο Πλάθα γελάει χαιρέκακα. Περαστικά μας!