Euroleague 2013-14 on AoB: Όμιλος B

Η Ευρωλίγκα της σεζόν 2013-14 ξεκίνησε και οι 24 ομάδες βρίσκονται στην αφετηρία της με τον ίδιο στόχο και το ίδιο όνειρο στο βάθος του μυαλού τους: το πολυπόθητο τρόπαιο ή, αλλιώς, την εκθρόνιση του Ολυμπιακού από τον ευρωπαϊκό θώκο, στον οποίο βρίσκεται στρογγυλοκαθισμένος για 2η συνεχόμενη χρονιά. Άλλες με ρεαλιστικές πιθανότητες, άλλες με τρελές ελπίδες, ας δούμε τις ομάδες της φετινής σεζόν. Μετά τον όμιλο Α, ας συνεχίσουμε με τον όμιλο B.

Όμιλος B

Ρεάλ Μαδρίτης

Πού βαδίζει: Ο Πάμπλο Λάσο μετά την περσινή «αποτυχία» επιστρέφει με το ίδιο ρόστερ συν αυτό που του έλειπε: σέντερ. Ουσιαστικά, η Ρεάλ Μαδρίτης το καλοκαίρι πήρε τον Γιάννη Μπουρούση και τον πανύψηλο Σαλά Μεϊρί από την Τυνησία. Πέρσι λέγαμε ως προβληματισμό ότι δεν έχει βάθος στο σέντερ, φέτος πήρε σέντερ και επέστρεψε… για να ξαναπροσπαθήσει.

Μαζί τους ο Ρούντι, ο Ρέγιες, ο Λιουλ, ο Ροντρίγκεθ, αλλά και οι Ντρέιπερ, Μιροτιτς, Κάρολ, Ντάρντεν, Σλότερ. Γεμάτο ρόστερ και καλό, όχι ιδιαίτερα θεαματικό, αλλά αν το βάλετε κάτω δεν του λείπει κάτι. Σίγουρα θα είναι μια πολύ γρήγορη ομάδα, θα είναι από τις ομάδες που η επίθεσή τους θα είναι πολύ δύσκολο να αναχαιτιστεί, αλλά το θέμα είναι τι θα γίνει στις άσχημες βραδιές της, ή πού είναι η αδυναμία της. Πέρσι, όλοι την έπαιζαν στη ρακέτα, αλλά έφτασε ως τον τελικό της Ευρωλίγκας, ας μην το ξεχνάμε. Μπορεί αυτή η διορθωτική κίνηση στους ψηλούς να κάνει τη διαφορά;

Πού πηγαίνει: Ο Λάσο έχει στα χέρια του μια έτοιμη ομάδα, μια ομάδα που έφτασε 40 λεπτά από το τρόπαιο πέρσι. Κράτησε όλα τα δυνατά χαρτιά του και ενδυναμώθηκε στους ψηλούς. Αυτό την καθιστά αυτομάτως ένα από τα φαβορί της διοργάνωσης. Ομάδα ψημένη, δεμένη, με προσθήκες εκεί που πονούσε. Δεν τίθεται θέμα για το αν θα περάσει από τον πρώτο γύρο, θέλει να φτάσει στο φάιναλ φορ, μπορεί να τα καταφέρει, αλλά είναι πολύ νωρίς για να μιλάμε για κάτι τέτοιο. Προς το παρόν, ας μείνουμε στο ότι θα είναι από τις ισχυρές υποψηφιότητες για τα νοκ άουτ.

Αναντολού Εφές

Πού βαδίζει: Να λέμε τα ίδια και τα ίδια κάθε φορά που συναντούμε στο διάβα μας μία από τις δύο ισχυρές τούρκικες ομάδες ο Οκτάι Μαχμούτι έχει μπροστά του μεγάλη πρόκριση, η ομάδα του είναι ένα από τα δύο φαβορί στον όμιλο, πέρσι έφτασε ως τα προημιτελικά, όπου τη σταμάτησε ο Ολυμπιακός. Φέτος θέλει να πάει ένα βήμα παραπέρα, αλλά η Ευρωλίγκα έχει δυναμώσει αρκετά και το θέμα είναι αν έχει και η Εφές, που έχασε τον Φάρμαρ.

Ο Ντραγκίσεβιτς, ο Βασιλειάδης, ο Χόπσον και ο Πλάνινιτς λογικά θα μπορούν να καλύψουν το κενό, ο 2ος έχει την ευκαιρία να δείξει την αξία του σε μια ομάδα με υψηλούς στόχους στην Ευρώπη, ο Χόπσον (του Κολοσσού) κάνει ένα τεράστιο άλμα στην καριέρα του μετά από μια πολύ καλή χρονιά στο Ισραήλ, ο Πλάνινιτς προέρχεται από την ίσως καλύτερη σεζόν της καριέρας του. Μαζί τους ο Ερντέν, ο Γκονλούμ, ο Λούκας, ο Σαβάνοβιτς, ο Μπάρατς, ο Μπαλμπάι, οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι δηλαδή των Τούρκων.

Πού πηγαίνει: Είναι ένα από τα δύο φαβορί στον όμιλο, αλλά στο Top-16 θα είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα. Θέλει φάιναλ φορ, αλλά θεωρώ πιο ρεαλιστικό στόχο τα νοκ άουτ, χωρίς ούτε αυτό να είναι σίγουρο ότι θα το επιτύχει. Πάντως, θα είναι και φέτος μια από τις σκληρές ομάδες της διοργάνωσης.

Αρμάνι Μιλάνο

Πού βαδίζει: Ο Λούκα Μπιάνκι αλλάζει σελίδα με την ομάδα του, με τη Μιλάνο να… αφελληνοποιείται πλήρως. Φέτος, το ρόστερ της είναι ξανά καλό, μετράμε 6 Αμερικανούς, μάλιστα, ο Κιθ Λάνγκφορντ ηγείται όλων, μαζί του ο Κέρτις Τζέρελς, ο Σι Τζέι Ουάλας και ο Ντέιβιντ Μος, αλλά και οι Ντέιβιντ Κιότι και Μαρκέζ Χέινς, ο τελευταίος από τη Γερμανία.

Αλεσάντρο Τζεντίλε, μετά από ένα εκπληκτικό Ευρωμπάσκετ, στα 21 του, ο Άντζελο Τζίλι, Νίκολο Μέλι, Κριστιάν Κανγκούρ, αλλά και ο… Τζαμαϊκανός Σαμάρντο Σάμιουελς που έκανε καλή χρονιά στη Χαποέλ Ιερουσαλήμ πέρσι.

Πού πηγαίνει: Δεν είναι και η καλύτερη ομάδα, αλλά ούτε και η χειρότερη, η Αρμάνι έχει ως πλεονέκτημα ότι έχει πολλούς έμπειρους Αμερικανούς που μπορούν να τη στηρίξουν, Τζεντίλε και Λάνγκφορντ θα δημιουργήσουν πολλούς εφιάλτες στις αντίπαλες άμυνες, με τους Ιταλούς να είναι ένα από τα φαβορί για την πρόκριση, θα έλεγα κάπου ανάμεσα στην 3η και την 4η θέση, γεγονός που θα καταστήσει αποτυχία ενδεχόμενο αποκλεισμό τους από το Top-16. Εκεί, αν φτάσουν, θα έχουν μάλλον πιο πολύ ρόλο κομπάρσου.

Ζαλγκίρις Κάουνας

Πού βαδίζει: Ο Ηλίας Ζούρος επέστρεψε, αυτή τη φορά ελπίζει να μείνει και περισσότερο. Έχει εμπιστευτεί τα ηνία στον 34χρονο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους και, αν με ρωτάτε, πολύ καλά έκανε. Ο Σάρας σε μια ομάδα σαν τη Ζαλγκίρις έχει τα φόντα να κάνει μια πάρα πολύ καλή χρονιά. Βάλτε και την επιστροφή του Μαρτίνς Πότσιους που βαρέθηκε να σκουπίζει πάγκους στη Ρεάλ.

Από εκεί και πέρα, ο Παούλιους Γιανκούνας, ο Ρομπέρτας Γιαφτόκας, ο Τάντας Κλιμαβίτσιους, ο Αρτούρας Μιλάκνις, ο πανύψηλος Μιντάουγκας Κούπσας, ο Κσιστόφ Λαβρίνοβιτς, ο Βιτένις Λιπκεβίτσιους και αρκετοί πιτσιρικάδες, μαζί με τον πλέι μέικερ Τζάστιν Ντέντμον, που το 2010 ήταν 1ος σκόρερ στο ισραηλινό πρωτάθλημα και το 2011 έπαιξε στην εθνική Η.Π.Α. στο παναμερικανικό.

Πού πηγαίνει: Μαζί με την Αρμάνι είναι τα δύο φαβορί για να ακολουθήσουν τις δύο μεγάλες στο Top-16. Αν ο Ζούρος δέσει αμυντικά την ομάδα και καταφέρει να της βγάλει και το επιθετικό της ταλέντο, τότε μπορεί να τερματίσει και 3η στον όμιλο. Ιδίως αν μπορέσει να κρατήσει ξεκούραστο τον Σάρας.

Μπρόζε Μπαμπέργκ

Πού βαδίζει: Με τον Κρις Φλέμινγκ στον πάγκο της θέλει να μπορέσει να περάσει στο Top-16. Πια πρέπει να τη βάλουμε στις έμπειρες ομάδες της διοργάνωσης, οι Γερμανοί είναι αρκετά φερέγγυοι και πολύ μαχητικοί με την υπογραφή του Φλέμινγκ από το 2008.

Φέτος μοιάζουν να έχουν και καλύτερο ρόστερ με τον Νόβιτσα Βελίτσκοβιτς, τον Νταμίρ Μάρκοτα, τον Άντον Γκάβελ, τον Τάντα Κάρστεν, τον Μάικ Ζίρμπες, αλλά και 6 Αμερικανούς, Γκόλντσμπερι, Ζακ Ράιτ, Σάροντ Φορντ, Τζέικομπσεν, Σμιθ και Σάντερς. Εκτός από τους παλιούς γνωστούς, ο Τζαμάρ Σμιθ είναι εκείνος που έχει τις περισσότερες συστάσεις και εκείνος που είναι ο καλύτερος σκόρερ.

Πού πηγαίνει: Ήδη μπήκε στη σεζόν με νίκη επί της Στρασμπούργκ, νίκη που σίγουρα την κάνει να σκέφτεται ακόμα περισσότερο το θέμα της πρόκρισης. Βέβαια, βάζοντας από κάτω τους Γάλλους δεν σημαίνει και πολλά, είναι μία εκ των Ζαλγκίρις-Αρμάνι που πρέπει να πετάξει εκτός αν θέλει να βρεθεί στο Top-16, αποστολή διόλου εύκολη, αποστολή την οποία ξεκινά ως αουτσάιντερ.

Στρασμπούργκ

Πού βαδίζει: Η ομάδα του πρωταθλητή Ευρώπης Βενσάν Κολέ ξεκινά ως το ξεκάθαρο αουτσάιντερ του ομίλου. Είναι στα χαρτιά η πιο αδύναμη από τις 6 και θα είναι αρκετά δύσκολο να αποφύγει την τελευταία θέση του ομίλου.

Ο Αντουάν Ντιο, ο Πολ Λακόμπ, ο Ρομέν Ντιπόρ, ο Αλέξις Αζινσά, συνθέτουν τη βασική γαλλική μαγιά, με τον Λούις Κάμπελ, τον Ρικάρντο Γκριρ στα 36 του, τον Τιμ Αμπρομάιτις και τον Κέβιν Μέρφι να είναι οι Αμερικανοί (Δομινικανός ο Γκριρ) του ρόστερ. Κανείς από τους καινούργιους δεν είναι ιδιαίτερα θεαματικός, με τον Ρομέν Ντιπόρ στα 27 του και με ύψος 2.18 να ελπίζει να είναι η αποκάλυψη αυτής της ομάδας στην Ευρωλίγκα φέτος (έχει παίξει 3 παιχνίδια παλιότερα στην Ευρωλίγκα).

Πού πηγαίνει: Λογικά πουθενά, θα μείνει στον όμιλο. Είναι πιο αδύναμη από τις άλλες 3 (δεν μιλάω καν για τις δύο ισχυρές) και πολύ δύσκολα θα καταφέρει να περάσει έστω και μία, πόσο μάλλον δύο από αυτές για να πάρει την πρόκριση.

Νίκος Κουσούλης